DOBROSTAN I OCHRONA
DOBROSTAN I OCHRONA
ZWIERZĄT
ZWIERZĄT
Anima
Anima
l
l
Welfare
Welfare
Adam Wojtaszek WIW
Olsztyn
DOBROSTAN - ZNACZENIE POLITYCZNE
Ochrona zwierząt w ostatnich latach stałą się
sprawą wagi politycznej na poziomie Unii.
Europejski Parlament wykazuje zadowolenie
z wyraźnej chęci (ochoty) z jaką Unia
zajmuje się w stopniu zadowalającym
(efektywnie) ochroną zwierząt.
Komisja Europejska uczyniła dobrostan
zwierząt priorytetem.
PROBLEMY
Napięcie pomiędzy ekonomią i
dobrostanem
Różne opinie na temat dobrostanu
Co jest do przyjęcia (akceptacji):
wybór polityczny
Polityka dobrostanu jest „polityką
kompromisu”
Dwa fundamentalne (podstawowe) powody
(przyczyny) ustawodawstwa nt.
dobrostanu:
fakt nierówności (różnic) w narodowych
ustawodawstwach na polu ochrony
zwierząt bezpośrednio wpływa na
wspólny rynek
· generalnie unikanie wszelkich form
okrucieństwa wobec zwierząt w
krajach członkowskich Unii
CELE (KIERUNKI) UE
Zasady (reguły) dobrostanu zmierzają
do osiągnięcia jednolitego minimum
standardu dobrostanu w Unii
Europejskiej.
Osiągnięcie równego, jednolitego
określenia rywalizacji (konkurencji) –
przedmiot rozmów do osiągnięcia
praktycznych metod produkcji i
planowania dobrostanu.
5 Konwencji o ochronie zwierząt
Transport międzynarodowy
Utrzymanie zwierząt dla celów
hodowlanych
Zwierzęta rzeźne
Zwierzęta laboratoryjne
Zwierzęta domowe (PET’s Animals)
Procedura uchwalania Dyrektywy o dobrostanie
zwierząt
UE istotny jest proces decyzyjny obejmujący trzy etapy:
inicjatywę,
opinię i decyzję.
· Komisja decyduje o przygotowaniu ustawy (
inicjatywa
)
· Komisja przygotowuje pytania do SVC (Scientific Veterinary
Committee)
· SVC ustala grupy robocze, które przygotują raport
· SVC przygotowuje Komisji raport jako naukowa poradę (
opinia
)
· Komisja przygotowuje Radzie szkic Dyrektywy, bazujący na
naukowym raporcie SVC
· Konsultacje w Parlamencie Europejskim i Komitecie Stałych
Przedstawicieli
· Rada decyduje / podejmuje ostateczną decyzję jako organ
prawodawczy / - element polityczny – (
decyzja
)
Wyróżnia się 4 główne procedury podejmowania decyzji;
konsultacja, zgoda, współpraca, współdecydowanie.
Rada Unii Europejskiej podejmuje ostateczną decyzję jako organ
prawodawczy.
Dyrektywy UE dotyczące ochrony
zwierząt
ZWIERZĘTA HODOWLANE
- opieka nad zwierzętami
- zwierzęta trzymane dla celów hodowlanych
- kury nioski
- cielęta na tucz
- świnie na tucz
- transport zwierząt
- rzeźnie zwierząt
ZWIERZĘTA LABORATORYJNE
- utrzymanie i opieka nad zwierzętami
laboratoryjnymi
DZIKIE ZWIERZĘTA w ZOO
- ochrona i zachowywanie dzikiej fauny
DOBROSTAN ZWIERZĄT W GOSPODARSTWACH
/ STANDARDY /
Warunki utrzymania: przestrzeń, indywidualnie
i/lub w grupach, podłogi (ruszty), uwiązy
Zarządzanie: opieka, klimat, światło, wiek
odsadzania
pasze, woda
Interwencje chirurgiczne
Uboje z konieczności
Metody hodowlane
Schematy zdrowia
Biotechnologia
Kontrola / badanie zwierząt
Wiedza / umiejętności hodowców
Definicje pojęcia „Dobrostan"
Animal Welfare (Dobrostan zwierząt):
- Stan zdrowia fizycznego i psychicznego,
osiągany w warunkach pełnej harmonii
ustroju w jego środowisku (HUGHES)
- Zespół warunków pokrywających potrzeby
biologiczne i behawioralne organizmu, co
umożliwia objawienie pełni jego możliwości
genetycznych (SAINSBURY)
- Taki stan ustroju, w którym zwierzę potrafi
„uporać się" /coping/ z okolicznościami
występującymi w otoczeniu (BROOM).
Wskaźniki niskiego poziomu
dobrostanu
Wskaźniki wysokiego poziomu
dobrostanu
Obniżony poziom zdolności
adaptacyjnych względem
sytuacji
stresowych
Brak zainteresowania
otoczeniem
Obniżona zdolność wzrostu i
rozrodu
Uszkodzenia ciała
Choroby
Immunosupresja
Patologie behawioralne
Autonarkotyzm
Ograniczenia w przejawianiu
naturalnych reakcji
behawioralnych
Przejawianie różnorodnych
form
normalnego zachowania się
Utrzymanie w normie
wskaźników fizjologicznych
Utrzymanie w normie
wskaźników behawioralnych
Fizjologiczne kryteria dobrostanu.
Fizjologiczne kryteria dobrostanu.
Dobrostan jest stanem przeciwstawnym stresowi.
Zwierzę jest w stanie stresu wtedy, gdy jego organizm musi
posłużyć się nienormalnymi lub ekstremalnymi możliwościami
dostosowań w reakcjach fizjologicznych lub behawioralnych
aby utrzymać się przy życiu wobec zmienionych na niekorzyść
dla siebie warunków środowiskowych (FRASER 1975).
Stres zaburza homeostazę organizmu, a tym samym wszystkie
funkcje somatyczne i psychiczne kontrolowane przez system
neuro-endokrynologiczny.
Wskaźniki fizjologiczne charakterystyczne dla stresu stosowane
w ocenie dobrostanu:
- Tętno
- Oddech
- Stężenie glukozy we krwi
- Stężenie mocznika
- Poziom katecholamin
- Poziom wolnych kortykosterydów
- Zmiana reaktywności wskaźników immunologicznych
Behawioralne kryteria oceny dobrostanu.
Wśród cech niskiego poziomu dobrostanu na szczególną
uwagę zasługują:
- Autonarkotyzm
- Patologie behawioralne (stereotypie)
Autonarkotyzm jest uzależnieniem od uwalnianej
przez mózg beta-endorfiny.
Uzależnienie to rozwija się u zwierząt w warunkach:
- Nudy (brak stymulacji środowiskowej)
- Frustracji
- Ograniczenia wolności
- Nadreakcji w sytuacjach chronicznych lub powtarzających
się
napięć.
Stan ten uważany jest za mechanizm adaptacyjny,
obniżający stopień narażania systemów
fizjologicznych na uszkodzenia wynikające z
zaburzeń neuroendokrynologicznych.
Stereotypie
są to zachowania odbiegające
od normy, o nie wyjaśnionej do końca
etiologii, które powtarzają się bardzo
często i bez wyraźnego celu. Tłumaczone
są przez niektórych jako wyraz
niemożności adaptacji (coping), co
prowadzi do uszkodzenia systemów
fizjologicznych.
Występują one u zwierząt w różnym
nasileniu jako:
- stałe
- nawracające
- zachowania bezsensowne
- zachowania autodestrukcyjne.
Rozwój stereotypii na przykładzie świń.
- etap I, czas od momentu uwiązania lochy przez 45 - 60
minut:
zwierzę podejmuje gwałtowne próby uwolnienia się
(cofanie, szarpanie, wyrywanie się z uwięzi,
zachowania agresywne),
- etap II, trwający następnych kilka godzin:
zwierzę rezygnuje z walki o uwolnienie, staje się
nieaktywne (być może na skutek wyczerpania) i
smutne (anormalny brak aktywności i brak reakcji na
bodźce),
- etap III, trwający ok. dwóch tygodni:
zwierzę ponawia próby uwolnienia, a w przerwach
między tymi próbami przejawia rozwinięte już
stereotypie jak: gryzienie karmideł, pozorowanie żucia,
potrząsanie uwięzią,
- etap IV – reakcje anormalne stopniowo nasilają się
prowadząc do zaawansowanych patologii a nawet
samookaleczenia.
Konsekwencje stresu u zwierząt.
- Zaburzenia rozrodu u samic
- Hypo lub agalakcja (skąpa ilość mleka lub
całkowita bezmleczność)
- Obniżenie wartości immunologicznej siary
- Zaburzenia płodności u samców
- Obniżenie odporności
- Częste schorzenia warunkowo-zakaźne
- Owrzodzenia żołądka
- Zmniejszenie przyrostów masy ciała
- Gorsze wykorzystanie pasz
- Nagła śmierć sercowa
Przyczyny anomalii behawioralnych.
- Rusztowe podłogi
- Zagęszczenie (koncentracja) zwierząt
- Duża obsada kojca
- Intensywne oświetlenie
- Trudności w dostępie do paszy
- Niedostateczna wentylacja
- Unieruchomienie zwierząt
- Tłumienie instynktów
- Brak stymulacji środowiskowej (frustracje)
Zdrowotne kryteria oceny dobrostanu.
- Zdrowie – brak specyficznych reakcji
fizjologicznych (patofizjologicznych) na
obecność czynnika patogennego lub
innych czynników uszkadzających.
Niedostateczny dobrostan lub jego brak
Niedostateczny dobrostan lub jego brak
zawsze oznacza zły stan zdrowia.
zawsze oznacza zły stan zdrowia.
- Technopatie /choroby cywilizacyjne
zwierząt/ - choroby niezakaźne, wywołane
bezpośrednio lub pośrednio przez niektóre
elementy technologii wprowadzane do
produkcji zwierzęcej.
Legislacja w zakresie dobrostanu zwierząt
1.
1.
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie
zwierząt, t.j. Dz. U. 03.106.1002 z późn. zm.
zwierząt, t.j. Dz. U. 03.106.1002 z późn. zm.
Reguluje zasady postępowania ze
Reguluje zasady postępowania ze
zwierzętami:
zwierzętami:
Domowymi
Domowymi
Gospodarskimi
Gospodarskimi
Wykorzystywanymi do celów rozrywkowych
Wykorzystywanymi do celów rozrywkowych
filmowych, widowiskowych, sportowych i
filmowych, widowiskowych, sportowych i
specjalnych
specjalnych
Utrzymywanymi w ogrodach zoologicznych
Utrzymywanymi w ogrodach zoologicznych
Obcymi faunie rodzimej
Obcymi faunie rodzimej
Rozdział 3
Rozdział 3
Zwierzęta gospodarskie
Zwierzęta gospodarskie
Kto utrzymuje zwierzęta gospodarskie
jest zobowiązany do zapewnienia im
opieki i właściwych warunków
bytowania.
Warunki chowu i hodowli zwierząt nie
mogą powodować urazów i uszkodzeń
ciała lub innych cierpień.
Obsada zwierząt ponad ustalone normy
powierzchni dla danego gatunku, wieku
i stanu fizjologicznego jest zabroniona.
Rozdział 3
Rozdział 3
zwierzęta gospodarskie
zwierzęta gospodarskie
Sposób i warunki używania zwierząt do
pracy nie mogą stwarzać
nieuzasadnionego zagrożenia dla ich
życia i zdrowia oraz zadawać im
cierpienia.
Osoba wykorzystująca zwierzęta do pracy
ma obowiązek zapewnić im w ciągu
każdej doby wypoczynek dla regeneracji
sił, właściwy dla danego gatunku.
Rozdział 3
Rozdział 3
zwierzęta gospodarskie
zwierzęta gospodarskie
Zabrania się:
1.
Przeciążania zwierząt
2.
Używania do pracy zwierząt chorych lub
niedożywionych
3.
Używania uprzęży, wędzideł, rzędów
wierzchowych, juków, podków, pojazdów lub
narzędzi mogących ze względu na zły stan
techniczny lub niewłaściwą konstrukcję
spowodować obrażenia ciała lub śmierć zwierzęcia
4.
Używania do przepędzania zwierząt przedmiotów
lub narzędzi, które mogą spowodować okaleczenie
zwierzęcia
5.
Zmuszania do wyczerpującego kłusu lub galopu
zwierząt ciągnących ładunek
6.
Używanie do zrywki drewna koni poniżej piątego
roku życia
Rozdział 3
Rozdział 3
zwierzęta gospodarskie
zwierzęta gospodarskie
Utrzymujący zwierzęta
gospodarskie przechowuje przez
okres 3 lat dokumentację
weterynaryjną dotyczącą
przebiegu leczenia,
przeprowadzonych zabiegów
weterynaryjnych oraz padłych
zwierząt
Rozporządzenie MRiRW z dnia
2 września 2003r. w sprawie
minimalnych warunków
utrzymywania poszczególnych
gatunków zwierząt
gospodarskich (Dz. U. 03. 167.
1629. z późn. zm.)
Zwierzętom gospodarskim,
z wyjątkiem koni oraz cieląt
i świń do ukończenia 2
tygodnia życia zapewnia się
stały dostęp do wody
Bydło
Wymiary stanowiska w systemie utrzymywania
bydła na uwięzi:
Krowy i jałówki pow. 7 miesiąca ciąży do 500 kg - 1,6
x 1,1m
Krowy i jałówki pow. 7 miesiąca ciąży pow. 500 kg
-1,65 x 1,15
Jałówki pow. 19 mieś. życia do 7 miesiąca ciąży -1,5 x
1m
Jałówki pow. 6 mieś. życia do 19 miesiąca życia-1,4 x
0,9m
Buhaje - 2,4 x 1,4m
Bydło opasowe do 300 kg - 1,3 x 08m
Bydło opasowe od 300 do 450 kg - 1,45 x 0,95m
Bydło opasowe pow. 450 kg - 1,5 x 1m
Bydło
Wymiary wydzielonego legowiska w
systemie utrzymywania bydła bez uwięzi
(nie dotyczy bydła opasowego i buhajów):
Krowy i jałówki pow. 7 miesiąca ciąży do 500
kg - 2,1 x 1,1m
Krowy i jałówki pow. 7 miesiąca ciąży pow.
500 kg - 2,2 x 1,15m
Jałówki pow. 19 mieś. życia do 7 miesiąca
ciąży – 2 x 1m
Jałówki pow. 6 mieś. życia do 19 miesiąca
życia - 1,9 x 0,85m
Bydło
Powierzchnia w systemie utrzymywania bydła bez
uwięzi na ściółce, bez wydzielonych legowisk:
Krowy i jałówki pow. 7 miesiąca ciąży do 500 kg
- 4,5 m
2
Krowy i jałówki pow. 7 miesiąca ciąży pow. 500 kg
- 5 m
2
Jałówki pow. 19 mieś. życia do 7 miesiąca ciąży
- 2,5 m
2
Jałówki pow. 6 mieś życia do 19 miesiąca życia - 2 m
2
Buhaje - 9 m
2
Bydło opasowe do 300 kg - 1,6 m
2
Bydło opasowe od 300 do 450 kg - 2 m
2
Bydło opasowe pow. 450 kg - 2,5 m
2
Bydło
Powierzchnia w systemie utrzymywania
bydła bez uwięzi, bez wydzielonych legowisk,
bez ściółki (nie dotyczy buhajów, krów i
jałówek cielnych powyżej 7 miesiąca życia):
Jałówki pow. 19 miesiąca życia do 7
miesiąca ciąży - 2m
2
Jałówki pow. 6 miesiąca życia do 19
miesiąca życia - 1,6 m
2
Bydło opasowe do 300 kg - 1,3 m2
Bydło opasowe od 300 do 450 kg - 1,6 m
2
Bydło opasowe pow. 450 kg - 2 m
2
Bydło
Powierzchnia w przeliczeniu na jedną sztukę
w systemie otwartym utrzymywania bydła:
Jałówki - 10 m
2
Krowy - 15m
2
Buhaje - 20 m
2
utrzymywanie cieląt grupowo, powierzchnia
kojca w przeliczeniu na jedną sztukę:
cielęta o masie ciała do 150 kg - 1,5 m
2
cielęta o masie ciała powyżej 150 kg do 220 kg -
1,7 m
2
cielęta o masie ciała powyżej 220 kg - 1,8 m
2
Cielęta
utrzymywanie cieląt pojedynczo w kojcu:
szerokość = wysokość cielęcia w kłębie,
długość = 1,1 długości ciała cielęcia mierzonej od
czubka nosa do ogonowej krawędzi guza
kulszowego.
Zakaz utrzymywania cieląt powyżej 8 tygodnia życia w
pojedynczych boksach oraz na uwięzi, z wyjątkiem
pory karmienia, a w czasie jej trwania nie dłużej niż
jedną godzinę (nie dotyczy gospodarstw rolnych
utrzymujących jednocześnie mniej niż 6 cieląt)
Ściany kojca wykonane w sposób umożliwiający
cielętom kontakt wzrokowy i fizyczny (nie dotyczy
cieląt chorych)
Cielęta
Powierzchnia w przeliczeniu na jedno cielę w systemie otwartym
ma wynosić co najmniej 5 m
2
.
Cielęta, z wyjątkiem cieląt utrzymywanych w systemie
otwartym, dogląda się co najmniej dwa razy dziennie
Cielętom powyżej 2 tygodnia życia zapewnia się dostęp do
wystarczającej ilości wody lub innych płynów
Cielętom, o których mowa powyżej, w okresie upałów lub w
przypadku choroby zapewnia sie stały dostęp do wody
W przypadku utrzymywania cieląt w pomieszczeniu
inwentarskim cielęta do ukończenia 2 tygodnia życia
utrzymywane są na ściółce.
Powierzchnia legowiska jest wygodna, czysta i odwodniona
Każde cielę powinno otrzymać pokarm matki niezwłocznie po
urodzeniu, nie później jednak niż przed upływem 6 godzin od
urodzenia.
W przypadku utrzymywania cieląt grupowo, gdy nie są one
żywione do woli lub z elektronicznych stacji odpasowych, każde
cielę musi mieć zapewniony dostęp do paszy w tym samym
czasie
Cielętom nie zakłada się kagańców
Świnie
Świnie nie są utrzymywane na uwięzi.
Utrzymywane w grupach zwierzęta są w zbliżonym wieku.
Działania minimalizujące agresję i zapobiegające walkom
zwierząt.
Chore, zranione, wykazujące cechy agresywne lub
atakowane przez inne zwierzęta, czasowo utrzymywane
są pojedynczo
W gospodarstwie utrzymującym powyżej 10 sztuk loch
lub loszek, lochy i loszki od 4 tygodnia po pokryciu do
tygodnia przed przewidywanym terminem proszenia
utrzymywane są grupowo.
Kojce, w których utrzymywane są lochy i loszki w
tygodniu poprzedzającym przewidywany termin proszenia
zaopatrzono w materiał umożliwiający budowę gniazda.
Prośne lochy i loszki umieszczone w kojcach do proszenia,
czyści się dokładnie i jeśli to konieczne - leczy przeciwko
pasożytom zewnętrznym i wewnętrznym.
Świnie
Powierzchnia kojca do proszenia umożliwia proszenie naturalne
lub zapewnia osobie obsługującej dostęp do zwierzęcia
Konstrukcja kojca zapewnia prosiętom swobodny dostęp do
karmiącej lochy.
W przypadku utrzymywania loch z prosiętami, kojec
wyposażony został w przegrodę zapobiegającą przygnieceniu
prosiąt przez lochę.
W przypadku utrzymywania loch z prosiętami, w kojcu
wydzielona została część ze ściółką o powierzchni pozwalającej
na jednoczesny odpoczynek prosiąt
Świniom zapewniono stały dostęp do materiałów i przedmiotów
absorbujących ich uwagę, w szczególności słomy, siana,
drewna i trocin o jakości nie wywierającej szkodliwego wpływu
na zdrowie zwierząt.
Prosięta odsądzane są nie wcześniej niż w 28 dniu od urodzenia
(jedynie w przypadku zagrożenia zdrowia lochy lub prosięcia –
od 21 dnia życia prosięcia)
Prosięta po odsadzeniu umieszczane są w uprzednio
oczyszczonym i zdezynfekowanym osobnym pomieszczeniu
inwentarskim.
Świnie
poddaje się zabiegom:
diagnostycznym, terapeutycznym oraz związanym z
identyfikacją świń
związanym z
redukcją kłów u prosiąt i knurów
obcinaniem części ogona - po ukończeniu 7 dnia życia, wyłącznie
po zastosowaniu długotrwałego znieczulenia oraz jedynie ze
względów bezpieczeństwa i/lub w celu przeciwdziałania
okaleczaniu innych świń,
kastracją samców świń - po ukończeniu 7 dnia życia, wyłącznie po
zastosowaniu długotrwałego znieczulenia;
Wykonanie zabiegów po podjęciu środków zapobiegających
okaleczaniu, w szczególności poprzez zmianę warunków
utrzymania.
Redukcja kłów u prosiąt i knurów wykonywana jest poprzez ich ścieranie
lub obcinanie, z pozostawieniem nienaruszonej, gładkiej powierzchni
oraz nie później niż w 7 dniu życia prosięcia - u prosiąt.
Kastracja samców świń - przy zastosowaniu technik nie powodujących
rozrywania tkanek.
Powierzchnia kojca dla knura pojedynczo - 6 m
2
,
w przypadku krycia – 10 m
2
Świnie
Powierzchnia kojca dla lochy w okresie porodu i odchowu prosiąt
ssących wynosi co najmniej 3,5 m
2
.
Powierzchnia kojca dla knurów i loszek hodowlanych o masie 30 do
110 kg, utrzymywanych pojedynczo wynosi co najmniej 2,7 m
2
.
W systemie utrzymywania świń pojedynczo wymiary kojca
wynoszą: długość - co najmniej długość zwierzęcia + 0,3m,
niemniej jednak niż 2m; szerokość - co najmniej 0,6m.
W systemie utrzymywania świń grupowo powierzchnia kojca
wynosi:
knury - co najmniej - 6m
2
.
warchlaki i tuczniki do 10 kg masy data - 0,15 m
2
.
warchlaki i tuczniki powyżej 10 do 20 kg masy ciała - 0,2 m
2
.
warchlaki i tuczniki powyżej 20 do 30 kg masy ciała - 0,3 m
2
.
warchlaki i tuczniki powyżej 30 do 50 kg masy ciała - 0,4 m
2
warchlaki i tuczniki powyżej 50 do 85 kg masy ciała - 0,55 m
warchlaki i tuczniki powyżej 85 do 110 kg masy ciała - 0,65 m
2
warchlaki i tuczniki powyżej 110 kg masy ciała - co najmniej
1m
2
knury i loszki hodowlane powyżej 30 do 110 kg masy ciała – co
najmniej 1,4 m
2
.
Świnie
Lochy w grupie do 5 sztuk - co najmniej 2,25 m
2
+10%
Lochy w grupie od 6 do 39 sztuk - co najmniej 2,25 m
2
.
Lochy w grupie powyżej 39 sztuk - co najmniej 2,25 m
2
-10%
Lochy prośne w grupie do 5 sztuk - co najmniej 2,25 m
2
+
10%, przy czym co najmniej 1,3 m
2
powierzchni
kojca stanowi stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego
podłoża - otwory odpływowe
Lochy prośne w grupie od 6 do 39 sztuk - co najmniej
2,25 m
2
, przy czym co najmniej 1,3 m
2
powierzchni
kojca stanowi stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego
podłoża - otwory odpływowe
Świnie
Lochy prośne w grupie powyżej 39 sztuk - co
najmniej 2,25 m
2
+ 10%, przy czym co najmniej
1,3 m
2
powierzchni kojca stanowi stałe podłoże i
nie więcej niż 15% tego podłoża - otwory
odpływowe
Loszki po pokryciu w grupie do 5 sztuk - co
najmniej 1,64
m
2
+ 10%, przy czym co najmniej
0,95 m
2
powierzchni kojca stanowi stałe podłoże
i nie więcej niż 15% tego podłoża - otwory
odpływowe
Loszki po pokryciu w grupie od 6 do 39 sztuk - co
najmniej 1,64 m
2
+ 10%, przy czym co najmniej
0,95 m
2
powierzchni kojca stanowi stałe podłoże
i nie więcej niż 15% tego podłoża - otwory
odpływowe
Świnie
Loszki po pokryciu w grupie powyżej 39 sztuk - co
najmniej 1,64 m
2
-10%, przy czym co najmniej
0,95 m
2
powierzchni kojca stanowi stałe
podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża -
otwory odpływowe.
W gospodarstwach utrzymujących co najmniej 10
loch lub loszek, lochy i loszki od 4 tygodnia po
pokryciu do tygodnia przed przewidywanym
terminem proszenia, utrzymywane są grupowo
w kojcach w których długość każdego z boków
wynosi w przypadku grup:
1.
do 5 sztuk - co najmniej 2,41 m;
2.
powyżej 5 sztuk - co najmniej 2,81 m
PRZEPISY OBOWIĄZUJĄ:
PRZEPISY OBOWIĄZUJĄ:
1) dla obiektów, które są budowane,
modernizowane lub nie zostały oddane
do użytku przed dniem wejścia w życie
rozporządzenia - z dniem uzyskania
przez Rzeczpospolitą Polską
członkostwa w Unii Europejskiej;
2) dla pozostałych obiektów - z dniem 1
stycznia 2013 r.
Owce
powierzchnia pomieszczenia inwentarskiego dla owiec
utrzymywanych pojedynczo:
Tryki - 3 m
2
Matka z jagnięciem - 2,5 m2 + 0,7 m
2
dla każdego
nast. jagnięcia
Jarki - 2 m
2
Tryczki - 2 m
2
Skopki - 0,8 m
2
powierzchnia pomieszczenia inwentarskiego dla owiec
utrzymywanych grupowo (na 1 szt.):
Tryki - 2 m
2
Matka z jagnięciem -1,5 m
2
+ 0,5 m
2
dla każdego
nast. jagnięcia
Jarki - 0,8 m
2
,
Tryczki - 1,5 m
2
Skopki - 0,6 m
2
Kozy
- Na uwięzi utrzymywane są wyłącznie dorosłe samice,
z wyjątkiem samic w okresie porodu i odchowu
koźląt.
- Kozom zapewnia się możliwość korzystania z
wybiegów.
- Wymiary stanowisk w przypadku utrzymywania
kóz w systemie na stanowisku, na uwięzi - 0,75x1,35
m:
- Powierzchnia kojca w przypadku utrzymywania kóz w
kojcu bez uwięzi, pojedynczo:
Dorosła -1,5 m
2
+ 0,3 m
2
na koźlę:
Kozioł - 1,5m
2
Kozioł reproduktor - 3 m
2
Kozy
Powierzchnia kojca w przypadku
utrzymywania kóz w kojcu bez uwięzi,
grupowo:
Dorosła - 1,3 m 2 + 0,3 m
2
na koźlę
Kozioł - 1,5 m
2
Kozioł reproduktor - 3 m
2
a Koźlę - 1 m
2
Powierzchnia wybiegu, w przeliczeniu
na jedną kozę, wynosi co najmniej 4 m
2
,
a w przypadku kozłów - co najmniej 6
m
2
.
Konie
Konie pojone są co najmniej trzy razy dziennie.
Ogiery i klacze powyżej roku życia utrzymywane są
oddzielnie.
Właściwa powierzchnia boksu w systemie utrzymania koni
w boksie.
Właściwe wymiary stanowiska w systemie utrzymania koni
na stanowisku, na uwięzi.
Właściwa powierzchnia stanowiska w systemie utrzymania
wolno stanowiskowym, bez uwięzi.
Właściwe: obieg powietrza, stopień zapylenia,
temperatura, wilgotność względna powietrza i stężenie
gazów CO
2
, H
2
S, NH
3
.
Właściwa powierzchnia utrzymywania koni w systemie
otwartym która wynosi co najmniej 0,1 ha w przeliczeniu
na jednego dorosłego konia.
Powierzchnia utrzymywania koni w systemie otwartym
została zabezpieczona trwałym ogrodzeniem.
Kury (z wyjątkiem kur nieśnych)
Pomieszczenie inwentarskie bez ściółki w
klatkach jednopoziomowych lub
wielopoziomowych.
Klatki skonstruowane w sposób zapobiegający
powstawaniu urazów u ptaków oraz
umożliwiający osobie obsługującej
swobodne wyjmowanie i wkładanie kur.
Podłoga klatki wykonana z materiału
zapewniającego podtrzymywanie wszystkich
zwróconych ku przodowi pazurów nogi
ptaka; jej nachylenie nie powinno być
większe niż 8° lub 14%.
Kury (z wyjątkiem kur nieśnych)
Klatki wyposażone w pojemniki na paszę o min.
długości = liczbie ptaków w klatce x 0,1 m.
Klatki wyposażone w pojemnik na wodę o min.
długości = liczbie ptaków w klatce x 0,1m.
Klatki wyposażone w co najmniej 2 poidła
kropelkowe lub kubeczkowe, dostępne dla
każdej z kur znajdujących się w klatce.
Powierzchnia klatki przypadająca na jednego
ptaka:
Do 6 tygodnia życia - 0,02m x 0,35m
Od 6 do 16 tyg. życia - 0,035m x 0,35m
pow. 16 tyg. życia - 0,045m x 0,45m , samce -
0,7m
2
Kury (z wyjątkiem kur nieśnych)
Pomieszczenie inwentarskie bez klatek.
Odpowiednia obsada ptaków na m
2
powierzchni pomieszczenia inwentarskiego
wyposażone w pojemniki na paszę o min.
długości = liczbie ptaków x 0,1m.
wyposażone w pojemnik na wodę o min.
długości = liczbie ptaków x 0,1m.
wyposażone w poidła kropelkowe - co najmniej
jedno na 4 kury
wyposażone w gniazda i wyposażone w grzędy
wyposażone w ściółkę.
Kury (z wyjątkiem kur nieśnych)
Pomieszczenie inwentarskie bez klatek.
obsada ptaków na 1 m
2
;
Do 8 tyg. życia - 8 sztuk
8 - 20 tyg. życia - 7 sztuk
Pow. 20 tyg. życia - 5 sztuk
Pomieszczenie inwentarskie wyposażone w
pojemniki
na paszę o min. długości = liczbie ptaków x 0,1m.
Pomieszczenie inwentarskie wyposażone w pojemnik
na wodę o min. długości = liczbie ptaków x 0,1m.
Pomieszczenie inwentarskie wyposażone w poidła
kropelkowe, co najmniej jedno na 4 kury.
Pomieszczenie inwentarskie wyposażone w gniazda.
Pomieszczenie inwentarskie wyposażone w grzędy.
Pomieszczenie inwentarskie wyposażone w ściółkę
KURY NIEŚNE
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
powyżej 350 ptaków
Obsada kur nieśnych wynosi 9 ptaków / m2 powierzchni
użytkowej podłogi.
Maksymalna obsada ptaków w pomieszczeniu inwentarskim,
w przypadku gdy zapewniono dostęp do otwartych wybiegów
- 12 ptaków / m
2
- do 31 grudnia 2011 roku
Ściółka zajmuje co najmniej 1/3 powierzchni podłogi (co
najmniej 0,025m
2
powierzchni ściółki/ptaka).
Podłoga i wyposażenie w pomieszczeniu zapewnia
podtrzymywanie wszystkich zwróconych ku przodowi
pazurów nogi ptaka.
Liniowe pojemniki na paszę o min długości = liczbie ptaków
w pomieszczeniu x 0,1m
Kołowe pojemniki na paszę o min. długości = liczbie ptaków
w pomieszczeniu x 0,04m.
Liniowe pojemniki na wodę o min. długości = liczbie ptaków
w pomieszczeniu x 0,025m
KURY NIEŚNE
KURY NIEŚNE
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
powyżej 350 ptaków
powyżej 350 ptaków
Kołowe pojemniki na wodę o min. długości =
Kołowe pojemniki na wodę o min. długości =
liczbie ptaków w pomieszczeniu x 0,01 m.
liczbie ptaków w pomieszczeniu x 0,01 m.
Poidła kropelkowe lub kubeczkowe, co najmniej
Poidła kropelkowe lub kubeczkowe, co najmniej
jedno poidło na 10 ptaków.
jedno poidło na 10 ptaków.
Co najmniej 2 poidła kropelkowe lub kubeczkowe
Co najmniej 2 poidła kropelkowe lub kubeczkowe
podłączone do sieci wodociągowej, dostępne dla
podłączone do sieci wodociągowej, dostępne dla
każdej z kur.
każdej z kur.
Pojedyncze gniazda, co najmniej 1 na 7 ptaków.
Pojedyncze gniazda, co najmniej 1 na 7 ptaków.
Gniazda grupowe z odpowiednią obsadą ptaków
Gniazda grupowe z odpowiednią obsadą ptaków
na m
na m
2
2
(do 120 ptaków/m2).
(do 120 ptaków/m2).
Właściwe grzędy bez ostrych krawędzi,
Właściwe grzędy bez ostrych krawędzi,
umieszczone nad powierzchnią niepokrytą ściółką
umieszczone nad powierzchnią niepokrytą ściółką
KURY NIEŚNE
KURY NIEŚNE
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
powyżej 350 ptaków
powyżej 350 ptaków
Kurom zapewniono możliwość swobodnego
poruszania się pomiędzy poziomami.
Liczba poziomów nie przekracza 4.
Wysokość między poziomami co najmniej 0,45m.
Poziomy ustawiono w sposób zapobiegający
spadaniu nieczystości na niższy poziom.
Urządzenia do karmienia i pojenia umieszczono w
sposób umożliwiający każdej z kur jednakowy
dostęp do tych urządzeń.
Pomieszczenie inwentarskie wyposażone w kilka
otworów wyjściowych, jeśli kury posiadają dostęp
do otwartych wybiegów.
Otwory wyjściowe rozmieszczone równomiernie na
całej długości pomieszczenia inwentarskiego
KURY NIEŚNE
KURY NIEŚNE
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
powyżej 350 ptaków
powyżej 350 ptaków
Wysokość otworów wyjściowych co najmniej
0,35m.
Szerokość otworów wyjściowych co najmniej 0,4m
Całkowita szerokość otworów wyjściowych w
przeliczeniu na 1000 ptaków co najmniej 2m.
Powierzchnia otwartego wybiegu dostosowana do
liczby kur i rodzaju gruntu.
Na wybiegu otwartym zapewniono ptakom
ochronę przed niekorzystnymi warunkami
atmosferycznymi i zwierzętami drapieżnymi, a w
razie potrzeby dostęp do urządzeń do pojenia
KURY NIEŚNE
KURY NIEŚNE
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
utrzymywane jedno lub wielopoziomowo bez klatek (system
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
alternatywny utrzymywania kur nieśnych) przy obsadzie
powyżej 350 ptaków
powyżej 350 ptaków
W pomieszczeniach inwentarskich dla kur
nieśnych zminimalizowano poziom hałasu.
Wyposażenie oraz sprzęt w pomieszczeniach
inwentarskich dla kur nieśnych czyszczony i
dezynfekowany każdorazowo przed wstawieniem
nowej partii ptaków.
Wyposażenie oraz sprzęt w pomieszczeniach
inwentarskich dla kur nieśnych utrzymany w
czystości; odchody usuwane regularnie a padłe
ptaki - co najmniej raz na dobę.
Kurczętom w celu przeciwdziałania wydziobywaniu
piór i kanibalizmowi przycięto dzioby nie później
jednak niż do ukończenia 9 dnia życia
System klatek nie wzbogaconych jedno lub wielopoziomowych
System klatek nie wzbogaconych jedno lub wielopoziomowych
obsada powyżej 350 kur nieśnych [do dna 31 grudnia 2011]
obsada powyżej 350 kur nieśnych [do dna 31 grudnia 2011]
Klatki wyposażone w pojemniki na paszę o min. długości =
Klatki wyposażone w pojemniki na paszę o min. długości =
liczbie ptaków w klatce x 0,1m
liczbie ptaków w klatce x 0,1m
Klatki wyposażone w pojemnik na wodę o min. długości =
Klatki wyposażone w pojemnik na wodę o min. długości =
liczbie ptaków w klatce x 0,1m
liczbie ptaków w klatce x 0,1m
Klatki wyposażone w co najmniej 2 poidła kropelkowe lub
Klatki wyposażone w co najmniej 2 poidła kropelkowe lub
kubeczkowe, dostępne dla każdej z kur znajdujących się w
kubeczkowe, dostępne dla każdej z kur znajdujących się w
klatce
klatce
Klatki wyposażone w urządzenie do skracania pazurów.
Klatki wyposażone w urządzenie do skracania pazurów.
Powierzchnia klatki w przeliczeniu na kurę nieśną co najmniej
Powierzchnia klatki w przeliczeniu na kurę nieśną co najmniej
0,055
0,055 m
2
.
.
Wysokość klatki na 65% jej powierzchni co najmniej 0,4m, nie
Wysokość klatki na 65% jej powierzchni co najmniej 0,4m, nie
mniej jednak niż 0,35m w dowolnym jej punkcie - przyznane
mniej jednak niż 0,35m w dowolnym jej punkcie - przyznane
okresy przejściowe do
okresy przejściowe do
31.12 2009r.
31.12 2009r.
Podłoga klatki wykonana w sposób zapewniający
Podłoga klatki wykonana w sposób zapewniający
podtrzymywanie wszystkich zwróconych ku przodowi pazurów
podtrzymywanie wszystkich zwróconych ku przodowi pazurów
nogi ptaka o nachyleniu nie większym niż 8
nogi ptaka o nachyleniu nie większym niż 8
0
lub 14% przyznane
lub 14% przyznane
okresy przejściowe do
okresy przejściowe do
31.12.2009r.
31.12.2009r.
System klatek niewzbogaconych jedno lub wielopoziomowych
System klatek niewzbogaconych jedno lub wielopoziomowych
- obsada powyżej 350 kur nieśnych
- obsada powyżej 350 kur nieśnych
[do dnia 31 grudnia 2011 r.]
[do dnia 31 grudnia 2011 r.]
Właściwa konstrukcja klatki, uniemożliwiająca ucieczkę ptaków
Klatka skonstruowana w sposób zapewniający osobie
obsługującej swobodne wyjmowanie i wkładanie ptaków do
klatki.
W przypadku gdy w pomieszczeniu inwentarskim są
zainstalowane co najmniej 2 poziomy klatek, pomieszczenie to
wyposaża się w urządzenia i sprzęt umożliwiające sprawdzanie
wszystkich klatek oraz ułatwiające usuwanie z nich ptaków.
W pomieszczeniach inwentarskich dla kur nieśnych
zminimalizowano poziom hałasu
Wyposażenie oraz sprzęt w pomieszczeniach inwentarskich
dla kur nieśnych czyszczony i dezynfekowany każdorazowo
przed wstawieniem nowej partii ptaków.
Wyposażenie oraz sprzęt w pomieszczeniach inwentarskich
dla kur nieśnych utrzymany w czystości; odchody usuwane
regularnie, a padłe ptaki - co najmniej raz na dobę.
System klatek nie wzbogaconych jedno lub wielopoziomowych
System klatek nie wzbogaconych jedno lub wielopoziomowych
- obsada powyżej 350 kur nieśnych.
- obsada powyżej 350 kur nieśnych.
Klatki wyposażone w pojemniki na paszę o min. długości
= liczbie ptaków w klatce x 0,12m.
Klatki wyposażone w pojemnik na wodę d min. długości
= liczbie ptaków w klatce x 0,12m.
Klatki wyposażone w co najmniej 2 poidła kropelkowe
lub kubeczkowe, dostępne dla każdej z kur znajdujących
się w klatce. Klatki wyposażone w gniazdo.
Klatki wyposażone w grzędy o min. długości = liczbie
ptaków w klatce x 0,15m
Klatki wyposażone w ściółkę w ilości umożliwiającej
kurom dziobanie i grzebanie.
Klatki wyposażone w urządzenie do skracania pazurów
Całkowita powierzchnia klatki co najmniej 0,2 m
2
.
Wysokość klatki, z wyjątkiem powierzchni użytkowej, co
najmniej 0,2m.
System klatek zmodyfikowanych jedno lub wielopoziomowych
-obsada powyżej 350 kur nieśnych
.
.
Powierzchnia klatki - 0,075m / kurę nieśną, przy czym
powierzchnia użytkowa klatki bez gniazda - 0,06m
2
.
Powierzchnia użytkowa klatki bez gniazda o szerokości -
0,3m.
Powierzchnia użytkowa klatki bez gniazda o wysokości -
0,45m.
Nachylenie podłogi klatki nie więcej niż 8
0
lub 14%
Odległość pomiędzy rzędami klatek co najmniej 0,9m.
Odległość pomiędzy podłogą budynku a pierwszym
poziomem klatek - 0,35m.
Właściwa konstrukcja klatki, uniemożliwiająca ucieczkę
ptaków.
Podłoga klatki wykonana w sposób zapewniający
podtrzymywanie wszystkich zwróconych ku przodowi
pazurów nogi ptaka
Klatka skonstruowana w sposób zapewniający osobie
obsługującej swobodne wyjmowanie i wkładanie ptaków do
klatki
System klatek zmodyfikowanych jedno lub wielopoziomowych
System klatek zmodyfikowanych jedno lub wielopoziomowych
- obsada powyżej 350 kur nieśnych
- obsada powyżej 350 kur nieśnych
W przypadku gdy w pomieszczeniu
inwentarskim są zainstalowane co najmniej 2
poziomy klatek, pomieszczenie to wyposaża
się w urządzenia i sprzęt umożliwiające
sprawdzanie wszystkich klatek oraz
ułatwiające usuwanie z nich ptaków,
Minimalny poziom hałasu.
Wyposażenie oraz sprzęt czyszczony i
dezynfekowany każdorazowo przed
wstawieniem nowej partii ptaków.
Wyposażenie oraz sprzęt utrzymany w
czystości; odchody usuwane regularnie, a
padłe ptaki - co najmniej raz na dobę.
INDYKI
INDYKI
Pomieszczenie inwentarskie bez ściółki w klatkach
jednopoziomowych
lub wielopoziomowych.
Pow. klatki /ptaka:
Do 6 tyg. - 0,03m x 0,35m
5-15 tyg. - 0,165m x 0,56m
Pow. 15 tyg.- 0,225m x 0,085m
Pomieszczenie inwentarskie bez klatek:
Do 8 tyg. – 7 sztuk / m
2
8-14 tyg. - 4 sztuki / m
2
14-29 tyg. - 3 sztuki / m
2
Pow. 29 tyg. - 2 sztuki / m
2
Rzeźne
Do 3 tyg. – 32 sztuki / m
2
3-6 tyg. - 12 sztuk / m
2
6-16 tyg. - 4 sztuki / m
2
Pow. 16 tyg. - 3 sztuki / m
2
INDYKI
INDYKI
Klatki skonstruowana w sposób zapobiegający
powstawaniu urazów u ptaków oraz umożliwiający
osobie obsługującej swobodne wyjmowanie i
wkładanie indyków
Podłoga klatki wykonana z materiału zapewniającego
podtrzymywanie wszystkich zwróconych ku przodowi
pazurów nogi ptaka; jej nachylenie nie powinno być
większe niż 8° lub 14%.
Klatki wyposażone w pojemniki na paszę o min.
długości = liczbie ptaków w klatce x 0,1m.
Klatki wyposażone w pojemnik na wodę o min.
długości = liczbie ptaków w klatce x 0,1m.
Klatki wyposażone w co najmniej 2 poidła kropelkowe
lub kubeczkowe, dostępne dla każdej z kur
znajdujących się w klatce.
GĘSI
GĘSI
Obsada ptaków na m
2
powierzchni w pomieszczeniu
inwentarskim :
Do 3 tyg. - 5szt.
3-6 tyg. - 3 szt.
6-28 tyg. - 2 szt.
Pow. 28 tyg. - 1 sz.
W systemie otwartym:
powierzchnia utrzymywania zabezpieczona trwałym
ogrodzeniem
ptaki w wieku powyżej 6 tygodnia życia.
ptakom zapewniono możliwość ochrony przed
niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
maksymalnie 1 gęś na m
2
powierzchni
zakaz tuczu gęsi na stłuszczane wątroby.
KACZKI
KACZKI
obsada ptaków na m
2
powierzchni w pomieszczeniu
inwentarskim :
Do 4 tyg. - 10 szt.
4-8 tyg. - 7 szt.
Pow. 8 tyg. - 5 szt.
W systemie otwartym
powierzchnia utrzymywania zabezpieczona trwałym
ogrodzeniem.
ptaki w wieku powyżej 3 tygodnia życia.
ptakom zapewniono możliwość ochrony przed
niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
maksymalnie 3 kaczki na m
2
powierzchni zakaz tuczu
kaczek na stłuszczone wątroby
STRUSIE
STRUSIE
Chów na ściółce i bez
Przy utrzymywaniu ptaków które nie ukończyły 6
miesiąca życia pomieszczenie inwentarskie
ogrzewa się.
Pomieszczenie inwentarskie podzielone na sektory,
w których utrzymuje się ptaki w różnym wieku.
Z każdego sektora pomieszczenia inwentarskiego
zapewnia się wyjście na wybieg.
Obsada strusi w sektorach:
Do 3 mies. - 0,3 m
2
/ptaka, wys. 2,2m
3-6 m-cy - 2 m
2
/ptaka, wys. 2,2 m
6-14 m-cy - 3,5 m
2
/ptaka, wys. 3m
Pow. 14 m-cy - 5 m
2
/ptaka, wys. 3m
STRUSIE
STRUSIE
Wybiegi dla strusi:
przylegają bezpośrednio po pomieszczenia
inwentarskiego.
posiadają wydzielone miejsce wysypane
piaskiem.
są zabezpieczone trwałym ogrodzeniem.
ptakom na wybiegu zapewniono możliwość
ochrony przed niekorzystnymi warunkami
atmosferycznymi i zwierzętami drapieżnymi.
powierzchnia wybiegu w przeliczeniu na
ptaka.
PRZEPIÓRKI
PRZEPIÓRKI
Pomieszczenie inwentarskie z klatkami.
wymiary klatek w przypadku utrzymywania przepiórek
pojedynczo: 0,21 x 0,1 x 0,2m
powierzchnia podłogi w klatkach w przypadku
utrzymywania przepiórek grupowo:
Nieśne - 0,025m x 0,2m
Mięsne - 0,006m -x 0,2m
System otwarty.
Powierzchnia na 1 ptaka - 0,04m
2
.
Przepiórki są w wieku powyżej 20 dnia życia.
Powierzchnia, na której utrzymuje się przepiórki, została
trwale zabezpieczona ogrodzeniem o wysokości co
najmniej 2m i przykryta siatką
Ptakom zapewniono możliwość ochrony przed
niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
PERLICE
PERLICE
Pomieszczenia inwentarskie z wybiegami.
grzędy noclegowe.
Pomieszczenia inwentarskie wyposażono w gniazda
Na jedną perlicę - 0,15 m grzędy noclegowej.
Gniazda na bocznej ścianie pomieszczenia inwentarskiego
wymiary gniazda: 0,4m x 0,4m
Max. obsada - 6 ptaków na m
2
Powierzchnia wybiegu na 1 ptaka - 20m
2
System otwarty.
ochrona przed niekorzystnymi warunkami
atmosferycznymi
miejsce wyposażone w grzędy noclegowe
miejsce wyposażone w gniazda
Na jedną perlicę - 0,15m grzędy noclegowej,
wymiary gniazda: 0,4m x 0,4m
Max. obsada - 15 ptaków na m
2
powierzchni