Pracoholizm

Pracoholizm

Pracoholizm



Pewna specyficzna forma uzależnienia od pracy

wykraczająca poza przyjęte w danej społeczności

normy



Zaburzenie psychiczne podobne do uzależnień typu

alkoholizm i narkomania



Termin po raz pierwszy użyty w roku 1968 przez W.

Oatesa (zjawisko negatywne)



C. Maslowitz „to wewnętrzna potrzeba długotrwałej i

obciążającej pracy, zachowania w pracy i poza pracą,

specyficzne postawy wobec podejmowanych zadań”

(postawa kreatywna, dostarczająca jednostce

satysfakcji)

Symptomy pracoholizmowi



Przymus pracy



Zaangażowanie



Obniżenie zadowolenia z wykonywanej
pracy

Pracoholizm jako syndrom

uzależnienia

Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób i Problemów

Zdrowotnych ICD -10 wskazuje następujące objawy:

–

zwiększenie czasu pracy

–

podejmowanie coraz większej liczby zadań

–

koncentracja celów, myśli i uwagi na pracy z

pomijaniem innych spraw życiowych

–

utrata kontroli nad własnym zachowaniem

–

subiektywna niemożność zaprzestania pracy

–

zmniejszenie satysfakcji z pracy

–

lęk i napięcie

–

objawy somatyczne

Pracoholizm

- różnica między zaangażowaniem w

pracę a pracoholizmem polega na
utracie poczucia czasu przez osobę
zaburzoną

- przekroczenie bariery utrzymującej

równowagę człowiek – otoczenie

Pracoholizm jako proces

I faza – wstępna (prodromalna):

Zwiększanie ilości pracy, stopniowe podporządkowanie

wszystkiego zadaniom zawodowym, narastające poczucie

wyczerpania i zmęczenia, stany lękowe i depresyjne oraz

towarzyszące temu objawy somatyczne

II faza – krytyczna

silny przymus pracy, narastające objawy uzależnienia

powodują próby kontroli swojego zachowania i czasu pracy
przerwy w pracy wywołują lęk
brak kontroli zachowania
funkcjonalne zaburzenia somatyczne przeradzają się w

zmiany stałe (nadciśnienie, choroby układ pokarmowego,

zawały itp.)

III faza – chronicznego uzależnienia

całe życie pracoholika skupione jest wokół pracy

Źródła pracoholizmu

Filozofia kalwińska, która głosi, ze praca odkupia, a

oddawanie się przyjemnościom, zwłaszcza cielesnym
prowadzi do potępienia

Czynniki osobowościowe:
Potrzeba uznania i akceptacji, lęk przed porażką, zaniżone
poczucie własnej wartości, skłonność do zawyżonego
perfekcjonizmu, stawianie sobie wysokich wymagań

Ucieczka przed samotnością, poczuciem małej wartości
i depresją (praca sposobem na osamotnienie i

wytłumaczeniem)

Źródła pracoholizmu



Grupę ryzyka stanowią osoby stanu wolnego,

które spędzają nadmiernie dużo czasu w miejscu

pracy, co może redukować istniejące relacje

towarzyskie i powodować trudności w

nawiązywaniu nowych kontaktów

pozazawodowych



Do uzależnienia od aktywności zawodowej u

mężczyzn bardzo często prowadzi duże nasilenie

określonych potrzeb, szczególnie dominacji i

agresji i osiągnięć (dzisiaj zamiast kolczugi

mężczyzna zakłada garnitur od Hugo Bossa i staje

do walki o władzę, a potem o jej utrzymanie ;-)

Typy pracoholizmu wg

Robinsona

Pracoholicy niestrudzeni (praca wykonywana „pod
przymusem wewnętrznym”)
Pracoholicy bulimiczni (praca wykonywana z przerwami, „na
ostatnią chwilę”)
Pracoholicy z deficytem uwagi (nieustanne myślenie o pracy,
brak wytrwałości, zaburzenie koncentracji , poszukiwanie
nowych stymulatorów)
Pracoholicy „rozkoszujący się” (drobiazgowość,
perfekcjonizm, trudności z zakończeniem pracy)

Typy pracoholizmu wg

Franaszek

Pracoholizm pozorowany



„pracusie”, dyspozycyjni, oddani całym ciałem
i duszą Typy pracoholizmu wg Franaszek firmie bez
reszty, brak czasu dla siebie
i swoich bliskich



siedzą w pracy po godzinach, bo szef jeszcze nie
wyszedł

Pracoholizm tymczasowy



wynika z atmosfery nieustannej pracy w firmie

Typy pracoholizmu wg

Franaszek

Pracoholizm twórczy



artyści, dziennikarze, pisarze, naukowcy itp. (w czasie relaksu

często wpadają na genialne pomysły i zabierają się do pracy)

Pracoholizm nominowany



melancholicy (perfekcjoniści podporządkowujący się procedurom i

regulaminom) stanowią największa grupę wśród osób

pracowitych ze skłonnością popadania w pracoholizm



cholerycy są wręcz nominowani na pracoholików od urodzenia

(ukierunkowani na cel, szybcy w działaniu)

Pracoholizm z wyboru



pracę traktują jako wyzwanie, hazard, jest dla nich stylem życia,

a nie tylko sposobem zdobywania pieniędzy

Rady dla pracoholików

1. Przemyśl, czy w swoim życiu o czymś ważnym nie

zapomniałeś. Zastanów się, jakiej wartości chcesz

poświęcić więcej czasu - rodzinie? zdrowiu? spotkaniom ze

znajomymi? hobby?

2. Postaraj się dostarczyć sobie innej przyjemności poza

pracą. Przypomnij sobie, co kiedyś lubiłeś robić.

3. Wprowadź nową organizację swojego czasu, tak aby oprócz

pracy znalazło się także miejsce na odpoczynek. Odreaguj

stres i problemy w pracy.

4. Jeśli czujesz, że grozi Ci pracoholizm, porozmawiaj o tym z

kimś bliskim. Dzięki temu spojrzysz na siebie z

odpowiedniego dystansu, łatwiej dostrzeżesz błędy w

swoim postępowaniu.

Rady dla pracoholików

5. Naucz się robić rzeczy przynoszące satysfakcję.

6. Raz w miesiącu zorganizuj spotkanie towarzyskie ze

znajomymi spoza pracy.

7. Znajdź przynajmniej dwie rzeczy niezwiązane z pracą,

które będą dla Ciebie rzeczywistym źródłem radości i
satysfakcji.

KONIEC

Dziękujemy za

uwagę!