Termoterapia
Termoterapia – czyli ciepłolecznioctwo,
stanowi dział fizjoterapii wykorzystujący w celach
leczniczych energię cieplną.
Termoterapię możemy podzielić na:
• Ciepłolecznictwo
– stosujemy tutaj zabiegi
dostarczające organizmowi ciepła lub powodujące
powstanie ciepła w jego tkankach.
• Zimnolecznictwo
– stosujemy tutaj zabiegi odbierające
ciepło organizmowi. Działem zimnolecznictwa jest
krioterapia
, w której do zabiegów wykorzystuje się
temp. 0°C i niższe.
Należy wiedzieć, że działanie danym czynnikiem
fizykalnym w określonym czasie i o określonej sile
oddziaływania wywołuje różne skutki.
Czynniki termiczne działające krótko – wywołują
natychmiastowe reakcje obronne, które mają
zapobiec zmianie temperatury. Natomiast czynniki
działające dłużej powodują zmiany miejscowe i
ogólne temperatury.
Właściwości fizyczne energii
cieplnej.
„Ciepło” w fizyce ma inne znaczenie niż „ciepło” w
mowie potocznej.
Ciepłem
– nazywamy energię bezładnego ruchu
cząsteczek oraz energię wzajemnego oddziaływania
atomów i cząsteczek na siebie nawzajem.
Z punktu widzenia kinetycznej teorii materii,
ciepło utożsamia się z energią kinetyczną
cząsteczek lub atomów oraz energią
potencjalną ich wzajemnego oddziaływania,
czyli energią stanu skupienia.
Jednostka energii cieplnej
Jednostką energii cieplnej obowiązującą w
międzynarodowym układzie SI jest dżul (J)
Jednak dopuszczalne jest posługiwanie się
zamienną jednostką jaką jest kaloria
1 cal = 4,168 J
Kaloria określa ilość energii potrzebnej do ogrzania
1 cm³ wody o 1°C.
W życiu codziennym aby opisać odpowiedni stan
ciepła poszczególnych ciał posługujemy się
mianem temperatury.
Temperaturę mierzymy w stopniach. Posługujemy
się dwoma skalami:
•Skalą Celcjusza
•Skalą Kelvina
Rola i metody regulacji cieplnej organizmu
Człowiek należy do organizmów stałocieplnych. Oznacza
to, że temperatura wnętrza ciała (części rdzennej)
człowieka jest utrzymywana na stałym poziomie –
36,6°C
niezależnie od temperatury otoczenia.
Prawidłowy przebieg wielu czynności życiowych
organizmu zależy od zachowania stałej i niezmiennej
temperatury organizmu. Dlatego też
aby taką temperaturą utrzymać, organizm wytworzył
mechanizmy regulujące ciepło organizmu.
Odpowiedni fizjologiczny układ regulacyjny utrzymuje
równowagę pomiędzy wytwarzaniem lub pobieraniem
ciepła a jego oddawaniem.
Należy również pamiętać o tym, że mechanizmy
termoregulacyjne zależne są od wieku człowieka.
Osoby starcze mają obniżoną sprawność
mechanizmów termoregulacji.
Również dzieci nie posiadają poprawnie działających
mechanizmów. Termogeneza drżeniowa oraz
kontrola naczynioruchowa nie są jeszcze do końca
ukształtowane przez co nie działają poprawnie.
Również na szybsze wyziębienie organizmu ma
wpływ drobna budowa oraz niewielka masa ciała w
stosunku do powierzchni organizmu.
Układ ten nazwany jest
ośrodkiem termoregulacji
.
Bodźce pochodzące z
receptorów zimna i ciepła
docierają
przez rdzeń kręgowy do podwzgórza, gdzie zostają
zintegrowane z bodźcami, które powstają pod wpływem
temperatury krwi w neuronach ośrodka termoregulacji.
W ten sposób ośrodek termoregulacji uruchamia, w
zależności od potrzeb organizmu, mechanizmy utraty i
wstrzymania jego wytwarzania bądź zatrzymania ciepła i
jego wzmożonego wytwarzania.
Krytyczny poziom temperatury organizmu
wynosi 37,6°C
. Przekroczenie tej temperatury
powoduje uruchomienie mechanizmów
termoregulacyjnych.
Przy temperaturze niższej niż temp. Krytyczna
następuje uruchomienie mechanizmów, które
zwiększają wytwarzanie ciepła i zmniejszają jego
straty.
Mechanizmy
wytwarzania ciepła
• Termogeneza drżeniowa (dreszcze)
– jest to
zwiększone napięcie i skurcze mięśni, które pojawia się
w ciągu 2 minut ekspozycji na niską temperaturę
otoczenia. Po ok. 25 minutach dotyczy ona prawie
wszystkich mięśni (z wyjątkiem mięśni: twarzy,
zewnętrznych oka, ucha środkowego oraz krocza).
Zostaje zwiększone wytwarzanie ciepła prawie 5-6-
krotnie. Procentowo zwiększa się wydzielanie ciepła o
50-100% w stosunku do wartości wyjściowych.
• Termogeneza bezdreszczowa
– występuje ona w
postaci zwiększenia metabolizmu w tkance tłuszczowej
oraz w narządach. Obniżenie temperatury części
rdzennej ciała powoduje pobudzenie układu
współczulno-nadnerczowego co wyraża się zwiększaniem
wydzielenia odpowiednich hormonów do krwi.
Adaptacje
Kiedy na organizm człowieka przez wystarczająco długi czas
działa zimno może rozwinąć się adaptacja. Wyróżniamy
3 typy adaptacji
:
• Hipotermiczna
– reaguje ona na zimno zmniejszeniem
wytwarzania ciepła oraz obniżeniem temperatury części
rdzennej ciała.
• Metaboliczna
– uruchamia termogenezę bezdrżeniową
• Izolacyjna
– zwiększa grubość podskórnej tkanki
tłuszczowej pod wpływem długotrwałej ekspozycji na
zimno
• Miejscowa
– występuje wyższa temperatura skóry
wskutek większego przepływu krwi przez naczynia skórne.
Regulacja temperatury ciała może zachodzić na
drodze
fizycznej oraz chemicznej.
Regulacja chemiczna
dotyczy ilości wytworzonego ciepła
w organizmie przez wpływ na przemianę materii, głównie
w części rdzennej ciała.
Regulacja fizyczna
obejmuje kontrolę oddawania ciepła
przez organizm, która zachodzi przez powierzchowną
warstwę ciała zwaną warstwą korową (stanowi ona ok.
35% masy całkowitej ciała).
Należy pamiętać, że temperatura
warstwy korowej
ciała
zmienia się, zwiększając się lub zmniejszając, zgodnie ze
zmianami temperatury otoczenia.
Rozchodzenie się ciepła następuje przez:
•Przewodzenie (kondukcja)
– jest to przekazywanie energii
kinetycznej przez cząsteczki mające większą energię cieplą tym,
które mają ją mniejszą. Zachodzi wtedy kiedy istnieje
bezpośredni kontakt pomiędzy ciałem a otoczeniem, np. bosa
stopa dotykająca zimnej lub ciepłej powierzchni. Jest to tzw.
bezpośrednie przewodzenie ciepła.
•Przenoszenie (konwekcja)
– jest to przenoszenie ciepła w
gazach i cieczach poprzez cząsteczki materii będące w ruchu.
Zależy od różnicy temperatur pomiędzy ciałem a temperaturą
strumienia powietrza czy wody, w którym to ciało się znajduje.
Zachodzi w bezpośrednim czyli powietrznym czy wodnym
otoczeniu człowieka.
•Promieniowanie
– jest wynikiem konwersji (zmiany) energii
cieplnej na elektromagnetyczną. W zasadzie jest to
promieniowanie podczerwone, promieniowanie światła
widzielnego oraz promieniowanie krótko oraz mikrofalowe.
Wysokość temperatury zależy od długości fali.
Regulacja temperatury ciała w powietrzu
Oddawanie ciepła do powietrza jest tym większe im wyższa
jest temperatura skóry i im niższa jest temperatura
powietrza.
Aby zapobiec udarowi w skutek przegrzania organizmu, skóra
człowieka poci się oraz pot zostaje odparowany z
powierzchni ciała (w zależności od temperatury, wilgotności
i ruchu powietrza).
W lecie przy wysokich temperaturach rozszerzają się naczynia
włosowate i zostaje spowolniony przepływ krwi. Zwiększa
się przez to utrata ciepłą do otoczenia (przewodzenie oraz
promieniowanie). Krew powracająca do częśći rdzeniowej
staje się chłodniejsza. Następuje również wzrost
oddychania.
W zimie natomiast następuje odwrotna sytuacja –
naczynia skóry zwężają się, przyspieszony jest przepływ
krwi. Zmniejsza się utrata ciepła.
Mechanizmy te skutecznie powodują, że temperatura
ciała jest stała mimo dużych wahań temperatury.
Regulacja temperatury ciała w wodzie.
Regulacja temperaturowa ciała, które zostało
zanurzone w wodzie jest inna niż w powietrzu.
•Wymiana ciepła zachodzi za pomocą przewodnictwa i
konwekcji.
•Woda przylegająca do skóry absorbuje większe ilości
ciepła. (ciepło właściwe wody jest kilka tysięcy razy
większe niż powietrza)
•Przylegająca do ciała woda nie pozwala na powstanie
warstwy izolacyjnej.
•Utrata ciepła przez organizm pod wpływem wody
następuje bardzo szybko (różnice w przewodzeniu).
Ochłodzenie następuje 2-5 razy szybciej niż w
powietrzu.
Miejscowe działanie ciepła
• Miejscowe podwyższenie temperatury
• Rozluźnienie mięśni szkieletowych i gładkich
• Zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej
• Działanie przeciwbólowe (uwalnianie mediatorów bólu)
• Działanie przeciwzapalne
• Pobudzanie wydzielania hormonów adaptacyjnych w
stresie
• Rozszerzenie naczyń krwionośnych – znaczny wzrost
ukrwienia skóry
Ogólne działanie ciepła
• Przyspieszenie czynności serca i zwiększenie jego
pojemności minutowej
• Ogólne odprężenie psychiczne
• Sprzyja zasypianiu
• Podwyższenie temperatury całego ciała
• Wzrost tętna
• Spadek ciśnienia krwi
• Wzrost pocenia się i odparowania potu