FARMAKOTERAPI

FARMAKOTERAPI

A W STANACH

A W STANACH

NAGŁYCH

NAGŁYCH

WG WYTYCZNYCH EUROPEJSKIEJ RADY DS.

RESUSCYTACJI 2005

 
 

W stanach nagłych – ostrych stanach zagrożenia życia – najistotniejsze

znaczenie ma

zapewnienie podstawowych czynności życiowych wg zasady ABC oraz

niedopuszczenie do pogorszenia

stanu

zdrowia poprzez natychmiastowe leczenie

objawowe i przyczynowe powstałych zaburzeń.

Szpitalny

Oddział

Ratunkowy jest miejscem, gdzie kontynuuje się, rozpoczętą przez zespoły wyjazdowe
pogotowia

ratunkowego, terapię ostrych stanów zagrożenia życia. Bardzo często w

takich sytuacjach pierwszeństwo mają zabiegi ratujące życie (udrożnienie dróg
oddechowych i utrzymanie ich drożności,

zapewnienie odpowiedniej wentylacji płuc,

masaż pośredni serca, odbarczenie odmy opłucnej czy tamponady osierdzia).

Jednym z podstawowych elementów postępowania w stanach nagłych jest

farmakoterapia.

Zasadą jest

podawanie silnie i szybko działających leków

najczęściej drogą dożylną. W wybranych

sytuacjach wykorzystuje się inne drogi

( dotchawicza, doszpikowa).

Proponujemy ujednolicenie farmakoterapii stanów nagłych tak, aby

zespół lekarzy i

pielęgniarek pracujących w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym znalazł w

przedstawionym wykazie leków te, które są niezbędne do zastosowania w określonej
sytuacji klinicznej.

Wybór konkretnego leku, jego dawka , sposób podania ( bolus, wlew

ciągły) zależy od decyzji

lekarza podjętej po ocenie stanu chorego ( wywiad, badanie

przedmiotowe, badania dodatkowe) i

postawieniu rozpoznania.

W opracowaniu nie uwzględniono osobno tlenu jako leku rozumiejąc, że

w każdym stanie nagłym podaje się choremu do oddychania wysokie stężenia tlenu przez
maskę tlenową (także Venturiego), wąsy tlenowe, cewnik donosowy czy rurkę
intubacyjną.

DROGI PODAWANIA LEKÓW W RESUSCYTACJI

1.       Żyły obwodowe :najczęściej wykorzystywana droga podawania leków :

-          żyły przedramienia, żyła odłokciowa, żyła szyjna zewnętrzna

-          przez żyłę odłokciową można wprowadzić cewnik do żyły centralnej

-          po podaniu leku należy podać 20 ml płynu ( woda do wstrzyknięć, sól
fizjologiczna), co skraca czas dotarcia leku do głównych tętnic

-          NIE podawać leków reanimacyjnych do żył nadgarstka i dłoni: leki słabo
przenikają do krążenia centralnego

2.       Żyły centralne: żyła szyjna wewnętrzna, podobojczykowa

-          uzyskuje się najwyższe stężenia leku po ich podaniu do żyły centralnej

-          wykorzystuje się ewentualnie już istniejącą drogę

-      żyła centralna jest optymalną drogą podania leków podczas resuscytacji:
wymaga to przerwania czynności

reanimacyjnych, istnieje niebezpieczeństwo odmy i krwiaka opłucnej,
szczególnie przy leczeniu

trombolitycznym, trudno zachować zasady aseptyki

-          przy braku odpowiedniego sprzętu i wyszkolonego personelu kaniuluje się
żyły obwodowe

3.       Droga dotchawicza przez rurkę intubacyjną

-          szczególnie wykorzystywana przy trudnościach w uzyskaniu dostępu do żyły

-          leki stosowane dotchawiczo: adrenalina, atropina, lidokaina, , nalokson

-          podaje się 2-3 razy większą dawkę niż przy podaniu dożylnym rozpuszczoną
w 10 ml soli fizjologicznej

lub wody do wstrzyknięć po podaniu dotchawiczym należy wykonać 5
sztucznych oddechów

4. Droga doszpikowa

-          szczególnie wykorzystywana u małych dzieci przy braku dostępu do żyły

-          doszpikowo można podawać wszystkie leki i płyny

-          miejsce wkłucia : bliższa przednioprzyśrodkowa część piszczeli 2 cm
poniżej wyniosłości

piszczelowej

5

5

.    NIE podaje się w czasie resuscytacji leków podskórniei

.    NIE podaje się w czasie resuscytacji leków podskórniei

domięśniowo

domięśniowo

6

6

.  

.  

NIE podaje się leków do żyły udowej, chyba że założono cewnik

NIE podaje się leków do żyły udowej, chyba że założono cewnik

sięgający powyżej

sięgający powyżej

przepony

przepony

7

7

.    NIE podaje się leków dosercowo : możliwość uszkodzenia tętnicy

.    NIE podaje się leków dosercowo : możliwość uszkodzenia tętnicy

wieńcowej, podania

wieńcowej, podania

leku do

leku do

mięśnia sercowego, wytworzenia odmy opłucnowej,

mięśnia sercowego, wytworzenia odmy opłucnowej,

krwiaka opłucnej czy

krwiaka opłucnej czy

krwiaka osierdzia; konieczność przerwania czynności

krwiaka osierdzia; konieczność przerwania czynności

reanimacyjnych (masażu serca i

reanimacyjnych (masażu serca i

wentylacji)

wentylacji)

 
Nazwa leku
 

 
Nazwa
handlowa

 
Postać

 
Dawka

 
Dawkowanie

epinefryna

Inj.Adrenalini
0,1%

amp

1 mg=1ml

1 mg co 3 min

atropina

Atropinum
sulfuricum

amp

1 mg=1ml

3

mg

jednorazowo

 

amiodaron

 
Cordarone

 
amp

 
150 mg= 3 ml
 

300 mg w 20
ml
5 % glukozy
przez 1-2 min

 

lidocaina

 
Lignocainum

HCl 2%
1%

 
amp

2 ml
20 ml
1 ml=20 mg
1 ml=10 mg

1-1,5 mg/kg ,
śr.100mg,
nast.

wlew

ciągły 2-4 mg/
min

 
wodorowęglan
sodu

 
NaHCO3 8,4%

 
amp

20 mEq=20 ml
 
1 ml=1 mmol

1

mmol/kg,

nast.
0,5

mmol/kg

co 10 min

 

magnez

 

 
20% MgSO4

 
amp

 
10 ml=2g

1-2 g w 100 ml
soli
fizjologicznej
przez 1-2 min
 

wazopresyna

Pitressin

amp.

10j.=0,5 ml
20j.=1 ml

40
j.jednorazowo

LEKI STOSOWANE W RESUSCYTACJI wg

wytycznych Europejskiej Rady ds. Resuscytacji 2005

UWAGI

Podczas resuscytacji zawsze pierwszeństwo mają czynności ABC
( udrożnienie dróg oddechowych, sztuczne oddychanie, masaż
pośredni serca , ew. defibrylacja elektryczna).

Cele farmakoterapii w resuscytacji :

-          poprawa ukrwienia narządów podczas akcji reanimacyjnej
(szczególnie OUN)

-          ułatwienie defibrylacji elektrycznej

-          zapobieganie komorowym zaburzeniom rytmu (nawrotom
migotania komór)

-          zwiększenie pobudliwości i przewodzenia w bradyasystolii lub
asystolii

-          wyrównanie zaburzeń metabolicznych

 

1.

Adrenalina

:

-          działa pobudzająco na receptory alfa1 i alfa2 oraz beta1 ibeta2

-          działanie adrenaliny powoduje wzrost oporu obwodowego, zapobieganie
zapadaniu żył, wzrost ciśnienia rozkurczowego w aorcie oraz zwiększenie przepływu
mózgowego i wieńcowego, a także wzrost siły skurczu mięśnia sercowego, poprawę
przewodzenia i automatyzmu w układzie bodżcoprzewodzącym serca i zwiększenie
amplitudy migotania komór

-          stosowana w: migotaniu komór, aktywności elektrycznej bez tętna oraz w
asystolii

-          dawkowanie : 1 mg co 3 min

-          poprzednio stosowane były zwiększane dawki : 1mg, następnie 3 mg, następnie
5 mg oraz duże dawki: 0,1 mg/kg (śr.5-10 mg) co 3 min – obecnie takie dawkowanie nie
jest polecane

-          działania uboczne po przywróceniu spontanicznej czynności serca: tachykardia,
zaburzenia rytmu, obkurczenie naczyń nerkowych, wzrost zużycia tlenu przez mięsień
sercowy

2.     

Atropina

-          ma działanie parasympatykolityczne : blokuje pobudzenie nerwu błędnego

-          działanie polega na zwiększeniu częstości pobudzeń zatokowych i poprawie
przewodnictwa i automatyzm układu bodżcoprzewodzącego

-          stosuje się ją w przypadku aktywności elektrycznej bez tętna ( dawniej:
rozkojarzenie elektromechaniczne) i asystolii

-          najbardziej skuteczna przy zatrzymaniu krążenia z powodu pobudzenia nerwu
błędnego ( zatrzymanie odruchowe)

-          dawkowanie : jednorazowo 3 mg dożylnie

-          uwaga! Dawka mniejsza niż 0,5 mg może spowodować paradoksalną
bradykardię

-          działania uboczne po przywróceniu spontanicznej czynności serca: tachykardia
(przewaga współczulna) z arytmią) , suchość w jamie ustnej, zaburzenia akomodacji
oczu

  3

Amiodaron

-          lek pierwszego rzutu w migotaniu komór opornym na defibrylację

-          dawkowanie 300 mg = 2 amp rozpuszczone w 20 ml 5% glukozy w powolnym
wstrzyknięciu przez 1-2 minuty

po trzech defibrylacjach

4.     

Lidokaina

-          stosowana w migotaniu komór opornym na defibrylację, jeśli niedostępny jest
amiodaron

- zmniejsza pobudliwość komórek mięśnia sercowego, tłumi ektopowe komorowe
zaburzenia rymu, podwyższa próg migotania komór

-          działanie: stabilizuje błony komórkowe, zmniejsza szybkość depolaryzacji, obniża
próg defibrylacji

-          dawkowanie : 1-1,5 mg/kg w bolusie (średnio 100 mg) , następna dawka po 8-10
min 0,5 mg/kg (średnio 50 mg)

tak, aby nie przekroczyć 3 mg/kg; po powrocie

spontanicznego krążenia wlew ciągły 2-4 mg/min

-          1 ml 2% lidokainy = 20 mg

-          5 ml 2% lidokainy = 100 mg

 

5.    Wodorowęglan sodu

-          istnieją kontrowersje co do stosowania wodorowęglanów w resuscytacji

-          stosowany, gdy zatrzymanie krążenia trwa > 5 min, gdy resuscytacja
krążeniowo – oddechowa przedłuża się ponad 10 min

-          zalecane stosowanie przy uprzednio istniejącej kwasicy metabolicznej,
hiperkaliemii, zatruciu lekami , antydepresyjnymi trójcyklicznymi

-          dawkowanie : 1 mmol/kg (50mol ), następne dawki co 10 min 0,5 mmol/kg

-          1 ml 8,4% NaHCO3 = 1 mmol

-          konieczność zapewnienia skutecznej eliminacji CO2 ( sprawna wentylacja)

-          przy przedawkowaniu – możliwa alkaloza metaboliczna

6.     

Magnez

-          szczególnie polecany przy istniejącym niedoborze magnezu

-          polecany przy długo utrzymującym się migotaniu komór i częstoskurczu
Torsades de pointes

-          dawkowanie we wlewie 1-2g magnezu w 100 ml soli fizjologicznej przez 1-2 min

-          10 ml 20% MgSO4 = 2 g

FARMAKOTERAPIA W ZAWALE MIĘŚNIA
SERCOWEGO

Nazwa leku

 

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

nitrogliceryna

Nitroglycerinum
 
 
Perlinganit

tabl.
 
 
amp

O,5 mg
 
 
10 mg

0,5 mg co 5 min
podjęzykowo
 
5-10mikrog/min,
nast.

zwiększać

dawkę o 5 mikrog
/min

morfina

Morphinum
sulfas

amp

10 mg

2-5 mg iv co 5-10
min

aspiryna

Aspirin

 

tabl

500 mg

160

-

325

mg

doustnie

streptokinaza

Streptokinaza

amp

250000 j

wlew 1,5 mln j. przez
1 godz.

tkankowy
aktywator
plazminogenu

Actilyse

flakon

50 mg

15 mg w ciągu 2
min, nast.0,75 mg/kg
przez 1 godz.

heparyna

Heparinum

amp

25000j/5 ml

bolus 80j/kg, nast.
wlew 15 j/ kg / godz.
(śr. 5000 j bolus,
nast. 1000 j/ godz.)

metoprolol

Beloc

amp

5 mg

trzy dawki 5 mg co 5
min, nast. 50 mg
doustnie co 6 godz

propranolol

Propranolol

amp

1 mg

0,1 mg/kg w trzech
dawkach co 5 min
(śr.2-2,5 mg co 5
min)

magnez

MgSO4 20%

amp

10 ml=2g

1-3 g w 100ml przez
30 min, nast.wlew 18
g / dobę

UWAGI

1.       Zawał mięśnia sercowego jest stanem zagrożenia życia; ból zawałowy – w
okolicy zamostkowej, piekący, ściskający, uciskający; promieniuje do szyi,
żuchwy, barku, ramienia lub łopatki, utrzymuje się ponad 30 min, nie ustępuje
po nitrglicerynie; towarzyszą mu: lęk, nudności, duszność, obfite poty

2.       Celem leczenia jest:

-          zniesienie bólu zawałowego

-          rozpuszczenie skrzepliny i zapobieganie powiększania się jej

-          ograniczenie martwicy i strefy niedokrwienia mięśnia sercowego

-          zmniejszenie obciążenia serca pracą

3.       Doraźne leczenie podejrzenia zawału serca : M O N A

Morfina

Oxygen (tlen)

Nitrogliceryna

Aspiryna

1.       Stosowane grupy leków:

a)      nitraty :

nitrogliceryna

- podjęzykowo : 1 tabl co 5 min do ustąpienia bólu przy

zachowaniu ciśnienia tętniczego krwi powyżej 90 mm Hg, dawka
maksymalna 4 tabletki; dożylnie: 10 mikrog/ min zwiększając co 10 min
dawkę o 5-10 mikrog/min do momentu ustąpienia bólów, utrzymując
ciśnienie skurczowe powyżej 90-100 mmHg

b)      opioidy -

morfina

(działanie przeciwbólowe i alfaadrenolityczne)2-

5 mg dożylnie co 5-10 min do momentu ustąpienia bólu; objawy
uboczne morfiny: spadek ciśnienia tętniczego krwi, depresja oddechowa;
jeśli wystąpi depresja oddechowa –

nalokson

0,2-0,4 mg dożylnie

c)      leki trombolityczne - powodują rozpuszczenie skrzepiliny
zamykającej tętnicę wieńcową; powinny być podane w ciągu 6 godzin od
wystąpienia zawału serca(najlepiej w ciągu 1-2 godz.)

- streptokinaza : podawana we wlewie ciągłym 1,5 mln j w ciągu 1
godziny

w

100

ml soli fizjologicznej ; może wywoływać reakcje uczuleniowe i obniżenie
ciśnienia tętniczego krwi

-          tkankowy aktywator plazminogenu ( Actylyse) : aktywuje
przekształcenie plazminogenu w plazminę trawiącą włóknik skrzepliny ;
podaje się go wg schematu: bolus 15 mg, następnie wlew 0,75 mg/kg
przez 1 godz . Po zakończeniu podawania t-PA konieczne jest podanie
heparyny

Przeciwwskazania do leczenia trombolitycznego:

-    bezwzględne: czynne krwawienie (np. z przewodu pokarmowego),
skaza krwotoczna,

duży uraz lub operacja neurochirurgiczna (lub duża chirurgiczna)
w ciągu ostatnich

6 miesięcy, podejrzenie rozwarstwienia aorty, nowotwór lub
tętniak mózgu, uczulenie

na lek trombolityczny

-     względne: resuscytacja krążeniowo – oddechowa trwająca powyżej
10 min, ciężkie, źle

kontrolowane nadciśnienie tętnicze, choroba nowotworowa z
obecnością przerzutów,

udar mózgowy w wywiadzie , ciąża, nie gojące się miejsca wkłuć.

Powikłania leczenia trombolitycznego:

-     krwawienia szczególnie u chorych z towarzyszącym nadciśnieniem
tętniczym i cukrzycą

-     krwawienia wewnątrzmózgowe

-     zaburzenia rymu serca (bradykardia zatokowa i przyspieszony
rytm idiowentrykularny)

a)      Leki antykoagulacyjne :

-          heparyna – podawana po leczeniu trombolitycznym, zapobiega reokluzji
tętnicy wieńcowej; podaje się bolus 80j/kg dożylnie, następnie wlew 15j/kg/godz.
(śr. 5000j bolus, następnie wlew 1000j/godzinę); obowiązuje kontrola częściowego
czasu tromboplastynowego (PTT) i utrzymanie jego wydłużenia 1,5 – 2,5 raza w
stosunku do kontroli

- aspiryna

– lek hamujący agregację płytek, podaje się doustnie 325 mg/dobę jak

najszybciej po
rozpoznaniu zawału, równolegle z leczeniem trombolitycznym

b)      beta-blokery

: szczególnie u chorych z tachykardią i nadciśnieniem

Przeciwwskazania: astma oskrzelowa, zastoinowa niewydolność krążenia,
bradykardia, blok serca, ciśnienie skurczowe poniżej 100 mmHg.

Leki stosuje się dożylnie:

-          metoprolol – trzy dawki po 5 mg co 5 min, po 30-60 minutach doustnie 50
mg co 6 godz. przez 2 dni,
potem 100 mg 2 razy dziennie
-        

 

propranolol – 0,1mg/kg w trzech dawkach co 5 minut (śr.2-2,5 mg co 5

min), po 30 minutach 20-80 mg
co 6 godz. doustnie
-  

 

esmolol – selektywny betabloker o krótkim czasie działania, podawany we

wlewie 200 – 300
mikrog/kg/min w leczeniu wspołistniejącego nadciśnienia i tachykardii
c)   

   magnez

: 20% MgSO4 10 ml = 2g ; podaje się 1-2g w 100ml przez 30 min;

następnie 18g przez dobę;
działa antyarytmicznie, rozszerza naczynia; terapię magnezem należy
rozpocząć przed leczeniem
trombolitycznym lub równolegle z nim
d)    inhibitory konwertazy angiotensyny : podaje się, gdy ciśnienie skurczowe
wynosi ponad 100 mmHg,
kaptopryl doustnie 6,25 mg

FARMAKOTERAPIA W OBRZĘKU PŁUC

Nazwa leku
 

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

 

morfina

 
Morphinum sulfas
 

 
amp

 
10 mg

 
2-4 mg iv co 5 min

 

furosemid

 
Furosemidum

 
amp

 
20 mg

 
20-40 mg,po15-30 min 40-
80 mg do dawki 150 mg iv,
podawać z szybkością 20
mg/min
 

 

nitrogliceryna

 
Nitroglycerinum

tabl
 
amp

0,5 mg
 
10 mg

0,5 mg podjęzykowo co 5
min
10-200mikrogram/min ww
wlewie

 
nitroprusydek sodu
 

 
Nipride

 
amp

 
50 mg

 
0,5-10 mikrog/kg/min

 
dopamina

 
Dopaminum
hydrochloricum
 

 
amp

 
200 mg

 
2-5-10 mikrog/kg/min

 
dobutamina

 
Dobutrex

 
amp

 
250 mg

 
2-15 mikrog/kg/min
 

 
norepinefryna
 

 
Levonor

 
amp

 
4 mg

 
2-5-12 mikrog/min

 
digoksyna

 
Digoxin

 
amp

 
0,5 mg

 
0,25-0,5 mg,nast. 0,2mg co
3-5godz.do dawki 1-1,5 mg
 

UWAGI

1.       Obrzęk płuc jest wyrazem ostrej niewydolności lewokomorowej; wymaga

natychmiastowej

interwencji.

2.      Objawy obrzęku płuc: pozycja siedząca ortopnoe, duszność („ brak powietrza”),

wydzielanie

pienistej, różowo podbarwionej śliny, sinica, rzężenia.

3.      Obrzęk płuc może towarzyszyć np. ostrym zaburzeniom rytmu serca, ostremu

zawałowi serca,

przełomowi nadciśnieniowemu, innym chorobom serca powikłanym np. infekcją,
niewydolności nerek i in.

4.    Cele leczenia: obniżenie obciążenia wstępnego (rozszerzenie żył) oraz obniżenie

obciążenia

następczego (rozszerzenie tętnic, poprawa frakcji wyrzutowej)

1.       Stosowane grupy leków:

-      

morfina

– zmniejsza niepokój i rozszerza żyły; podawana, gdy ciśnienie skurczowe

jest wyższe niż 100 mm Hg, podaje się 2-4 mg dożylnie co 5 min; przy wystąpieniu

depresji oddechowej –

nalokson

0,2-0,4 mg dożylnie

-   diutetki :

furosemid

zmniejsz obciążenie wstępne szczególnie u chorych

przewodnionych; stosować, gdy ciśnienie skurczowe jest wyższe niż 100 mmHg;

podawany w dawce wstępnej 20-40 mg, po 15-30 min dawkę się podwaja do dawki

150 mg; podawać nie szybciej niż

20 mg/min
-          wazodilatory :

nitrogliceryna

rozszerza przede wszystkim żyły , polecana szczególnie u chorych

z chorobą niedokrwienną serca - podawać podjęzykowo 0,5 mg co 5 min trzy tabl ,

później dożylnie 10-200 mikrog/min do obniżenia ciśnienia tętniczego poniżej 130

mmHg;

nitroprusydek sodu rozszerza przede wszystkim tętnice, zmniejsza obciążenie

następcze, stosowany szczególnie u chorych z nadciśnieniem tętniczym; rozkłada

się pod wpływem światła,dawka wstępna 0,5 mikrog/kg/min we wlewie, dawka

max.10 mikrog/kg/min

-          leki inotropowe – stosuje się przy towarzyszącym wstrząsie kardiogennym:
dopamina stosowana przy ciśnieniu poniżej 90 mmHg i przy skąpomoczu,

stosowana we wlewie 2-5-10 mikrog/kg/min

dobutamina poprawia pojemność minutową serca, działa inotropowo dodatnio

stosuje się przy ustabilizowanym ciśnieniu skurczowym powyżej 90 mmHg;

stosowana we wlewie 2-15 mikrog/kg/min

noradrenalina stosowana w przypadku wybitnie ciężkiego wstrząsu

kardiogennego z ciśnieniem skurczowym poniżej 70 mmHg; dawka

wstępna 2-5 mikrog/min, zwiększa się ją do osiągnięcia ciśnienia skurczowego 90

mmHg

digoksyna – stosowana rzadko , szczególnie przy współistnieniu migotania

przedsionków z szybką czynnością komór ; podaje się 0,25- 0,5 mg, nast. co 3-5

godz. 0,2 mg do dawki 1-1,5 mg

2.       W szczególnie ciężkich przypadkach obrzęku płuc i towarzyszącego wstrząsu

kardiogennego może wystąpić konieczność zaintubowania chorego i zastosowania

oddechu kontrolowanego z dodatnim ciśnieniem końcowowydechowym. Przy

współistniejącej niewydolności nerek konieczna może być terapia nerkozastępcza.

FARMAKOTERAPIA W PRZEŁOMIE

NADCIŚNIENIOWYM

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

nitrogliceryna

Perlinganit

Nitro-Mack
Nitroven
 

amp
 
 
tabl

10 mg
 
 
0,5 mg

wlew

ciągły

10

mcg/min, zwiększać
dawkę

o

5-10

mcg/min
do 100 mcg/min

nitroprusydek sodu Nipride

amp

50 mg

wlew

0,25-1-10

mcg/kg/min
(śr.3mcg/kg/min)

hydralazyna

Nepresol
 

amp

25 mg

10-25 mg, po 30 min
dawkę powtórzyć

nifedypina

Cordafen
Adalat

tabl

10 mg

10-20 mg doustnie,
dawkę powtórzyć po
4 godz.

urapidyl

Ebrantil
 

amp

25 mg

12,5-25 mg co 15-20
min iv lub wlew 2
mg/min

diazoksyd

Hyperstat
 

amp

300 mg

Bolus 50 mg co 5-10
min
wlew15-30 mg / min
do

dawki

58

mg/kg(śr.600mg)

propranolol

Propranolol
 

amp

1 mg

1-10 mg dożylnie

labetalol

Trandat
 

amp

100 mg

20 mg dożylnie przez
2 min, podwojoną
dawkę powtarzać co
10 min do dawki 300
mg(2-3 mg/kg)

esmolol

Brevibloc
 

amp

2,5 g

500

mcg/kg/min

przez

1

min,

następnie

50

mcg/kg/min,
max.wlew
długotrwały:300mcg/
kg/min

 

furosemid

 

Furosemidum
 

 
amp

 
20 mg

 
20 mg iv przez 2 min
powtarzać
zwiększając dawki co
10 min do dawki 300
mg

 
kaptopryl

 

Captopril

 
tabl

 
25 mg

 
12,5-

25

mg

doustnie

enalapryl

Vasotec Enarenal
Enap
 

amp
 
tabl
 
 

1,25 mg
 
5,10,20 mg

dożylnie

1,25

mg

przez 5 min, nast.2,5-
5 mg co 30-60 min
doustnie 2,5-10 mg
 

klonidyna

Catapresan
Haemiton
 

amp

0,15

0,15-0,3 mg iv

trimetafan

Arfonad
 

amp

500 mg

0,5-5

mg/min

we

wlewie
 

fentolamina

Regityna
 

amp

10 mg w 1 ml

2,5-5-10 mg iv lub
wlew 0,5-5 mg/ min
(śr.1 mg )

Uwagi

1.       Przełom nadciśnieniowy – stan, w którym nadciśnienie powoduje uszkodzenie
ważnych dla życia narządów

z następującymi objawami:

-          encefalopatia nadciśnieniowa

-          krwotok wewnątrzczaszkowy

-          rozwarstwienie ściany aorty

-          zawał mięśnia sercowego

-          obrzęk płuc.

W przełomie nadciśnieniowym najczęściej występuje wzrost ciśnienia powyżej 220/ 130
mmHg.

2.       Stany naglące wymagające natychmiastowego obniżenia ciśnienia ( w ciągu kilku
minut) to:

-          ostra lewokomorowa niewydolność serca

-          tętniak rozwarstwiający aorty

-          ostra niewydolność wieńcowa

-          świeży zawał serca

-          rzucawka

-          nadciśnienie złośliwe

Ciśnienie obniża się szybko, ale stopniowo o 25% wartości wyjściowej lub do wartości 100 –
110 mmHg

3.       Stosowane grupy leków :

-          leki rozszerzające tętniczki: nitroprusydek sodu, nitrogliceryna, diazoksyd,
hydralazyna

-          leki blokujące receptory adrenergiczne: alfa-blokery (fentolamina), alfa- i beta-
blokery (labetalol), beta-blokery

(propranolol, esmolol

-          blokery kanału wapniowego (werapamil, nifedypina)

-          inhibitory enzymu korwentującego (enalapryl, kaptopryl)

leki moczopędne ( furosemid).

FARMAKOTERAPIA W STANIE

PRZEDRZUCAWKOWYM

I W RZUCAWCE

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

 
hydralazyna

 
Nepresol

 
amp

 
25 mg

5-10

mg

iv

zwiększając dawkę
co 20 min

 
labetalol

 
Trandate

 
amp

 
100 mg

20-80 mg iv co 10-
15 min lub wlew 2-
3 mg/min

 

siarczan magnezu

 
20% MgSO4

 
amp

 
2 g

4 g w bolusie przez
10 min, nast.wlew
1-3g/godz

 

diazepam

 

 
Relanium

 
amp

 
10 mg

 
5 –10 mg iv

tiopental

 
Thiopental

 
fiolki

1 g

50-100 mg iv
 

 
ketanseryna

 
Sufrexal

 
tabl

 
10 mg

 
10 mg podjęzykowo

FARMAKOTERAPIA W STANIE DRGAWKOWYM

(padaczkowym)

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

diazepam

Relanium

amp

10 mg

5 mg/min iv do dawki
0,25 mg/kg

midazolam

Dormicum
Midanium

amp

5 mg

0,1 – 0,3 mg/kg iv,
we wlewie ciągłym 0,9 –
11 mikrog/kg/godz

lorazepam

Lorafen
Ativan

 
amp

 
4 mg

 
0,1

mg/kg

iv

z

szybkością 2 mg/min do
dawki 8 mg

fenytoina

Epanutin

amp

250 mg

18

mg/kg

iv

z

szybkością 50 mg/min
do dawki 30 mg/kg

fenobarbital

Luminalum

amp

200 mg

we

wlewie

iv

z

szybkością 100 mg/ min
do dawki 20 mg/kg

lidokaina

Lignocainum HCl 2
%

amp

2 ml
20 ml

iv 1 mg/kg w bolusie
nast. wlew z szybkością
2 – 4 mg/min

Uwagi

1.Stan padaczkowy

- czynność napadowa trwająca dłużej niż 30 minut bez odzyskania

przez chorego świadomości w

tym czasie.

2.Przyczyny :

-          padaczka ( drgawki kloniczno – toniczne; uogólnione lub częściowe)

-          hipoglikemia

-          zapalenie opon mózgowych i mózgu

-          rzucawka

-          hipoksja

-          zatrucie.

3. Stosowane grupy leków:

a)Benzodwuazepiny:

-

diazepam

(Relanium) - 5 mg/min iv. do dawki 0,25 mg/kg

- lorazepam (Lorafen, Ativan) - 0,1 mg/kg iv z szybkością 2 mg/min do dawki 8 mg

-

midazolam

(Dormicum, Midanium) - 0,1-0,3 mg/kg , następnie ciągły wlew dożylny

0,9 –11 mikrog/kg/godz

b)Fenytoina ( lek drugiego rzutu, po 20 min bezskutecznej terapii benzodwuazepinami;
nie łączyć z glukozą);

wstępna dawka 18 mg/kg iv. z szybkością max.50 mg/min. do łącznej dawki 30

mg/kg

c) Fenobarbital (Luminal) - we wlewie iv. z szybkością 100 mg/min. do dawki 20 mg/kg,
najczęściej już po intubacji

d)

Lidokaina

( Lignicainum) – iv. 1mg/kg w bolusie, a następnie wlew z szybkością 2 – 4

mg/min

e)środki znieczulenia ogólnego – propofol, tiopental.

FARMAKOTERAPIA W ZABURZENIACH RYTMU

SERCA I ZABURZENIACH PRZEWODNICTWA

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

Wskazania

adenozyna

Adenocard

amp

6 mg

6 mg szybko dożylnie
w ciągu 1-2 sek., w
razie

potrzeby

następna

dawka

12mg

napadowa tachykardia
nadkomorowa

werapamil

Isoptin

amp

5 mg

2,5 – 5 mg iv przez 2
min, po 15-30 min 5-
10 mg iv do dawki 20
mg

tachyarytmia z wąskimi
zespołami QRS

esmolol

Brevibloc

amp

2,5 g

0,5 mg/kg w ciągu
minuty, nast. 50-200
mcg/kg/min

migotanie i trzepotanie
przedsionków, skok
ciśnienia

propranolol

Propranolol

amp

1 mg

0,5 – 1 mg iv powoli
do dawki 0,1 mg/kg

migotanie
przedsionków,
tachykardia nadkomor.

metoprolol

Beloc

amp

5 mg

1 – 5 mg iv.

tachykardia nadkomor.

digoksyna

Digoxin

amp

0,5 mg

0,5

–

1

mg

iv,

nast.0,25 mg co 2-4
godz. do dawki1,5
mg/dobę

migotanie
przedsionków z szybką
akcją

komór

i

niewydolnością
krążenia

diltiazem

Dilzem

amp

25 mg

0,25 mg/kg w bolusie
przez 2 min, po 15
min 0,35 mg/kg w
bolusie,

nast.ew.

wlew 5-15 mg/godz

częstoskurcz
nadkomorowy,
migotanie i trzepotanie
przedsionków

siarczan
magnezu

20% MgSO4

amp

10 ml =
2 g

1-2 g w ciągu 2 min
nast.. 2 g we wlewie
przez 1 godz.

torsades de pointes

lidocaina

Lignocainum HCl
2%

amp

2 ml
20 ml
1ml=20
mg

1-1,5mg/kg,

śr.100mg, nast. wlew
ciągły 2-4 mg/ min

komorowe

zaburzenia

rytmu, szcz. w zawale
m.

sercowego,

częstoskurcz komorowy
z szerokimi zespołami
QRS

amiodaron

Cordarone

amp

250 mg
150 mg
 

150 mg w ciągu 10
minut,następna
dawka 150 mg;wlew
dożylny
300 mg w 100 ml
glukozy przez godz.

częstoskurczkomorowy,
nadkomorowy,
migotanie

komór,

prewencja

nawrotów

migotania komór po
defibrylacji

prokainamid

Procainamidum
Pronestyl

amp

500 mg
100 mg

20-30 mg/min, aż do
dawki 17mg/kg

częstoskurcz komorowy
z szerokimi zespołami
QRS,

częstoskurcz

nadkomorowy,

atropina

Atropinum
sulfuricum

amp

1 mg

0,5 mg iv co 5 min
do dawki 0,03 mg/kg

bradykardia, bloki serca

izoprenalina

Isuprel

amp

1 mg

wlew ciągły
2 –10 mcg/kg/min

bradykardia, blok serca,
asystole

FARMAKOTERAPIA W STANIE ASTMATYCZNYM

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

salbutamol
albuterol

Salbutamol

0,2% aerosol
 
amp

 
 
0,5 mg

wziewnie,
w nebulizacji 2,5
mg co 15 min lub
ciągle

orcyprenalina
metaproterenol
 

Astmopent
Alupent

amp
 
 
 
2% aerosol

0,5 mg
5 mg
 
 
1 dawka=0,75 mg

0,5 mg im lub sc
co 30 min;
dożylnie 0,25 -0,5
mg , we wlewie
0,01-0,03 mg/min

metyloprednisolon

Solu-Medrol

amp

125 mg
500 mg
1000 mg

125

mg

iv,

następnie

60-80

mg co 6 godz iv

hydrokortyzon

Hydrocortisonum
hemisuccinatum

amp

100 mg, 500 mg

4 mg/kg iv

prednizon

Encorton

tabl

1 mg; 5 mg

60

mg

doustnie

przez 7-10 dni

epinefryna

Adrenalina

amp

1 mg

0,3 mg podskórnie
co 20 min, podaje
się 3 dawki
(=0,3 ml roztworu
1:1000)

salbutamol

Salbutamol

amp

0,5 mg

0,3 mg przwz 15
min, nast.wlew 4
mcg/min

atropina

Atropinum
sulfuricum

amp

1 mg

1 mg w nebulizacj

aminofilina

Aminophylinum

amp

250 mg

dawka nasycająca
6mg/kg, nast. 0,5-
0,9

mcg/kg/godz

(300 mg iv, nast.
wlew 1 mg/kg)

magnez

20% MgSO4

amp

 

dożylnie 2-4 g w
ciągu 20 min lub w
nebulizacji100-
200mg

 

FARMAKOTERAPIA W CIĘŻKICH ODCZYNACH

ANAFILAKTYCZNYCH

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

epinefryna

Adrenalina

amp

1 mg

0,3-0,5 ml roztworu
1:1000 podskórnie lub
domięśniowo co 10-20
min; dożylnie roztwór
1:100000(0,1ml
roztworu 1:1000 +9,9
ml soli) przez 5-10 min

dopamina

Dopaminum

amp

200 mg

2-20 mcg/kg/min
we

wstrząsie

anafilaktycznym

norepinefryna

Levonor

amp

4 mg

2-5-12 mcg/kg/min

orciprenalina

Astmopent

amp

5 mg/1 ml

 

glukagon

Glucagon

amp

1 mg
10 mg

1 mg w 100 ml 5%
glukozy z szybkością 5-
10 ml/min

metylprednisolon

Solu-Medrol

amp

125 mg
500 mg,1000mg

125-250 mg iv

hydrokortyzon

Hydrocortisonum
hemisuccinatum

amp

100 mg
500 mg

250-1000mg iv

difenhydramina

Benadryl

amp

50 mg/1 ml

1 mg/kg, śr 50 mg

chlorfenamina

Chlor-Trimeton
Phenetron
Piriton

amp

10 mg

10-20 mg iv lub im

cymetydyna

Altramet

 

amp

200 mg

300 mg iv lub im

prometazyna

Diphergan

amp

50 mg

25 – 50 mg iv lub im

chlorpromazyna

Fenactil

amp

25 mg
50 mg

25 mg iv lub im

hydroksyzyna

Hydroxyzinum

amp

100 mg

50 –100 mg iv lub im

salbutamol

Salbutamol

aerosol

 

wziewnie przy skurczu
oskrzeli

UWAGI

Odczyny anafilaktyczne (mediator: IgE) i anafilaktoidalne (rzekomo anafilaktyczne)
przebiegają identycznie
i są tak samo leczone doraźnie.

1.      

Postacie kliniczne anafilaksji:

-          zmiany skórne: rumień, pokrzywka,
-          obrzęk naczynioruchowy
-          obturacja oskrzeli, obrzęk krtani z dusznością
-          zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie spojówek
-          ból brzucha, biegunka
-          uczucie zagrożenia, spadek ciśnienia tętniczego krwi
-          wstrząs anafilaktyczny

2.     

  Czynniki wywołujące reakcje anafilaktyczne:

-          leki –penicylina (obserwacja 30 min po podaniu leku), aspiryna
-          inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę
-          ukąszenia owadów
-          pokarmy (białko jaja, orzechy ziemne)
-          jodowe środki kontrastujące
-          kompletne białka (streptokinaza, insulina, surowica odpornościowa)

3.      

Najistotniejsze znaczenie ma utrzymanie drożności dróg oddechowych i

odpowiedniej wentylacji:

PO2>60 mmHg, SatO2>90%, może być konieczna intubacja, krykotyroidotomia
lub krykotyroidotomia igłowa.

4.

Stosowane grupy leków:

a)      Epinefryna

(Adrenalina): podawana podskórnie lub domięśniowo 0,3-0,5 ml

roztworu 1:1000 co 10-20 min

(0,01 ml/kg roztworu 1:1000) ; przy

spadku ciśnienia tętniczego poniżej 70 mmHg – dożylnie roztwór

1:100000 ( 0,1 ml roztworu 1:1000 + 9,9 ml soli fizjologicznej) podawać przez 5-

10 min.Hamuje uwalnianie

mediatorów z bazofilów i mastocytów,

przeciwdziała skurczowi oskrzeli i rozszerzeniu naczyń.

b)      Przy niskim ciśnieniu tętniczym – sól fizjologiczna: 2000 ml, dopamina,

norepinefryna lub

glukagon

.

c)     

Glukagon

– wskazany u chorych przewlekle stosujących -blokery – w bolusie 1

mg w 1 ml lub we wlewie

1 mg w 100 ml 5% glukozy z szybkością 5 – 10 ml/min.

d)      Beta-agoniści wziewnie przy skurczu oskrzeli –

salbutamol

w aerosolu.

e)      Kortykosteroidy: zmniejszają nasilenie i czas trwania anafilaksji.

Metylprednizolon

125-250 mg iv, nast. co 6 godz

Hydrokortyzon

250-1000 mg iv, powórnie po 6 godz.

f)

Leki przeciwhistaminowe.

Preparaty :
-          Phenazolinum – amp 100 mg
-         

Clemastinum

– amp 2 mg

-          Diphergan ( prometazyna) – amp 50 mg
-          Fenactil ( chlorpromazyna) – amp 25 mg, 50 mg
-          Hydroxyzinum – amp 100 mg
-          Benadryl ( difenhydramina) – amp 50 mg
- Cymetydyna ( Altramet) amp 200 mg – bloker receptora H2.

FARMAKOTERAPIA W HIPOGLIKEMII

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

 

Glukoza

50%

40%,

20%,

10%

 
Glucosum

 
amp

 
10 ml

jedna amp iv, w
razie

potrzeby

następna amp
dawka – 25 g
 

 
tiamina

 
Vitaminum B1

 
amp

 
100 mg

 
100 mg iv lub im

 

glukagon

 
Glukagon

 
amp

 
10 mg = 10 ml

przy braku dostępu
do żyły
1-2

mg

domięśniowo

lub

podskórnie
 

 

Glukoza 5%,

10%

 
Sol.Glukosi 5%,
10 %

 
butelka

 
500 ml

 
ciągły wlew dożylny
przy nawracającej
hipoglikemii
 

FARMAKOTERAPIA CUKRZYCOWEJ KWASICY

KETONOWEJ

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

 

Sól fizjologiczna

 
Sol. 0,9% Natrium
Chloratum

 
butelka

 
500 ml, 1000 ml

Bolus 1000 ml w
ciągu 30-60 min,
następny

litr

w

ciągu 1-2 godz.

 
insulina

 
Insulinum

 
fiolka

 
10 ml
 
1 ml = 40j lub
1 ml = 80j

Dożylnie bolus 0,1-
0,2 j /kg, następnie
wlew dożylny 0,1
j/kg/godz.; kontrola
glikemii co 30 min

 
Roztwór potasu

 
15%

Kalium

Chloratum

 
amp

 
1 ml 15% =
2 mEq K+
 
1 ml 7,5% =
1 mEq K+
 
1 g KCl = 13,5
mEq K

 
20 mEq do 1 litra,
nast. 20-40 mEq do
drugiego litra
- do żyły obwodowej
10 mEq/godz.
- do żyły centralnej
20 mEq/godz.

FARMAKOTERAPIA HIPEROSMOLARNEJ ŚPIĄCZKI

NIEKETONOWEJ

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

 

Sól fizjologiczna

 
0,9% Sol. Natrium
Chloratum

 
buteka

 
500 ml, 1000 ml

u chorych z niskim
ciśnieniem

krwi,

(niedobór

płynów

8-12l)

Półnormalny
roztwór

soli

fizjologicznej

 
0,45%

Sol.Natrii

Chlorati

 
butelka

 
250ml, 500 ml

wyrównywanie
niedoboru
płynów(8-12l)

z

szybkością 250-500
ml/godz., szcz. U
chorych

z

nadciśnieniem lub
Na>160mEq/l

 
insulina

 
Insulinum

 
fiolka

 
10 ml
1ml = 40j lub
1 ml = 80j

 
Bolus

10-20

j

dożylnie lub wlew
0,1j/kg/godz

do

glikemii 300 mg%

 
Roztwór potasu

 

15%

Kalium

Chloratum
 

 
amp

1 ml 15% =
2 mEq K+
 
1 ml 7,5% =
1 mEq K+
 
1 g KCl = 13,5
mEq
K+

 
10-20 mEq/godz

SPECYFICZNE ODTRUTKI

 
Trucizna

 
Dominujący

objaw

zagrażający życiu
 

 
Odtrutka

 
Dawkowanie
 

 
Opioidy, opiaty (morfina,
kodeina, heroina)

 
Depresja

ośrodka

oddechowego

 

Nalokson(Narcan)
amp 0,4 mg

 
0,4

–0,8-

2-4-10

mg

dożylnie, domięśniowo lub
podskórnie

 
Benzodwazepiny
 

 
Depresja

układu

oddechowego i OUN

 

Flumazenil(Anexate)
amp 0,5 mg

 
0,2

mg

dożylnie,

domięśniowo,

dawki

powtarzane do 1mg

Środki
antycholinergiczne (leki
antydepresyjne,
przeciwwymiotne,
przeciwhistaminowe,
przeciwpsychotyczne
atropina)

Tachykardia,

bloki

serca,

pobudzenie

psychiczne,halucy-
nacje,drgawki

 
Polstygmina
Amp 0,5 mg
 
 
Dwuwęglan sodu
8,4% amp 20 ml

 
1-2 mg dożylnie przez 5
min
 
1-2 mEq/kg, nast. wlew 80
mEq w 1000ml z szybkością
50-100 ml/godz.

 
paracetamol

 
Nudności, wymioty
Uszkodzenie wątroby
 

 
N-acetylocysteina
ACC amp.300 mg

 
140 mg/kg dożylnie lub
doustnie, nast. 70 mg/kg co
4 godz.

 
Alkohol metylowy

 
Nudności, wymioty
Ból

brzucha,

zaburzenia widzenia,
zaburzenia
świadomości

 
Alkohol etylowy
 
 
 
Tiamina 100 mg co 6
godz.
Kwas foliowy 50 mg iv
co 4 godz

Doustnie

20%

alkohol

etylowy,dawka nasycająca-
1g/kg
Dożylnie 10% alkohol w 5%
glukozie

z

szybkością

1ml/kg/godz

FARMAKOTERAPIA WE WSTRZĄSIE - LECZENIE

PŁYNAMI

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

 

Sól fizjologiczna

 
0,9%

Sol.

Natrii

Chlorati

 
butelka

 
500 ml
1000 ml
 

 
250-2000 ml we
wlewie ciągłym

 

Płyn Ringera

 
Solutio Ringeri

 
butelka
 

 
500 ml

początkowo

20

ml/kg, u dorosłych
1-2 litry

 
Roztwór skrobii

 
Haes-steril 6%
Haes-steril 10%
 

 
butelka

 
500 ml

 
dawka max
20 ml/kg/dobę

Roztwór żelatyny

 
Gelafundin

 
butelka
 

 
500 ml

 
dawka max
20 ml/kg/dobę

 
dekstran

 
Dextran 40
Dextran 70

 
butelka

 
500 ml

 

Hipertoniczny
roztwór
soli

 
10% Sol.Natrii
Chlorati
 

 
amp

 
10 ml

4 ml/kg 7,5% NaCl

AMINY KATECHOLOWE

Nazwa leku

Nazwa
handlowa

Postać,
dawka

Pobudzany
receptor

Dawkowanie

Wskazania
 

Adrenalina,
epinefryna

0,1%

Sol.

Adrenalini

amp
1ml=1
mg

Alfa 1,2
Beta 1,2

wlew
2-20 mcg/min
0,1-1 mcg/kg/min

resuscytacja
dz. inotropowe i
presyjne , skurcz
oskrzeli,
anafilaksja

Noradrenalina,n
orepinefryna

 
Levonor

amp
4 mg

Alfa
Beta 1

wlew 2-20 mcg/min
0,04-
0,4mcg/kg/min

lek

obkurczający

naczynia-presyjny,
inotropowy

 
Dopamina

Dopaminum
hydrochloricu
m

amp
200 mg

Alfa
 
Beta 1
 
dopaminergiczny

>10mcg/kg/min
 
3-10mcg/kg/min
 
1-3 mcg/kg/min

lek presyjny
 
inotropowy
 
zwiększa przepływ
nerkowy

 
dobutamina

 
Dobutamine

 
fiolki
250 mg

 
Beta 1,2

Wlew
0,5-30 mcg/kg/min

lek inotropowy,
obniża

opór

płucny i obwodowy

izoprenalina

Isuprel
Aludrin

amp
0,2 mg

Beta 1,2

Wlew
2-20 mcg/min
0,02-0,15
mcg/kg/min

bradyarytmie,
boki

serca,

rozszerzenie
oskrzeli

FARMAKOTERAPIA W ZATORZE TĘTNICY PŁUCNEJ

Nazwa leku

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

streptokinaza

Streptokinaza

flakon

250000 j.m.

250000j iv w ciągu
30

min,

następnie100000j/
godz/24godz.
 

tkankowy
aktywator

plazminogenu

 
Actilyse

 
flakon

 
50 mg

100 mg w ciągłym
wlewie

dożylnym

przez 2 godz.
 

heparyna wysoko-
cząsteczkowa

Heparinum

amp

25000j / 5 ml

Bolus 5000j
( 80j/kg ) ,nast.
Wlew ciągły 1000-
1600j/godz
(18 j/kg/godz.)
 

UWAGI

1.      

Zator tętnicy płucnej

- stan zamknięcia naczynia tętniczego płucnego przez

materiał z zakrzepu
w układzie żylnym kończyn dolnych, miednicy.

2.      

Objawy zatoru tętnicy płucnej :

-          nagła duszność
-          ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym
-          niepokój
-          kaszel
-          krwioplucie
-          tachykardia (uczucie szybkiego bicia serca)
-          omdlenie.

3.     

  Cel leczenia farmakologicznego :

-          rozpuszczenie skrzepliny zamykającej światło tętnicy
-          zahamowanie tworzenia i powiększania się skrzepliny
-          utrzymanie prawidłowej wentylacji i odpowiedniego ciśnienia tętniczego krwi

1.       Stosowane grupy leków:

a)      leki trombolityczne – szczególnie u chorych niestabilnych hemodynamicznie
-          streptokinaza – 250000 j iv w ciągu 30 min, następnie wlew 100000j/godz przez
24 godz.
-          tkankowy aktywator plazminogenu – 100 mg we wlewie przez 2 godz.

b)    

  leki przeciwzakrzepowe:

-         

bezwzględne przeciwwskazania : krwawiący wrzód żołądka,

niedawny zabieg operacyjny, niedawny mózgowy incydent naczyniowy

-   

  heparyna

dożylnie : bolus 5000j (80 j/kg), następnie wlew dożylny 1000 – 1600 j/

godz.( 18 j/kg/godz.)
-         należy utrzymać wydłużenie PTT 1,5 – 2 razy w stosunku do wartości kontrolnej.
należy utrzymać wydłużenie PTT 1,5 – 2 razy w stosunku do wartości kontrolnej.

LEKI UŻYWANE DO SZYBKIEGO WPROWADZENIA

DO ZNIECZULENIA

Nazwa leku
 

Nazwa handlowa

Postać

Dawka

Dawkowanie

 

lidokaina

Lignocainum
hydrochloricum
2%

amp

2 ml, 10 ml,
20 ml

 
1,5 mg/kg iv

 

atropina

 
Atropinum
sulfuricum

 
amp

 
0,5mg, 1 mg

 
0.01 mg/kg

 
pancuronium

 
Pavulon

 
amp

 
4 mg

dawka
prekuraryzacyjna:0,0
1 mg/kg

 
atracurium

 
Tracrium

 
amp

 
50 mg

dawka
prekuraryzacyjna:0,0
3-0,05mg/kg

 
tiopental
 

 
Thiopental

 
fiolka

 
1 g

 
4 mg/kg

 
ketamina
 

 
Ketanest

 
fiolka

 
500 mg

 
1-2 mg/kg

 

midazolam

 

 
Dormicum

 
amp

 
5 mg, 15 mg

 
0,1 mg/kg

 

diazepam

 

 
Relanium

 
amp

 
10 mg

 
0,1-0,5 mg/kg

 
sukcynylocholina

 
Chlorsuccylin

 
fiolka

 
200 mg

 
1,5 mg/kg

WYLICZANIE ILOŚCI LEKU W MILIGRAMACH W

ZALEŻNOŚCI OD PROCENTOWOŚCI ROZTWORU

 

REGUŁA

% roztworu x 10 = ilość miligramów leku w 1 ml tego
roztworu

 
 

Przykłady przeliczania dawek wybranych
leków
 
1 g = 1000 mg
0,1 g = 100 mg
0,01 g = 10 mg
0,001 g = 1 mg
1 mg = 1000 mikrogramów ( mcg)
0,1 mg = 100 mcg
0,01 mg = 10 mg
0,1 % Adrenalina = roztwór 1 : 1000 = 1
mg w 1 ml