Pojęcie ceramiki:

Ceramiką nazywamy wyroby

uformowane z gliny lub mas

ceramicznych

(nieorganicznych związków

metali z niemetalami).

Proces produkcji:

Klasyczny proces produkcji wyrobów ceramicznych

polega na dokładnym wymieszaniu odpowiednich

surowców, formowaniu, wysuszeniu i wypaleniu

(jednokrotnym lub wielokrotnym). Proces wypalania

odbywa się w piecach: tunelowych, komorowych

(ceramika budowlana, sanitarna itp.) oraz w

piecach grafitowych i innych, często o

kontrolowanej atmosferze wypalania (ceramika

specjalna). Temperatura wypalania mieści się w

zakresie od 900 °C (ceramika budowlana) do

2000 °C (ceramika węglikowa). W wysokich

temperaturach zachodzi zjawisko spiekania, w

wyniku którego otrzymuje się czerep o pożądanej

gęstości, znacznie mniejszej od gęstości surowca, ze

względu na usunięcie wody podczas obróbki

termicznej. Niektóre wyroby ceramiczne po

wypaleniu pokrywa się szkliwem.

Surowce do wyrobu

ceramiki:

• surowce naturalne – gliny,

skalenie, kwarc, kaolin;

• występujące w przyrodzie lub

otrzymywane syntetycznie związki
chemiczne – tlenki,krzemiany,
krzemki, azotki, węgliki, siarczki,
borki pierwiastków chemicznych.

Właściwości wyrobów

ceramicznych:

• odporność chemiczna;
• odporność na działanie wysokich

temperatur;

• twardość;
• dobre właściwości mechaniczne;
• dobre właściwości elektryczne.

Zastosowanie:

Ceramika znajduje zastosowanie w różnych

dziedzinach gospodarki, np. w budownictwie,

elektronice, hutnictwie, a także w przemyśle

kosmicznym itp. Powszechne są również

ceramiczne elementy wyposażenia domu,

zwłaszcza kuchni, takie jak: zastawa stołowa,

niewielkie pojemniki i inne akcesoria oraz

wyroby dekoracyjne. Wyroby ceramiczne

bardzo często stosowane są w miejscach

narażonych na działanie czynników

atmosferycznych, agresywnych substancji,

wysokich temperatur itp.

Ceramika artystyczna:

To gliniane wyroby dekoracyjne i

użytkowe, wypalane, artystycznie

formowane i zdobione. Techniki

modelowania, zdobienia i

wykańczania ceramiki były

przekazywane z pokolenia na

pokolenie.

Wyroby mogą być

zdobione poprzez:

•pokrywanie szkliwami i polewami;

•ręczne lub mechaniczne
malowanie;

•drukowanie;

•złocenie;

•wytłaczanie;

•naklejanie ornamentów;

•użycie rylca.

Do najczęściej

stosowanych dekoracji

należą:

• Feston
• Girlanda
• Konturowanie
• Natrysk
• Obwódka

• Pasek
• Relief
• Rozeta
• Tapeta
• Sztafaż

Feston:

Element dekoracyjny

przedstawiający fragment tkaniny.

Girlanda:

Dekoracyjny ornament w formie

wieńca, wiązanki kwiatów, liści.

Natrysk:

Obwódka:

Relief:

Silnie wypukła kompozycja

rzeźbiarska wydobyta z tła.

Rozeta:

To okrągły ornament, często w

kształcie rozwiniętego kwiatu.

Tapeta:

Sztafaż:

Niewielkie postacie ludzi, zwierząt

lub scenki rodzajowe

uzupełniające i ożywiające pejzaż

lub widok wnętrza.

KONIEC