Doskonalenie zawodowe

Czym jest doskonalenie

zawodowe?

Ekonomizacja i prywatyzacja działalności medycznej,

postępująca wiedza powodują zmianę i wzrost

wymagań wobec pracowników świadczących usługi

medyczne. Szkolne nabywanie kwalifikacji

zawodowych w praktyce staje się w dość krótkim

czasie niewystarczające, wymagające uzupełnienia i

dostosowania do nowych sytuacji.

Doskonalenie zawodowe, jest to proces

aktualizowania i pogłębiania wiedzy i

umiejętności związanych z wykonywanym

zawodem, umożliwiający osiągnięcie

mistrzostwa oraz lepszej pozycji ekonomicznej i

społecznej.

Cele

Celem doskonalenia zawodowego jest:

• odnawianie wiedzy oraz umiejętności

zawodowych pracowników

• aktualizacja wiedzy oraz umiejętności

pracowników i ich rozszerzanie

• dostosowanie posiadanych wiadomości i

umiejętności do zmienionych wymagań

określonych grup stanowisk pracy i zawodów

• zwiększenie stopnia zadowolenia pracowników z

wykonywanej pracy

• zapewnienie efektywności działania firmy

• utrzymanie pozycji rynkowej

• uzyskanie pozycji konkurencyjnej

Organizacja doskonalenia

zawodowego

• Ze względu na sposób przyswajania wiadomości,

rozróżnia się doskonalenie teoretyczne,
praktyczne i mieszane

• Liczba uczestników szkolenia wyróżnia szkolenie

indywidualne i grupowe.

• Przyjmując kryterium czasu, wyróżnia się

szkolenie bez oderwania od pracy i szkolenie poza
godzinami pracy

Modele



Model systematyczny obejmuje szkolenia planowane z dużym wyprzedzeniem,

cykliczne, powtarzalne. Zmiana treści i metod ich przekazywania w trakcie szkoleń

następuje w wyniku identyfikacji potrzeb szkoleniowych oraz oceny uzyskanych

efektów szkoleniowych. Model systematyczny posiada wyraźną strukturę; można

przyjąć, że charakteryzuje go względna stabilność.



Model przejściowy powstał w wyniku krytyki modelu systematycznego. Wskazuje na

dynamikę szkolenia, czyli łączenia kształcenia indywidualnego i zespołowego z

celami instytucji. Model ten zakłada istnienie w miarę stałego programu

doskonalenia zawodowego, w obrębie którego dopuszcza się dyktowane przez

sytuacje danej pracy, udoskonalenie, twórcze rozwiązywanie problemów,

poprawianie błędów.



Model organizacji uczącej się (efektywny) jest rozwinięciem modelu poprzedniego.

Powstał on ze wskazania idei przeniesienia zdolności, inteligencji, mądrości ludzi na

cechy organizacji, w której ci ludzie żyją, pracują, działają. Potencjał intelektualny

pracowników i stały ich rozwój to nierozerwalna część instytucji, warunkująca jej

wartość i przetrwanie. Model organizacji uczącej się skupiony jest na wszystkich i

wszystkim, co przyczynia się do zapewnienia bytu instytucji, a głównie

•

systematycznym rozwiązywaniu problemów

•

eksperymentowaniu z nowymi projektami

•

czerpaniu doświadczeń z własnej przeszłości

•

uczeniu się z doświadczeń innych

•

sprawnym rozpowszechnianiu nowo przyswojonej wiedzy wewnątrz własnej organizacji

Metody stosowane w

doskonaleniu zawodowym

Do najbardziej popularnych metod zespołowego

teoretycznego uczenia się należy zaliczyć: wykład,

odczyt, prelekcje, film, pokaz, ekspozycję. Metody te

mają szerokie zastosowanie zwłaszcza w komunikacji

masowej. Ich szczególną zaletą jest przekazanie

informacji dużej liczbie słuchaczy w możliwie krótkim

czasie. Są przez to stosunkowo tanie. Ich wadą jest

natomiast zwolnienie słuchacza z aktywnego myślenia.

Innymi metodami doskonalenia zawodowego są:

dyskusja, rotacja na stanowiskach pracy, metoda

„mistrz-uczeń”, analiza dokumentacji, przegląd

piśmiennictwa, gry, symulacje i treningi wrażliwości,

wykorzystanie programów komputerowych, metoda

projektów

Etapy rozwoju zawodowego

 Osiąganie poszczególnych szczebli doskonałości zawodowej uzależnione

jest od poszczególnych biologicznych etapów życia:

 Okres dzieciństwa- tj. do 15 roku życia, wydaje się najmniej znaczącym dla

kariery zawodowej. Jest to okres, w którym jednostka podlega intensywnym

procesom wychowawczym i kształcącym, rozwijającym zainteresowania,

samodyscyplinę, umiejętności, które w konsekwencji ułatwiają wybór szkoły

zawodowej.

 Okres młodzieńczy- 15-25lat. W tym właśnie okresie podejmowane są

decyzje o przyszłości zawodowej

 Wczesna dorosłość to okres 25-35lat. Jest to okres podejmowania decyzji o

zakładaniu rodziny i ponoszeniu odpowiedzialności za jej utrzymanie. Ma to

znaczenie w poszukiwaniu w pracy zawodowej korzystniejszych warunków

pracy, zwłaszcza warunków finansowych, czy też organizacyjnych. Ten

okres jest najbardziej sprzyjający doskonaleniu zawodowemu.

 Dorosłość- 36-65lat. Kolejny najbardziej twórczy okres życia, w którym

kumulacja, umiejętne wykorzystanie doświadczenia życiowego,

zawodowego tworzą osobowość, ustalają pozycję społeczno-zawodową i

materialną

 Dojrzałość- od około 65 roku życia, okres stabilizacji, pogłębienia

zainteresowań które nie miały szans na rozwój w okresie pełnej aktywności

zawodowej.

Opracowali:

Michał Michalczyk

Paweł Mańko