Środowisko, jako źródło wiedzy i
aktywności
dziecka w młodszym wieku
szkolnym
Współczesna edukacja nie może być
rozumiana jako „urabianie” dziecka
lecz jako kształcenie dla rozwoju.
We właściwy sposób ten proces
wspomagać może środowisko, które
rozumiane jest jako całość procesów
ekologicznych, ekonomicznych ,
politycznych, społecznych, kulturalno –
oświatowych i instytucjonalnych w ich
wzajemnych związkach i zależnościach
(W. Okoń).
Pedagodzy doceniają specyficzną
rolę, jaką pełni środowisko w wychowaniu
i kształceniu dzieci w młodszym wieku
szkolnym.
M. Jakowicka ujmuje środowisko,
jako:
• Czynnik mający wpływ na różnicowanie
poziomu rozwojowego dzieci
• źródło treści nauczania i wychowania
• źródło naturalnych sytuacji
uspołeczniających uczniów
• źródło zintegrowanych zadań dla uczniów
• współpartnera szkoły w organizowaniu
różnych form działań aktywizujących i
kulturotwórczych
Tak szerokie rozumienie
znaczenia
środowiska
w
procesie edukacji powinno
obligować nauczycieli do
organizowania
czynnych
kontaktów uczniów z ich
otoczeniem.
Rola środowiska w kształceniu
uczniów może być rozumiana
dwojako:
• może być ono punktem wyjścia w
procesie nauczania, jako zbiór
kontaktów
• może być ono także jako bogate i przy
tym bezpłatne źródło pomocy
dydaktycznych
Nauczyciel
powinien
je
wykorzystać, jako niezbędną bazę
dydaktyczną w nabywaniu wiedzy i
umiejętności,
a
także
w
kształceniu
postaw
uczniów.
Stanowi ono także najbardziej
dostępne i niewyczerpane źródło
przeżyć,
które
wzbudzają
i
rozwijają zainteresowania dziecka.
Środowisko powinno być także
celem samym w sobie. Zadaniem
szkoły jest wprowadzanie ucznia w
otaczający świat. Obydwie funkcje
przeplatają się wzajemnie.
Z
powyższych
funkcji
wypływają
konkretne przesłanki i możliwości dla
wspomagania rozwoju dziecka:
• kontakt z różnorodnymi elementami
otaczającego środowiska zapewnia własne,
osobiste działanie, własna aktywność dziecka
• zadaniem szkoły jest rozwijać naturalna
dziecięcą ciekawość świata w trwałe
zainteresowanie przyrodnicze
• bezpośrednie poznawanie elementów
otaczającego środowiska ma miejsce wtedy,
kiedy występuje bezpośredni kontakt ucznia z
danym przedmiotem czy zjawiskiem. W
poznaniu pośrednim elementem
pośredniczącym jest słowo bądź środek
dydaktyczny zastępujący naturalny okaz.
Zatem należy respektować zasada
poglądowości.
•
myślenie dziecka w tym wieku ma głownie
charakter konkretno-obrazowy zatem uczeń jest
wstanie wykonać różne operacje myślowe często
wówczas, gdy ma bezpośredni kontakt z
konkretnymi przedmiotami czy zjawiskami a
otaczające środowisko dostarcza materiału do
spostrzeżeń i wyobrażeń, które stanowią podstawę
do porównań, analiz
•
do rozwoju myślenia dziecka potrzebne sa zarówno
czynności umysłowe ale także praktyczne czyli na
przykład z użyciem różnych naturalnych okazów,
dlatego prowadzenie obserwacji, doświadczeń,
hodowli pozwala im dokonywać operacji
umysłowych typu analiza synteza, porównywanie
klasyfikacja
•
by dobrze funkcjonować , myśleć uczeń także musi
rozwiązywać różnego rodzaju problemy, rola
nauczyciela sprowadza się do tego by wprowadzać
ucznia w takie sytuacje by mogło przewidywać,
planować, wnioskować itp.
•
Szkoła powinna też uczyć aktywnego
współuczestniczenia w życiu społecznym by
rozwijać umiejętności oraz postawy społeczne i
moralne
Podsumowując
należy
stwierdzić,
że
środowisko
bliższe i dalsze może stanowić
dla
nauczyciela
niezwykle
cenną pomoc we wspomaganiu
wszechstronnego
rozwoju
dziecka w młodszym wieku
szkolnym.
TREŚCI PROGRAMOWE
EDUKACJI ŚRODOWISKOWEJ
NA POZIOMIE
WCZESNOSZKOLNYM JAKO
REPREZENTACJA
OKREŚLONYCH DZIEDZIN
NAUKI O RZECZYWISTOŚCI
SPOŁECZNO –
PRZYRODNICZEJ
L
p.
DZIEDZINA NAUKI
Podstawowe treści programowe środowiska
klas I - III
1 ASTRONOMIA
1.Elementarne informacje dotyczące miejsca
ziemi we wszechświecie
2.Znajomość podstawowych skutków ruchów
Ziemi – wschód i zachód Słońca, pozorna
jego wędrówka, czas rwania dnia i nocy w
różnych porach roku, astronomiczne pory
roku, widnokrąg
2 GEOGRAFIA
FIZYCZNA
1.Krajobrazy Ziemi – podstawowe cechy
danej
miejscowości,
najbliższej
okolicy
dominująca szata roślinna typowe krajobrazy
Polski, charakterystyka wód
2.Rzeźba terenu
3.plan i mapa – główne i pośrednie kierunki
na mapie, objaśnienia planu i mapy, plan wsi
i miasta położenie wybranych rzek, miast na
mapie, mapa krajobrazowa, administracyjna,
fizyczna
3 GEOLOGIA
1.Podstawowe bogactwa naturalne Polski,
miejsce występowania
2.Podstawowe informacje dotyczące wody –
formy występowania, płynące i stojące,
stawy, rzeki, jeziora, źródła, rzeki elementy
rzeki: początek, koryto, ujście, przydatność
wód, wody oceaniczne – morza i oceany.
4 KLIMATOLOGI
A
1.Czynniki
i
zjawiska
klimatyczne-
nasłonecznienie, opady, wilgotność, rodzaje
opadów, burza, wiatr, rodzaje chmur, cechy
pogody w Polsce w różnych porach roku
2.Krążenie wody w przyrodzie, trzy stany
skupienia, znaczenie wody dla życia
5 BOTANIKA
1.Podstawowe cechy charakterystyczne roślin
ekosystemów- ogród łąka, sad, pole uprawne, las,
zbiorniki wodne, gospodarstwo hodowlane
2.Podstawowe
cechy
morfologiczne
roślin
zielnych, krzewów, drzew, roślin uprawnych, tryb
życia roślin, drzew i krzewów owocowych
ozdobnych
3.Warunki fizyczne i tryb życia wybranych roślin
4.Podstawowe informacje dotyczące znaczenia
roślin dla życia człowieka
6 ZOOLOGIA
1.Charakterystyczne zwierzęta ekosystemów
2.Cechy morfologiczne owadów, ryb, płazów,
gadów, ptaków, ssaków
3.Elementarne formacje dotyczące fizjologii
organizmów zwierzęcych
4. Rozmnażanie, opieka nad potomstwem
7 OCHRONA
PRZYRODY
1.Ochrona gatunkowa wybranych roślin i
zwierząt
2.Cechy ochrony
3.Ochrona krajobrazu
8 NAUKA
O
CZŁOWIEKU
1.Odżywianie i produkty spożywcze
2.Higiena osobista, higiena zabawy i nauki
3.Bezpieczeństwo życia – w domu w drodze
do szkoły
9 NAUKI
SPOŁECZNE
(w
tym
GEOGRAFIA
GOSPODARCZA
1.Rodzina
2.Szkoła
3.Rodzinna miejscowość, najbliższa okolica
4.Kraj ojczysty, granice Polski, sąsiedzi,
miasta, stolice historyczne
5.Wybrane formy i środki łączności,
transportu,
zawody
związane
z
komunikacją,
sposoby
podróżowania
dawniej i dziś
Dziękuje za uwagę