Projektowanie zieleni

wzdłuż ciągów pieszych i

jezdnych.

• Zieleń związana z ciągami

komunikacyjnymi to:

• pasy zieleni rozdzielające ciągi

komunikacyjne jezdne i piesze,

• pasy zieleni towarzyszące ciągom

pieszym – promenady i bulwary, ( w tym
również ścieżki rowerowe)

• pasy zieleni przydrożnej – zadrzewienia i

aleje przydrożne.

Funkcje:

– Pasy zieleni rozdzielające

ciągi komunikacyjne jezdne i piesze:

• Bezpieczeństwo użytkowania.
• Ochronna przed zanieczyszczeniami.
• Dekoracyjna.

– Pasy zieleni towarzyszące

ciągom pieszym – promenady i bulwary

• Spacerowa,
• Wypoczynkowa bierna – punkty widokowe tzn.

miejsca zaciszne do biernego wypoczynku,

• Rekreacyjna, sportowa – ścieżki rowerowe, rolkowe,

etc.

– Pasy zieleni przydrożnej –

zadrzewienia i aleje przydrożne.

• Zapewnienie cienia dla podróżujących.
• Ochronna np. przed bocznymi wiatrami, etc.

Ogólne zasady projektowania

i doboru gatunkowego roślin

dla miast:

• 1. Wybór zieleni dla terenów miejskich

–

Powinno się stosować gatunki krajowe, pochodzące

ze stanowisk jałowych, suchych, przegrzanych o

zasadowym odczynie gleby, odporne na zasolenie

np. brzoza brodawkowata, jarząb mączny z

gatunków obcych np.: kasztanowiec(?), platan,

ałycza, grusza kaukaska, grusza wierzbolistna etc.

–

Wytrzymałość na mróz do – 35st.C, ( tym również

wytrzymałość na wiosenne i jesienne przymrozki),

–

Odporne na choroby oraz działania szkodników (o

ile to możliwe), ponieważ w miastach ograniczone

są możliwości stosowania oprysków chemicznych.

–

Należy unikać roślin trujących.

Dobór drzew

Pokrój drzewa należy wybrać indywidualnie do

wielkości przestrzeni, którą się dysponuje.

Owoce

– spadające owoce mogą stwarzać zagrożenie

dla ruchu, a trudno również utrzymać porządek

ciągów. Rozdeptane owoce np. śliwy, morwy

powodują nieestetyczne ‘odbarwienia’ nawierzchni

w utrzymaniu porządku. Kłopotem są również owoce

„latające” – np. puch topoli, wierzb, etc. –

zapychające np.: filtry wentylacyjne budynków,

rynny etc. , a także będące powodem alergii.

Inne cechy drzew

– cechy dyskwalifikujące drzewa

to m.in.: łamliwość i kruchość konarów; drzewa

cierniste – np. glediczia trójcierniowa, trujące,

powodujące alergie etc.

Raczej nie iglaki!

– głównie ze względu na ich brak

odporności na warunki miejskie.

Uprawa roślin w mieście:

–

Odpowiednie przygotowanie gleby do
wymagań roślin.

–

Stała pielęgnacja – w tym również;
nawodnienie oraz nawożenie

–

Dla drzew:

•

Założenie instalacji nawadniającej i napowietrzającej,

•

Ochrona pni przed uszkodzeniami mechanicznymi
samochodów, rowerzystów i pieszych, a nawet
kosiarki.

•

Powierzchnia gleby wokół drzewa powinna być
odsłonięta i utrzymana w dobrym stanie, dotyczy to
terenu wokół pnia, ale również w obrębie korony.

Pasy zieleni rozdzielające

ciągi komunikacyjne jezdne

i piesze:

• Zieleń powinna być tak zaprojektowana, by

zapobiegała przechodzeniu pieszych na jezdnię
poza wyznaczonymi miejscami.
Nie może ograniczać widoczności, dla pieszych
jak i kierowców. (Szczególnie dotyczy to
strzyżonych żywopłotów).
Zapewniać cień o ile to możliwe pieszym oraz
kierowcom.

• Rośliny w pasach zieleni powinny być

dekoracyjne, łatwe w pielęgnowaniu. Lepiej
jest stosować rośliny okrywowe niż trawniki.

• Należy wyposażyć ciągi piesze w małą

architekturę: ławki, kosze na śmieci, tablice
informacyjne, oświetlenie oraz ciekawą
nawierzchnię ciągów pieszych.

Pasy zieleni towarzyszące

ciągom pieszym –

promenady i bulwary

Promenada – droga piesza przeznaczona do

spacerów, wytyczona w atrakcyjnym miejscu

(charakterystycznym dla danego miasta) oraz

starannie utrzymana. Szeroka, z miejscami do

biernego wypoczynku, z punktami

widokowymi do podziwiania otaczającego

krajobrazu. Obsadzona drzewami – szpalery

jednostronne lub aleje. Urządzane w terenach

miejskiej jako elementy systemu zieleni miast

lub część większej kompozycji przestrzeni

publicznych.

•

Na terenach uzdrowisk, wzdłuż rzek, jezior lub

brzegami mórz – prowadzone są bulwary.

•

Projektowana zieleń powinna spełniać ogólne

zasady projektowe.

Pasy zieleni przydrożnej –

zadrzewienia i aleje

przydrożne.

• Zapewnienie cienia dla podróżującym.
• Ochronna np. przed bocznymi wiatrami, etc.
• Element orientacji w przestrzeni miasta –

rondo z charakterystycznym elementem,

charakterystyczne obsadzenie dróg.

• Projektowana zieleń powinna spełniać ogólne

zasady projektowe. Poza terenami miast nie

stosuje się systemów nawadniających ani

napowietrzających. Powinno się stosować

podwójne szpalery po obu stronach drogi –

drzew i krzewów. Bliżej jezdni należy stosować

drzewa, dalej szpaler krzewów. Spowodowane

jest to ochroną przed bocznym wiatrem oraz
gromadzeniu się śniegów zimą.