Zadania sekcji gaśniczej podczas działań
ratownictwa chemicznego -
dekontaminacja
Zadania sekcji gaśniczej podczas działań
ratownictwa chemicznego -
dekontaminacja
Literatura:
1. J.Ranecki „Ratownictwo chemiczno - ekologiczne” - SA PAP
Poznań, 1998 r.
2. 3. M.Świerżewski „Uwaga wybuch” - IW CRZZ Warszawa, 1976
r.
3. Ustawa z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów
niebezpiecznych (Dz.U. Nr 97, poz. 962 i Dz.U. Nr 141, poz. 1184 z
2005 r),
4. Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym
towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671 oraz Dz.U. Nr 96,
poz. 959, Dz.U. Nr 97, poz. 962 Dz.U. Nr 173 poz. 1808 z 2004 r oraz
Dz.U. Nr 90, poz. 757, Dz.U. Nr 141, poz. 1184 z 2005 r.),
5. Umowa europejska dotycząca międzynarodowego transportu
drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) (Dz. U. z 2002r r Nr 194
poz.1629)
6. Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów
niebezpiecznych (RID) (Dz.U. z 1985 r. Nr 34, poz. 158 i 159, z 1997 r.
Nr 37, poz. 225 i 226 oraz z 1998 r. Nr 33, poz. 177);
7. S. M. Zielinska :ADR 205-2007 Transport samochodowy towarów
niebezpiecznych, ODDK Gdańsk 2005r.
8. K. Grzegorczyk, B. Hancyk, R. Buchcar: Towary niebezpieczne w
Transporcie drogowym ADR 2003-2005 ADeR Błonie 2003r.
Zakres podstawowy
Zakres podstawowy
Ratownictwa chemicznego
Ratownictwa chemicznego
zadania realizowane przez
zadania realizowane przez
każdą jednostk
każdą jednostk
ę
ę
włączoną do
włączoną do
KSRG w ramach możliwości
KSRG w ramach możliwości
posiadanego sprzętu
posiadanego sprzętu
ratowniczego, wykrywczo –
ratowniczego, wykrywczo –
pomiarowego, nie wymagające
pomiarowego, nie wymagające
specjalistycznego wyszkolenia
specjalistycznego wyszkolenia
ratowników.
ratowników.
Zadania realizowane w ramach zakresu
podstawowego:
1.
przeprowadzenie rozpoznania zdarzenia i jego
monitorowanie, w tym w szczególności:
2.
określenie bezpiecznego dojazdu i ustawienia samochodów,
3.
identyfikacja zjawisk towarzyszących zdarzeniu / pożar,
wybuch, opary, dźwięk itp./
4.
identyfikacja substancji / oznakowanie, informacja od osób
nadzorujących , transportujących, konwojentów,
dokumentów przewozowych, dokumentacji technologicznej,
planów ratowniczych itp./,
5.
wstępne określenie rodzaju zagrożenia i jego rozwoju,
6.
ustalenie zagrożenia dla osób / zagrożeni, poszkodowani/,
określenie ofiar,
7.
ustalenie przewidywanych zagrożeń dla ludzi i środowiska,
8.
określenie topografii terenu, warunków meteo, rodzaju
zabudowy, infrastruktury,
9.
przekazanie meldunku do PSK/MSK,
10.
ratowanie, ewakuacja ludzi zagrożonych i poszkodowanych oraz
zwierząt, dekontaminacja i udzielanie pomocy medycznej w
strefie bezpiecznej,
11.
ograniczenie dostępu osób postronnych, wstępne wyznaczenie
stref, oznakowanie terenu,
12.
alarmowanie ludzi o bezpośrednim zagrożeniu,
13.
ocena możliwości prowadzenia działań samodzielnie, w
przypadku braku takich możliwości zadysponowanie
dodatkowych sił,
14.
realizacja działań ratowniczych w ramach możliwości
posiadanych sił:
15.
ograniczanie wycieków i emisji substancji chemicznych,
niedopuszczanie lub ograniczanie ich rozprzestrzeniania w
miarę posiadanego wyposażenia i zabezpieczenia,
16.
ograniczanie rozprzestrzenia się obłoków par i gazów,
17.
zabezpieczenie przed możliwością powstania dodatkowego
zagrożenia np. powstania pożaru, wybuchu,
18.
prowadzenie pomiarów stężenia przy użyciu dostępnych
przyrządów.
Pododdziały ratownictwa chemicznego
Specjalistyczna grupa ratownictwa chemiczno –
ekologicznego zwana dalej „SGR CHEM–EKO” –
należy przez to rozumieć pododdział liczący minimum 12
ratowników posiadających przeszkolenie specjalistyczne
w zakresie ratownictwa chemiczno – ekologicznego oraz
samochody ratownictwa chemicznego, technicznego oraz
gaśnicze, a także sprzęt i uprawnienia dostosowane do
samodzielnego wykonywania specjalistycznych czynności
ratowniczych.
SGRChem 13 ratowników (Zastęp)
SGRChem 18 ratowników (Pluton)
Funkcja w SGRchem
Realizowane zadania
Dowódca
Organizacja działań i nadzór nad grupą.
Analiza wyników pomiarów i informacji z rozpoznania.
Ustalenie na podstawie rozpoznania rodzaju substancji.
Określenie metod i zasad postępowania.
Bieżące analizowanie danych z pomiarów i informacji ratowników
pracujących w strefie I, korekta wydanych rozkazów i poleceń.
Prognozowanie rozwoju sytuacji.
Informowanie KDR o zagrożeniach i prowadzonych działaniach przez
SGRchem.
Ustalenie łączności z podległymi ratownikami.
Nadzór nad bezpieczeństwem prowadzonych przez grupę działań.
Meldunkowy
Wpuszczanie ratowników do strefy niebezpiecznej.
Realizowanie ciągłej łączności z ratownikami i d-cą grupy.
Stała obserwacja strefy I
Bieżące informowanie d-cy grupy o sytuacji.
Nadzór nad bezpieczeństwem ratowników / wpuszczenie do strefy I w
przypadku gotowości pary asekurującej i zabezpieczającego prądu
rozproszonego wody/.
Dokumentowanie przebiegu działań w tym rejestracja wyników
pomiarów w strefach zagrożenia i rejestracja czasu pracy
ratowników.
Pomiarowy
Prowadzenie pomiarów, wyznaczenie strefy niebezpiecznej na
podstawie ich wyników i rozkazu d-cy grupy.
Oznakowanie we współpracy z innymi ratownikami stref .
Ciągły monitoring stref, korekta ich wielkości /w porozumieniu z d-cą
grupy/.
Bieżące przekazywanie wyników pomiarów do d-cy grupy i
meldunkowego.
Ratownicy
Prowadzenie rozpoznania, określenie lokalizacji i
rodzaju zagrożenia.
Zabezpieczenie
strefy
przed
dostępem
osób
postronnych / współpraca z policją/.
Prowadzenie
działań
ratowniczych,
ewakuacja,
udzielanie pomocy medycznej.
Realizacja zadań określonych przez d-cę grupy oraz
wynikających z istniejącego zagrożenia.
Likwidacja zagrożeń przy wykorzystania posiadanego
sprzętu oraz przy zastosowaniu odpowiednich technik
ratowniczych.
Asekuracja ratowników pracujących w strefie I.
Zabezpieczenie ratowników pracujących w strefie I
rozproszonym prądem wody.
Zorganizować zaopatrzenie wodne dla samochodu
zapewniającego zabezpieczający prąd wody.
Zapewnienie niezbędnych środków gaśniczych do
potrzeb działań ratowniczych realizowanych przez grupę.
Kompletacja sprzętu niezbędnego do realizacji zadań
określonych przez d-cę grupy.
Pomoc w ubieraniu ratowników w ubrania i sprzęt
ochronny
Dostarczenie sprzętu ratownikom pracującym w strefie
I .
Prowadzenie dekontaminacji wstępnej.
Kierowcy
Przygotowanie, skompletowanie i sprawdzenie sprzętu
niezbędnego do działań ratowniczych ( zadanie wspólne
z ratownikami).
Nadzór nad wydawanym i odbieranym wyposażeniem.
Pomoc przy dekontaminacji wstępnej sprzętu.
Zapewnienie energii elektrycznej na potrzeby działań
ratowniczych.
GBA
GBA
Dowódca
Dowódca
- prowadzi pomiary na zewnątrz strefy.
W razie potrzeby może ją powiększyć. Posiada przy
sobie mierniki, którymi identyfikuje substancję.
Przodownik I roty
Przodownik I roty
– wchodzi na podmianę z
ratownikiem z SRt.
Pomocnik I roty
Pomocnik I roty
– pomaga dowódcy GBA.
Rota II
Rota II
(
(
Przodownik
Przodownik
i
Pomocnik
Pomocnik
)
)
–
przeprowadzają dekontaminację wstępną i
zabezpieczenie pożarowe.
Kierowca
Kierowca
– funkcja pomocnicze, obsługuje
autopompę. Pomaga kierowcą z SRChem i SRt.
SRt
SRt
Dowódca
Dowódca
– jest Meldunkowym. Miejscem jego
pracy jest stolik przy bramce wejścia, gdzie
utrzymując stałą łączność radiową koordynuje
działania
wewnątrz strefy. Zwraca szczególną
uwagę na czas
przebywania ratowników w
strefie.
Ratownik
Ratownik
– wchodzi na podmianę razem z
Przodownikiem I roty z GBA.
Kierowca
Kierowca
– odpowiada za prąd elektryczny -
agregaty,
oświetlenie. Pomaga kierowcy z
SRChem.
SRChem
SRChem
Dowódca
Dowódca
– jest dowódcą akcji.
Rota I
Rota I
(
(
Przodownik
Przodownik i
Pomocnik
Pomocnik
)
)
-
przeprowadzają rozpoznanie wstępne w strefie,
identyfikują medium, dokonują pierwszych
uszczelnień, rozpoznają czy są osoby zagrożone.
Kierowca
Kierowca
– jest magazynierem, kompletuje i
przygotowuje (łączy) sprzęt potrzebny do
przeprowadzenia akcji i donosi go do granicy
strefy - do bramki wejścia, przygotowany do użytku.
M
M
D
D
Pluton
Pluton
18-21 ratowników
5 samochodów:
GBA - 6 ratowników
SRChem - 4 ratowników
GCBA - 6 ratowników
SRt - 3 ratowników
SDł lub SOp 2 ratowników w tym
dowódca
15 ratowników
5 samochodów
SRchem lub SLRchem
– 3
ratowników
SCRchem
– 3 ratowników
SRT
- 3 ratowników,
SLRR
– 2 ratowników
Gaśniczy
– 4 ratowników
Pluton
Pluton
GBA
GBA
Dowódca zastępu
i
II rota
– prowadzi
pomiary
I rota
– jest to rota asekuracyjna, po
wycofaniu roty z I strefy wchodzi on do akcji
jako II rota, jest w największej gotowości
(najwyższy stopień ochrony chemicznej
ciała)
Kierowca
– obsługuje autopompę i sprzęt
SRChem
SRChem
Rota
– jest to pierwsza rota ratownicza
wchodząca do I strefy
Kierowca
– pomaga przy zakładaniu ubrań
ochronnych, pomaga przy zakładaniu
urządzeń
łączności (radiostacje nasobne
+ urządzenia
łączności
bezprzewodowej), wydaje sprzęt z
samochodu, przygotowuje sprzęt do akcji,
przebywa ciągle w pobliżu samochodu
GCBA
GCBA
Dowódca zastępu
i
rota
– buduje
zaopatrzenie
wodne, organizuje
zabezpieczenie przeciwpożarowe (woda
+ piana) miejsca akcji,
urządza „punkt
dekontaminacji” na miejscu
akcji
Kierowca
– obsługuje autopompę i sprzęt
SRt
SRt
Rota
– jest to rota transportowa, donosi
sprzęt od
samochodów (II strefa) do
granicy strefy I, przygotowuje sprzęt i pompy
do użycia, pracuje
w zależności od sytuacji
w ubraniach pełnej ochrony chemicznej
Kierowca
– przygotowuje sprzęt do akcji,
buduje oświetlenie miejsca akcji i zasilanie w
energię
elektryczną, dokonuje przeglądu
sprawności wydawanego do akcji sprzętu
SDł
SDł
Dowódca
– jest Kierownikiem Akcji
Ratowniczej
Kierowca
– jest do ciągłej dyspozycji KAR,
przekazuje polecenia i wiadomości
M
M
D
D
Dekontaminacja
Dekontaminacja
Dekontaminacja
Dekontaminacja
jest to szereg
zabiegów mających na celu usunięcie z
powierzchni lub struktury wewnętrznej
materiału związków chemicznych.
Podział dekontaminacji:
Podział dekontaminacji:
1.
2.
Rodzaje dekontaminacji
Rodzaje dekontaminacji
Rozcieńczenie
Rozcieńczenie
Neutralizacja
Neutralizacja
chemiczna
chemiczna
Sorbcj
Sorbcj
a
a
Proces
Proces
fizyczny
fizyczny
Proces
Proces
chemiczny
chemiczny
Dekontaminacja wstępna często nazywana zgrubną
prowadzona jest
bezpośrednio po zakończeniu działań na terenie akcji ratownictwa
chemicznego.
Polega na zdjęciu z powierzchni ubrań i sprzętu większości
zanieczyszczeń chemicznych, odkażeniu ratownika w takim
stopniu, aby
mógł bezpiecznie zdjąć ubranie ochronne i aparat dróg
oddechowych.
Poziom skażenia po dekontaminacji wstępnej na ubraniu jak i
sprzęcie
używanym w akcji nie powinien zagrażać życiu ratownika oraz
innym
osobom stykającym się z nim lub sprzętem.
Pozostała część zanieczyszczeń chemicznych z ubrań
gazoszczelnych
jak i sprzętu zostanie usunięta w dekontaminacji właściwej.
Dekontaminacja wstępna
Dekontaminacja wstępna
Rozcieńczanie
– dekontaminacja polegająca na zmniejszeniu
stężenia substancji chemicznej poprzez rozproszenie w
rozcieńczalniku.
Najczęstszym rozcieńczalnikiem na miejscu akcji jest woda podawana
rozproszonym strumieniem z prądownic lub z specjalnie do tego celu
przygotowanych kabin z prysznicem zamontowanym nad głową
ratownika.
Woda w większości przypadków obniża stężenie substancji
niebezpiecznej, jednak nie zmienia jego składu chemicznego, co
stwarza potencjalne zagrożenie.
Zalety :
• woda powszechnie dostępna na miejscu akcji,
• podawana prostymi metodami, bez specjalistycznego sprzętu,
• wymiar ekonomiczny.
Wady:
• ograniczona możliwość stosowania ze względu na ryzyko
wystąpienia
reakcji chemicznej z niektórymi związkami chemicznymi,
• możliwość przedostania się skażonej wody do ziemi, co może
spowodować
zatrucie ujęć wody.
Neutralizacja chemiczna
– metoda dekontaminacji
polegająca na procesie zobojętniania.
Neutralizacja chemiczna głównie polega na neutralizacji poprzez
reakcję wzajemnego oddziaływania zasady i kwasu, z czego
powstaje obojętna sól i woda.
W pojęciu dekontaminacyjnym neutralizowanie środków
toksycznych polega na dodaniu takiego neutralizatora, aby
otrzymać nową strukturę chemiczną, która jest mniej
agresywna i nie stwarza takiego zagrożenia.
Warunkiem tej metody jest dokładne rozpoznanie rodzaju
niebezpiecznej substancji i jej właściwości.
Stosowane neutralizatory chemiczne to:
•
podchloryn sodowy NaClO,
•
tlenek wapnia w postaci zawiesiny CaO,
•
wodorotlenek sodu w postaci nasyconego roztworu NaOH,
•
podchloryn wapnia Ca(CIO)
3
.
•
ciekłe detergenty domowego użytku (mydło, proszek do
prania),
•
węglan sodowy Na
2
CO
3
,
•
fosforan sodu Na
3
PO
4
Roztwory dekontaminacyjne (RD)
Roztwory dekontaminacyjne (RD)
W przypadku gdy mamy do czynienia z rozpoznanym związkiem
chemicznym podczas zdarzenia związek ten należy zakwalifikować do
jednej z dziesięciu podstawowych klas niebezpiecznych związków
chemicznych i na tej podstawie wybrać jeden z pięciu opisanych poniżej
roztworów dekontaminacyjnych:
RD 1: 5% Na
2
CO
3
(węglan sodowy) i 5% Na
3
PO
4
(fosforan sodu)
Na każde 100 litrów wody należy przygotować 5 kg węglanu sodowego i 5
kg fosforanu sodu.
RD 2: 10% Ca(CIO)
3
(podchloryn wapnia)
Na każde 100 litrów wody należy przygotować 10 kg podchlorynu wapnia.
RD 3: 5% Na
3
PO
4
(fosforan sodu)
Na każde 100 litrów wody należy przygotować 5 kg fosforanu sodu.
-Roztwór ten jest przeznaczony do spłukiwania wyżej wymienionych
roztworów. Jest uniwersalnym roztworem spłukującym.
RD 4: 1% roztwór HCl (kwas solny)
1 litr kwasu solnego należy zmieszać ze 100 litrami wody.
RD 5:Wodny roztwór detergentu
najlepiej użytku domowego(płyn do mycia,mydła,proszki do prania)
dla uproszczenia, przy braku odpowiednich detergentów na miejscu akcji
może być użyty roztwór środka pianotwórczego. Po użyciu roztworu
należy dokładnie i obficie spłukać wodą.
Tabela wyboru
Tabela wyboru
RD
RD
1
Nieorganiczne kwasy, odpady procesu
przeróbki
metali
1
2
Metale ciężkie: rtęć, ołów, kadm, itp.
2
3
Pestycydy, chlorowane fenole, środki
chwastobójcze
Dwufenyle polichlorowane
2
4
Cyjanki, amoniak i inne niekwaśne i
nieorganiczne
odpady
2
5
Rozpuszczalniki i związki organiczne
takie jak:
Trójchloroetylen, chloroform,
trójchloroetylen,toluen
1 lub 3
6
Dwufenyle polichlorowane i
polibromowane
1 lub 3
7
Oleje natłuszczone i inne nie wymienione
odpady
Nie skażone pestycydami.
3
8
Nieorganiczne zasady (wodorotlenki)
alkaiczne i żrące odpady.
4
9
Materiały radioaktywne.
5
1
0
Materiały chorobotwórcze
1 i 2
W zależności od rodzaju związku
występującego w zdarzeniu
Wybór Roztworów Dekontaminacyjnych
Wybór Roztworów Dekontaminacyjnych
UWAGA!!!:
Omówione wyżej roztwory
dekontaminacyjne przeznaczone są
dla 10 ogólnych klas związków
niebezpiecznych. Zawsze należy
skontaktować się z producentem
danego związku chemicznego,
specjalistami z dziedziny chemii i
służbami medycznymi, co pozwoli
ustalić najlepszy roztwór do użycia.
Sorbcja
– polega na pochłanianiu gazów, par cieczy, par
substancji stałych i ciał rozpuszczonych w cieczach przez ciała
porowate tzw. sorbenty.
Sorpcja jako technika dekontaminacyjna głównie będzie
wykorzystywana do odkażania terenu akcji ratownictwa chemicznego
a sporadycznie w stosunku do ratowników jak i ubrań ochrony
chemicznej. Sorbenty mogą być użyte do zbierania ciekłych mediów z
powierzchni ubrań użytych w czasie akcji.
Sorbenty naturalne to: ziemia, torf, piasek, słoma, trociny itp.
Sorbenty specjalne to: Ekoperl, Uni-Safe, Zugol, Flamolex, Terraperl S.
Substancja szkodliwa wchłonięta przez sorbenty pozostaje chemicznie
niezmieniona i w dalszym ciągu stwarza zagrożenie.
SORBENTY I ICH PODZIAŁ
SORBENTY I ICH PODZIAŁ
Sorbenty są to ciała porowate zdolne do wchłaniania pewnej, ograniczonej
ilości substancji zanieczyszczającej środowisko. Najczęściej używane przy
usuwaniu węglowodorów ze środowiska wodnego oraz utwardzonego
podłoża stałego. Sorbentami olejów i chemikaliów są materiały pochodzenia
naturalnego i syntetycznego, organicznego i nieorganicznego, posiadające
zdolność zatrzymania toksycznych mediów na zewnątrz swojej powierzchni
lub wewnątrz przestrzeni porów.
Sorbenty pochodzenia Sorbenty pochodzenia
organicznego nieorganicznego
Naturalne
Syntetyczne
Pływające
Tonące
SORPCJA
SORPCJA
UNI-SAFE
UNI-SAFE
Zasadniczym składnikiem uni-safe jest polimer o
bardzo
dużej chłonności.Jest on w stanie związać i
utrzymać chemiczno-fizyczne ciecze wodne w ilości
200-krotnej wartości swojego ciężaru
właściwego.Łańcuch cząsteczkowy polimeru jest
niewyobrażalnie długi, ale bardzo zwarty. Jeśli
„wodna ciecz” trafi na łańcuch cząsteczkowy to
rozciąga się on wielokrotnie i wewnątrz struktury
ziarnistej powstają wielkie wolne przestrzenie.
Mimo to łańcuch cząsteczkowy nie wchodzi w
reakcje z żadnymi chemikaliami, ponieważ do
łańcucha nie da się nic wprowadzić. Dlatego też
wykluczone są niebezpieczne reakcje.Powyższe
właściwości polimer może osiągnąć tylko w
połączeniu z wodą.
charakterystyka wybranych
sorbentów
EKOPERL 66
EKOPERL 66
Jest to środek wiążący do oleju na bazie perlitu.
Posiada zdolność do pływania po wodzie przez
dłuższy czas, w związku z tym można go stosować
na akwenach wodnych jak i powierzchniach
utwardzonych. Posiada dużą
zdolność wchłaniania. Ekoperl 66 jest
środkiem naturalnym przyjaznym dla środowiska.
Jest niepalny.
charakterystyka wybranych
sorbentów
SORBENT COMPACT
SORBENT COMPACT
Ma postać granulatu uzyskanego przez
wielokrotną kalcynację z naturalnego minerału -
tlenku glinu. Wielkość ziarna wynosi 0,8 mm.
Sorbent compact Absorbuje szybko i skutecznie
nie oddając substancji absorbowanej. Dzięki
dużej chłonności oraz możliwości ponownego
użycia jest to środek bardzo ekonomiczny, prosty
do zastosowania i bardzo łatwy do usunięcia. Jest
również bierny chemicznie. Przeznaczony jest do
stosowania na powierzchniach utwardzonych.
Jest idealny do absorbcji olejów, kwasów, zasad,
szkodliwych toksycznych cieczy oraz palnych
substancji płynnych
charakterystyka wybranych
sorbentów
PETROEX
PETROEX
Jest to sorbent wykonywany na bazie tworzyw
sztucznych. Jest bardzo lekki i
niezatapialny.Opłacalność stosowania tego
sorbentu powodują mały ciężar właściwy, wysoka
wydajność i uniwersalność. Na powierzchniach
stałych jest mniej efektywny niż w wodzie. Po
absorpcji nie opada na dno zbiorników wodnych
co pozwala na zebranie sorbentu z powierzchni
wody.
charakterystyka wybranych
sorbentów
WŁÓKNINY SORPCYJNE
WŁÓKNINY SORPCYJNE
Są to różnego rodzaju wyroby z polipropylenu o
zdolności wchłaniania cieczy i olejów organicznych
w ilościach będących wielokrotnością jej masy.
Głównymi zaletami włóknin sorpcyjnych
są:prostota w użyciu, natychmiastowe wchłanianie
olejów i cieczy organicznych dzięki dużej
chłonności kapilarnej, nie wchłania wody,
zachowuje zdolność pływania nawet w stanie
pełnego nasycenia, ponieważ jest produkowana z
polipropylenu spala się całkowicie bezpiecznie
rozkładając się na dwutlenek węgla i wodę oraz
śladowe ilości popiołu.
charakterystyka wybranych
sorbentów
PIASEK
PIASEK
Luźna skała plastyczna złożona z ziaren
wielkości ok:0,2mm. Głównym składnikiem
piasku jest kwarc, a następnie skalenie, uskowit,
glaukonit i inne minerały. W stanie suchym
wykorzystywany jest do zbierania świeżego
oleju i innych chemikaliów z gruntu. Może on być
przez długi okres czasu składowany w pryzmach
przykrytych folią polietylenową.
charakterystyka wybranych
sorbentów
TLENEK WAPNIA
TLENEK WAPNIA
Inaczej wapno palone, jest to biały, higroskopijny
proszek, który łączy się gwałtownie z wodą
wydzielając duże ilości ciepła (nie wolno go
stosować w działaniach na akwenach wodnych). W
pożarnictwie używany jest jako sorbent olejów i
chemikaliów rozlanych na gruncie. Rozproszony w
postaci pyłu na powierzchni plamy ulega
zaskorupieniu, czemu sprzyja obecność wilgoci w
rozlanej cieczy oraz w powietrzu. Tym samym nie
dopuszcza się do rozprzestrzeniania plamy i jej
przenikaniu w głąb piaszczystego gruntu.
Sproszkowany tlenek jest również w mieszaninach
z popiołem. Należy go przechowywać w
plastikowych workach.
charakterystyka wybranych
sorbentów
TORF
TORF
Wyróżniamy torf surowy, wysuszony i zmielony.
Używa się go pod postacią balotów, poduszek,
luzem i w postaci sproszkowanej. Posiada bardzo
dobre własności sorpcyjne w stosunku do
różnych odmian olejów i chemikaliów. W postaci
wysuszonej poddawany jest również procesowi
chemicznego powiększania hydrofobowści, co
pozwala uzyskać zdolność dłuższego
utrzymywania się na wodzie. Torf może być
używany zarówno do sorbowania rozlewów
mediów z powierzchni utwardzonej jak i z wody.
charakterystyka wybranych
sorbentów
PUMEKS
PUMEKS
Jest to spieniona masa szklana.
Wykorzystywany jest jako materiał izolacyjny i
ścierny.Powszechnie dostępny w budownictwie i
ciepłownictwie. Plama pokrywana jest
pumeksem w postaci granulek i ułomków.
Powierzchnia rozlewiska traktowana tym
materiałem tak jak w przypadku: torfu, trocin,
słomy zbożowej, sproszkowanej kory drzew itp.,
musi być ograniczona zaporami, aby nie
dopuścić do swobodnej wędrówki tego rodzaju
sorbentów z zatrzymaną przez nie cieczą.
charakterystyka wybranych
sorbentów
TROCINY
TROCINY
Produkt odpadkowy powstający przy obróbce
drewna piłami mający postać drobnych bryłek,
strzępów lub pasemek.
Jako sorbent rozrzucane są po
powierzchni plamy w postaci luźnej lub poduszek.
Po zebraniu w pryzmy i
grawitacyjnym ocieknięciu trociny spala się.
Proces ten
najlepiej przeprowadzić w miejscu pryzmowania.
charakterystyka wybranych
sorbentów
Segregacja i dekontaminacja na terenie akcji
ratownictwa chemicznego
Dekontaminacja właściwa prowadzona jest poza
terenem akcji
ratownictwa chemicznego w strażnicy lub specjalnie
przeznaczonym
do tego celu miejscu.
Proces dekontaminacji właściwej ma przywrócić
skażonym
urządzeniom wszystkie cechy użytkowe oraz zabezpiecza
osoby
przed skażeniem.
Materiały które nie mogą być odkażone dostępnymi
metodami,
należy zapewnić ich właściwe zabezpieczenie przez:
degradację
utylizację
składowanie w mogielniku.
Dekontaminacja właściwa
Dekontaminacja właściwa
Proces fizyczny
- procesy wietrzenia – swobodnej dyfuzji
cząsteczek i par cieczy z materiału do otaczającej atmosfery w
temperaturze około 80 st.C.
W procesie fizycznym środowiskiem dekontaminującym jest powietrze.
Katalizatorami dekontaminacyjnymi są takie czynniki jak: cyrkulacja
powietrza, temperatura, wilgotność i czas.
Proces chemiczny
- dekontaminacja z udziałem odkażalników i
detergentów, które pozwalają wypłukać z materiału pozostałe po
dekontaminacji fizycznej niebezpieczne związki.
Dezynfekcja
– po przeprowadzonej dekontaminacji fizycznej i
właściwej, chemiczne ubrania gazoszczelne poddane są dezynfekcji.
Dekontaminacja wstępna ratowników lub pojedynczej osoby na
terenie akcji ratownictwa chemicznego.
Polega na zdjęciu z powierzchni ubrań i sprzętu większości
zanieczyszczeń chemicznych, odkażeniu ratownika w takim
stopniu, aby
mógł bezpiecznie zdjąć ubranie ochronne i aparat dróg
oddechowych.
Dekontaminacja wstępna
Dekontaminacja wstępna
Dekontaminacja wstępna masowa na terenie akcji ratownictwa
chemicznego.
Dekontaminacja wstępna
Dekontaminacja wstępna
Namioty i Kontenery dekontaminacyjne.
Zestawy składają się z trzech segmentów
stanowiących w jeden ciąg przeznaczony do
wykonywania dekontaminacji lub zabiegów
sanitarnych.
Pposzczególne segmenty pełnią funkcję:
· rozbieralni – pierwszy segment
· przedziału dekontaminacji – segment
środkowy
· ubieralni – trzeci segment
Dekontaminacja wstępna sprzętu ratowniczego na terenie akcji
ratownictwa chemicznego musi odbywać się w wydzielonych strefach
np. w oddzielnych zbiornikach a następnie woda zanieczyszczona
może być magazynowana w oddzielnych, chemoodpornych
zbiornikach
Dekontaminacja wstępna
Dekontaminacja wstępna
Dekontaminacja wstępna- przykładowa
Dekontaminacja wstępna- przykładowa
konfiguracja stanowisk
konfiguracja stanowisk
dekontaminacyjnych
dekontaminacyjnych