background image

KONSTRUKCJA I 

KONSTRUKCJA I 

OBLICZANIE HAMULCÓW

OBLICZANIE HAMULCÓW

1.

1.

Klasyfikacja hamulców

Klasyfikacja hamulców

2.

2.

Konstrukcja i obliczanie 

Konstrukcja i obliczanie 

hamulców 

hamulców 

Temat 16

         

Hamulce    są  elementami  układów  napędowych,  przeznaczonymi 

do:

a)  zatrzymania układu napędowego;
b)regulacji  prędkości obrotowej układu;
c)utrzymaniu układu napędowego w stałym położeniu.

          Zadania  te  są  realizowane  przez  sprzężenie  cierne  członu 
poruszającego się z 
członem nieruchomym – najczęściej korpusem maszyny. 

background image

2

1. Klasyfikacja hamulców

          Brak  opracowań  normalizacyjnych  dotyczących  hamulców    (  w 
przeciwieństwie  do  sprzę-gieł)  powoduje  że  spotykane  są  w  literaturze 
fachowej  różne  podziały  i  klasyfikacje  hamul-  ców.    Zależy  to  od  przyjętego 
kryterium podziału (klasyfikacji). I tak  [    ]: 

     według kryterium  rodzaju sterowania  hamulca  hamulce dzieli się na:
       a) hamulce sterowane mechanicznie;
       b) hamulce sterowane hydraulicznie;
       c) hamulce sterowane pneumatycznie;
       d) hamulce sterowane elektromagnetycznie;
       e) hamulce samoczynne (odśrodkowe).

     według kryterium funkcji jaką hamulec spełnia w mechaniźmie:
       a) hamulce zatrzymujące;
       b) hamulce trzymające;
       c) hamulce wstrzymujące;
       d) hamulce pomiarowe.

      według kryterium kierunku działania siły hamującej:
       a) hamulce promieniowe;
       b) hamulce osiowe,
       c) hamulce specjalne.

     W trakcie tego wykładu omówię cztery rodzaje hamulców mechanicznych 
czyli:  hamulce      klockowe  
,  hamulce  szczękowe,  hamulce  tarczowe  oraz 
hamulce taśmowe. 
 

       

       

background image

3

     

Schematy tych hamulców przedstawiają odpowiednio rysunki 16.1÷16.4.

Rys. 16.1. Hamulce klockowe: 
                 a) jednoklockowy.
                 b) dwuklockowy   [8]

Rys. 16.2. Hamulce szczękowe: a) symetryczny;  b) niesymetryczny   [8] 

background image

4

Rys.  16.3.  Hamulce  tarczowe:    a)  jednotarczowy;    b)  wielopłytkowy;    c)  stożkowy     
[8,12] 

Rys. 

16.4. 

Hamulce
taśmowe:
a)zwykły;
b)sumowy;
c)różnicowy. 

 

[8,12,13]

background image

5

2. Konstrukcja i obliczanie hamulców

          Moment  hamowania  M

h

  określa  się  przy  przyjęciu  następujących 

podstawowych założeń:
      przyjmuje  się  jego  stałą  wartość  oraz  stałą  wartość  momentu  oporu  M

2

 

podczas hamow.;

   zakłada się, że ruch układu jest jednostajnie opóźniony;
      zakłada  się,  że  w  czasie  hamowania  t

h

  prędkość  układu  zmienia  się  od 

wartości począt- 
      
kowej ω

h

 do zera.

     Dla przedstawionych założeń moment hamowania wynosi

                                                                                                                                
                  
(16.1)

      gdzie:  I

1

  –  masowy  moment  bezwładności    zredukowany  na  wał  bębna 

hamulca  wszystkich  mas  znajdujących  się  przed  bębnem  hamulca  wraz  z 
momentem bębna;  
 I

2

 – masowy moment bezwładności  zredukowany na wał 

bębna  hamulca  wszystkich  mas  znajdujących  się  poza  bębnem  hamulca. 
(Znak „-” obowiązuje, gdy moment oporu M

2

 wspomaga hamo-wanie, a znak 

„+”, gdy przeciwdziała hamowaniu.

     Moment  hamowania  zwykle przyjmuje się

                                                                                                                                
                  (16.2)

   gdzie:  M

n

 – moment nominalny przenoszony przez układ.

2.1. Wymagany moment hamowania

2

2

1

)

(

M

t

I

I

M

h

h

h

n

h

M

M

)

6

,

2

75

,

1

(

background image

6

  2.2.1. Hamulce klockowe
           

  Najprostszym  przykładem  hamulca  klockowego  jest  hamulec 

jednoklockowy. 

Schematy 

stosowanych 

hamulców 

jednoklockowych 

przedstawia rysunek 16.5. 

    Moment hamowania  

hamulców jednoklockowych opisuje zależność

                                                                                                                  
                 
(16.3)

gdzie:  T  –  siła  tarcia;    D

h

  –  średnica  bębna  hamulcowego;    µ  -  współczynnik 

tarcia; 
            N – siła normalna.

2.2. Hamulce promieniowe

Rys.  16.5.  Schematy 
hamul-ców 
jednoklockowych:

a)z dźwignią prostą,
b)z dźwignią wygiętą, 
c)z 

przegubowo 

mocowa-  nym  klockiem 
 [8,13]

2

2

h

h

h

D

N

D

T

M

   

Z warunków równowagi dla hamulca z rys. 16.5a wynika, że siła włączająca 

hamulec  zależy  od    kierunków    obrotu  bębna.  Siłę  tę  można  wyznaczyć  z 
zależności

                                                                                                                                
                  (16.4)
    
  
        Znak  „+”  odnosi  się  do  kierunku  obrotów    pokazanego  na  rysunku,  zaś 
znak „-” do przeciwnego kierunku obrotów.  Różnice wartości siły włączającej 
hamulec  przy zmianie kierunku obrotów są znaczne.

)

(

c

a

h

N

G

background image

7

         Stałą  siłę włączającą   G   niezależną  od  kierunku obrotów, ma  hamulec z 
wygiętą  dźwignią  pokazany  na  rys.  16.5b.  
  Dla  tego  rodzaju  hamulca  siłę 
włączającą G
 opisuje zależność

                                                                                                                                
                   

(16.5)

     

Moment  hamowania  takiego hamulca wynosi 

                                                                                                                                
                   
(16.6)

     

W przypadku hamulca z  rys. 16.5c, z przegubowo mocowanym klockiem, 

przyjmuje  się,  że  moment  hamowania  jest  także  opisany  wzorem  (16.6).   
Hamulce  jednoklockowe  są  stosowane  rzadko  ze  względu  na  występowanie 
dużych sił poprzecznych zginających wał.

                                                                                                                                
                    

h

a

N

a

hD

G

M

h

h

2

     Typowym rozwiązaniem hamulca klockowego jest hamulec dwuklockowy z 
przegubowo  mocowanymi  klockami,    
którego  schemat    przedstawia  rysunek 
16.6.

                                                                                    
                                                                                    Moment hamowania tego 
hamulca 
można 
                                                                                     
przyjmować równy 
podwojonej wartości 
                                                                                    
wyznaczonej według 
wzoru (16.6), czyli

                                                                                                                                
                
                                                                                                                                
                   

(16.7)

            

                                                                                    

Rys. 

16.6. 

Schemat 

konstrukcji 

hamulca  dwu-  klockowego:  1  –  klocki; 
2,9 – dźwignia; 3,  4, 6, 8,10 – łączniki; 
5 – sprężyna; 7 – dźwignia ką- towa; 11 
–  zwalniak;  12  –  nakrętka  regulacyjna; 
13 – śruba ogranicznika  [12]

a

h

GD

M

h

h

background image

8

         

W  przedstawionym  na  rysunku  16.6.  rozwiązaniu  hamulca 

dwuklockowego docisk klocków jest wywołany napięciem sprężyny 5. 
Hamulec jest normalnie zaciśnięty.
   
      Do  luzowania  hamulca  służy  zwalniak  elektromagnetyczny. 
Moment  hamowania  określany jest wzorem

                                                                                                                  
                 (16.8)

          Docisk  N  jest  uzyskiwany  napięciem  sprężyny  S,  wspomaganym 
dodatkowo  ciężarem  zwory  zwalniaka  oraz  ciężarami  układu 
dźwigniowego.

     Po zluzowaniu hamulca między bębnem a klockiem powinien być 
zachowany luz δ = (0,6 ÷ 1,5) [mm], 
zależnie od średnicy bębna. 

          Hamulce  klockowe  oblicza  się  wytrzymałościowo  z  warunku  na 

nacisk powierzchniowy p

 między okładziną cierną a bębnem

                                                                                                                  
    
                                                                                                                  
                 (16.9)

gdzie:   α – kąt opasania klocka hamulcowego; 
             b – szerokość okładziny ciernej.

 

h

h

ND

M

dop

h

p

b

D

N

p

2

sin

background image

9

     

2.2.2.  Hamulce szczękowe

        Hamulce  szczękowe   są typowymi  hamulcami stosowanymi w  pojazdach. 
Spotyka się dwa układy szczęk (rys. 16.7).

Rys.  16.7.  Schematy  hamulców  szczękowych:  a)  z  symetrycznym  mocowaniem 
szczęk;
                                                                               b) z niesymetrycznym mocowaniem 
szczęk  [8,12,14  ]

          W  hamulcu  z  symetrycznym  mocowaniem  szczęk  (rys.  16.7)  moment 
hamowania określa wzór

                                                   
                                                                                                                                
                 
(16.10)





3

2

3

2

1

1

2

e

e

e

e

D

N

M

h

h

background image

10

     W hamulcu z niesymetrycznym układem szczęk (rys. 167b) 
działanie szczęk jest   jednako-  we i stąd  N

1

 = N

2

, a moment  

hamowania określa wzór
                                                                                                      
              
(16.11)
                                                                                                      
                         
        
Szczęki  są  mocowane  przegubowo  wewnątrz  bębna 
hamulcowego. Powierzchnie zewnętrzne szczęk są pokrywane 
okładziną cierną.

h

h

ND

M

         

Elementy  pary  ciernej  hamulca  sprawdza  się 

na  nacisk 

powierzchniowy na powierzchni tarcia

  zgodnie z zależnością

                                                                                                      
              (16.12)                                                          

gdzie: F

t

 – pole powierzchni tarcia, które wynosi

                                                                                                      
              
(16.13)

gdzie:  D

h

  –  średnica  bębna  hamulcowego;    g  –  szerokość 

okładziny ciernej.                                                  

                                                                                                      
                           

dop

t

p

F

N

p

2

sin

1

2

 g

D

F

h

t

background image

11

background image

12

2.3.1.  Hamulce tarczowe

    W hamulcach tych siła docisku elementów jest wywierana osiowo. Budowa 
tych hamulców jest podobna do budowy sprzęgieł ciernych (rys. 16.8a i b).

     

2.3. Hamulce osiowe

Rys.  16.8.  Sprzęgła  rozłączne  włączane  asynchronicznie:  a)  wielopłytkowe 
sterowane
                  mechanicznie; b) stożkowe  [12,14]   

          Obudowa  tych  hamulców    zwykle  jest  sztywno  połączona  z  korpusem 
maszyny. 

Moment  hamowania  jest  równy  momentowi  sprzęgła  o 

odpowiadającej mu budowie

  i wynosi

                                                                                                                                
               (16.14)

gdzie:  D

0

  –  średnia  średnica  przyłożenia  siły  tarcia;    z  –  liczba  powierzchni 

tarcia.

2

0

D

Nz

M

h

background image

13

     

Podstawowe elementy hamulców tarczowych oblicza się 

na nacisk 

powierzchniowy

                                                                                                                  
              (16.15)

gdzie:  F

t

 – pole rzutu powierzchni tarcia na płaszczyznę prostopadłą 

do kierunku
                   siły docisku.                               

                                           

                                                                                                   

 

dop

t

p

F

N

p

Także  włączanie  tych  hamulców  jest  takie  same  jak  sprzęgieł: 
mechanicznie za pomocą dźwigni lub elektromagnetycznie.

     Hamulce  jednotarczowe  (rys. 16.9)
 często stosuje się w pojazdach mecha-
 nicznych  i szynowych.
  

     Płytki  hamulca  są  wykonywane  w 
postaci nakładek o niedużej powierzchni
 w stosunku do całej tarczy.

     Zaciskanie odbywa się zwykle za 
pomocą  siłownika  hydraulicznego
 lub pneumatycznego z ewentualnym 
układem dźwigniowym.

Rys. 16.9. Schemat 
hamulca 
jednotarczo-wego   
[8

]

background image

14

2.4. Hamulce taśmowe

     W hamulcu taśmowym (rys. 16.10) siła tarcia T powstaje między bębnem a 
napiętą taśmą.

     Napięcie to na długości styku zmienia się od wartości S

1

 na jednym końcu 

taśmy  (nabie-  gającym)  do  wartości  S

2

  na  końcu  drugim  (schodzącym).     

Związek między tymi napięciami można zapisać w postaci

                                                                                                                                
                 (16.16)

gdzieα – kąt opasania taśmy na bębnie (rys. 16.10c) mierzony w radianach.

Rys. 16.10. Schematy 
ha-
mulców taśmowych:
a)zwykłego;
b)sumowego;
c)różnicowego.
[8,12,13]



e

S

S

2

1

     

Moment hamowania hamulca

  jest równy

                                                                                                                                
                 (16.17)

gdzie: D

h

 – średnica bębna hamulca.

2

)

(

2

1

h

h

D

S

S

M

background image

15

     Napięcia w taśmie  

są wywołane przyłożoną do dźwigni siłą G oraz tarciem 

między  taśmą  a  bębnem.  Siłę  G  przyłożoną  do  dźwigni  można  wyznaczyć  z 
równania momentów względem punktu 
podparcia dźwigni (rys. 16.10) [8]:

  dla hamulca zwykłego (rys. 16.10a)

                                                                                                                                
                 
(16.18)

  dla hamulca sumowego (rys 16.10b)

                                                                                                                                
                
(16.19)

  dla hamulca różnicowego (rys. 16.10c)

                                                                                                                                
                
(16.20)

          We  wzorach  (16.18  ÷  16.20)  dźwignię  hamulca  potraktowano  jako 
nieważką.  Przy  dokład-  niejszych  obliczeniach  należy  uwzględnić  ciężar 
dźwigni oraz ciężary innych elementów do niej mocowanych. 
          W  hamulcu  sumowym  o  konstrukcji  jak  na  rysunku  16.10b  
zmiana 
kierunku obrotów nie powoduje zmiany wymaganej siły G

          W  hamulcu  zwykłym
  przy  zmianie  kierunku  obrotów  bębna  siła  G 
musiałaby być wielo- krotnie większa, dlatego stosuje się go w zasadzie tylko 
do jednego kierunku obrotów (tak jak zaznaczono na rysunku 16.10a). 
     W hamulcu różnicowym 
 wartość siły G zależy od doboru odległości a

1

 i a

2

 

oraz, gdy

                       jest ujemna 

 hamulec ulega samozakleszczeniu!!!

  

l

a

S

G

2

l

a

e

S

l

a

S

S

G

)

1

(

)

(

2

2

1



)

(

1

2

2

1

1

2

2



e

a

a

l

S

l

a

S

a

S

G



e

a

a

1

2

background image

16

          Taśmy  hamulcowe  oblicza  się  przy  wykorzystaniu  warunku 
wytrzymałościowego na roz- ciąganie siłą S

1   

 [8]

                                                                                                                                
                (16.21)

gdzie:  F – przekrój poprzeczny taśmy.

          Ponadto  sprawdza  się  naciski  powierzchniowe  między  taśmą  a  bębnem 
hamulca.
  Najwię-  ksze  wartości  nacisków  panują  przy  nabiegającym  końcu 
taśmy

                                                                                                                                
                (16.22)

gdzie: b – szerokość taśmy.

      Naciski średnie wynoszą
                                                                                                                                
                
(16.23)

     

r

r

k

F

S

1

dop

h

p

bD

S

p

1

max

2

h

śr

bD

S

S

p

2

1

          Taśmy  hamulcowe  są  wykonywane  z  miękkiej  stali  węglowej  S235JR, 
S275JR  lub  C35,  C45.  
Najczęściej  są  one  pokryte  okładzinami  z  materiałów 
ciernych,  jednolitymi  lub  w  postaci  oddzielnych  segmentów.    Grubość 
stosowanych taśm wynosi (2 ÷ 5) [mm].

          Luzowanie  hamulców  dokonuje  się  za  pomocą  zwalniaków 
elektromagnetycznych lub dźwigni ręcznych.

    Hamulce taśmowe powodują znaczne obciążenie wałów siłą poprzeczną.

background image

17

 

2.5.  Wytrzymałość  cieplna  i  zużywanie  się 

hamulców

          Warunek  równowagi  cieplnej  hamulca    sprowadza  się  do  porównania 
jednostkowej pracy tarcia  

µpv 

 z dopuszczalną 

 (µpv)

dop

  

podaną w tabeli 16 

[16.8]

                                                                                                                                
                 (16.24)

     Podczas pracy hamulców następuje zużywanie się ich wykładzin ciernych. 
Przyjmuje  się,  że  zużycie  to  jest  proporcjonalne  do  pracy  tarcia,  a  więc  tak 
samo jak dla sprzęgieł ciernych można określić  trwałość godzinową hamulca 
L

h

  wykorzystując zależność

                                                                                                                                
                 (16.25)

gdzie:  V

z

 [mm

3

] – objętość okładzin hamulca, która może ulec zużyciu,

             q

v

 – zużycie właściwe materiału ciernego.

                                         

dop

pv

pv

)

(

.]

[

10

6

,

3

6

godz

wq

L

V

L

v

q

z

h

Tab.1.  Wybrane  wartości  parametrów  określających  wytrzymałość  cieplną 
hamulca

background image

18

2.6. 

Zwalniaki 

elektromagnetyczne

          Do  luzowania  hamulców  taśmowych  oraz  klockowych  bardzo  często 
stosuje  się  zwalniaki  elektromagnetyczne.    Na  rysunku  16.11  
przedstawiono 
krajowy  zwalniak  elektromagnetycz-ny,  natomiast  w  tabeli  16.2  zestawiono 
podstawowe parametry jego pracy.

Rys.  16.11.  Zwalniak  elektromagnetyczny  typu 
DZEM

background image

19

Tab. 

16.2. 

Podstawowe 

parametry 

pracy 

zwalniaka 

elektromagnetycznego typu DZEM

background image

20

BIBLIOGRAFIA

[16.1].      Juchnikowski  W.  ,  Żółtowski  J.:  Podstawy  konstrukcji  maszyn.  Ofic. 
Wydawn. Pol. 
             Warszawskiej, Warszawa 1995.
[16.2].      Knosala  R.,  Gwiazda  A.,  Baier  A.,  Gendarz  P.:  Podstawy  konstrukcji 
maszyn.
             Przykłady obliczeń. 
WNT, Warszawa 2000.
[16.3].      Katalog:  Sprzęgła,  hamuce,  korpusy  i  oprawy.
  Fabryka  Elementów 
Napędowych 
             FENA, Katowice 2007.
[16.4].      Korewa  W.,  Zygmunt  K.:  Podstawy  konstrukcji  maszyn.  Cz.II.  
WNT, 
Warszawa 1967.
[16.5].   Markusik S.: Podstawy konstrukcji maszyn. T. 3, wyd. II zmienione.  
WNT,  
             Warszawa 1995.   
[16.6].      Markusik  S.,  Solarczyk  W.:  Hydrauliczne  hamulce  szczękowe. 
Maszyny Dźwigowo-
             Transportowe nr 2, WarszawA 1996.
[16.7].      Markusik  S.,  Szymański  F.:  Nowa  generacja  zwalniaków 
hydraulicznych. 
Mechani-
             zacja i Automatyzacja Górnictwa, nr 8, Katowice 1997.
[16.8].   Mazanek E. red.: Przykłady obliczeń z konstrukcji maszyn. Cz.2. 
WNT, 
             Warszawa 2008.
[16.9].      Norma  DIN  –  15434  Dźwignice.  Obliczenia  hamulców 
dwuszczękowych.
[16.10].  Pawlicki K.: Elementy dźwignic, t. II. WNT, Warszawa 1982.
[16.11].  Piątkiewicz S., Sobolski R.: Dżwignice, t. II.
 WNT, Warszawa 1977.
[16.12].    Podstawy  konstrukcji  maszyn.    
Red.  Dietrich  M.  Wyd.  3.  T.  3.  WNT, 
Warszawa 1999.
[16.13].  Skoć A., Spałek J., Markusik S.: Podstawy konstrukcji maszyn. Cz.II.  
WNT,
              Warszawa 2008.
[16.14].  Osiński Z.: Sprzęgła i hamulce.
 PWN, Warszawa 1979.
[16.15].    Wrzesiński  T.:  Hamowanie  pojazdów  samochodowych.  
WKŁ, 
Warszawa 1978.
    

background image

21

background image

22

background image

23

background image

24

RYSUNEK 4. Hamulce szczękowe:

a) symetryczne,

   b) niesymetryczne

background image

25

LITERATURA

[8]. 

Dziurski A., Kania L., Kasprzycki A., Mazanek E., Ziora J.: 

Przykłady obliczeń
       z postaw konstrukcji maszyn. Łożyska, sprzęgła i hamulce, 
przekładnie  me-
       chaniczne. WNT, Warszawa 2005.


Document Outline