Żółtaczki
noworodk
ów
Magdalen
a
Małecka
Żółtaczka (icterus) nie jest
chorobą. To bardzo częsty objaw,
który może świadczyć o wielu
patologiach. Występuje u około
40% noworodków donoszonych i u
prawie wszystkich wcześniaków.
Określa stan w którym dochodzi do
zażółcenia skóry, białkówek i błony
śluzowej. Jest wynikiem
gromadzenia się bilirubiny we krwi,
innych płynach ustrojowych i
tkankach.
Hiperbilirubinemia
zauważalna u noworodków od ok. 4 mg
%
nasilenie żółtaczki można ocenić na
podstawie zażółcenia odpowiednich
części ciała:
• głowa i szyja 5 mg%
• klatka piersiowa i brzuch 6-8 mg %
• poniżej pępka 9-12 mg %
• podudzia i przedramiona 13-15 mg%
• ręce i stopy >15 mg%
Bilirubina
powstaje w wyniku katabolizmu
hemoglobiny
w ciągu 1 h rozpada się ok. 100 mln.
erytrocytów tzn. powstaje ok. 6 g
hemoglobiny
z 1 g hemoglobiny powstaje ok. 35 mg
bilirubiny czyli w ciągu doby powstaje
od 250 mg do 350 mg bilirubiny
Przemiany bilirubiny
oksydaza hemowa (hemhemina)
reduktaza biliwerdynowa
(biliwerdynabilirubina)
wychwytywanie bilirubiny przez hepatocyt
sprzęganie w siateczce śródplazmatycznej
gładkiej hepatocyta bilirubiny z kwasem
glukuronowym lub siarczanami
wydzielanie sprzężonej bilirubiny do żółci
(transport aktywny)
Formy
występowania
• Bilirubina
pośrednia
• wolna
• niesprzężona
• hydrofobowa
• nigdy w moczu
• Bilirubina
bezpośrednia
• związana
• sprzężona
• hydrofilowa
• występuje w moczu
Bilirubina pośrednia
jest toksyczna!!!
występuje we krwi w połączeniu z
albuminami
1g albuminy wiąże 8,3 mg bilirubiny
albumina posiada dwa miejsca
wiążące: o mocnym i słabym
powinowactwie do bilirubiny
bilirubina jest bardzo łatwo
wypierana z połączenia z albuminą
gdy stosunek molowy bilirubiny do albuminy zwiększa
się
we krwi pojawia się bilirubina nie związana z albuminą
cząsteczki takiej bilirubiny są stabilizowane przez wiązania
wodorowe
zmiana pH 7,47,0 tzn.kwasica powoduje pękanie wiązań
wodorowych
rozpuszczalność bilirubiny zmniejsza się pięciokrotnie
powstaje kwaśna forma: BILIRUBINA 9
α
ZZ
kwaśna bilirubina ma tendencję do wytrącania się w
postaci strątów lub kryształów
szczególnie w neuronach doprowadzając do ich
destrukcji
Toksyczność
bilirubiny
niekorzystny wpływ na wszystkie komórki
destrukcja tylko komórek nerwowych
zaburzenia oddychania komórkowego i
zmniejszenie aktywności enzymów
komórkowych
hamuje produkcję ATP
zaburza procesy energetyczne
uszkadza błony komórkowe
utrudnia wchłanianie glukozy i wymianę
elektrolitów
wykazuje zwiększone powinowactwo
do błony plazmatycznej komórek
nerwowych płodów i noworodków
wykazuje zmniejszone
powinowactwo do albumin
noworodków
zmiany niespecyficzne
(POROWATOŚĆ I GLEJOWATOŚĆ)
Hiperbilirubinemia
pośrednia jest głównym
wyznacznikiem
diagnostycznym żółtaczek:
1) PRZEDWĄTROBOWYCH typu
hemolitycznego
2) WĄTROBOWYCH tzn.wrodzonych
żółtaczek czynnościowych oraz
miąższowych z pierwotnym
uszkodzeniem wątroby
3) FIZJOLOGICZNEJ u noworodków
Hiperbilirubinemia
bezpośrednia jest
zawsze PATOLOGICZNA!!!
Świadczy o zastoju żółci
(cholestazie)
1) WEWNĄTRZWĄTROBOWEJ
2) ZEWNĄTRZWATROBOWEJ
Przyczyny żółtaczki
fizjologicznej
po urodzeniu uniemożliwiona jest droga eliminacji
bilirubiny przez łożysko
zwiększone wydzielanie bilirubiny wskutek
większej masy i krótszego czasu życia
erytrocytów
nasilone krążenie jelitowo-wątrobowe
powodujące zwrotną resorpcję bilirubiny
bezpośredniej z jelit do krwi
upośledzona resorpcja bilirubiny pośredniej
przez wątrobę
zmniejszenie wiązania bilirubiny w wątrobie
wskutek obniżonej aktywności enzymów
wątrobowych oraz małego stężenia białek
nośnikowych
obniżone wydalanie bilirubiny związanej do żółci
Kryteria rozpoznawania
żółtaczki patologicznej
stężenie bilirubiny >15 mg% u noworodków
karmionych sztucznie i >17 mg% u
noworodków karmionych piersią
zwiększenie stężenia bilirubiny 5mg% na
dobę i >0,3 mg% na godzinę
żółtaczka ujawniająca się w ciągu
pierwszych 24 godzin życia
stężenie bilirubiny bezpośredniej powyżej 2
mg%
żółtaczka trwająca więcej niż tydzień u
noworodka donoszonego oraz dłużej niż 2
tygodnie u wcześniaka
Kernicterus – żółtaczka
jąder podkorowych
(encephalopatia
bilirubinowa)
jest spowodowana przez wnikanie bilirubiny do
mózgu (stężenie bilirubiny we krwi osiąga
ok.20-25 mg%) poprzez
• uszkodzenie bariery krew – mózg
• wzrost stężenia bilirubiny np. leki wypierające
bilirubinę z połączenia z albuminą
• nieprawidłowy stosunek bilirubiny do albuminy
może pojawiać się już w pierwszych
tygodniach życia przy nasilonej
żółtaczce!!!
późniejsze występowanie tego powikłania u
dzieci jest bardzo rzadkie
objawy kliniczne
• senność
• brak łaknienia
• zmniejszone napięcie mięśniowe
• opisthotonus
• czasem drgawki
• hipotermia
• niewydolność oddechowa
• w drugim tygodniu wzmożone napięcie
mięśniowe
• po miesiącu ruchy atetotyczne i krzyk
mózgowy
Leczenie przyczynowe
1. Zachowawcze
• przeciwbakteryjne
• przeciwwirusowe
• przeciw pasożytnicze
• diety eliminacyjne
2. Chirurgiczne
• hepatoportoenterostomia metodą Kasai
(zespolenie wątrobowo-wrotno-jelitowe)
• hepaticoportoenterostomia operacja torbieli
dróg żółciowych
• przeszczep wątroby
Przeciwbakteryjne
•aminoglikozydy
•cefalosporyny
•kotrimoksazol (Bactrim,
Biseptol)
•amoksycylina
Przeciwwirusowe
• leczenie cytomegalii: Gancyklovir (Cymevene) dawka
5mg/kg m.c. 2xdoba przez 2-3 tygodni (koniecznie kontrola
morfologii oraz funkcji nerek i wątroby). Należy
przeprowadzić badania immunoserologiczne wykrywające
immunoglobuliny anty-CMV z grupy IgG i IgM, PCR wykrywający
DNA wirusa lub antygeny wirusowe w leukocytach w celu
monitorowania efektów leczenia. Po 3-4 latach należy
skontrolowac słuch. Jeżeli leczenie jest nieskuteczne można
wprowadzić leczenie wspomagające preparatami gammaglobulin
anty-CMV:
– hiperimmunizowane gammaglobuliny CYTOTECT
– Standardowe gammaglobuliny GAMMAGARD
• leczenie zapalenia wątroby HSV: Acyklovir (Zovirax) dawka
5mg/kg m.c. 3xdoba
Leczenie
toksoplazmozy
wrodzonej
• gdy u matki utrzymuje się wysokie miano przeciwciał
• gdy u dziecka utrzymuje się wysokie miano
przeciwciał
PODCZAS OSTREJ FAZY:
pirymetamina (Daraprim) łącznie z
sulfadiazyną
TERAPIA PODTRZYMUJĄCA (od 1 do 1,5 roku):
sulfadoksyna (Fansidar)
Diety eliminacyjne
•podstawa leczenia chorób
metabolicznych
•wykluczenie pokarmu
kobiecego na okres 12 h
Chirurgiczne
• hepatoportoenterostomia metodą Kasai
• bez przeprowadzenia tej operacji 90% dzieci umiera przed 3 r.ż.
• operacja w 6 tyg. życia
(najpóźniej w 2-3 m.ż.)
• zabieg przywraca pasaż żółci u 80% operowanych przed 2 r.ż.
• ośrodki japońskie podają, że 15% operowanych żyje > 10 lat, a ok. 8%
przeżywa z prawidłową funkcją wątroby
• CHOLANGITIS ASCENDENS
(gorączka, żółtaczka, odbarwione
stolce) to groźne powikłanie, które występuje u 25-65% operowanych z
przywróconym pasażem!!!
LECZENIE CHOLANGITIS ASCENDENS
natychmiastowa antybiotykoterapia cyklosporynami III generacji
skojarzonymi z aminoglikozydami
czasami wprowadzana jest ostrożnie sterydoterapia przez krótki okres
czasu
Leczenie objawowe
1. Wyrównanie hiperbilirubinemii
• fototerapia cykliczna
• transfuzja wymienna
• podaż albumin, glukozy, fenobarbitalu
• utrzymanie homeostazy
2. Regeneracja komórki wątrobowej.
3. Zminimalizowanie powikłań
zastoju żółci tzn. świądu skóry i
zaburzeń wchłaniania.
Fototerapia
• fala o długości 390-470 nm
• fotooksydacja zwiększa wydalanie
bilirubiny przez przewód pokarmowy i nerki
• w około 30% tworzy się nietoksyczny
izomer bilirubiny cis (4Z-15E), który jest
wydalany powoli przez wątrobę w postaci
monoglukuronianów lub bez glukuronizacji
• niestety izomer cis w świetle przewodu
pokarmowego przechodzi ponownie w
izomer trans
Lumirubina
• jest to strukturalnie zmieniona
bilirubina
• stanowi 2-6% całej puli bilirubiny
• wydalana jest szybko przez wątrobę
i nerki
• bez potrzeby sprzęgania z
kwasem glukuronowym
Objawy uboczne
fototerapii
• nieuchwytna utrata wody wzrasta
o około 40% u donoszonych
noworodków a u wcześniaków o
około 100%
• biegunki (luźne, zielone stolce)
• uszkodzenia siatkówki
• wysypka plamisto-grudkowa
• zespół brązowego dziecka
Przeciwwskaza
nia do
fototerapii
•stężenie bilirubiny
bezpośredniej >2 mg%
•ciężki stan ogólny np. w
czasie posocznicy
Transfuzja
wymienna
•leczenie wysoce inwazyjne
•gdy zagrożenie kernikterus
•objętość krwi przetaczanej
powinna się równać podwójnej
objętości krwi noworodka, co
umożliwia 85%-ową wymianę
krwi
Podaż albumin
• dawka 1g/kg m.c.
• podaje się albuminę 20% lub 10%
dożylnie z prędkością 1ml/min.
• albuminy podaje się po transfuzji lub
w połowie transfuzji
• istnieje niebezpieczeństwo powikłań
w postaci wylewów śródczaszkowych
Podaż glukozy
• GLUKOZAKWAS
GLUKURONOWY
• glukoza jest substratem dla kwasu
glukuronowego
• podanie glukozy zwiększa stężenie
kwasu glukuronowego, co ułatwia
powstawanie diglukuronidów
bilirubiny
Fenobarbital
(Luminal)
• dawka 5mg/kg m.c. na dobę w 3 dawkach
podzielonych u wcześniaków
• dawka 10mg/kg m.c. na dobę w 3 dawkach
podzielonych u donoszonych
• MECHANIZM DZIAŁANIA:
– zwiększa wytwarzanie białek transportowych
– zwiększa aktywność transferazy glukuronowej
– zwiększa hydroksylacje kwasów żółciowych
• niestety występują objawy niepożądane m.in.
bezdechy u wczesniaków
• łącznie z fenobarbitalem podajemy wit.E w
dawce 10-20 ng na dobę
Zaburzenia
wchłaniania
• Zwiększa się zapotrzebowanie
kaloryczne 130-160%
– BIAŁKA 3-4g/kg masy ciała
– WĘGLOWODANY 15-20g/kg masy ciała
– TŁUSZCZE do 8g/kg masy ciała
• 2-3% kalorii z WNKT
– WITAMINY A,D,E,K
Bibliografia
• „Gastroenterologia praktyczna” – Jerzy Socha
• „Neonatologia” – Danuta Łozińska, Danuta
Twarowska
• „Norma kliniczna w pediatrii” – Marian
Krawczyński
• „Propedeutyka pediatrii” – Marian Krawczyński
• „Pediatria” – Bolesław Górnicki, Barbara
Dębiec, Jan Baszczyński
• „Diagnostyka różnicowa w pediatrii” – Michael
Hertl
• „Pediatria” – Krystyna Kubicka, Wanda Kawalec
• „Diagnostyka różnicowa chorób zakaźnych” –
Jacek Juszczyk, Andrzej Gładysz