BENCHMARKING
PROF. ZW. DR HAB. S. SOKOŁOWSKA
Katedra Organizacji i Zarządzania
Wydział Ekonomiczny
Uniwersytet Opolski
•
Benchmarking
(z j. ang.) - bench – mark, tzn. reper
(punkt triangulacyjny) – wyznaczony na widocznym z
daleka miejscu (np. na wzgórzu) punkt orientacyjny
wykorzystywany w pomiarach niwelacyjnych.
•
Bench-mark jest zatem punktem odniesienia
, który
pozwala się zorientować, w którym miejscu jesteśmy.
BENCHMARKING -
etymologia
AUTOR
DEFINICJA
R. C. CAMP
Poszukiwanie najefektywniejszych metod dla danej
działalności, pozwalających osiągnąć przewagę
konkurencyjną.
P. HORVATH
R.N. HERTER
Uczenie się od najlepszych przez porównywanie z
najlepszymi.
G.J.BALM
Ciągłe porównywanie procesów, produktów lub usług z ich
odpowiednikami u najlepszych dla ustalenia celów i działań
ulepszających, ambitnych, lecz realistycznych,
prowadzących do stania się i pozostania najlepszym z
najlepszych w rozsądnym czasie.
D. KEARNS
Proces ciągłej oceny naszych produktów, usług i metod w
stosunku do ich odpowiedników u najpoważniejszych
konkurentów lub przedsiębiorstw postrzeganych jako
przodujące.
R. PIESKE
Metoda poszukiwania wzorcowych sposobów
postępowania, umożliwiających osiąganie najlepszych
wyników przez uczenie się od innych i wykorzystywanie
ich doświadczenia.
Przegląd wybranych definicji
benchmarkingu
Analiza porównawcza
definicji
Autor
Przedmiot
poszukiwań
(porównań)
Obiekty
odniesienia
Cel porównań
(poszukiwań)
R. C. CAMP
Najefektywniejsz
e metody
działań
Przewaga
konkurencyjna
P.HORVATH
R. N.
HERTER
Najlepsze
organizacje
G.J. BALM
Procesy,
produkty, usługi
Najlepsze
organizacje
Przewaga
konkurencyjna
D. KEARNS
Produkty, usługi,
metody
Najpoważniejsi
konkurenci lub
organizacje
postrzegane jako
przodujące
R. PIESKE
Wzorcowe
sposoby
postępowania
Inni (inne
organizacje)
Osiągnięcie
najlepszych
wyników
Przedmiot zainteresowania
benchmarkingu
Rodzaje benchmarkingu
RODZAJE
BENCHMARKIN
GU
OBSZAR PORÓWNAŃ (POSZUKIWAŃ)
BENCHMARKIN
G
WEWNĘTRZNY
Jedno przedsiębiorstwo lub sieć
przedsiębiorstw organizacyjnie
wzajemnie powiązanych.
BENCHMARKIN
G
KONKURENCYJN
Y
Organizacje konkurujące ze sobą;
działające w tym samym sektorze.
BENCHMARKIN
G
FUNKCJONALNY
Przedsiębiorstwa z różnych sektorów;
przedmiotem porównań są funkcje.
BENCHMARKIN
G
OGÓLNY
Przedsiębiorstwa z różnych sektorów;
Przedmiot porównań stanowią
procedury, procesy.
Zalety i wady poszczególnych
rodzajów benchmarkingu
Rodzaj
benchmarkingu
Zalety
Wady
Wewnętrzny
(w ramach
przedsiębiorst
wa)
• względnie łatwy dostęp do
informacji
• dobre wyniki w
zróżnicowanych
przedsiębiorstwach
•zawężone pole
widzenia
•uprzedzenia w firmie
Odnoszący się
do
konkurencji
•pozyskanie istotnych
informacji
•porównywalność produktów
lub/i procesów
•względnie wysoka akceptacja
ze strony załogi
•możliwość określenia swej
pozycji wśród konkurencji
•trudności w
pozyskiwaniu danych
•niebezpieczeństwo
kopiowania wąskich
praktyk branżowych
Funkcjonalny
(odnoszący się
do firm spoza
branży)
•względnie wysoka możliwość
znalezienia innowacyjnych
rozwiązań
•zwiększenie udziału załogi w
poszukiwaniu nowych idei
(pomysłów)
•stosunkowo trudne
wdrożenie
•problem
porównywalności
•czasochłonna analiza
Proces porównywania się z
najlepszymi
WYZNACZENIE OBIEKTU BENCHMARKINGU
ANALIZA WEWNĘTRZNA
WYZNACZENIE PARTNERA
ANALIZA PARTNERA
OCENA WYNIKÓW
PLANOWANIE I REALIZACJA ZMIAN
ORAZ DOSKONALENIE
Metodyka benchmarkingu
według H. Langner
1. Analiza mocnych i słabych stron.
2. Określenie głównych luk w działalności.
3. Ustalenie najlepszych.
4. Badanie przyczyn i studiowanie metod.
5. Wdrożenie we własnym
przedsiębiorstwie.
6. Poszukiwanie nowych „benchmarków”.
Metodyka benchmarkingu
według
P. Horvath i R. N. Herter
I.
PRZYGOTOWANIE:
1. Wybór przedmiotu benchmarkingu.
2. Ocena efektywności.
3. Wybór przedsiębiorstw do porównań.
4. Zebranie informacji.
II. ANALIZA:
5. Określenie odchyleń w stosunku do wzorców.
6. Określenie przyczyn tych odchyleń.
III. PRZEMIANA:
7. Ustalenie celów i strategii.
8. Opracowanie planów działania.
9. Wprowadzenie udoskonaleń.
10. Kontrola wdrożenia.
11. Powtórzenie benchmarkingu.
Metodyka benchmarkingu
według G. J. Balma (1)
I.
AUTOANALIZA.
II.
PREBENCHMARKING.
III.
BENCHMARKING.
IV.
POSTBENCHMARKING.
V.
PRZEGLĄD I DOSTOSOWANIE.
Metodyka benchmarkingu
według G. J. Balma (2)
I. AUTOANALIZA:
1. Określenie klientów i wyników.
2. Ustalenie dobrych mierników.
3. Skontrolowanie i ulepszenie procesu.
II. PREBENCHMARKING:
4. Ustalenie priorytetów i dokonanie wyboru
przedmiotu benchmarkingu.
5. Wybranie partnera do benchmarkingu.
6. Dobranie różnych źródeł informacji.
Metodyka benchmarkingu
według G. J. Balma (3)
III. BENCHMARKING:
7. Zebranie i uporządkowanie danych.
8. Ustalenie odchyleń w stosunku do wyników
bieżących.
9. Oszacowanie wyników przyszłych.
IV. POSTBENCHMARKING:
10. Przedstawienie wyników benchmarkingu.
11. Ustalenie celów i określenie planów działania.
12. Wdrożenie udoskonaleń i zabezpieczenie
sukcesu.
Metodyka benchmarkingu
według G. J. Balma (4)
V. PRZEGLĄD I DOSTOSOWANIE:
13. Skontrolowanie integracji
benchmarkingu.
14. Oszacowanie zaawansowania wdrożenia i
reaktualizacja celów.
15. Realizacja zaktualizowanych celów i
powrót do etapu pierwszego.
Metodyka benchmarkingu
R. C. Campa (1)
I.
PLANOWANIE.
II. ANALIZA.
III. INTEGRACJA.
IV. WDROŻENIE.
Metodyka benchmarkingu R. C.
Campa (2)
I. PLANOWANIE:
1.
Identyfikacja przedmiotu badań
(produkt materialny, „produkt”
pewnej komórki czy pewnych funkcji, które realizują usługi
niematerialne) oraz
szczegółowe rozpoznanie procesów pracy
,
odpowiadających wyróżnionym produktom.
Końcowym etapem fazy I jest selekcja „produktów" i odpowiadających
im procesów do dalszego postępowania benchmarkingowego.
2.
Identyfikacja przedsiębiorstw do porównań
-
przedsiębiorstw, od których będziemy czerpać wzorce.
Etap ten rozpoczyna się od rozpoznania potencjalnych partnerów
przez zbieranie różnorodnych informacji z rozmaitych źródeł (raporty
roczne, stowarzyszenia zawodowe, branżowe, funkcjonalne, instytuty
naukowo - badawcze, biura konsultingowe, wybitni profesjonaliści).
3.
Wybór metody zbierania danych o partnerach wybranych
do benchmarkingu
– np. przeszukiwanie własnej bazy danych,
raportów, publikacji wewnętrznych, prowadzenie prac badawczo -
rozwojowych, przeprowadzanie sondaży telefonicznych, osobiste
kontakty z partnerami, studiowanie czasopism profesjonalnych,
badanie opinii klientów.
Metodyka benchmarkingu R. C.
Campa (3)
II. ANALIZA:
4.
Ustalenie odchyleń w zakresie parametrów
efektywności w stosunku do jednostek
stanowiących „benchmarki”.
Analiza odchyleń
może mieć charakter Ilościowy bądź jakościowy.
Można wyróżnić odchylenia negatywne, zerowe i
pozytywne.
5.
Określenie przyszłych poziomów efektywności
rozpatrywanych procesów (funkcji).
Metodyka benchmarkingu R. C.
Campa (4)
III. INTEGRACJA:
6.
Uzyskanie akceptacji dla zamierzonych zmian
wskutek stosowania odpowiednich środków
komunikacji wewnętrznej: raporty pisemne,
sprawozdanie z wizyt, list informacyjny, plakaty,
wideo.
7.
Ustalenie celów funkcjonalnych
, które powinny
być precyzowane na różnych szczeblach
zarządzania, poczynając od najwyższego
kierownictwa po komórki elementarne.
Metodyka benchmarkingu R. C.
Campa (5)
IV. WDROŻENIE:
8.
Opracowanie planu wdrożenia
poprzez dokładne
zdefiniowanie zadań niezbędnych do wprowadzenia
usprawnień, uporządkowanie ich według hierarchii ważności,
określenie środków nieodzownych do realizacji
poszczególnych zadań oraz sprecyzowanie kalendarza ich
realizacji i określenie osób odpowiedzialnych.
9.
Uruchomienie działań wdrożeniowych i
zabezpieczenie ich realizacji.
10.
Określenie nowych „benchmarków”,
poprzedzone
rewizją wszystkich etapów postępowania
benchmarkingowego, aby zweryfikować to co zostało
wykonane. Takie postępowanie zwykle ujawnia słabe strony
dotychczasowego postępowania i wskazuje na nowe
informacje wymagające uzupełnienia.
Porównanie zysku i maksymalnego
czasu realizacji usługi
w różnych przedsiębiorstwach
Równanie w górę.
Zestawienie międzynarodowej grupy
benchmarkingowej General Motors (GM)
Parametry
GM
Proponowan
e
„Najlepszy
w swojej
klasie”
Godziny pracy na pojazd
Defekty na pojazd
Koszt gwarancji na 1
samochód
Opracowanie produktu
(miesiące)
Czas odpowiedzi na
zamówienie (dni)
Czas zmiany farby (minuty)
% dostaw zewnętrznych wg
JIT
% dostaw wewnętrznych wg
JIT
Ilość elementów złączonych
Ilość złączy na 1 samochód
30
3,1
$250
60
10
60
5%
5%
700
2000
24
2,0
$150
45
8
30
25%
10%
500
1500
19 (Ford)
1 ,0 (Toyota)
$170 (Toyota)
30 (Honda)
2 (Toyota)
10 (Honda)
70% (NUMMI)
100%
(NUMMI)
330
(NUMMI)
1400
(Toyota)