ALBINIZM

Zuzanna

Sarnot

gr III

Albinizm

Jest to brak pigmentu w skórze, tworach

skórnych, włosach i tęczówce

oka(czerwone oczy lub, rzadziej,

niebieskawe). Albinizm wywołany jest

przez brak enzymu tyrozynazy

przekształcającego prekursor melaniny w

barwnik - melaninę. Warunkuje go gen

recesywny homozygotyczny. Cechę tę

zaliczamy do genetycznych anomalii

pigmentacji, która jest niekorzystna dla

osobnika

Prócz albinizmu właściwego

(uogólnionego) występuje także
albinizm lokalny (częściowy). Polega on
na nieregularnie rozłożonych
przebarwieniach (gdzie nie ma
melaniny) na całym ciele, a najczęściej
na czole.

Albinizm występuje

rzadko, aczkolwiek u
niektórych gatunków
zwierząt (króliki,
tchórze, szczury,
świnki morskie,
myszy, papugi) stał
się cechą
charakterystyczną
dla niektórych
odmian.

Rodzaje albinizmu

1. Albinizm oczno-skórny

Cechuje się wrodzonym brakiem lub

obniżeniem ilości melaniny w skórze,
włosach i oczach. Hipopigmentacja
tęczówki i dna oka prowadzi do
oczopląsu, fotofobii i ograniczenia
ostrości wzroku. Istnieje zwiększona
podatność skóry na zmiany
nowotworowe.

2. Odmiana żółta
albinizmu oczno-skórnego

Spowodowana jest zahamowaniem

dojrzewania melaniny na etapach
późniejszych niż w poprzednich
postaciach. Włosy, oczy i skóra z
wiekiem przybierają barwę kremową,
żółtą lub brązową. Pod wpływem światła
skóra może wykazywać niewielkie
ciemnienie.

3. Albinoidyzm oczno-
skórny

Różni się od albinizmu prawdziwego

tym, że obniżeniu tworzenia melaniny w
skórze i włosach nie towarzyszą zmiany
w obrębie narządu wzroku. Nie
występuje oczopląs, fotofobia ani
obniżenie ostrości wzroku.

4. Albinizm oczny (sprzężony z
chromosomem X, czasem
autosomalne recesywne)

Cechuje się znaczną fotofobią i

ograniczeniem ostrości wzroku,
bez zmian w zabarwieniu skóry i
włosów. U 60% przypadków
występuje zez.

Albinizm u noworodków

Dziecko z albinizmem

rodzi się różowawe, co

jest spowodowane

prześwitywaniem

naczyń krwionośnych.

Tęczówka ich oka jest

bezbarwna,

przeświecają przez nią

naczynia krwionośne,

co nadaje oku

czerwoną barwę.

Leczenie

bielactwa nabytego jest bardzo zróżnicowane i jest

dobieranie indywidualnie dla każdego pacjenta, w

zależności od rodzaju zmian, ilości, wielkości (a także

zasobności portfela):

- odpowiednie kremy kosmetyczne na przejaśnienia w

przebiegu bielactwa

- fototerapia (fotochemioterapia, PUVA)
- kortykosteroidy - stosowane miejscowo, na małe zmiany,

nie we wszystkich postaciach bielactwa sa skuteczne

- odbarwienie skóry zdrowej - zarezerwowane dla osób, u

których bielactwo zajmuje ponad 60% powierzchni skóry

- leczenie chirurgiczne - usunięcie zmian z zastosowaniem

ewentualnych przeszczepów skóry

Dziękuję za

uwagę