Koncepcja nowego i globalnego
podejścia
Kilka dat:
1 maja 2004 r.,
31.12.1992 – ustanowienie
Wspólnego Rynku,
1994 – rozszerzenie WR o kraje EFTA,
1985 - rezolucja Rady Europy z dnia
07.05.1985 r. w sprawie Nowego
Podejścia do harmonizacji i
normalizacji technicznej
rozporządzenia, dyrektywy, decyzje,
zalecenia, opinie
Dyrektywa
akt prawny w UE wiążący swych adresatów, co do
celów, które powinny być osiągnięte,
pozostawiający swobodę wyboru formy i środków
realizacji tych celów.
Kategorie aktów prawnych
Kategorie aktów prawnych
stosowanych w prawie
stosowanych w prawie
wspólnotowym
wspólnotowym
dyrektywy
art. 95 - dawny 100a
swobodny przepływ
towarów
art. 138 - dawny 118a
poprawa warunków
pracy
społeczne
/bhp/
np. 89/655
Pracodawca
użytkownik
Traktat
Amsterdamski
ekonomiczne
np. 98/37
(dawna
89/392)
producent
projektant
dostawca
importer
Użytkowane
maszyny
100 % wymagań
Minimalne wymagania
Założenia Nowego Podejścia:
pojedyncza dyrektywa obejmuje szerokie
spektrum wyrobów i związanych z nimi
zagrożeń,
definiuje podstawowe wymagania
niewymagające częstych nowelizacji, przez
co redukuje ryzyko związane z
niedostosowaniem do aktualnego stanu
techniki, jak to było w przypadku porządku
prawnego regulowanego w ramach
Starego Podejścia (długi czasookres
wdrożenia, długi czas rewizji standardów,
trudności w dostosowaniu w miarę postępu
technicznego),
Założenia Nowego Podejścia:
ograniczenie interwencji rządowej w
to, co jest niezbędne, pozostawiając
jednocześnie techniczne
rozwiązania specjalistom,
stymulacja innowacyjności oraz
konkurencyjności oferując tym
samym producentom alternatywę,
możliwość wyboru, w jaki sposób
spełnić wymagania zasadnicze.
Nowe Podejście służy również
budowaniu platformy zaufania na
różnych poziomach:
podmioty ekonomiczne muszą mieć pewność, że
wyroby bezpieczne mogą cyrkulować swobodnie
a ci, których wyroby nie są bezpieczne lub nie
działają fair podlegają odpowiedzialności karnej.
Służy to ujednoliceniu stosowania prawa.
konsumenci muszą mieć pełne zaufanie, że
kupowane przez nich wyroby są bezpieczne,
podmioty z krajów spoza UE muszą być pewni, że
nie będą dyskryminowani,
wszyscy muszą być pewni, że JN operują na
najwyższym poziomie.
Zasadnicze cele, jaki powinny
spełnić dyrektywy NP można
zdefiniować jako:
osiągnięcie wysokiego stopnia ochrony
konsumentów,
zapewnienie swobodnego przepływu
wyrobów w granicach Jednolitego Rynku,
likwidacja bądź ograniczenie nieuczciwej
konkurencji.
Zapewnienie swobodnego przepływu
wyrobów w granicach Jednolitego
Rynku
Niedopuszczenie do powstawania
nowych barier w handlu,
Wzajemne uznawanie i harmonizacja
techniczna,
Nowe bariery w handlu
Przyjmowanie różniących się od siebie
krajowych norm i przepisów,
Dyrektywa 98/34/WE,
Cassis de Dijon (120/78) – ustala
kluczowe elementy dla wzajemnego
uznawania,
Nowe bariery w handlu
Wyroby legalnie wyprodukowane lub
wprowadzone na rynek w jednym państwie mają w
zasadzie zagwarantowany swobodny przepływ w
całej Wspólnocie jeżeli spełniają odpowiedni
poziom bezpieczeństwa nałożony na nie przez
państwo członkowskie eksportujące produkty oraz
jeżeli są one znakowane na terytorium państwa
eksportującego;
W przypadku braku wspólnotowych środków
prawnych, państwa członkowskie mają wolną rękę
we wprowadzaniu własnego ustawodawstwa na
swoim terytorium;
Nowe bariery w handlu
Bariery w handlu, wynikające z różnic w
ustawodawstwie krajowym, mogą być zaakceptowane
jedynie w przypadku, gdy krajowe środki prawne:
są niezbędne do spełnienia wymagań obowiązkowych
(takich jak ochrona zdrowia, bezpieczeństwo, ochrona
konsumenta, ochrona środowiska);
służą słusznemu celowi, usprawiedliwiającemu
naruszenie zasady swobodnego przepływu towarów
( np. ochronie zdrowia, bezpieczeństwa,
konsumentów, środowiska); i
mogą być usprawiedliwione ze względu na ich słuszny
cel i są do niego proporcjonalne.
Harmonizacja techniczna na
poziomie Wspólnoty
Proces powolny na początku, głównie z
następujących powodów:
Ustawodawstwo zaawansowane
technicznie z uwagi na konieczność
uwzględnienia szczegółowych wymagań
każdej kategorii wyrobów,
Przyjęcie dyrektyw o harmonizacji
technicznej wymagało jednomyślności
Rady
Nowa technika regulacyjna
Harmonizacja ustawodawcza zostaje ograniczona do
wymagań zasadniczych, które musi spełniać wyrób
wprowadzony na rynek Wspólnoty, jeśli ma korzystać z
prawa swobodnego przepływu na jej terenie;
Specyfikacje techniczne produktów spełniających
wymagania zasadnicze przedstawione w dyrektywach są
określone w normach zharmonizowanych;
Zastosowanie zharmonizowanych lub innych norm pozostaje
dobrowolne, a wytwórca może zawsze zastosować inne
specyfikacje techniczne celem wypełnienia wymagań;
Wyroby wytworzone zgodnie z normami zharmonizowanymi
korzystają z domniemania zgodności z odpowiednimi
wymaganiami zasadniczymi.
WAŻNE!
Zasady nowego podejścia nie są stosowane w
sektorach, w których ustawodawstwo Wspólnoty
było bardzo zaawansowane przed 1985 rokiem
lub gdy niemożliwe jest sformułowanie przepisów
odnośnie wyrobów gotowych i określenie ryzyka
związanego z takimi wyrobami (ustawodawstwo
Wspólnoty w zakresie artykułów spożywczych,
produktów chemicznych, środków
farmakologicznych, pojazdów mechanicznych i
traktorów nie uwzględnia zasad nowego
podejścia).
Uchwała Rady z 1989 roku w sprawie
globalnego podejścia do certyfikacji i
testowania
ustawodawstwo Wspólnoty wprowadza spójne
podejście w oparciu o moduły stosowane w różnych
fazach procedury oceny zgodności oraz poprzez
wyznaczenie kryteriów stosowania tych procedur,
wyznaczania jednostek kierujących tymi procedurami
oraz umieszczenia znakowania CE;
upowszechnienie europejskich norm dotyczących
zapewnienia jakości (EN ISO serii 9000), oraz wymagań
wobec jednostek zajmujących się systemami
zapewnienia zgodności (EN serii 45000);
promowanie w państwach członkowskich oraz na
poziomie Wspólnoty systemów akredytacji i technik
porównawczych;
Uchwała Rady z 1989 roku w sprawie
globalnego podejścia do certyfikacji i
testowania
w sferze nieuregulowanej - promowanie porozumień o
wzajemnym uznawaniu dotyczących testowania i
certyfikacji;
minimalizowanie, za pomocą stosownych programów,
różnic w istniejącej infrastrukturze kontroli jakości (np.
systemy kalibracji i metrologii, laboratoria badawcze,
jednostki certyfikujące i kontrolujące, jednostki
akredytujące) pomiędzy państwami członkowskimi i
pomiędzy sektorami przemysłowymi;
promowanie handlu międzynarodowego pomiędzy
Wspólnotą i państwami trzecimi poprzez zawieranie
porozumień o wzajemnym uznawaniu, współpracę i
programy pomocy technicznej.
Nadzór rynku
..\!OIP SZCZECIN\harmonogram\2006
\Temat_74\74B_Ignaczak_K021\14013
K021Przekaz01.
..\!OIP SZCZECIN\harmonogram\200
6\Temat_74\74B_Ignaczak_K021\140
13K021NadzórRynku02.doc
KONIEC
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ.