Procedura :
Najpierw wersja probna 3 klockami – ważne dla osób starszych z
kłopotami z wejściem w zadanie. Potem proba właściwa – 5 prób
przerwa i po 1,5 godziny 5 prob.
Minimalna liczba ruchów do rozwiązania – 15. Po 50 przerywamy.

Wskaźnikiem zdolności planowania jest:
WZP=N1-N2+10
Gdzie:
N1: Liczba kroków <=17
N2: Liczba kroków>=30

Możliwe są i inne wskaźniki :

1)Liczba przekroczeń zasad – proponuję tu interpretację w
kategoriach impulsywności, braku kontroli

2) Porównanie średniego wyniku prób z serii pierwszej i drugiej –
proponuję tu interpretację odwołującą się do pamięci proceduralnej –
ważne jest to, że badamy nie procedurę motoryczną ale poznawczą.

Uwagi ogólne wg. autorów próby:

1)Większość zdrowych osób młodych i osób w wieku średnim
ma wskaźnik poziomu wykonania mieszczący się między 13-16.

2) Wykonanie na poziomie 8 lub niżej sugeruje zaburzenia
planowania.

Inne obserwacje: Praktycznie wszyscy zdrowi badani mogą
wykonać wersję z 3 krążkami (TO) na poziomie kryterium (17
lub mniej ruchów) po 2-3 próbach. W pierwszych 5 próbach
wersji z 4 krążkami (TT1) obserwuje się często duże
zróżnicowanie poziomu wykonania. Dopiero w drugiej fazie
(TT2) liczba posunięć w pojedynczej próbie zmniejsza się bardzo
wyraźnie, szczególnie w ostatnich 3 próbach. Jeśli liczba ruchów
utrzymuje się na poziomie powyżej 20 pod koniec TT2 można
wykonać dodatkowe 5 prób jeśli chcemy sprawdzić czy dany
pacjent ostatecznie osiągnie kryterium 15-17 ruchów na próbę.
W takim przypadku zalecana jest dodatkowa półtoragodzinna
przerwa. Zasady te okazują się użyteczne w badaniach
klinicznych

pacjentów

oddziałów

neurologicznych

i

neurochirurgicznych. Po wykonaniu 10 prób, żaden z badanych
nie był w stanie powiedzieć, jaka była jego strategia działania.