Starożytny Egipt
Pismo i literatura
Geneza pisma
Pismo egipskie powstało jeszcze w
okresie predynastycznym, a nie, jak
dotychczas sądzono ok. 3000 r. p.n.e,
czyli w początkach Starego Państwa.
Stwierdzono to podczas badań NIA w
Kairze oraz na podstawie badań w
mieście Abydos, gdzie znaleziono
groby jeszcze z czasów
predynastycznych.
Geneza pisma
W przeciwieństwie do Mezopotamii,
gdzie pismo wykształciło się z
przyczyn uwarunkowanych
gospodarką, w Egipcie nie możemy
wskazać prozaicznych przyczyn
pojawienia się pisma. Sami
Egipcjanie tłumaczyli to zjawisko jak
dar bóstw, a konkretnie - boga Tota
Geneza pisma
Co zaskakujące, nie możemy w
Egipcie wyodrębnić dłuższego
procesu kształtowania się pisma, tak
jak to miało miejsce w Mezopotamii.
Pismo hieroglificzne powstało z
istniejących piktogramów w zasadzie
w sposób nagły, jako właściwie już
gotowy system znaków (który ulegał
jednak zmianom i rozszerzał się).
Hieroglify
Egipcjanie zgodnie ze swoją
koncepcją powstania pisma nadali
mu nazwę „boskie słowa”. Nazwa,
której używamy dzisiaj, czyli
„hieroglify” pochodzi od greckiego
zwrotu „hieroglyfikos grammata”,
co oznacza „święte znaki”.
Hieroglify
• Najstarsze zabytki, które dają nam informacje
na temat pisma ograniczają się do
pojedynczych znaków – są to z reguły stele
grobowe i dary wotywne dla bóstw.
• Ostatnim „piśmiennym” zabytkiem
starożytnego Egiptu jest inskrypcja w świątyni
na wyspie File
z 394r. Cesarstwo Bizantyjskie, które
sprawowało wówczas zwierzchnictwo nad
Egiptem zakazało „pogańskich kultów”. Wraz z
tym zanikła umiejętność czytania pisma
egipskiego.
Język koptyjski
Wraz z nastaniem chrześcijaństwa
wprowadzono do języka egipskiego
greckie litery tworząc tzw. Język
koptyjski. Jest on do dziś używany
w liturgii egipskiego kościoła, a
jego znajomość pomogła
w rozszyfrowaniu pisma
hieroglificznego.
Kamień z Rosetty i
ponowne odczytanie
pisma Egipcjan
Odkryty w 1798r. Kamień z Rosetty
zawierał inskrypcję dotyczącą koronacji
Ptolemeusza V (27.03.196r.p.n.e)
zapisaną trzykrotnie:
- egipskim hieroglificznym,
- egipskim demotycznym oraz
- po grecku.
Kamień z Rosetty i
ponowne odczytanie
pisma Egipcjan
Odczytanie hieroglifów i hieratyki
udało się ostatecznie Jean-Francois
Champollionowi. Porównując ze sobą
inskrypcje z Kamienia z Rosetty, a
później także teksty z innych
zachowanych dokumentów, odtworzył
on nie tylko pismo, ale cały język - od
form gramatycznych aż do składni.
Trzy rodzaje znaków
Z około 800 znaków, część była
używana jako znaki-dźwięki
(fonogramy),
część jako znaki pojęciowe
(ideogramy),
a część posiadała obie te funkcje.
Dla rozróżnienia wprowadzono tzw.
determinatywy.
Alfabet ?
• Fonogramy oznaczały najczęściej
zbitkę dwóch lub trzech spółgłosek,
istniało jednak 25 fonogramów
pojedynczych.
• Egipcjanie nie traktowali tych znaków
oddzielnie (tak jak my dzisiaj litery),
tak więc nie można mówić o alfabecie
hieroglificznym, a raczej o systemie
hieroglificznym.
Fonogramy
jednospółgłoskowe
Rodzaje pisma
• Pismo hieroglificzne – na
wznoszonych na wieczność
monumentach (grobowcach,
świątyniach)
• Pismo hieroglificzne lekko
uproszczone tzw. kursywa – ważne
rękopisy papirusowe np. Księga
Umarłych
Rodzaje pisma
•
Pismo hieratyczne - powstałe przez
upłynnienie form hieroglifów, którego
wyróżniamy dwa rodzaje:
-
do zapisu utworów literackich i religijnych,
-
urzędowe,
gdzie urzędowe jest bardziej uproszczone
•
Pismo demotyczne – najbardziej
uproszczone, używane w życiu codziennym.
Rodzaje pisma
Jak czytać
• Egipcjanie nie zapisywali
samogłosek. Dla ułatwienia
odczytywania pisma egipskiego
egiptolodzy wprowadzili „wymowę
pomocniczą”, czyli wymowę tzw.
półkonsonantów.
Pięć języków
• Niezależnie od rozwoju pisma,
język egipski ulegał z czasem
licznym zmianom. Polegały one
głównie na wprowadzaniu do
języka literackiego wyrażeń z
języka potocznego, a także
wprowadzaniu różnego rodzaju
zapożyczeń z innych języków.
Pięć języków (1)
• Język staroegipski – ukształtowany
w okresie trzech pierwszych dynastii,
mało
o nim wiemy. Pozostały po nim krótkie
napisy zawierające imiona i tytuły, w
tym tzw. „Teksty piramid”. Jednym z
dłuższych tekstów jest autobiografia
możnowładcy o imieniu Meczen.
Pięć języków (2)
• Język średnioegipski – drogą
ewolucyjną wykształcił się ze
staroegipskiego, zwany klasycznym
ze względu na dużą ilość
wprowadzonych znaków i
stabilizację ortografii; funkcjonował
jako język oficjalny przez ok. 900 lat
(od 2200 do 1350-1300 r. p.n.e).
Pięć języków (3)
• Język nowoegipski –powstał wskutek
rewolucji faraona Echnatona;
wyrazy z języka potocznego zaczęły
gwałtownie przenikać do języka
literackiego, pojawiły się złożone
formy czasowników i nowe wyrazy
pochodzące najczęściej z języków
semickich.
Pięć języków (4, 5)
• Język demotyczny – wyparł język
nowoegipski, funkcjonował od VII w. p.n.e
do V w. n.e;
mylnie uważany za język ludu,
funkcjonował też w literaturze, a nawet w
tekstach religijnych, awansując do roli
oficjalnego języka
• Język koptyjski – funkcjonował
najprawdopodobniej równolegle z językiem
demotycznym.
Pisanie
• Podstawowy materiał – papirus,
glina, drewno
• Tusz – głównie czarny z sadzy i
czerwony z ochry albo hematytu
• Cienka trzcina – do nanoszenia
tuszu na zwój
Pisanie
• Pisano początkowo od góry do
dołu tworząc kolumny od prawej
do lewej strony zwoju
• Od XII dynastii pojawiają się wersy
horyzontalne, pisane od prawej do
lewej strony
Pisarz, zwany skrybą.
Piśmiennictwo i literatura
• Stele grobowe
• Dekoracje świątyń
• Listy (w tym listy do zmarłych)
• Archiwa medyczne, prawnicze,
administracyjne
• Kontrakty, protokoły, faktury, testamenty
• Hymny, pieśni, opowiadania
• Teksty filozoficzne, religijne i magiczne
• Księga Umarłych
Księga Umarłych
• Zbiór tekstów (około 200 modlitw,
zaklęć, porad), które miały ułatwić
zmarłemu przebywanie w
zaświatach
• Zapisywana na papirusie
• Zawierała tzw. „spowiedź
negatywną”
Księga Umarłych