Polityka społeczno-gospodarcza

Polityka to:

Polityka to:



sztuka rządzenia państwem;

sztuka rządzenia państwem;



świadoma i celowa działalność określonych podmiotów

świadoma i celowa działalność określonych podmiotów

(władzy państwowej, partii politycznej, klasy społecznej,

(władzy państwowej, partii politycznej, klasy społecznej,

związku zawodowego, organizacji społecznej, organizacji

związku zawodowego, organizacji społecznej, organizacji

międzynarodowej, grupy społecznej, osoby) zmierzająca do

międzynarodowej, grupy społecznej, osoby) zmierzająca do

wywarcia określonego wpływu na tok spraw publicznych;

wywarcia określonego wpływu na tok spraw publicznych;


działalność władz państwowych w kształtowaniu stosunków

działalność władz państwowych w kształtowaniu stosunków

wewnętrznych w państwie oraz stosunków państwa z

wewnętrznych w państwie oraz stosunków państwa z

zagranicą;

zagranicą;


wszelka działalność służąca wpływaniu na sprawy publiczne, i

wszelka działalność służąca wpływaniu na sprawy publiczne, i

to bez względu na to, kto ją prowadzi.

to bez względu na to, kto ją prowadzi.

Biorąc pod uwagę przedmiot polityki, czyli rodzaj spraw,

Biorąc pod uwagę przedmiot polityki, czyli rodzaj spraw,

których ta działalność dotyczy, możemy wyróżnić m. in.

których ta działalność dotyczy, możemy wyróżnić m. in.

politykę

politykę

:

:

wewnętrzną,

gospodarczą

(ekonomiczną),

zagraniczną,

wewnętrzną,

gospodarczą

(ekonomiczną),

zagraniczną,

kulturalną, wojskową, społeczną, edukacyjną, zdrowotną,

kulturalną, wojskową, społeczną, edukacyjną, zdrowotną,

bezpieczeństwa itd.

bezpieczeństwa itd.

Polityka społeczno-gospodarcza

Twórcą nazwy

polityka społeczna

polityka społeczna

jest francuski

ekonomista i socjolog

Francois Marie Fourier

(1772 –

1837).

W swojej pracy „

Kurs filozofii pozytywnej

” (1837 r.)

pisał: „

Polityka społeczna

Polityka społeczna

to metoda za pomocą

to metoda za pomocą

której można rozwiązać wszystkie schorzenia

której można rozwiązać wszystkie schorzenia

społeczne

społeczne

(brak

pracy,

biedę,

wyzysk,

(brak

pracy,

biedę,

wyzysk,

kilkunastogodzinny czas pracy,

zatrudnianie

kilkunastogodzinny czas pracy,

zatrudnianie

nieletnich dzieci itp.)”.

nieletnich dzieci itp.)”.

Termin ten ugruntował się na trwałe w Niemczech po

założeniu w 1872 r. Związku Polityki Społecznej.
Skupiał on uczonych z kręgu historyków i ekonomistów,
którzy dostrzegali ścisły związek pomiędzy sytuacją
ekonomiczną kraju a kwestią społeczną (

im wyższy

im wyższy

poziom rozwoju gospodarczego kraju, tym mniej kwestii

poziom rozwoju gospodarczego kraju, tym mniej kwestii

społecznych – większy dobrobyt, mniejszy poziom

społecznych – większy dobrobyt, mniejszy poziom

bezrobocia, lepsza ochrona zdrowia itp.

bezrobocia, lepsza ochrona zdrowia itp.

).

).

Polityka społeczno-gospodarcza

Polityka społeczno-gospodarcza jest określeniem o podwójnym

Polityka społeczno-gospodarcza jest określeniem o podwójnym

znaczeniu:

znaczeniu:

1.

1.

Polityka społeczno-gospodarcza jako działalność

Polityka społeczno-gospodarcza jako działalność

określonych

określonych

podmiotów polityki społecznej, których celem jest rozwój

podmiotów polityki społecznej, których celem jest rozwój

gospodarczy i rozwiązywanie kwestii socjalnych.

gospodarczy i rozwiązywanie kwestii socjalnych.

2.

2.

Polityka społeczna i gospodarcza jako samodzielne dyscypliny

Polityka społeczna i gospodarcza jako samodzielne dyscypliny

naukowe

naukowe

, to teorie polityki gospodarczej i społecznej – ściśle ze sobą

, to teorie polityki gospodarczej i społecznej – ściśle ze sobą

związane.

związane.

Polityka społeczno-gospodarcza jako działalność, to:

Polityka społeczno-gospodarcza jako działalność, to:

1)celowa i świadoma działalność państwa i organizacji pozapaństwowych w dziedzinie
rozwoju gospodarczego, kształtowania warunków życia i pracy ludności oraz stosunków
społecznych, zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego, zaspokojenie potrzeb wyższego
rzędu (rozwoju intelektualnego, kulturalnego, zaspokojenia potrzeb estetycznych i
emocjonalnych) oraz zapewnienie ładu społecznego;
2)celowa działalność państwa i innych podmiotów w dziedzinie kształtowania warunków
życia ludności (warunki egzystencji, warunki pracy) i stosunków międzyludzkich (w
środowisku pracy i zamieszkania).

Ogólnie – polityka społeczno-gospodarcza jako działalność, to:

Ogólnie – polityka społeczno-gospodarcza jako działalność, to:



Celowe i świadome oddziaływanie władz państwowych oraz

Celowe i świadome oddziaływanie władz państwowych oraz

pozapaństwowych, a także organizacji międzynarodowych na

pozapaństwowych, a także organizacji międzynarodowych na

gospodarkę, jej dynamikę, strukturę, funkcjonowanie i stosunki

gospodarkę, jej dynamikę, strukturę, funkcjonowanie i stosunki

społeczno-ekonomiczne - zmierzające do pomnażania bogactwa

społeczno-ekonomiczne - zmierzające do pomnażania bogactwa

kraju,

zapewnienia

warunków

i

środków

niezbędnych

do

kraju,

zapewnienia

warunków

i

środków

niezbędnych

do

biologicznego i psychicznego życia człowieka.

biologicznego i psychicznego życia człowieka.

Polityka społeczno-gospodarcza

Polityka społeczno-gospodarcza, to:

Polityka społeczno-gospodarcza, to:

1.

1.

Zestaw dwóch samodzielnych dyscyplin naukowych, ściśle od

Zestaw dwóch samodzielnych dyscyplin naukowych, ściśle od

siebie zależnych –

siebie zależnych –

polityki społecznej

polityki społecznej

i

i

polityki gospodarczej

polityki gospodarczej

;

;

2.

2.

Nauki interdyscyplinarne korzystające z osiągnięć naukowych

Nauki interdyscyplinarne korzystające z osiągnięć naukowych

wielu dyscyplin, m. in. z: socjologii, mikro- i makroekonomii,

wielu dyscyplin, m. in. z: socjologii, mikro- i makroekonomii,

statystyki, historii, politologii, demografii, prawa, pedagogiki,

statystyki, historii, politologii, demografii, prawa, pedagogiki,

medycyny a także dziennikarstwa (media oddziałują na kształt

medycyny a także dziennikarstwa (media oddziałują na kształt

polityki społeczno-gospodarczej).

polityki społeczno-gospodarczej).

3.

3.

Dyscypliny teoretyczne z właściwą metodologią i zespołem

Dyscypliny teoretyczne z właściwą metodologią i zespołem

metod badawczych, które zajmują się zagadnieniami teorii

metod badawczych, które zajmują się zagadnieniami teorii

rozwoju

ekonomicznego

oraz

poszukiwanie

rozwiązań

rozwoju

ekonomicznego

oraz

poszukiwanie

rozwiązań

wzmacniających działania państwa i innych podmiotów polityki

wzmacniających działania państwa i innych podmiotów polityki

w zakresie gromadzenia środków niezbędnych do zaspokajania

w zakresie gromadzenia środków niezbędnych do zaspokajania

elementarnych

potrzeb

materialnych,

zdrowotnych,

elementarnych

potrzeb

materialnych,

zdrowotnych,

edukacyjnych i kulturalnych;

edukacyjnych i kulturalnych;

4.

4.

System wiedzy o gospodarce, procesach jej rozwoju i

System wiedzy o gospodarce, procesach jej rozwoju i

działaniach zmierzających do wyrównywania położenia

działaniach zmierzających do wyrównywania położenia

życiowego ludzi najsłabszych socjalnie.

życiowego ludzi najsłabszych socjalnie.

Polityka społeczno-gospodarcza

Główny cel polityki społeczno-gospodarczej:

Główny cel polityki społeczno-gospodarczej:



Dynamiczny rozwój gospodarczy kraju dla optymalnego zaspokajania

Dynamiczny rozwój gospodarczy kraju dla optymalnego zaspokajania

potrzeb indywidualnych i zbiorowych (p. wyżywienia, snu, odpoczynku,

potrzeb indywidualnych i zbiorowych (p. wyżywienia, snu, odpoczynku,

bezpieczeństwa, wolności, nauki, pracy itp.), poprzez efektywne użycie

bezpieczeństwa, wolności, nauki, pracy itp.), poprzez efektywne użycie

środków

materialnych

wytworzonych

w

procesie

produkcji

oraz

środków

materialnych

wytworzonych

w

procesie

produkcji

oraz

wykorzystywanie instrumentów politycznych (ustawodawstwo).

wykorzystywanie instrumentów politycznych (ustawodawstwo).

Cele i wartości w polityce społeczno-gospodarczej:

Cele i wartości w polityce społeczno-gospodarczej:

1.

1.

Rozwój gospodarczy

Rozwój gospodarczy

(bogata gospodarka), to m.in.: wysoki wskaźnik produkcji,

(bogata gospodarka), to m.in.: wysoki wskaźnik produkcji,

wysoki wskaźnik eksportu, wysoki wskaźnik dochodu narodowego w przeliczeniu na 1

wysoki wskaźnik eksportu, wysoki wskaźnik dochodu narodowego w przeliczeniu na 1

mieszkańca, niska inflacja, niskie zadłużenie zagraniczne itp.;

mieszkańca, niska inflacja, niskie zadłużenie zagraniczne itp.;

2.

2.

Bezpieczeństwo socjalne

Bezpieczeństwo socjalne

obejmuje zapewnienie dochodów i usług w sytuacji

obejmuje zapewnienie dochodów i usług w sytuacji

wystąpienia ryzyka socjalnego: choroby, wypadku, inwalidztwa, starości, śmierci,

wystąpienia ryzyka socjalnego: choroby, wypadku, inwalidztwa, starości, śmierci,

bezrobocia. Rozumiane jako stan wolny od niedostatku materialnych środków

bezrobocia. Rozumiane jako stan wolny od niedostatku materialnych środków

utrzymania, istnienie realnych gwarancji pełnego rozwoju jednostki.

utrzymania, istnienie realnych gwarancji pełnego rozwoju jednostki.

3.

3.

Inwestycje w człowieka

Inwestycje w człowieka

obejmują: tworzenie równych szans rozwoju ludzi (równy

obejmują: tworzenie równych szans rozwoju ludzi (równy

dostęp do wyżywienia, zdrowia, mieszkania, edukacji oraz pomoc materialna w

dostęp do wyżywienia, zdrowia, mieszkania, edukacji oraz pomoc materialna w

przypadku zdarzeń losowych i niezdolności do pracy) i kształcenie młodego pokolenia.

przypadku zdarzeń losowych i niezdolności do pracy) i kształcenie młodego pokolenia.

4.

4.

Pokój społeczny,

Pokój społeczny,

który jest podstawą stabilizacji życiowej ludzi, współpracy w

który jest podstawą stabilizacji życiowej ludzi, współpracy w

osiąganiu celów, tolerancji różnic między ludźmi. Wartość pokoju społecznego rośnie

osiąganiu celów, tolerancji różnic między ludźmi. Wartość pokoju społecznego rośnie

wraz z osiąganiem dobrobytu i stabilizacji politycznej.

wraz z osiąganiem dobrobytu i stabilizacji politycznej.

5.

5.

Życie rodzinne.

Życie rodzinne.

Wychowanie przyszłych pokoleń wymaga wsparcia rodzin, nie tylko

Wychowanie przyszłych pokoleń wymaga wsparcia rodzin, nie tylko

ubogich i nie tylko materialnego. Gwarantowanie praw dla rodziców, dla dzieci, dla

ubogich i nie tylko materialnego. Gwarantowanie praw dla rodziców, dla dzieci, dla

rodziny jako podstawowej komórki społecznej.

rodziny jako podstawowej komórki społecznej.

Polityka społeczno-gospodarcza

Rodzaje celów polityki społeczno-gospodarczej:

Rodzaje celów polityki społeczno-gospodarczej:

1)

1)

ogólne,

ogólne,

2)

2)

ekonomiczne,

ekonomiczne,

3)

3)

społeczne,

społeczne,

4)

4)

ekologiczne,

ekologiczne,

5)

5)

militarno-obronne.

militarno-obronne.

Cele ogólne:

Cele ogólne:

1.

1.

Zapewnienie suwerenności państwa.

Zapewnienie suwerenności państwa.

2.

2.

Tworzenie warunków sprawiedliwości społecznej.

Tworzenie warunków sprawiedliwości społecznej.

3.

3.

Postęp społeczny.

Postęp społeczny.

4.

4.

Przestrzeganie praw i wolności człowieka.

Przestrzeganie praw i wolności człowieka.

Cele ekonomiczne:

Cele ekonomiczne:

1.

1.

Pomnażanie bogactwa kraju.

Pomnażanie bogactwa kraju.

2.

2.

Powiększanie zakresu dobrobytu.

Powiększanie zakresu dobrobytu.

3.

3.

Efektywne wykorzystanie zasobów oraz wzrost gospodarczy.

Efektywne wykorzystanie zasobów oraz wzrost gospodarczy.

4.

4.

Przemiany strukturalne.

Przemiany strukturalne.

5.

5.

Równowaga gospodarcza.

Równowaga gospodarcza.

6.

6.

Wzrost przedsiębiorczości.

Wzrost przedsiębiorczości.

7.

7.

Wzrost udziału w międzynarodowym podziale pracy.

Wzrost udziału w międzynarodowym podziale pracy.

Polityka społeczno-gospodarcza

Cele społeczne:

Cele społeczne:

1.

1.

Zagwarantowanie praw i wolności obywatelskich.

Zagwarantowanie praw i wolności obywatelskich.

2.

2.

Zagwarantowanie zatrudnienia odpowiadającego kwalifikacjom.

Zagwarantowanie zatrudnienia odpowiadającego kwalifikacjom.

3.

3.

Zagwarantowanie dochodu z pracy uwzględniającego obciążenia rodzinne.

Zagwarantowanie dochodu z pracy uwzględniającego obciążenia rodzinne.

4.

4.

Zapewnienie pomocy społecznej osobom i rodzinom znajdującym się w trudnych

Zapewnienie pomocy społecznej osobom i rodzinom znajdującym się w trudnych

sytuacjach życiowych.

sytuacjach życiowych.

5.

5.

Zagwarantowanie bezpieczeństwa indywidualnego i zbiorowego.

Zagwarantowanie bezpieczeństwa indywidualnego i zbiorowego.

6.

6.

Zagwarantowanie mieszkania zapewniającego kulturalne warunki życia.

Zagwarantowanie mieszkania zapewniającego kulturalne warunki życia.

7.

7.

Zabezpieczenie na wypadek niemożności zarobkowania.

Zabezpieczenie na wypadek niemożności zarobkowania.

8.

8.

Zagwarantowanie ochrony zdrowia i pomocy w chorobie.

Zagwarantowanie ochrony zdrowia i pomocy w chorobie.

9.

9.

Zapewnienie wypoczynku po pracy.

Zapewnienie wypoczynku po pracy.

10.

10.

Zapewnienie warunków do nauki (zdobycie zawodu, wykształcenie, możliwość

Zapewnienie warunków do nauki (zdobycie zawodu, wykształcenie, możliwość

przekwalifikowania się).

przekwalifikowania się).

11.

11.

Ochrona środowiska.

Ochrona środowiska.

12.

12.

Przeciwdziałanie i walka z patologiami społecznymi.

Przeciwdziałanie i walka z patologiami społecznymi.

Cele ekologiczne:

Cele ekologiczne:

1.

1.

Ochrona środowiska naturalnego.

Ochrona środowiska naturalnego.

2.

2.

Rekultywacja (przywracanie terenom zniszczonym ich pierwotnego charakteru).

Rekultywacja (przywracanie terenom zniszczonym ich pierwotnego charakteru).

Cele obronno-militarne:

Cele obronno-militarne:

1.

1.

Powiększanie potencjału przemysłowego (gałęzi) o znaczeniu obronnym.

Powiększanie potencjału przemysłowego (gałęzi) o znaczeniu obronnym.

2.

2.

Zapewnienie niezbędnych rezerw mocy produkcyjnych i środków produkcji.

Zapewnienie niezbędnych rezerw mocy produkcyjnych i środków produkcji.

Polityka społeczno-gospodarcza

! Przedmiot polityki społeczno-gospodarczej:

! Przedmiot polityki społeczno-gospodarczej:



Przedmiotem polityki społeczno-gospodarczej są

Przedmiotem polityki społeczno-gospodarczej są

kwestie społeczne

kwestie społeczne

!

!

Kwestie społeczne to:

Kwestie społeczne to:

1)

1)

problemy o szczególnym wysokim stopniu dotkliwości dla życia i

problemy o szczególnym wysokim stopniu dotkliwości dla życia i

współdziałania ludzi;

współdziałania ludzi;

2)

2)

problemy, które nie są możliwe do rozwiązania siłami

problemy, które nie są możliwe do rozwiązania siłami

pojedynczych osób czy grup ludzkich;

pojedynczych osób czy grup ludzkich;

3)

3)

przeszkody, które blokują możliwość zaspokajania podstawowych

przeszkody, które blokują możliwość zaspokajania podstawowych

potrzeb człowieka (zbiorowości ludzkich).

potrzeb człowieka (zbiorowości ludzkich).

Kwestię społeczną można rozpatrywać w trzech

Kwestię społeczną można rozpatrywać w trzech

wymiarach

wymiarach

:

:

1)

1)

lokalnym (gmina, parafia, powiat, region),

lokalnym (gmina, parafia, powiat, region),

2)

2)

narodowym,

narodowym,

3)

3)

globalnym.

globalnym.

Polityka społeczno-gospodarcza

Wymiar lokalny kwestii społecznej

Wymiar lokalny kwestii społecznej

sprowadza się do

małej, ograniczonej przestrzeni społecznej (wieś,
miasto, gmina, powiat), w której występują nierozwiązane
problemy zamieszkującej ją ludności. Kwestia społeczna w
wymiarze lokalnym to: brak szkół, sklepów, ośrodków zdrowia
lub szpitali, brak przedszkoli, brak zakładów pracy,
zanieczyszczenie środowiska, regiony narażone na powódź itp.

Wymiar narodowy kwestii społecznej

Wymiar narodowy kwestii społecznej

sprowadza się do

kwestii społecznych występujących w danym państwie, np.
kwestie społeczne w Rosji, kwestie społeczne w Polsce, kwestie
społeczne w USA, kwestie społeczne w Grecji itp.

Wymiar globalny kwestii społecznej

Wymiar globalny kwestii społecznej związany jest z
problemami społecznymi występującymi

w skali świata

, np.:

problem głodu, asymetria bogactwa i nędzy, asymetria
zacofania i rozwoju, analfabetyzm, bezrobocie, patologie
społeczne (narkomania, alkoholizm, zabójstwa, przestępczość,
terroryzm), zagrożenia ekologiczne, zagrożenia nuklearne itp.

Polityka społeczno-gospodarcza

A zatem, przedmiotem polityki społeczno-gospodarczej jest:

A zatem, przedmiotem polityki społeczno-gospodarczej jest:

1)

1)

zagwarantowanie dochodów niezbędnych do życia (płacy),

zagwarantowanie dochodów niezbędnych do życia (płacy),

2)

2)

zapewnienie zatrudnienie (pracy),

zapewnienie zatrudnienie (pracy),

3)

3)

zagwarantowanie ochrony zdrowia,

zagwarantowanie ochrony zdrowia,

4)

4)

ochrona środowiska naturalnego,

ochrona środowiska naturalnego,

5)

5)

zagwarantowanie ustawowego czasu pracy,

zagwarantowanie ustawowego czasu pracy,

6)

6)

zapewnienie odpoczynku po pracy,

zapewnienie odpoczynku po pracy,

7)

7)

zapewnienie pomocy społecznej,

zapewnienie pomocy społecznej,

8)

8)

zagwarantowanie ubezpieczeń społecznych (emerytalne, rentowe,

zagwarantowanie ubezpieczeń społecznych (emerytalne, rentowe,

chorobowe, wypadkowe, zdrowotne),

chorobowe, wypadkowe, zdrowotne),

9)

9)

zapewnienie warunków nabycia mieszkania,

zapewnienie warunków nabycia mieszkania,

10)

10)

zapewnienie warunków edukacji (stworzenie równych szans

zapewnienie warunków edukacji (stworzenie równych szans

kształcenia),

kształcenia),

11)

11)

przeciwdziałanie zagrożeniom (patologie społeczne, wojny,

przeciwdziałanie zagrożeniom (patologie społeczne, wojny,

terroryzm, zagłada ekologiczna),

terroryzm, zagłada ekologiczna),

12)

12)

przeciwdziałanie asymetrii społecznej (biedni i bogaci, zdrowi i

przeciwdziałanie asymetrii społecznej (biedni i bogaci, zdrowi i

chorzy, nierówne prawa obywateli, dyskryminacja ras, płci itp.),

chorzy, nierówne prawa obywateli, dyskryminacja ras, płci itp.),

13)

13)

kształtowanie solidarności społecznej.

kształtowanie solidarności społecznej.

Polityka społeczno-gospodarcza

Uwarunkowania polityki społeczno-gospodarczej:

Uwarunkowania polityki społeczno-gospodarczej:



to czynniki mające wpływ na poczynania organów państwowych w

to czynniki mające wpływ na poczynania organów państwowych w

odniesieniu do działalności społeczno-gospodarczej.

odniesieniu do działalności społeczno-gospodarczej.

Podział uwarunkowań polityki społeczno-gospodarczej:

Podział uwarunkowań polityki społeczno-gospodarczej:

1.

1.

Uwarunkowania wewnętrzne.

Uwarunkowania wewnętrzne.

2.

2.

Uwarunkowania zewnętrzne.

Uwarunkowania zewnętrzne.

Uwarunkowania wewnętrzne:

Uwarunkowania wewnętrzne:

1.

1.

Ustrój społeczno-gospodarczy.

Ustrój społeczno-gospodarczy.

2.

2.

Struktury państwowo-administracyjne i społeczne.

Struktury państwowo-administracyjne i społeczne.

3.

3.

Stosunki narodowościowe.

Stosunki narodowościowe.

4.

4.

Układ sił politycznych w kraju.

Układ sił politycznych w kraju.

5.

5.

Stosunek społeczeństwa do władzy.

Stosunek społeczeństwa do władzy.

6.

6.

Możliwości ekonomiczne kraju:

Możliwości ekonomiczne kraju:

1)

1)

środowisko naturalne

środowisko naturalne

– czynniki przyrodnicze: zasoby surowców mineralnych,

– czynniki przyrodnicze: zasoby surowców mineralnych,

wody, gleby, lasy, użytki zielone, powietrze, przestrzeń, krajobraz, klimat;

wody, gleby, lasy, użytki zielone, powietrze, przestrzeń, krajobraz, klimat;

2)

2)

czynniki ludzkie

czynniki ludzkie

:

:

liczba i struktura ludności kraju, struktura narodowościowa,

liczba i struktura ludności kraju, struktura narodowościowa,

prognozy demograficzne (liczba urodzeń, liczba zgonów, stan zdrowia, ochrona

prognozy demograficzne (liczba urodzeń, liczba zgonów, stan zdrowia, ochrona

zdrowia, rozwój oświaty, zatrudnienie itd.) oraz społeczno-kulturowy dorobek

zdrowia, rozwój oświaty, zatrudnienie itd.) oraz społeczno-kulturowy dorobek

(kultura narodowa, tradycje, moralność, stan wiedzy i techniki, dyscyplina,

(kultura narodowa, tradycje, moralność, stan wiedzy i techniki, dyscyplina,

rzetelność, odpowiedzialność);

rzetelność, odpowiedzialność);

1)

1)

czynniki materialne

czynniki materialne – majątek trwały produkcyjny i infrastrukturalny w kraju.

– majątek trwały produkcyjny i infrastrukturalny w kraju.

Polityka społeczno-gospodarcza

Uwarunkowania zewnętrzne polityki społeczno-gospodarczej:

Uwarunkowania zewnętrzne polityki społeczno-gospodarczej:

1.

1.

Otoczenie międzynarodowe – ma ogromny wpływ na możliwości i

Otoczenie międzynarodowe – ma ogromny wpływ na możliwości i

ograniczenia polityki ekonomicznej. Położenie geograficzne

ograniczenia polityki ekonomicznej. Położenie geograficzne

wpływa na sytuację geopolityczną, a tym samym na możliwości

wpływa na sytuację geopolityczną, a tym samym na możliwości

współpracy z innymi krajami.

współpracy z innymi krajami.

2.

2.

Przynależność

do

określonych

ugrupowań

militarnych,

Przynależność

do

określonych

ugrupowań

militarnych,

politycznych i gospodarczych – wiąże się to z przyjęciem na siebie

politycznych i gospodarczych – wiąże się to z przyjęciem na siebie

określonych zobowiązań.

określonych zobowiązań.

3.

3.

Międzynarodowa

sytuacja

gospodarcza

(pozycja

w

Międzynarodowa

sytuacja

gospodarcza

(pozycja

w

międzynarodowym podziale pracy).

międzynarodowym podziale pracy).

4.

4.

Restrykcje importowo – eksportowe (możliwości eksportowo-

Restrykcje importowo – eksportowe (możliwości eksportowo-

importowe: zakaz wywozu lub przywozu określonych towarów,

importowe: zakaz wywozu lub przywozu określonych towarów,

ograniczenia kredytowe i walutowe).

ograniczenia kredytowe i walutowe).

5.

5.

Ochrona środowiska naturalnego.

Ochrona środowiska naturalnego.

6.

6.

Zadłużenie wobec zagranicy oraz wynikające z nich warunki

Zadłużenie wobec zagranicy oraz wynikające z nich warunki

regulowania tychże zobowiązań.

regulowania tychże zobowiązań.

7.

7.

Stan i struktura zagospodarowania regionów przygranicznych

Stan i struktura zagospodarowania regionów przygranicznych

krajów sąsiednich (rozwój wymiany i usług, rozwój turystyki,

krajów sąsiednich (rozwój wymiany i usług, rozwój turystyki,

ochrona środowiska, walka z przestępczością, zatrudnienie itp.).

ochrona środowiska, walka z przestępczością, zatrudnienie itp.).

Polityka społeczno-gospodarcza

Dziedziny polityki społeczno-gospodarczej:

Dziedziny polityki społeczno-gospodarczej:

Dziedziny polityki społecznej:

Dziedziny polityki społecznej:

1.

1.

Polityka promocji zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu.

Polityka promocji zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu.

2.

2.

Polityka ubezpieczeń społecznych.

Polityka ubezpieczeń społecznych.

3.

3.

Polityka zabezpieczenia społecznego.

Polityka zabezpieczenia społecznego.

4.

4.

Polityka rodzinna.

Polityka rodzinna.

5.

5.

Polityka ludnościowa.

Polityka ludnościowa.

6.

6.

Polityka wobec ludzi starych.

Polityka wobec ludzi starych.

7.

7.

Polityka edukacyjna.

Polityka edukacyjna.

8.

8.

Polityka ochrony zdrowia.

Polityka ochrony zdrowia.

9.

9.

Polityka przeciwdziałania ubóstwu.

Polityka przeciwdziałania ubóstwu.

10.

10.

Polityka przeciwdziałania patologiom społecznym.

Polityka przeciwdziałania patologiom społecznym.

11.

11.

Polityka mieszkaniowa.

Polityka mieszkaniowa.

12.

12.

Polityka wobec osób niepełnosprawnych.

Polityka wobec osób niepełnosprawnych.

13.

13.

Polityka ochrony środowiska.

Polityka ochrony środowiska.

14.

14.

Polityka bezpieczeństwa.

Polityka bezpieczeństwa.

15.

15.

Polityka migracyjna.

Polityka migracyjna.

16.

16.

Polityka rolna.

Polityka rolna.

Polityka społeczno-gospodarcza

Dziedziny polityki gospodarczej:

Dziedziny polityki gospodarczej:

I. Ze względu na podział ekonomii na makroekonomię i mikroekonomię:

I. Ze względu na podział ekonomii na makroekonomię i mikroekonomię:

1.

1.

Polityka makroekonomiczna

Polityka makroekonomiczna

– obejmuje oddziaływania państwa, które dotyczą całokształtu

– obejmuje oddziaływania państwa, które dotyczą całokształtu

społecznego procesu gospodarczego i prowadzone są głównie za pośrednictwem podstawowych

społecznego procesu gospodarczego i prowadzone są głównie za pośrednictwem podstawowych

mechanizmów jego regulacji – pieniądza i budżetu państwa.

mechanizmów jego regulacji – pieniądza i budżetu państwa.

2.

2.

Polityka mikroekonomiczna –

Polityka mikroekonomiczna –

zajmuje się

zajmuje się

regulacją konkretnych zagadnień gospodarki, jej

regulacją konkretnych zagadnień gospodarki, jej

poszczególnych gałęzi, rodzajów produkcji, rynków na określone towary i usługi.

poszczególnych gałęzi, rodzajów produkcji, rynków na określone towary i usługi.

II. Ze względu na problemy, jakimi zajmuje się:

II. Ze względu na problemy, jakimi zajmuje się:

1.

1.

Polityka wzrostu gospodarczego.

Polityka wzrostu gospodarczego.

2.

2.

Polityka strukturalna.

Polityka strukturalna.

3.

3.

Polityka regionalna.

Polityka regionalna.

4.

4.

Polityka ekologiczna.

Polityka ekologiczna.

III. Ze względu na przedmiot oddziaływania państwa na gospodarkę:

III. Ze względu na przedmiot oddziaływania państwa na gospodarkę:

1.

1.

Polityka sektorowa: przemysłowa, rolna, handlowa, komunikacyjna, komunalna, społeczna

Polityka sektorowa: przemysłowa, rolna, handlowa, komunikacyjna, komunalna, społeczna

(oświatowa, ochrony zdrowia, mieszkaniowa), demograficzna, migracyjna, infrastruktury.

(oświatowa, ochrony zdrowia, mieszkaniowa), demograficzna, migracyjna, infrastruktury.

IV. Ze względu na rodzaje sposobów, mechanizmów i czynników, których używa się w

IV. Ze względu na rodzaje sposobów, mechanizmów i czynników, których używa się w

oddziaływaniu na gospodarkę (kryterium instrumentacji):

oddziaływaniu na gospodarkę (kryterium instrumentacji):

1.

1.

Polityka pieniężna (monetarna): emisyjna i kredytowa.

Polityka pieniężna (monetarna): emisyjna i kredytowa.

2.

2.

Polityka ubezpieczeń.

Polityka ubezpieczeń.

3.

3.

Polityka cenowo-dochodowa: ceny, płace i dochody.

Polityka cenowo-dochodowa: ceny, płace i dochody.

4.

4.

Polityka skarbowa (fiskalna).

Polityka skarbowa (fiskalna).

5.

5.

Polityka celna.

Polityka celna.

6.

6.

Polityka inwestycyjna.

Polityka inwestycyjna.

7.

7.

Polityka zatrudnienia.

Polityka zatrudnienia.

8.

8.

Polityka naukowa i innowacyjna.

Polityka naukowa i innowacyjna.

Polityka społeczno-gospodarcza

Polityka społeczno-gospodarcza

Prawo w polityce społecznej

Prawo w polityce społecznej

1.

1.

Polska nie posiada jednolitego prawa socjalnego.

Polska nie posiada jednolitego prawa socjalnego.

2.

2.

Prawo w polityce społecznej reguluje: prawa i wolności obywateli, zasady przyznawania

Prawo w polityce społecznej reguluje: prawa i wolności obywateli, zasady przyznawania

świadczeń i usług socjalnych; komu i kiedy należy przyznać pomoc społeczną (pieniężną lub

świadczeń i usług socjalnych; komu i kiedy należy przyznać pomoc społeczną (pieniężną lub

niepieniężną) itp.

niepieniężną) itp.

3.

3.

Polityka społeczna państwa i organizacji pozapaństwowych opiera się na przepisach prawa

Polityka społeczna państwa i organizacji pozapaństwowych opiera się na przepisach prawa

karnego, prawa administracyjnego, prawa pracy, prawa rodzinnego, prawa ubezpieczeń

karnego, prawa administracyjnego, prawa pracy, prawa rodzinnego, prawa ubezpieczeń

społecznych i prawa ochrony zdrowia, prawa międzynarodowego.

społecznych i prawa ochrony zdrowia, prawa międzynarodowego.

Międzynarodowe akty socjalne obowiązujące w Unii Europejskiej:

Międzynarodowe akty socjalne obowiązujące w Unii Europejskiej:

1.

1.

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ONZ (1948)

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka ONZ (1948)

2.

2.

Europejska Konwencja Praw Człowieka Rady Europy (1950)

Europejska Konwencja Praw Człowieka Rady Europy (1950)

3.

3.

Konwencja nr 102 MOP ONZ 1952, polityka społeczna i zabezpieczenie społeczne)

Konwencja nr 102 MOP ONZ 1952, polityka społeczna i zabezpieczenie społeczne)

4.

4.

Traktat Ustanawiający Wspólnotę Europejską (1957)

Traktat Ustanawiający Wspólnotę Europejską (1957)

5.

5.

Europejski Kodeks Zabezpieczenia Społecznego Rady Europy (1964)

Europejski Kodeks Zabezpieczenia Społecznego Rady Europy (1964)

6.

6.

Pakty Praw Człowieka ONZ (1966)

Pakty Praw Człowieka ONZ (1966)

7.

7.

Konwencja o Prawach Dziecka ONZ (1989)

Konwencja o Prawach Dziecka ONZ (1989)

8.

8.

Wspólnotowa Karta Podstawowych Praw Społecznych Pracowników (1989)

Wspólnotowa Karta Podstawowych Praw Społecznych Pracowników (1989)

9.

9.

Traktat o Unii Europejskiej (1992)

Traktat o Unii Europejskiej (1992)

10.

10.

Europejska Karta Społeczna Rady Europy (zrewidowana w 1996)

Europejska Karta Społeczna Rady Europy (zrewidowana w 1996)

11.

11.

Traktat Amsterdamski (1997)

Traktat Amsterdamski (1997)

12.

12.

Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej (2000)

Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej (2000)

13.

13.

Strategia Lizbońska (2000)

Strategia Lizbońska (2000)

W Polsce obowiązują akty prawne:

W Polsce obowiązują akty prawne:

1.

1.

Konstytucja RP (1997) –

Konstytucja RP (1997) –

Ustawa zasadnicza

Ustawa zasadnicza

.

.

2.

2.

Ustawy związane z realizacją zadań poszczególnych polityk społecznych.

Ustawy związane z realizacją zadań poszczególnych polityk społecznych.