rozwiązanie zadań do zaliczenia

I0G1S4 // indeks 40430

MODEL RELACYJNY

MODEL OBIEKTOWY

Dane umiejscowione są w tabelach, a te z kolei
składają się z kolumn

Podstawową jednostką jest obiekt, który to
reprezentuje rzeczywisty obiekt

Typy predefiniowalne

Klasy – złożone typy danych

Klucze zewnętrzne

Wskaźniki

Niezależny od języka programowania

Tylko jeden język programowania

Mało naturalna reprezentacja danych

Łatwa reprezentacja obiektów rzeczywistych

Dobre mechanizmy kontroli dostępu do danych

Słaba kontrola dostępu

Dużo tabel w przypadku próby rozwiązania
większego problemu

Możliwość pokazania złożonych zależności
pomiędzy obiektami

Ograniczona podatność na zmiany

Łatwość edycji

Trudne operowanie na danych złożonych

Możliwość definiowania własnych typów, metod

Możliwość używania złożonych kryteriów
wyszukiwawczych

Słaba obsługa przeszukiwania danych

Bardziej popularny

Mniej popularny

Podsumowując model relacyjny lepiej sprawdza się w przypadku prostych danych, łatwych do umieszczenia
w tablicy oraz w przypadku kiedy trzeba będzie wyszukiwać z niej dane spełniające różnorodne warunki.
Natomiast model obiektowy lepiej sprawdzi się gdy dane mają złożoną lub zagnieżdżoną strukturę oraz w
przypadku kiedy dane tworzą hierarchie.

ALGEBRA RELACYJNA

RACHUNEK RELACYJNY

Zapytanie ma charakter proceduralny (operacyjny) Zapytanie

ma

charakter

nieproceduralny

(deklaratywny)

Rezultatem działania, jak również argumentami

tych operatorów są relacje

Formułujemy

wyrażenie,

które

określa

co

konkretnie ma być wyszukane.

Operatory można podzielić na dwie grupy: operacje

na zbiorach oraz operatory zaprojektowane dla

modelu relacyjnego

Oparty na logicznym rachunku predykatów (funkcji

zdaniowych). Na rachunek relacyjny składa się

alfabet oraz zbiór reguł tworzenia zapytań

Posiada operacje takie jak: selekcja, projekcja,

iloczyn kartezjański, różnica zbiorów, suma,

przeciążenie, złączenie, dzielenie, zmiana nazwy

pola

Posiada zmienne, stałe, opcje porównywania,

logiczne połączenia i kwantyfikatory

Sprowadzenie zapytania do postaci wyrażenia

algebry relacji pomaga w przekształceniach

prowadzących do optymalizacji zapytania

Sprowadzenie zapytania do wyrażenia rachunku

relacyjnego określa jego formalną semantykę.

Wykorzystywany w języku SQL (wariant rachunku

na krotkach) oraz jako podstawa interfejsu QBE

(wariant rachunku na dziedzinach)

Rachunek relacyjny jest alternatywą algebry relacyjnej. Są one równoważne, a więc każde wyszukiwanie
danych określone w algebrze można wyrazić w rachunku i odwrotnie. Zdecydowanie bliższe mi jest użycie
języka opartego na rachunku relacyjnym, ze względu na bardziej przejrzystą i zrozumiałą dla mnie budowę.
Nie bez znaczenia jest także fakt, że formułujemy wyrażenie, które określa co ma być wyszukiwane a nie jak
to wyszukać jak jest to w przypadku algebry relacyjnej. Ponadto w przypadku skomplikowanych problemów
zdecydowanie łatwiej stworzyć zapytanie w rachunku relacyjnym (np. dzięki kwantyfikatorom „istnieje…”
czy „dla każdego…”).