Pionizacja ciała; motoryka duża i
mała;
Uspołecznienie
kifoza
lordoza szyjna 3-4 m.ż.
lordoza lędźwiowa 9-12 m.ż.
Etapy pionizacji
2 m.ż. - unoszenie głowy w leżeniu na brzuchu
3 - 4 m.ż. - unoszenie głowy z podpieraniem
się rękoma
5 m.ż. - siedzenie z podtrzymywaniem
7 - 9 m.ż. - swobodne siedzenie
8 m.ż. - SAMODZIELNE SIADANIE
Stanie
6 m.ż. - stoi podtrzymywane
9 m.ż. - stoi z podparciem
10 - 12 m.ż. - stoi bez podparcia
Lokomocja
6 m.ż. - pełzanie
9 - 10 m.ż. - raczkowanie
11 - 12 m.ż. - chodzenie
Chwytanie
4 - 5 m.ż. - chwytanie przy pomocy dwóch rąk:
CHWYT ŁOKCIOWO-DŁONIOWY
5 - 6 m.ż. - chwytanie czterema palcami :
CHWYT DŁONIOWY PROSTY
7 - 8 m.ż. - chwytanie poprzez przywodzenie i
odwodzenie kciuka:
CHWYT NOŻYCOWY (
w tym okresie można zaobserwować
dominację ręki)
Od 9 m.ż. - przeciwstawienie kciuka i palca
wskazującego
CHWYT PĘSETKOWY - cecha gatunkowa rodzaju
ludzkiego !!!!
PROCES INTEGRACJI WIDZENIA. MOTORYKI I
PAMIĘCI W ROZWOJU CHWYTANIA I SIĘGANIA
WRODZONE - sięganie w kierunku spostrzeganych
przedmiotów
5 - 6 m.ż. - sięganie pod kontrolą wzroku, chwyt całą
dłonią
6 - 8 m.ż. - integracja podejmowanych czynności z
pamięcią wzrokową; poszukiwanie ukrytego
przedmiotu; przekładanie przedmiotu z jednej do
drugiej ręki;
9 - 12 m.ż. - manipulacja przy udziale obu rąk;
zróżnicowany chwyt ręki lewej i prawej
Systemy sygnalizacji społecznej
KRZYK (wewnętrznie regulowany wzorzec czynności
rytmicznej)
1. Wzorzec podstawowy: na głód. Rytm: krzyk,
wytchnienie, wdech, krzyk. Na początku słaby i
nierówny, stopniowo staje się coraz głośniejszy i
bardziej miarowy.
2. Krzyk złości. Rytm: j.w., ale donośniejszy, różni się od
wzorca krzyku na głód długością poszczególnych faz.
3. Krzyk bólu. Rozpoczyna się nagle i głośno. Rytm: długi
krzyk, długa cisza (wstrzymanie oddechu), szybkie
łapanie tchu.
- - - - - - - - - - - - - - -
4. Krzyk domagający się uwagi - około 6 - 8 tygodnia życia
5. Krzyk zorientowany na obiekt - około 7 - 8 miesiąca
życia
UŚMIECH
- Pierwszy uśmiech - około 6 tygodnia życia, bodziec
wywołujący uśmiech - oczy; uśmiech do schematu oczu
należy do dziedzicznego wyposażenia;
- Od 3 m.ż. - przyglądanie się innym elementom twarzy;
- Do 5 m.ż. - reakcja podobna na twarz uśmiechniętą,
gniewną czy płaczącą;
- Od 5 m.ż. - uśmiech częściej wywołują poruszające się,
otwarte usta niż usta nieruchome, zamknięte;
- Od 7 m.ż. - uśmiech przestaje pojawiać się na widok
wszystkich twarzy!!!!
3 etapy rozwoju uśmiechu - Gewirtz (1965)
1. Faza uśmiechu odruchowego - występuje
niezależnie od bodźców wzrokowych;
2. Faza uśmiechu społecznego - niezbędnym
bodźcem jest twarz ludzka;
3. Faza uśmiechu społecznego selektywnego -
uśmiech wywołują tylko nieliczne, wybrane
obiekty społeczne.
POCZĄTKI USPOŁECZNIENIA
3 miesiąc życia - niemowlę rozpoznaje matkę i odróżnia ją od
innych ludzi !!!
Oznacza to, że:
- ujawnia zdolność do przyswajania i zachowywania informacji
dotyczących cech zewnętrznych matki;
- ujawnia zdolność oszacowania, że pomimo percepcyjnych
zmian,
którym ulega matka - pozostaje tą samą osobą.
Oznacza to, że:
- występuje uczenie się percepcyjne (rejestrowanie cech
otoczenia dokonujące się w trakcie ekspozycji bodźców);
- rozwija się stałość percepcji (zdolność do postrzegania stałości
przedmiotów).
7 miesiąc życia - PRZYWIĄZANIE - dążenie małych dzieci do
przebywania
w fizycznej bliskości pewnych osób i
osiągania poczucia
bezpieczeństwa w ich obecności.
8 miesiąc - lęk przed obcymi
FORMY REAKCJI PRZYWIĄZANIA
5 wrodzonych wzorców zachowania (Bowlby)
- ssanie, przywieranie, podążanie za, krzyk i uśmiech.
Przykłady spośród 16 wzorców zachowania (Ainsworth)
- różnicujący krzyk - niemowlę krzyczy trzymane przez obcą
osobę, wzięte przez matkę uspokaja się;
- różnicujący uśmiech - częściej uśmiecha się w kontakcie z
matką;
- różnicująca wokalizacja - w interakcji z matką częściej
wokalizuje;
- orientacja motoryczno-wzrokowa: niemowlę ciągle spogląda
na matkę będącą w oddali;
- krzyk: gdy matka znika z pola widzenia;
- ucieczka do matki w chwili zagrożenia.
Procedura nieznanej sytuacji - badania Ainsworth na dzieciach od
12 do 18 m.ż.
- dziecko z matką
- dziecko z matką i obcą osoba
- dziecko samo z obcą osobą
- dziecko samo
- dziecko z matką
- dziecko samo
- dziecko z obcą osobą
- powrót matki
Wybór obiektu przywiązania
- liczba i charakter obiektów przywiązania - brak
dowodów na
koncepcję monotropii Bowlby’ego
(zakładająca istnienie u dziecka wrodzonej dążności
do kierowania pierwszego uczucia przywiązania do
jednej osoby);
- czynniki wyznaczające wybór: 1) wrażliwość na sygnały
niemowlęcia domagającego się uwagi; 2) suma
interakcji z dzieckiem, które dorosła osoba inicjuje;
- zjawisko odłączania się: wraz z upływem czasu dążenie
do pozostawania w bliskości staje się słabsze.
DLACZEGO DZIECKO SIĘ USPOŁECZNIA
1. HIPOTEZA WYTWARZANIA POPĘDÓW WTÓRNYCH
(zainteresowanie innymi osobnikami tego samego gatunku
wynika z tego, że inni dostarczają pożywienia)
K r y t y k a
- u ptaków „wdrukowanie” wyrażane w podążaniu za kształtuje się
bez gratyfikacji potrzeb fizycznych - pojawia się po urodzeniu i
na widok dużego, poruszającego się obiektu;
- małpki Harlowa więcej czasu spędzały z matką futrzaną niż
drucianą - dającą pokarm;
- przywiązanie może ujawnić się wobec ojca lub krewnych rzadko
zajmujących się dzieckiem i nie karmiących piersią;
- badania nie dowodzą różnic w sile przywiązania do matki w
zależności od tego, czy dziecko jest karmione piersią lub
butelką, jak długo karmione oraz na ile surowo przestrzegany
jest porządek karmienia;
- Z badań nad zwierzętami wynika, że zachowania karzące rodziców
nie osłabiają przymilnego zachowania dzieci;
- w czasie karmienia poza zaspokajaniem głodu następuje stymulacja
wzrokowa (20,3 - 20,8 cm - twarz matki), słuchowa, dotykowa.
2. HIPOTEZA OPARTA NA INTERAKCJI PERCPECYJNEJ
mówiąca o tym, że źródła uspołecznienia tkwią w
percepcyjnych kontaktach niemowlęcia z otoczeniem.
- dziecko rodzi się z wrażliwością sensoryczną na pewien rodzaj
bodźców. Jego uwagę przyciągają ludzie i odwrotnie. Ustalają się
wówczas wzory interakcji rodziców z potomkiem;
- podczas kontaktów z otoczeniem zaczynają modyfikować się
zachowania wyznaczone przez wrodzoną strukturę poznawczą,
początkowo reaguje na bodźce, potem na ludzi;
- niemowlę pozostające w kontaktach z kilkoma osobami, uczy się je
rozróżniać, tworzy wewnętrzną reprezentację tych osób i
stopniowo różnicuje swoje zachowania wobec nich.
• A teraz uwielbiana przez wszystkich
• Teoria J.Piageta
• Rozwoju poznawczego