Agnieszka Borek

Dziedziczenie testamentowe

następuje wtedy,

kiedy osoba zmarła sporządziła ważny testament.

Testament

jest jednostronną czynnością

prawną, dokonywaną tylko osobiście, na mocy
której

spadkodawca

rozporządza

swym

majątkiem na wypadek śmierci.

Ważność testamentu

zależy od:

• sporządzania go przez osobę mającą pełną zdolność

do czynienia czynności prawnych,

• braku wad w oświadczeniu woli,
• sporządzenia testamentu w określonej prawem

formie,

• zgodności testamentu z prawem i zasadami

współżycia społecznego.

W przypadku sporządzenia testamentu w innej formie

niż przewidzianej w prawie, jego postanowienia nie
będą ważne i nastąpi dziedziczenie ustawowe, czyli
dziedziczenie, w którym kodeks cywilny określa, w
jaki sposób i kto dziedziczy spadek.

Trzy formy testamentu

:

1. Testament własnoręczny (holograficzny).
2. Testament notarialny.
3. Testament allograficzny.

Testament własnoręczny (holograficzny)

Aby sporządzić testament własnoręczny należy:

• spisać swoje oświadczenie woli w całości

ręcznym pismem,

• podpisać dokument co najmniej swoim

nazwiskiem oraz imieniem lub przynajmniej

pierwszą

literą

imienia

(podpis

musi

znajdować się na końcu dokumentu),

• zamieścić datę sporządzenia testamentu

zawierającą dzień, miesiąc, rok.

Brak

daty

nie

powoduje

automatycznie

nieważności testamentu, lecz jest on nieważny

bez daty kiedy:

 brak daty powoduje wątpliwości co do

zdolności sporządzenia testamentu przez

spadkodawcę,

 uniemożliwia

jednoznaczną

interpretację

treści testamentu,

 sporządzono kilka testamentów i nie da się

ustalić, który z nich jest ważny.

Testament notarialny

sporządzony w formie

aktu notarialnego, którego oryginał jest

przechowywany w kancelarii notarialnej.

Testament allograficzny

sporządzony przed

wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta),

sekretarzem gminy lub kierownikiem urzędu

stanu cywilnego, w obecności dwóch świadków,

w formie protokołu. Jest on odczytywany także

w obecności świadków i podpisany przez

spadkodawcę, urzędnika i świadków.

Testamenty

szczególne

(stosowane

w

okolicznościach wyjątkowych):

• testament ustny

wyrażony w obecności 3

świadków, kiedy istnieje obawa rychłej śmierci
spadkodawcy

lub

zachowanie

zwykłej

formy

testamentu jest bardzo utrudnione,

• testament na statku, w samolocie

w obecności

przynajmniej 2 świadków przed kapitanem,

• testament wojskowy

sporządzany przed

dowódcą

jednostki wojskowej w czasie mobilizacji lub wojny.

Testament szczególny traci moc z upływem sześciu

miesięcy od ustania okoliczności, w których
testament został sporządzony. Bieg terminu ulega
zawieszeniu

przez

czas,

w

ciągu

którego

spadkodawca nie ma możności sporządzenia
testamentu zwykłego.

Spadkobiercy

• Jeśli spadkodawca nie określił w jakich częściach

dziedziczą oni majątek, przyjmuje się, że
dziedziczą w częściach równych.

• Jeśli w testamencie nie ma wyraźnych

postanowień co do osoby (osób) spadkobiercy, ale
spadkodawca przeznaczył konkretnej osobie
poszczególne przedmioty wyczerpujące niemal
cały spadek, uznaje się, że ta osoba jest
powołana do całości spadku.

• W przypadku gdy spadkobierców jest kilku mogą

oni we własnym zakresie dokonać podziału
majątku w drodze umowy lub dokonuje tego sąd.

Nie może być świadkiem przy sporządzaniu

testamentu

:

- kto nie ma pełnej zdolności do czynności

prawnych,

- niewidomy, głuchy lub niemy,
- kto nie może czytać i pisać,
- kto nie włada językiem, w którym spadkodawca

sporządza testament,

- skazany prawomocnie wyrokiem sądowym za

fałszywe zeznania.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu

• Jeśli prawo przysługiwało obojgu małżonkom

wówczas (na wypadek śmierci jednego z nich)- prawo
do lokalu przypada drugiemu, a gdy ten małżonek nie
jest członkiem spółdzielni może złożyć deklarację
członkowską w terminie roku od dnia śmierci
współmałżonka.

• Prawo najmu przysługuje małżonkowi nie będącemu

współnajemcą lokalu, dzieciom najemcy i innym
osobom , wobec których najemca był zobowiązany do
świadczeń alimentacyjnych, a także osobom, które
pozostawały we wspólnym pożyciu z najemcą. Osoby
te wstępują w stosunek najmu pod warunkiem
stałego zamieszkiwania z najemcą lokalu do chwili
jego śmierci.

• W przypadku braku osób uprawnionych do

wstąpienia w stosunek najmu prawo to wygasa.