Kryteria naukowości i
poprawności metodologicznej
w ekonomii
Barbara Pogonowska
Katedra Socjologii i Filozofii UEP
Metodologia
epistemologia, filozofia nauki –
refleksja filozoficzna:
• rekonstruuje aktualny stan
świadomości metodologicznej
• uprawomacnia epistemologicznie
dany układ norm i reguł
metodologicznych
• definiuje fenomen nauki
Metodologia
Metodologia nauk:
• odpowiednik filozofii nauki
bądź
• normatywny składnik filozofii nauki
opis i wyjaśnianie praktyki (metody) naukowej
ocena prawomocności i efektywności
poznawczej stosowanych norm i reguł
formułowanie zaleceń dotyczących
sprawnego prowadzenia badań naukowych
Kryteria naukowości i
poprawności metodologicznej
wiedzy
• kryteria (standardy) naukowości i
poprawności metodologicznej wiedzy –
obowiązujące historycznie i dziedzinowo
warunki uznawania danego systemu
przekonań za prawomocną sferę ustaleń
badawczych
• podstawą kształtowania się kryteriów jest
stan świadomości metodologicznej:
układ norm i dyrektyw metodologicznych
układ uzyskanych na ich podstawie
twierdzeń i teorii przedmiotowych
Kryteria naukowości i
poprawności metodologicznej
wiedzy
Rola kryteriów:
-
artykulacja zasad postępowania uczonych, które
(w sensie dotychczasowej historii nowożytnej nauki
europejskiej)
są warunkiem pełnienia przez naukę
funkcji praktyczno-poznawczej
-
pozytywna waloryzacja cech praktyki badawczej:
• zachowanie cech swoistości i racjonalności nauki
• obrona intelektualnej i etycznej autonomii jednostki itd.
- podstawa wykluczania z obszaru wiedzy
naukowej nieprawomocnych systemów
przekonań
Kryteria naukowości i
poprawności
metodologicznej wiedzy:
rodzaje
Kryteria naukowości (prawomocności) wiedzy kształtują się
w ramach
zmiennych
i
niezmiennych
komponentów
świadomości metodologicznej – w efekcie owe kryteria
są wyznaczane przez:
• historycznie i dziedzinowo
zmienne
normy i reguły
metodologiczne
(charakterystyczne tylko dla danej postaci
świadomości metodologicznej, np. zasada kontynuacji tradycji,
determinizm, teleologizm)
• historycznie i dziedzinowo
niezmienne
normy i reguły
metodologiczne
(inwarianty, które w różnych wcieleniach
występują w każdej postaci świadomości metodologicznej, np. wymóg
kontrolowalności)
normy - przekonania, które wyznaczają wartości poznawcze, czyli cele działalności
badawczej
reguły – uznane sposoby realizacji tych wartości
Historycznie i dziedzinowo
zmienne
normy i reguły
metodologiczne
zmienne
komponenty świadomości
metodologicznej
• tekst nie jest prawomocny z punktu
widzenia aktualnej świadomości
metodologicznej –
przypadek nienadążania
anachronizm
metodologiczny
• tekst wyprzedza obowiązującą w danym
czasie świadomość metodologiczną –
przypadek antycypacji
antycypacja (endoherezja) jest stwierdzalna ex post
Historycznie i dziedzinowo
niezmienne
normy i reguły
metodologiczne
niezmienne
komponenty świadomości
metodologicznej
inwarianty metodologiczne –
fundament komunikacji
w społeczności uczonych, cecha dyskursu naukowego:
• warunek intersubiektywnej
komunikowalności
• warunek intersubiektywnej
kontrolowalności
• warunek zgodności z zasadami logiki
Inwarianty metodologiczne
‘sposoby’ niespełniania inwariantów
metodologicznych:
• tekst powstaje w obrębie pozanaukowej
formy wiedzy ludzkiej, np. magii
• tekst jest uzasadnialny empirycznie bądź
formalnie ale:
brak takiego uzasadnienia
(nie jest spełniony wymóg
kontrolowalności i powtarzalności wyników doświadczenia)
jest ono „gorsze” od uzasadnienia, które posiada
tekst z nim niezgodny ale już akceptowany przez
społeczność uczonych
Inwarianty metodologiczne
‘sposoby’ niespełniania inwariantów
metodologicznych:
• tekst jest pojęciowo sformułowany tak, że
nie wiadomo jak go uzasadnić – bądź nie
wiadomo, czy jest zgodny bądź niezgodny
z aktualnie akceptowaną wiedzą
Inwarianty metodologiczne
wymóg intersubiektywnej komunikowalności
treść myślowa zdań pretendujących do miana
twierdzeń nauki daje się zakomunikować w
słowach zrozumiałych, a więc wyartykułować
pojęciowo – nie ma zatem potrzeby odwoływania
się do przenośni, porównań bądź innych
półśrodków przekazywania myśli*
problem jasnego i wyraźnego definiowania pojęć w ramach
całej wspólnoty uczonych
(
transformacyjna hermeneutyka
mechaniki kwantowej
- A. Sokal, J. Bricmont, Modne bzdury, 2004)
Inwarianty metodologiczne
wymóg intersubiektywnej kontrolowalności
• „
do tytułu poznania naukowego rościć sobie
może pretensje tylko takie twierdzenie, o
którego słuszności lub niesłuszności może się
w zasadzie znaleźć każdy, jeśli się tylko
znajdzie w odpowiednich warunkach
zewnętrznych.”*
• aby wiadomo było, w jaki sposób można dane
twierdzenie sprawdzić, uzasadnić
• ocena, rozstrzygalność, konkluzywność (nawet w
sensie próbnym)
Inwarianty metodologiczne
wymóg zgodności z zasadami logiki
postulat
respektowania
elementarnych
wymogów logiki (klasycznej
i w pewnym
zakresie – logiki modalnej
) wiąże się z ideą, że
zgodność postępowania badawczego z
odpowiednimi regułami o charakterze
formalnym jest podstawą prawomocności
uzyskanych rezultatów
(warunek konieczny
choć niewystarczający)
Historyczne postaci
inwariantów metodologicznych
zależna od przyjętej perspektywy
epistemologicznej (forma
uprawomocnienia danego etapu w dziejach
dyscypliny)
świadomość metodologiczna
odczuwana jako obowiązująca w danym
czasie i w danej dyscyplinie wyznacza
postać inwariantów, tj.:
postulatu intersubiektywnej komunikowalności
postulatu intersubiektywnej kontrolowalności
Historyczne postaci
inwariantów metodologicznych
postulat intersubiektywnej komunikowalności
postulat
ten
przypuszczalnie
posiada
historycznie zmienną postać* – należy jednak
sądzić, że wymóg nakazujący unikania
chaotyczności i niekonsekwencji w obrębie
danej wypowiedzi, uzupełniony o postulat
konsekwencji logicznej i niesprzeczności
elementów
współtworzących
całość
–
dobitnie został wyartykułowany dopiero przez
filozofię neopozytywizmu
Historyczne postaci
inwariantów
metodologicznych
postulat intersubiektywnej kontrolowalności
postulat ten domaga się aby wypowiedź była
uzasadnialna empirycznie bądź formalnie:
postulaty epistemologii pozytywistycznej:
• bezpośrednia
zgodność
zdań
z
danymi
empirycznymi (
kryterium weryfikowalności
)
• stopniowa akumulacja wiedzy –
przybliżanie się do
prawdy
Historyczne postaci
inwariantów metodologicznych
postulaty epistemologii konwencjonalizmu:
• wiedza naukowa jako rezultat pewnej
umowy/ konwencji
co do sposobu
przedstawiania i tłumaczenia świata faktów:
zgodność wiedzy z „faktami” („fakty” - określone
konstrukty poznawcze, umowne ujęcie danych
doświadczenia)
oraz spełnianie warunków o charakterze
pozaempirycznym: operatywna dogodność,
koherencja, korzyść intelektualna, prostota,
walory estetyczne*
Historyczne postaci
inwariantów metodologicznych
postulaty epistemologii pozytywistycznej -
pragmatyzm:
• pragmatyczne kryterium znaczenia
(sensu) przekonań – ich jednostkowa i
społeczna
użyteczność
(znaczeniem danej wypowiedzi są jej konsekwencje
praktyczne - jeżeli wiedza może zmienić coś w
naszych czynnościach i oczekiwaniach wobec
świata empirycznego)
Historyczne postaci
inwariantów metodologicznych
postulaty epistemologii neopozytywistycznej
:
• poznawczy sens zdania to metoda jego
weryfikacji
– możliwość przeprowadzenia
obserwacji pozwalających na bezpośrednią
lub (odpowiednio) pośrednią ocenę
zgodności zdania z obserwacjami
• możliwość sprowadzenia zdania do sądu
opisującego bezpośrednio dane (jest ono
wtedy logiczną konsekwencją skończonego
zbioru zdań protokolarnych)
Historyczne postaci
inwariantów metodologicznych
postulaty epistemologii neopozytywistycznej:
• zdanie jest sensowne wtedy i tylko wtedy,
gdy jest
potwierdzalne
- dana hipoteza nigdy
nie jest wystarczająco uzasadniona ale
może być lepiej lub gorzej potwierdzona
przez świadectwo empiryczne; owo
świadectwo uprawdopodabnia dane zdanie:
-
stopień prawdziwości hipotezy można traktować jako
prawdopodobieństwo warunkowe jej prawdziwości
ze względu na świadectwo empiryczne
(R. Carnap)
Historyczne postaci
inwariantów metodologicznych
postulaty epistemologii hipotetyzmu:
K.R. Popper
•
hipoteza musi by wewnętrznie niesprzeczna
•
hipoteza musi być sformułowana w sposób,
który czyni ją podatną na procedurę
falsyfikacji
(możliwość wskazania danych empirycznych, które
mogłyby stać się falsyfikatorami tego zdania)
•
z hipotezy muszą wynikać jak najliczniejsze
przewidywania o postaci zaprzeczeń względem
dotychczas uzgodnionych zdań bazowych
Historyczne postaci
inwariantów
metodologicznych
postulaty epistemologii hipotetyzmu:
• uczeni zmierzają do osiągnięcia wzrostu
„zawartości prawdziwościowej”
• postęp poznawczy polega na eliminacji
fałszów tkwiących w przejściowo
(hipotetycznie) przyjmowanych
twierdzeniach i teoriach
Historyczne postaci
inwariantów
metodologicznych
postulaty nurtu historyczno-socjologicznego
Th. Kuhn, Struktura rewolucji naukowych
(1962):
• etap nauki normalnej (instytucjonalnej) –
zgodność z obowiązującym paradygmatem
(pozaepistemologiczne kryteria postępu wiedzy
naukowej – instrument rozwiązywania
„łamigłówek”)
Historyczne postaci
inwariantów
metodologicznych
Th. Kuhn, Struktura rewolucji naukowych
(1962):
• etap nauki bezparadygmatycznej
(nieinstytucjonalnej)
sytuacja „braku kryterium wyboru”
względy o charakterze psychologiczno-
socjologicznym
(perswazja, zaufanie do twórcy
paradygmatu, liczba uczniów itd.)
Historyczne postaci
inwariantów
metodologicznych
Th. Kuhn, Dwa bieguny. Tradycja i nowatorstwo w
badaniach naukowych (1977):
• etap nauki bezparadygmatycznej (stan kryzysu) -
dokładność, spójność, ogólność, prostota i owocność
„wymóg mniej powszechnie formułowany, niemniej
zasadniczy
w podejmowaniu decyzji w rzeczywistej praktyce
naukowej – teoria powinna przynosić nowe odkrycia.”*
Pozapoznawcza
legitymizacja aksjologiczna
nauki
anarchizm metodologiczny
P.K. Feyerabend, Against Method (1975) :
• krytyka poglądów, które zakładają istnienie
jednolitej, powszechnie respektowanej
metodologii:
wprawdzie funkcjonują pewne
reguły praktyczne (rules of thumb) ale są one
respektowane warunkowo i niebezwzględnie przy
rozwiązywaniu konkretnych zagadnień)
• nie istnieje nic takiego
, co można by
określić jako uniwersalną metodologię nauki
Pozapoznawcza
legitymizacja aksjologiczna
nauki
• nie istnieje
problem kryteriów naukowości
bądź problem demarkacji nauki od „nienauki”
• „nauka jest przedsięwzięciem zasadniczo
anarchistycznym”*
• brak trwałych reguł jest racją nauki jako
dziedziny kultury – intelektualna suwerenność
jednostki
• technologiczna efektywność wiedzy naukowej
.
Dziękuję za uwagę