Wpływ wysiłku fizycznego
na organizm człowieka
Zakład Medycyny
Zakład Medycyny
Sportowej
Sportowej
Prof. dr hab. n. med.
Prof. dr hab. n. med.
Anna Jegier
Anna Jegier
MEDYCYNA SPORTOWA =
MEDYCYNA AKTYWNOŚCI
RUCHOWEJ
Interdyscyplinarna dziedzina wiedzy
lekarskiej wykorzystująca osiągnięcia
antropologii, biologii, biochemii, fizjologii i
teorii treningu sportowego oraz takich
dyscyplin klinicznych jak: ortopedia,
traumatologia, pediatria, choroby
wewnętrzne i kardiologia
Obejmuje całość procesów fizjologicznych i
patologicznych jakie dokonują się w
organizmie pod wpływem aktywności
ruchowej lub jej braku we wszystkich
układach i narządach organizmu
MEDYCYNA SPORTOWA =
MEDYCYNA AKTYWNOŚCI
RUCHOWEJ
Zajmuje się człowiekiem aktywnym
ruchowo w zdrowiu i chorobie we
wszystkich okresach jego życia
Cel medycyny sportowej to
ochrona zdrowia osób biorących
udział w aktywności fizycznej:
–
od zajęć wychowania fizycznego do sportu
kwalifikowanego
–
od rekreacji do treningu zdrowotnego
–
od profilaktyki chorób do ich leczenia i
rehabilitacji
Medycyna sportowa
Sport kwalifikowany
Sport młodzieżowy
Sport powszechny/ dla wszystkich
Sport osób niepełnosprawnych
Aktywność ruchowa adaptacyjna
Polish Society of Sports Medicine
European Federation of Sports Medicine Associations ( EFSMA)
International Federation of Sports Medicine ( FIMS )
www
1937 -
Polish Society of Sports
Medicine:
Journals
Polish Society of Sports Medicine: Books
Medycyna sportowa
Podstawowe podręczniki :
Anna Jegier; Krystyna Nazar; Artur Dziak red. Medycyna
Sportowa Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej Warszawa
2005
K. Birch, D. MacLaren, K. George: Fizjologia sportu. Krótkie
wykłady Wydawnictwo Naukowe PWN 2008
S. Kozłowski, K. Nazar : Wprowadzenie do fizjologii klinicznej.
PZWL Warszawa 1999
Zakład Medycyny Sportowej
KatedraMedycyny Społecznej i
Zapobiegawczej Uniwersytet Medyczny w
Łodzi
Centrum Medycyny Sportowej
Poradnia Prewencji Chorób Układu Krążenia
i Metabolicznych
Ośrodek Rehabilitacji Dziennej
Centralny Szpital Kliniczny
UM w Łodzi
Podstawowe pojęcia
w medycynie sportowej
Wysiłek fizyczny
Aktywność ruchowa
Wydolność fizyczna
Wysiłek fizyczny
Wysiłek fizyczny to wszelkie formy
aktywności człowieka realizowane za pomocą
dowolnych skurczów mięśni szkieletowych
Aktywność ruchowa
Aktywność ruchowa, (ang. physical activity)
to wysiłek fizyczny, czyli praca podejmowana
przez mięśnie szkieletowe wraz z całym
zespołem towarzyszących jej zmian
czynnościowych w organizmie. Wynikiem tej
pracy jest wydatek energetyczny.
Wydolność fizyczna
exercise capacity, cardio-respiratory
fitness
zdolność do ciężkich lub długotrwałych
wysiłków fizycznych
,
wykonywanych z udziałem dużych grup mięśniowych, bez
szybko narastającego zmęczenia i warunkujących jego
rozwój zmian w środowisku wewnętrznym organizmu
tolerancja zmian zmęczeniowych i zdolność do szybkiej ich
likwidacji po zakończeniu pracy
S. Kozłowski, K. Nazar; PZWL,Warszawa 1999
Wysiłek fizyczny
- rodzaje
Wysiłek fizyczny –
podział w zależności od rodzajów
skurczów mięśni szkieletowych
przeważających w czasie wykonywania
wysiłku
Dynamiczny
–
przewaga skurczów izotonicznych - pobudzony
mięsień skraca się bez zmiany napięcia
–
lub auksotonicznych – pobudzony mięsień zmienia
długość i napięcie
Statyczny – przewaga skurczów izometrycznych –
napięcie mięśnia zwiększa się bez zmiany jego długości
Oporowy – połączenie skurczów izometrycznych i
izotonicznych
Wzrastająca składowa dynamiczna
A. Mała
< 40% VO
2
max
B. Umiarkowana
40-70% VO
2
max
C. Duża
> 70% VO
2
max
I. Mała
< 20%
MVC
kręgle
krykiet
golf
strzelectwo
bilard
szermierka
tenis stołowy
tenis ziemny (pary)
piłka siatkowa
bejsbol
a
/softboll
a
badminton
chodzenie
bieg maratoński)
narciarstwo biegowe (klasyczne)
squash
biegi na orientację
II.Średni
a
20-50%
MVC
sporty
samochodowe
ab
nurkowanie
b
sporty motocyklowe
gimnastyka
a
karate/judo
a
żeglarstwo
łucznictwo
jeździectwo
ab
LA skoki
jazda figurowa na
lodzie
a
biegi krótkie
koszykówka
a
biathlon
hokej na lodzie
a
hokej na trawie
a
rugby
a
soccer
a
narciarstwo biegowe (łyżwowe)
biegi średnie i długie
pływanie
tenis ziemny
piłka ręczna
a
III. Duża
50% MVC
bobsleje
ab
LA rzuty
saneczkarstwo
ab
wspinaczka
ab
narty wodne
ab
podnoszenie
ciężarów
a
windsurfing
ab
kulturystyka
a
narciarstwo
zjazdowe
ab
zapasy
a
deska snowbordowa
(snow boarding)
ab
boks
a
kanadyjki / kajaki
wioślarstwo
kolarstwo
ab
dziesięciobój
ab
triathlon
ab
łyżwiarstwo szybkie
a
niebezpieczeństwo urazu
VO
2
max – maksymalne pobieranie
tlenu
b
wzrasta ryzyko omdlenia
MVC – maksymalna siła skurczu
dowolnego
W
zr
a
st
a
ją
c
a
s
k
ła
d
o
w
a
st
a
ty
c
zn
a
Wysiłek fizyczny –
podział ze względu na przewagę rodzaju
procesów metabolicznych pokrywających
zapotrzebowanie energetyczne w czasie
ich wykonywania
Aerobowy / tlenowy
Anaerobowy / beztlenowy ( maksymalny czas
trwania nie przekracza 2-3 minuty)
–
Wysiłki statyczne o intensywności powyżej 30% MVC
(maximal voluntary contraction)
–
Wysiłki dynamiczne supramaksymalne
Miara intensywności
wysiłków dynamicznych -
względna %VO2max
-
%
maksymalnej zdolności pobierania
tlenu
Maksymalne, w czasie których zapotrzebowanie na tlen jest
równe wartości VO2max
Submaksymalne, w czasie których zapotrzebowanie na tlen jest
mniejsze od VO2max i wynosi:
–
75%- 99% VO2max - wysiłki bardzo ciężkie
–
50-75%VO2max - ciężkie
–
20%-50% VO2max – średnio-ciężkie
–
20% VO2max - lekkie
Supramaksymalne w czasie których zapotrzebowanie na tlen
jest większe od VO2max
Wysiłek fizyczny –
podział ze względu na masę
mięśni zaangażowanych w
wysiłek
Ogólne – angażujące powyżej 30%
masy mięśniowej
Lokalne - angażujące 30% i mniej
masy mięśniowej
Wysiłek fizyczny –
podział ze względu na czas trwania
wysiłku
długotrwały – trwające powyżej 30
minut,
o średnim czasie trwania – 15-30
minut
krótkotrwały –trwające do 15
minut.
Częstość podejmowania
wysiłku fizycznego
Wysiłek jednorazowy
Wysiłek systematyczny – trening
fizyczny
Jednorazowy
wysiłek fizyczny
- wpływ na
organizm
Maksymalny wysiłek fizyczny
dynamiczny, aerobowy
Maksymalna częstość skurczów
serca:
HR max = 220 – wiek
Maksymalna wartość skurczowego
ciśnienia tętniczego:
230 do 250 mmHg
Wysiłkowe wartości ciśnienia tętniczego dorosłych
mężczyzn w zależności od wieku i obciążenia
jednorazowym wysiłkiem aerobowym
Wielemborek-Musiał K., Jegier A. 2009 w druku
y = 0,346x + 135,76
18-64lata
18-24lata
35-44lata
55-64lata
45-54lata
150
160
170
180
190
200
210
220
230
30
60
90
120
150
180
obciążenie [W]
R
R
s
[m
m
H
g
]
m
ę
żc
zy
źn
i
Wysiłkowe wartości ciśnienia tętniczego dorosłych kobiet w
zależności od wieku i obciążenia jednorazowym wysiłkiem
aerobowym
Wielemborek-Musiał K., Jegier A. 2009 w druku
y = 0,103x + 155,72
18-64lata
18-24lata
25-34lata
35-44lata
55-64lata
45-54lata
150
160
170
180
190
200
210
30
60
90
120
150
180
obciążenie [W]
R
R
s
[m
m
H
g
]
k
o
b
ie
ty
Wpływ statycznego wysiłku fizycznego
na ciśnienie tętnicze krwi
Wzrost ciśnienia tętniczego w czasie wysiłku
statycznego o intensywności:
> 40-50 % MVC
(maximal voluntary contraction)
maksymalna siła skurczu dowolnego danej grupy mięśni
jest większy niż w czasie
wysiłku dynamicznego
- do śr.350 mmHg
Regularny wysiłek
fizyczny/
trening fizyczny
- wpływ na organizm
człowieka
Najsilniejszy wpływ wysiłku
fizycznego
na organizm dotyczy
Układu krążenia – serce sportowca
–
bezpośredni wpływ na serce i
naczynia
–
pośredni wpływ
Narządu ruchu
Inne układy
Czynniki wpływające
na adaptację układu
krążenia
do wysiłku fizycznego
Rodzaj uprawianego sportu: sport kwalifikowany, sport
młodzieżowy, sport powszechny, aktywność ruchowa adaptacyjna,
sport osób niepełnosprawnych
Rodzaj wysiłku fizycznego przeważający w treningu
fizycznym;
Objętość wysiłku fizycznego (czas x intensywność)
Staż treningowy
Stan układu krążenia przed rozpoczęciem treningu
Wiek, płeć osoby trenującej fizycznie
Powierzchnia ciała
Układ krążenia
Adaptacja układu krążenia do
wysiłku fizycznego – Serce
sportowca
–
hemodynamiczna
–
morfologiczna
–
metaboliczna
Wpływ regularnego wysiłku fizycznego na
czynniki zagrożenia chorób serca i naczyń
Hemodynamiczna adaptacja
układu krążenia do wysiłku
fizycznego
•
zwolnienie częstotliwości rytmu serca
(najniższe wartości 21-23 sk/min.)
•
obniżenie ciśnienia tętniczego krwi na
danym poziomie obciążenia
•
wydłużenie okresu rozkurczu serca
•
poprawa stabilności elektrycznej serca
•
zwiększenie maksymalnej pojemności
minutowej (COmax) z 20l/min do 40l/min i
objętości wyrzutowej serca (SV)
Czynność serca sportowca
Na podstawie: B.M. Pluim: Circulation 101, 2000, 336
dyscypliny
wytrzymałościow
e
n=413
siłowe
n=544
EF (%)
Frakcja
wyrzucania
69
(65 - 73)
66
(61 - 72)
FS% (%)
34
(33 - 36)
36
(34 - 38)
Wpływ systematycznego aerobowego
wytrzymałościowego wysiłku fizycznego
na ciśnienie tętnicze krwi
Metaanalizy: Fagard RH Med. Sci Sports Exerc 2001;
33(suppl):S484—S492
Whelton SPi wsp. Ann Intern Med. 2002;136:493-503
5,8 mmHg
7,4 mmHg
Osoby z
nadciśnieniem
1,8 mmHg
2,6 mmHg
Osoby
normotensyjne
Redukcja
ciśnienia
tętniczego
↓RRs
mmHg
↓RRd
mmHg
Wpływ oporowego systematycznego
wysiłku fizycznego na spoczynkowe
ciśnienie tętnicze krwi
trening oporowy o umiarkowanej
intensywności obniża ciśnienie
tętnicze krwi
skurczowe 3,2mmHg
rozkurczowe 3,5mmHg
N= 341; 12 grup; 15 tygodni
Metaanaliza badań randomizowanych:
Cornelissen VA, Fagard RH: J Hypertens
2005;23(2):251-259
MORFOLOGICZNA ADAPTACJA
UKŁADU KRĄŻENIA DO
TRENINGU FIZYCZNEGO
powiększenie objętości serca
Przebudowa/przerost serca
objętości późnorozkurczowej
lewej komory serca (LVEDV)
Objętość serca
Objętość
serca
(cm
3
)
kobiety
mężczyźni
Ludzie
zdrowi
15 – 30 rok życia
580 ± 60
630 ± 80
Sportowcy
> 800
> 1000 –
1200
maksymalnie 1700
OBJĘTOŚĆ SERCA (HV)
A WYDOLNOŚĆ FIZYCZNA (VO2max)
HV/VO
2
max:
230 ± 40 cm
3 .
l
-1 .
min
16 ± 3,6 cm
3 .
ml
-1 .
min
.
kg
Fizjologiczny przerost
/przebudowa serca
Ekscentryczny
Symetryczny
Geneza przerostu serca
sportowca
systematyczny wysiłek
fizyczny
czynniki
hormonalne
czynniki
hemodynamiczn
e
zmiana aktywności
układu adrenergicznego
fizjologiczny
przerost mięśnia
sercowego
czynniki
genetyczne
czynniki
środowiskow
e
Morfologiczne wskaźniki
skriningowego badania
echokardiograficznego
u sportowców
Grubość przegrody i tylnej ściany lewej
komory serca poniżej 13mm
Wskaźnik grubości przegrody
międzykomorowej/ grubości tylnej ściany
lewej komory serca poniżej 1.3
Względna grubość ściany lewej komory
większa od 0.30 a mniejsza od 0.45
Końcoworozkurczowy wymiar lewej
komory serca poniżej 60mm
Masa lewej komory serca poniżej 294g u
mężczyzn i poniżej 198g u kobiet
według L.R.Thomas i
P.S.Douglas
Lewa komora serca
osoby systematycznie
trenującej
dyscypliny
wytrzymałościow
e
n=413
siłowe
n=544
LVEDd
(mm)
53,7
(52,8 – 54,6)
52,1
(50,6 – 53,6)
PWd (mm)
10,3
(10,0 – 10,6)
11,0
(10,2 – 11,7)
IVSd (mm)
10,5
(10,1 – 10,9)
11,8
(10,9 – 12,7)
IVSd+PWd/LVI
Dd
0,39
(0,37 – 0,40)
0,44
(0,40 – 0,48)
Na podstawie: B.M. Pluim: Circulation 101, 2000, 336
SERCE SPORTOWCA
LVEDd ≥ 60mm – 70mm 14%
sportowców
LA ≥ 40mm 20% sportowców
Max LV WTh ≥ 13mm
–
2% mężczyzn
–
0% kobiet
WPŁYW WYSIŁKU FIZYCZNEGO
na
naczynia wieńcowe
-
hemodynamika, morfologia,
metabolizm
•
powiększenie średnicy głównych tętnic wieńcowych
•
zwiększenie gęstości naczyń wieńcowych
•
nasilenie angiogenezy w obrębie mięśnia
sercowego
•
wzrost przepływu wieńcowego i obniżenie oporu
naczyniowego w układzie wieńcowym
•
poprawa zdolności transportowych naczyń
wieńcowych
•
obniżenie tempa zwiększania AVd i wzrost AVd w
czasie wysiłku
•
poprawa funkcji śródbłonka
wg. Peliccia i wsp., 1990
Zależność między masą lewej
komory
a średnicą tętnic wieńcowych
(mm)
LVM (g)
<200
200 - 250
251 - 300
301 - 350
351 - 400
>400
0
2
4
6
8
Prawa t. wieńcowa Lewa gł. t. wieńcowa
ADAPTACJA METABOLICZNA
objętości i ilości mitochondriów
większe zapasy glikogenu w komórkach mięśniowych
wzmożona utylizacja tłuszczu
wzmożone wychwytywanie kwasu mlekowego
mniejsze stężenie katecholamin w czasie wysiłku
enzymów metabolizmu tlenowego
zużywania O
2
w jednostce czasu w spoczynku i
submaksymalnym wysiłku
V0
2max
Układ krążenia
Wpływ regularnego wysiłku fizycznego
na czynniki zagrożenia chorób serca i
naczyń
Wpływ aktywności
ruchowej
Eliminacja czynnika
„brak aktywności ruchowej’
Wzrost wydolności fizycznej
Należne wartości VO
2
max i METs
w grupie mężczyzn i kobiet
w zależności od wieku
Wiek
(lata)
Mężczyźni
Kobiety
VO
2 max
(ml/min
*
kg)
METs
VO
2max
(ml/min
*
kg)
METs
20 –
29
43 ± 7,2
12
36 ± 6,9
10
30 –
39
42 ± 7,0
12
34 ± 6,2
10
40 –
49
40 ± 7,2
11
32 ± 6,2
9
50 –
59
36 ± 7,1
10
29 ± 5,4
8
60 –
69
33 ± 7,3
9
27 ± 4,7
8
70 –
79
29 ± 7,3
8
27 ± 5,8
8
według G.F. Fletcher i wsp. Circulation 2000; 102,
1591-7
Wpływ aktywności
ruchowej na profil lipidowy
stężenia HDL – cholesterolu
stężenia trójglicerydów
Zmiany treningowe w
tkance tłuszczowej
Zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej
Zmniejszenie wielkości adypocytów
Wzrost wrażliwości tkanki tłuszczowej na
działanie czynników lipolitycznych
Wzrost aktywności lipazy lipoproteinowej
Wzrost wrażliwości komórek tłuszczowych
na insulinę
Aktywność fizyczna
Utrzymanie prawidłowej masy
ciała
Zapobieganie:
- otyłości
- nadwadze
Wpływ aktywności
ruchowej
na reakcje hormonalne
Zmniejszenie reakcji hormonalnych na wysiłki
submaksymalne
–
Obniżenie aktywności składowej współczulnej AUN
–
Obniżenie stężenia insuliny we krwi
Zmniejszenie wydzielania insuliny
Wzrost tempa wychwytywania i rozkładu
–
Poprawa tolerancji glukozy
Wzrost wrażliwości tkanek na insulinę
Zwiększenie wiązania insuliny przez receptory insulinowe
–
Wzrost stężenia ß-endorfin
Aktywność fizyczna
Zapobiega cukrzycy
Wspomaga leczenie cukrzycy
Wpływ aktywności
ruchowej
na odporność organizmu
Wzrost odporności nieswoistej organizmu
–
Wzrost stężenia properdyny
–
Wzrost stężenia immunoglobin klasy IgM, IgG
–
Zwiększenie aktywności fagocytarnej
leukocytów
–
Wzrost miana opsonin
–
Wzrost aktywności monocytów
Przeciwzakrzepowe
działanie aktywności
ruchowej
- zmniejszenie aktywacji płytek
- wzrost aktywności fibrynolitycznej
osocza
- obniżenie stężenia fibrynogenu
Wpływ treningu fizycznego
na zdrowie psychiczne
Zmniejszenie poziomu lęku
Zmniejszenie głębokości stanów
depresyjnych
Poprawa snu i procesu zasypiania
Wyższa subiektywna ocena
samopoczucia
Zmiany treningowe
w narządzie ruchu (1)
Usprawnienie koordynacji nerwowo-
mięśniowej
-
Zwiększenie precyzji, harmonii i szybkości ruchów
- Zmniejszenie kosztu energetycznego pracy
- Zwiększenie siły skurczu dowolnego
Zwiększenie maksymalnej siły mięśniowej
Przerost mięśni szkieletowych (↑↑FT, ↑ST)
Wzrost potencjału metabolicznego mięśni -
tlenowego i beztlenowego
Poprawa unaczynienia mięśni szkieletowych
przez naczynia włosowate
Zmiany treningowe
w narządzie ruchu (2)
Zwiększenie ukrwienia i odżywienia
stawów
Pobudzenie czynności kaletek maziowych
Zwiększenie zakresu ruchów w stawach
Wzrost masy i stopnia mineralizacji
tkanki kostnej
Aktywność fizyczna
zapobiega
Chorobie zwyrodnieniowej
narządu ruchu
Osteoporozie
Wadom postawy
Wpływ aktywności ruchowej
na układ oddechowy
Wzrost siły mięśni oddechowych i ruchomości
klatki piersiowej
Wzrost pojemności życiowej płuc VC
Wzrost objętości wydechowej
pierwszosekundowej FEV1
Wzrost dowolnej, maksymalnej wentylacji płuc
MVV
Niższa częstość oddechów
Wzrost pojemności dyfuzyjnej płuc