PRAWO TRANSPORTOWE

WYKŁAD 1

Pojęcie prawa transportowego

Prawo transportowe- jest to dział prawa, który obejmuje

przepisy regulujące zasady przemieszczania się osób i
przewożenia rzeczy z jednego miejsca na drugie.

Jest przepisem regulującym działalność transportu krajowego i

międzynarodowego

Do najważniejszych aktów prawnych

zaliczamy;

1.Prawo przewozowe
2.Ustawa o transporcie drogowym
3.Usługi przewozowe w świetle kodeksu

cywilnego -umowa spedycji.

4.Konwencja CMR
5. Konwencja AETR (czas pracy kierowców)
6. Reguły handlowe INCOTERMS
7. Konwencje TIR i ATA
8. Jednolity dokument administracyjny SAD
9. Konwencja CIM, COTIF

Prawo transportowe

Obejmuje elementy różnych gałęzi prawa:

Prawo cywilne

Prawo administracyjne

Prawo międzynarodowe

Wyróżniamy działy w prawie transportowym odnoszące się do
poszczególnych gałęzi transportu, kryterium rozgraniczenia
stanowi właściwy dla danej gałęzi rodzaj środka transportu

Działy prawa transportowego

•Prawo kolejowe

•Prawo transportu drogowego

•Prawo morskie

•Prawo lotnicze

Informacje ogólne

Mówiąc o wszelkich przepisach, konwencjach,

prawie przewozowym, chciałbym przedstawić
Państwu na początku podstawowe informacje
dotyczące dostępu do zawodu przewoźnika.

Jak założyć firmę transportową, co to jest licencja?

lub certyfikat kompetencji zawodowych?, takie
informacje pozyskają Państwo w najbliższych
rozdziałach mojej prezentacji.

Rynek transportowy i dostęp do

zawodu przewoźnik

Podstawowym aktem prawnym regulującym

zasady dostępu do zawodu przewoźnika
drogowego w Polsce jest ustawa o transporcie
drogowym, której pierwotna wersja weszła w
życie w styczniu 2002 r.

Ustawa ta podkreśla, ze aby podjąć działalność

transportową warunkiem koniecznym jest
uzyskanie licencji i posiadanie przez osobę
zarządzającą w firmie odpowiednich kwalifikacji
w postaci certyfikatu kompetencji zawodowych.

Ustawa o transporcie drogowym określa zasady podejmowania

i wykonywania:

•

krajowego transportu drogowego

•

międzynarodowego transportu drogowego;

•

niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu

drogowego;

•

wymagania w stosunku do kierowców zawodowych oraz zasady

działania Inspekcji Transportu drogowego

Zgodnie z aktualnymi wymaganiami ustawy obowiązkiem

licencjonowania objęto również działalność gospodarczą w

zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy, czyli spedycję.

Czym różni się spedytor od przewoźnika?

Przewoźnik -spedytor

Przewoźnik- to osoba, która fizycznie przewozi ładunek z

punktu nadania do punktu odbioru. Może nim być

pojedyncza osoba lub duże przedsiębiorstwo posiadające

rozbudowaną flotę transportową.

Spedytor- osoba, której zadaniem jest zorganizowanie

przemieszczenia ładunków przy pomocy odpowiednio

dobranych pojazdów oraz realizacja związanych z tym

czynnościami takimi jak:



ustalenie trasy przejazdu,



określenie ceny dla zleceniodawcy za zrealizowaną

usługę,



wybór przewoźnika własnego lub obcego.

Wracając do ustawy o transporcie drogowym,

przepisów ustawy nie stosuje się!!!!!



Nie obejmuje pojazdów przewożących nie więcej niż
9 osób włącznie w niezarobkowym przewozie
drogowym osób;



O dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej
3,5 tony w transporcie drogowym rzeczy oraz
niezarobkowym przewozie drogowym rzeczy;



Zespołów ratownictwa medycznego oraz w ramach
usług transportu sanitarnego.

Licencja

Jest to decyzja administracyjna wydana przez ministra lub organ

samorządu terytorialnego upoważniająca do wykonywania

działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego.

Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania

licencji na wykonywanie transportu drogowego.

Licencji krajowej udziela się na czas nie krótszy niż 2 lata i nie

dłuższy niż 50 lat.

Przedsiębiorcy udziela się licencji jeżeli:



spełnia wymogi dobrej reputacji;



przynajmniej jedna z osób zarządzajacych posiada certyfikat

kompetencji zawodowych



Posiada sytuację finansową zapewniającą podjęcie i prowadzenie

działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego

potwierdzoną dostępnymi środkami finansowymi, majatkiem lub

ostatnim bilansem rocznym w wysokości :

Licencja- wkład finansowy

•9000 Euro na pierwszy pojazd samochodowy
przeznaczony do transportu drogowego;

•5000 Euro na każdy następny pojazd samochodowy
•W przypadku pośrednictwa przy przewozie rzeczy 50.000
Euro.

Wzór licencji

W przewozach krajowych licencji udziela starosta
powiatowy, w międzynarodowych minister właściwy
ds.transportu

Oprócz licencji, aby móc prowadzić działalność
niezbędny jest certyfikat kompetencji
zawodowych

Dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji
i wiedzy niezbędnych do podjęcia i wykonywania
działalności gospodarczej, w zakresie transportu
drogowego

Organ wydający –INSTYTUT TRANSPORTU
DROGOWEGO

Zezwolenie na wykonywanie transportu
drogowego

Oprócz licencji i certyfikatu kompetencji zawodowych

do prowadzenia działalności potrzebne jest zezwolenie

Zezwolenia- w transporcie drogowym to wyrażenie zgody przez

uprawniony organ na wykonywanie okręslonego rodzaju
przewozów.

Zezwolenia na wykonywanie transportu drogowego osób

wydawane są przez:

•

Wójta, burmistrza lub prezydenta miast- na obszar działania
jednej gminy

•

Starostę na obszar wykraczający poza granicę jednej gminy;

Zezwolenie c.d

•

Zezwolenia wymagane są przy wykonywaniu
przewozów regularnych i regularnych specjalnych i
wydawane są na okres nie dłuższy niż 5 lat

•

Na 1 rok przy wykonywaniu międzynarodowych
przewozów wahadłowych lub przewozów
okazjonalnych.

Zezwolenie może być zmienione, cofnięte lub może

wygasnąć.

Zezwolenie- wzór dokumentu

Zasady dopuszczania do
wykonywania przewozów na
potrzeby własne

Jak sama nazwa mówi na „potrzeby własne”- są to

przewozy niezarobkowe, wykonywane jako
działalność zaopatrzeniowa dla własnej produkcji
lub wewnętrznego transportu półfabrykatów.

Realizacja tych przewozów w przewozach krajowych

nie wymaga licencji ani zezwoleń na przewozy,
natomiast wymaga uzyskania zaświadczenia
potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę
prowadzenia przewozów drogowych jako
działalności pomocniczej.