AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO

§ 142:



Akty prawa miejscowego są stanowione przez

wojewodę i organy administracji niezespolonej na

podstawie przepisów upoważniających

zamieszczonych w ustawie dotyczącej administracji

rządowej w województwie albo w innych ustawach.



Akty prawa miejscowego są stanowione przez

sejmik województwa, radę lub zarząd powiatu oraz

radę lub zarząd gminy na podstawie przepisów

upoważniających zamieszczonych w ustawach

dotyczących odpowiednich samorządów

terytorialnych albo w innych ustawach.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO

STANOWIONE PRZEZ

WOJEWODĘ

USTAWA

z dnia 5 czerwca 1998 r.

o administracji rządowej w województwie.

Art. 39. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w

ustawie wojewoda oraz organy administracji niezespolonej

stanowią akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze

województwa lub jego części.
Art. 40. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawach lub

innych przepisach powszechnie obowiązujących wojewoda

może wydawać rozporządzenia porządkowe, jeżeli jest to

niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia oraz do

zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.
2. Rozporządzenia porządkowe mogą przewidywać, za

naruszenie ich przepisów, kary grzywny wymierzane na

zasadach i trybie określonych w prawie o wykroczeniach.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO

STANOWIONE PRZEZ ORGANY

ADMINISTRACJI NIEZESPOLONEJ

USTAWA

z dnia 21 marca 1991 r.

o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji

morskiej.

Art. 47. 1. Dyrektorzy urzędów morskich wydają przepisy prawne na

podstawie upoważnień udzielonych im w ustawach.
2. Z zastrzeżeniem art. 48 przepisy, o których mowa w ust. 1, są

wydawane w formie zarządzenia.
3. Zarządzenie dyrektora urzędu morskiego podlega ogłoszeniu w

wojewódzkim dzienniku urzędowym właściwym ze względu na

terytorialny zakres obowiązywania tego zarządzenia.
Art. 48. 1. W zakresie nie unormowanym w przepisach, jeżeli jest to

niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia albo ochrony

środowiska morskiego na morzu, w porcie, przystani oraz w pasie

technicznym - dyrektor urzędu morskiego może ustanawiać przepisy

porządkowe zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania się.
2. Przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 1, ustanawia się w

formie zarządzenia porządkowego.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO

STANOWIONE PRZEZ GMINĘ

USTAWA

z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym.

Art. 40. 1. Na podstawie upoważnień ustawowych gminie

przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego

obowiązujących na obszarze gminy.

2. Na podstawie niniejszej ustawy organy gminy mogą

wydawać akty prawa miejscowego w zakresie:

1) wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych,
2) organizacji urzędów i instytucji gminnych,
3) zasad zarządu mieniem gminy,
4) zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń

użyteczności publicznej.

3. W zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub

innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może

wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony

życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i

bezpieczeństwa publicznego.

Art. 41. 1. Akty prawa miejscowego ustanawia rada gminy w

formie

uchwały

2. W przypadku niecierpiącym zwłoki przepisy

porządkowe może wydać wójt, w formie

zarządzenia

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO

STANOWIONE PRZEZ POWIAT

USTAWA

z dnia 5 czerwca 1998 r.

o samorządzie powiatowym.

Art. 40. 1. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych

w ustawach rada powiatu stanowi akty prawa miejscowego

obowiązujące na obszarze powiatu.

2. Akty prawa miejscowego stanowione są w szczególności w

sprawach:

1) wymagających uregulowania w statucie,
2) porządkowych, o których mowa w art. 41,
3) szczególnego trybu zarządzania mieniem powiatu,
4) zasad i trybu korzystania z powiatowych obiektów i

urządzeń użyteczności publicznej.

Art. 41. 1. W zakresie nieuregulowanym w odrębnych

ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących, w

szczególnie uzasadnionych przypadkach, rada powiatu może wydawać

powiatowe przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony

życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego

albo do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego,

o ile przyczyny te występują na obszarze więcej niż jednej gminy.

Art. 42. 1. Akty prawa miejscowego powiatu stanowi rada

powiatu w formie

uchwały

, jeżeli ustawa upoważniająca do wydania

aktu nie stanowi inaczej.

2. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w art. 41,

w przypadkach niecierpiących zwłoki, może wydać zarząd.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO

STANOWIONE PRZEZ SAMORZĄD

WOJEWÓDZTWA

USTAWA

z dnia 5 czerwca 1998 r.

o samorządzie województwa.

Art. 89. 1. Na podstawie tej ustawy oraz na

podstawie upoważnień udzielonych w innych ustawach i

w ich granicach sejmik województwa stanowi akty prawa

miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub

jego części.

2. Przewodniczący sejmiku województwa podpisuje

akty prawa miejscowego, przyjęte przez sejmik

województwa, niezwłocznie po ich uchwaleniu i kieruje je

do publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

3. Publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym

podlega także uchwała budżetu województwa oraz
sprawozdanie z wykonania budżetu województwa.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba
we Wrocławiu z 2010-01-20, IV SA/Wr 420/09

Cechą odróżniającą akt normatywny generalny od aktu
indywidualnego jest to, iż akt administracyjny indywidualny
reguluje prawne stosunki między organem a daną jednostką
(adresatem aktu) w indywidualnym przypadku, natomiast akt
normatywny ustala normę prawną mającą regulować
pewnej kategorii stosunek społeczny, mogący powstać
między organem a każdą nieznaną z góry jednostką.
Pojęciem „akt normatywny" objęte są wszelkie akty,
które wyznaczają reguły i wzory postępowania, prawnie
wiążące dla adresatów, niezależnie od tego, jaką formę
ma podstawa prawna ich stanowienia i jaki jest ich
zasięg przedmiotowy i podmiotowy, byleby mieściły się
one w kategorii aktów stanowienia, a nie stosowania
prawa. W świetle tego nie da się więc przyjąć, że uchwała w
sprawie nadania imienia szkole ma rangę aktu prawa
miejscowego.

Akty prawa miejscowego są to akty o charakterze normatywnym
podejmowane przez terenowe organy administracji publicznej. Za ich
pomocą organy administracji publicznej w sposób władczy
(jednostronny) określają reguły zachowania dotyczące generalnie
(nieimiennie) oznaczonych kategorii podmiotów w abstrakcyjnie (a
więc również niekonkretnie) wskazanych sytuacjach (P. Lisowski,
Powiat. Z teorii. Kompetencje. Komentarz., red. J. Boć. Wrocław 2001
r., s. 80). Zatem cechą charakterystyczną tego typu aktów jest
wprowadzenie

porządku

prawnego

nowych

norm

prawnych, obowiązujących w sposób generalny i abstrakcyjny
na terenie właściwości danego organu. W przypadku organów
gminy, wydawane przez nich akty prawa miejscowego nakładają
najczęściej na oznaczonych rodzajowo członków społeczności lokalnej
obowiązek oznaczonego zachowania się w sytuacjach wskazanych w
takich przepisach, bądź też przyznają tym podmiotom w określonych
w tych aktach sytuacjach uprawnienia.

Istotna różnica pomiędzy aktem normatywnym

stanowiącym akt prawa miejscowego a aktem

kierownictwa wewnętrznego sprowadza się do

tego, że akt prawa miejscowego rozstrzyga w

sposób

bezwzględny

prawach

obowiązkach

podmiotów

tworzących

wspólnotę samorządową, natomiast akt

kierownictwa wewnętrznego określa jedynie

zadania, organizację oraz obowiązki osób i

jednostek organizacyjnych gminy.

Z aktami prawa miejscowego mamy do czynienia wówczas, gdy
spełniają dwa warunki łącznie: muszą być wydane przez organ, którego
właściwość miejscowa rozciąga się tylko na część terytorium państwa
oraz ma on kompetencje do wydawania przepisów powszechnie
obowiązujących.

Akty prawne stanowione na szczeblu lokalnym jako akty normatywne

powszechnie obowiązujące „nie mogą odnosić się do konkretnej,
jednostkowej, niepowtarzalnej sytuacji. Muszą posiadać cechy
ogólności i abstrakcyjności".

Charakter generalny mają te normy, które określają adresata

poprzez wskazanie cech, nie zaś wymienienie ich z imienia (nazwy).
Generalny charakter może też dotyczyć odniesienia do nazw instytucji,
władz publicznych, a więc do nazw generalnych szczególnego rodzaju.

Natomiast abstrakcyjność normy wyraża się w tym, że nakazywane,

zakazywane albo dozwolone postępowanie ma mieć miejsce w
określonych, z reguły powtarzalnych okolicznościach, nie zaś w jednej
konkretnej sytuacji.

Powszechne

obowiązywanie

oznacza

prawną

możliwość

regulowania postępowania wszystkich kategorii adresatów prawa i
obywateli, organów państwowych, osób prawnych, organizacji
społecznych.

W rezultacie, cechą odróżniającą akt normatywny generalny od aktu

indywidualnego jest to, iż akt administracyjny indywidualny reguluje
prawne stosunki między organem a daną jednostką (adresatem aktu)
w indywidualnym przypadku, natomiast akt normatywny ustala
normę prawną mającą regulować pewnej kategorii stosunek
społeczny, mogący powstać między organem a każdą nieznaną z góry
jednostką. W piśmiennictwie i judykaturze utrwalone zostało
znaczenie pojęcia akt normatywny, zwany też aktem prawotwórczym,
jako akt zawierający normy generalne i abstrakcyjne, tj. normy,
których adresat jest wyodrębniony na podstawie cech ogólnych i
których przedmiot jest określony jako typ zachowania się.

W świetle tego nie da się więc przyjąć, że uchwała w sprawie

nadania imienia szkole ma rangę aktu prawa miejscowego.

Tytuł aktu prawa miejscowego

§ 143. Do aktów prawa miejscowego stosuje się

odpowiednio zasady wyrażone w dziale VI, z wyjątkiem §
141, w dziale V, z wyjątkiem § 132, w dziale II oraz w dziale
I rozdziały 2-7, a do przepisów porządkowych - również w
dziale I rozdział 9, chyba że odrębne przepisy stanowią
inaczej.

Tytuł należy budować zgodnie z zasadami przewidzianymi
dla ustawy oraz rozporządzenia.

Numerowanie tytułów

uchwał

UCHWAŁA NR

nr sesji

nr uchwały

rok

nr sesji – cyfra rzymska;

nr uchwały – cyfra arabska;

rok – dwie ostatnie cyfry (arabskie)
roku

kalendarzowego;

Numeracja aktów normatywnych:

argument z Zasad techniki prawodawczej;

argument z jednolitej konwencji redagowania

aktów normatywnych jednego państwa;

argument z komunikatywności (perspektywa

adresata);

argument

publikowania

aktów

normatywnych

(konsekwencje

dla

powoływania);

argument z braku użyteczności (wyszukiwanie

aktów normatywnych przez ich adresatów);

argument z instrukcji kancelaryjnej, która

prawdopodobnie

inspirowała

praktykę

numerowania.

Określenie przedmiotu aktu prawa miejscowego

rozpoczyna się od zwrotu „w sprawie…”

Rzeczowe określenie przedmiotowe jest w

zasadzie zastrzeżone dla ustaw.

Akty praw miejscowego posługują się
niekiedy określeniami zbliżonymi jedynie
(!) w formie do określeń rzeczowych:
„Statut”, „Regulamin”, „Program” – ZTP
nie przewidują jednak takiej możliwości.

Oznaczenie organu:

Art. 15. 1. Z zastrzeżeniem art. 12 organem

stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy.

2. Jeżeli siedziba rady gminy znajduje się w mieście

położonym na terytorium tej gminy, rada nosi nazwę
rady miejskiej.

Rady Gminy Kamienna Góra
Rada Gminy Czarny Bór

Rada Gminy w Czarnym Borze

UCHWAŁA

RADY GMINY …

z dnia ...

w sprawie ...

UCHWAŁA

RADY POWIATU …

z dnia …

w sprawie …

ZARZĄDZENIE

STAROSTY …

z dnia …

w sprawie …

Rada Powiatu w Jaworze

Rada Powiatu w Świdnicy

Rada Powiatu Jaworskiego

Rada Powiatu Świdnickiego

określenie przedmiotu:

w sprawie …

Często zbędne zwroty:

w sprawie określenia

w sprawie wprowadzenia

w sprawie ustalenia

w sprawie uchwalenia

(...)

w sprawie uchwalenia miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego obrębu

Budziszów

(...)

w sprawie ustalenia górnych stawek opłat

ponoszonych przez właścicieli nieruchomości

za odbieranie odpadów komunalnych

określenie przedmiotu

Zwięzłość

adekwatność

określenia

przedmiotu.

Ułatwienie w poszukiwaniu właściwego aktu.

Tytuł

nie

musi

być

szczegółowym

zreferowaniem treści aktu, rolę tą wypełniają

przepisy ogólne.

Tytuł nie musi/nie powinien powtarzać treści

przepisu upoważniającego.

UCHWAŁA NR XXXVII/71/09

RADY POWIATU WAŁBRZYSKIEGO

z dnia 22 grudnia 2009 r.

w sprawie określenia zasad rozliczania tygodniowego obowiązkowego

wymiaru godzin zajęć nauczycieli, dla których ustalony plan zajęć

jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, zasad

udzielania i rozmiaru obniżek tygodniowego obowiązkowego

wymiaru godzin zajęć nauczycielom, którym powierzono stanowiska

kierownicze w szkołach, placówkach oświatowych i placówkach

opiekuńczo-wychowawczych, zasad zwalniania od obowiązku

realizacji tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć

dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych oraz określenia

tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli

szkół, placówek oświatowych i placówek opiekuńczo-

wychowawczych niewymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 26

stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, a także zasad zaliczania do

wymiaru godzin poszczególnych zajęć w formie zaocznej i w

kształceniu na odległość

w sprawie regulaminu określającego wysokość stawek i

szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom

dodatków za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego,

za warunki pracy, zasady wynagradzania za godziny

ponadwymiarowe oraz godziny doraźnych zastępstw, oraz

wysokość i warunki wypłacania nagród i innych świadczeń

ze stosunku pracy zatrudnionym w poszczególnych

placówkach oświatowych prowadzonych przez Gminę

Miejska Zawidów na rok 2007.

Wersja I

w sprawie regulaminu dodatków, wynagrodzeń za godziny

ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz w

sprawie innych świadczenia dla nauczycieli.

Wersja II
w sprawie dodatków, wynagrodzeń za godziny

ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz w
sprawie innych świadczenia dla nauczycieli

Jeśli treść normatywna zawiera się w załączniku (co
nie jest zalecane) oznaczenie treści normatywnej
powinno znaleźć się w cudzysłowie.

W analizowanym przypadku, jeżeli ów Regulamin
miałby się znaleźć w załączniku określenie
przedmiotu

powinno

wyglądać

sposób

następujący:

UCHWAŁA

RADY GMINY X

z dnia ….

w sprawie „Regulaminu dodatków,

wynagrodzeń, nagród oraz innych świadczeń

dla nauczycieli.”

BUDOWA UCHWAŁY

(przykład tytułu)

UCHWAŁA NR XL/123/03

RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA

z dnia 13 czerwca 2002 r.

w sprawie ustalenia limitu licencji

na wykonywanie transportu

drogowego taksówką w roku

2003.

Rozdział III

ŹRÓDŁA PRAWA

Art. 87.1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa
Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy,
ratyfikowane

umowy

międzynarodowe

oraz

rozporządzenia.
2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa
Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania
organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego.

Art. 94. Organy samorządu terytorialnego oraz
terenowe organy administracji rządowej, na podstawie
i w granicach upoważnień zawartych w ustawie,
ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na
obszarze działania tych organów. Zasady i tryb
wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa.

Art. 92. 1. Rozporządzenia są wydawane przez organy

wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego

upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej

wykonania. Upoważnienie powinno określać organ

właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw

przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące

treści aktu.

Art. 94. Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe

organy administracji rządowej, na podstawie i w

granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają

akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze

działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów

prawa miejscowego określa ustawa.

UPOWAŻNIENIE DO WYDANI AKTU PRAWA MIEJSCOWEGO

GENERALNE SZCZEGÓŁOWE
(zawarte w ustawie samorządowej ) (zawarte w innej

ustawie)

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
siedziba w Szczecinie z 2007-01-16, II SA/Sz 1180/06

wskazać należy, że § 121 rozporządzenia w sprawie "Zasad
techniki prawodawczej", zawiera regulacje dotyczące
zasad powoływania podstawy prawnej rozporządzeń,
przy czym odpowiednio zastosowanie znajduje on również
do aktów prawa miejscowego. Przepis ten stanowi, iż w
sytuacji, gdy upoważnienie ustawowe jest wyrażone w
kilku przepisach, jako podstawę prawną wydania
rozporządzenia przytacza się przepis, który wskazuje
organ upoważniony do jego wydania oraz określa
zakres spraw przekazanych do uregulowania w
rozporządzeniu.

Przykład upoważnienia

ustawowego:

USTAWA

z dnia 21 czerwca 2001 r.

o ochronie praw lokatorów.

Art. 21. 1. Rada powiatu uchwala:

1) wieloletnie programy gospodarowania
mieszkaniowym zasobem gminy,
2) zasady wynajmowania lokali wchodzących

skład mieszkaniowego zasobu gminy,

w tym zasady

i kryteria wynajmowania lokali,

których najem jest

związany e stosunkiem

pracy, jeżeli w

mieszkaniowym

zasobie gminy wydzielono lokale
przeznaczone na ten cel.

OZNACZANIE JEDNOSTEK

REDAKCYJNYCH

UCHWAŁA

RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA

z dnia 13 czerwca 2002 r.

w sprawie ustalenia limitu licencji na wykonywanie

transportu drogowego taksówką w roku 2003.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 41 ust. 1 oraz art. 42

ustawy z dnia 8 marca 1998 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z

2001 r. Nr 142, poz. 1591), w związku z art. 6 ust. 6 ustawy z 6

września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371)

Rada Miejska Wrocławia uchwala, co następuje:

§ 1. 1. Ustala się na rok 2003 limit nowych licencji na wykonywanie

transportu

drogowego taksówką w liczbie 130.

2. Limit obowiązuje na terenie miasta Wrocławia.

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Miasta.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia

Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

Zagadnienie definicji w aktach

prawa miejscowego

§ 149. W akcie normatywnym niższym rangą

niż ustawa bez upoważnienia ustawowego nie

formułuje się definicji ustalających znaczenia

określeń ustawowych; w szczególności w akcie

wykonawczym nie formułuje się definicji, które

ustalałyby znaczenia określeń zawartych w

ustawie upoważniającej.

Uzasadnienie zakazu

definiowania określeń

ustawowych

jeżeli w ustawie znajduje się już definicja, to definicja w
akcie prawa miejscowego zmierza wprost do modyfikacji
treści ustawy;

jeżeli w ustawie nie ma definicji ustawowej, to definicja
w akcie prawa miejscowego i tak zmierza do zmiany woli
ustawodawcy;
ustawodawca nie definiując bowiem jakiegoś wyrażenia
wyraził wolę, aby było ono rozumiana tak jak będzie to
wynikało z użycia reguł wykładni; inaczej: gdyby chciał
zdefiniować jakieś wyrażenie, zrobiłby to.

3) definiując określenie ustawowe za pomocą aktu prawa

miejscowego wkracza się de facto w kompetencje
ustawodawcy.

Rozstrzygnięcie Nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego

Wrocław, z dnia 1 kwietnia 2009 r. (NK.II.0911-16/205/09)

Zgodnie z postanowieniami art. 3 pkt 2 Karty Nauczyciela:

„Ilekroć w ustawie jest mowa o szkołach bez bliższego

określenia – rozumie się przez to przedszkola, szkoły i

placówki oraz inne jednostki organizacyjne wymienione w art.

1 ust. 1 i 1a, a także odpowiednio ich zespoły”. § 1 pkt 2

uchwały nr XXIX/142/2009 podaje z kolei inną definicję

szkoły, stanowiąc: „Ilekroć w uchwale jest mowa o szkole

bez bliższego określenia – rozumie się przez to szkołę, zespół

szkół,

placówkę

oświatową,

placówkę

opiekuńczo-

wychowawczą lub ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, dla których

organem prowadzącym jest Powiat Złotoryjski”.

Regulacja zawarta w przytoczonym przepisie uchwały nr

XXIX/142/2009 okazuje się nieuprawnioną modyfikacją

przepisu ustawowego, co stanowi istotne naruszenie

prawa. Karta Nauczyciela w art. 3 pkt 2 podaje wyraźną

definicję szkoły, wobec czego rada powiatu, w uchwale

będącej aktem prawa miejscowego, absolutnie nie

jest uprawniona do powtarzania definicji legalnych,

ani tym bardziej ich modyfikowania. Brak jest

uzasadnienia prawnego dla stanowienia w akcie prawa

miejscowego o sprawach uregulowanych już w drodze

ustawy. Z istoty aktu prawa miejscowego wynika

niedopuszczalność takiego działania organu realizującego

delegację ustawową, które polega na powtarzaniu bądź

modyfikacji wiążących norm o charakterze powszechnie

obowiązującym.

OZNACZANIE JEDNOSTEK

REDAKCYJNYCH

UCHWAŁA NR XL/123/03

RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA

z dnia 13 czerwca 2002 r.

w sprawie ustalenia limitu licencji na wykonywanie

transportu drogowego taksówką w roku 2003.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 41 ust. 1 oraz art. 42
ustawy z dnia 8 marca 1998 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z
2001 r. Nr 142, poz. 1591), w związku z art. 6 ust. 6 ustawy z 6
września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz.
1371) Rada Miejska Wrocławia uchwala, co następuje:

§ 1

Ustala się na rok 2003 limit nowych licencji na wykonywanie

transportu

drogowego taksówką w liczbie 130.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE AKTÓW

PRAWA MIEJSCOWEGO

Art. 4:

Akty normatywne, zawierające
przepisy powszechnie
obowiązujące, ogłaszane w
dziennikach urzędowych wchodzą
w życie po upływie czternastu
dni od dnia ich ogłoszenia, chyba
że dany akt normatywny określi
termin dłuższy.



Przepisy porządkowe wchodzą w

życie po upływie trzech dni od dnia

ich ogłoszenia.



uzasadnionych

przypadkach

przepisy porządkowe mogą wchodzić w

życie w terminie krótszym niż trzy dni, a

jeżeli zwłoka w wejściu w życie

przepisów

porządkowych

mogłaby

spowodować nieodwracalne szkody lub

poważne zagrożenia życia, zdrowia lub

mienia, można zarządzić wejście w

życie takich przepisów z dniem ich

ogłoszenia.

OGŁASZANIE AKTÓW PRAWA

MIEJSCOWEGO

Art. 13. W wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się:
1) akty prawa miejscowego stanowione przez wojewodę i

organy administracji niezespolonej,
2) akty prawa miejscowego stanowione przez sejmik

województwa, organ powiatu oraz organ gminy, w tym

statuty województwa, powiatu i gminy, (...)
4) akty Prezesa Rady Ministrów uchylające akty prawa

miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy

administracji niezespolonej,
5) wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na

akty prawa miejscowego stanowionego przez: wojewodę i

organy administracji niezespolonej, organ samorządu

województwa, organ powiatu i organ gminy, (...)
9) statut urzędu wojewódzkiego,
10)

inne

akty

prawne,

informacje,

komunikaty,

obwieszczenia i ogłoszenia, jeżeli tak stanowią przepisy

szczególne.

OGŁASZANIE AKTÓW PRAWA

MIEJSCOWEGO

Art. 14:

przepisy porządkowe ogłasza się w drodze

obwieszczeń, a także w sposób zwyczajowo

przyjęty na danym terenie lub w środkach

masowego przekazu;

za dzień ogłoszenia przepisów

porządkowych uważa się dzień wskazany w

obwieszczeniu;

ogłoszenie przepisów porządkowych w

sposób określony w powyżej nie zwalnia z

obowiązku ich ogłoszenia w wojewódzkim

dzienniku urzędowym.

NOWELIZACJA UCHWAŁ

UCHWAŁA

RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA

z dnia 23 czerwca 2003 r.

zmieniająca uchwałę w sprawie ustalenia limitu licencji na

wykonywanie transportu drogowego taksówką w roku 2003.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ustawy z

dnia 8 marca 1998 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142,

poz. 1591), w związku z art. 6 ust. 6 ustawy z 6 września 2001 r. o

transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371) Rada Miejska

Wrocławia uchwala, co następuje:

§ 1. W uchwale z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie ustalenia limitu

licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w roku 2003

(Dz. Urz. Woj. Doln. 2002, Nr 170, poz. 2402) wprowadza się następujące

zmiany:
1) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ustala się na rok 2003 limit nowych licencji na wykonywanie transportu
drogowego taksówką w liczbie 150.”
(...)

UCHWAŁA

RADY GMINY SULIKÓW

z dnia 23 lutego 2002 r.

w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy uczniom

szkół w formie dożywiania

(Wrocław, dnia 27 czerwca 2002 r.)

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591) oraz

art. 16 i art. 34 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o

pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.)

Rada Gminy Sulików uchwala, co następuje:
§ 1. W uchwale nr IV/26/97 Rady Gminy Sulików z dnia 24 maja

1997 r. w sprawie udzielania pomocy uczniom szkół w formie

dożywiania (zmiany: uchwała nr IV/24/98 z dnia 25 kwietnia 1998

r. i uchwała nr XXII/143/2000 z dnia 24 czerwca 2000 r.)

wprowadza się następujące zmiany:
1)

w § 3 po wyrazach "nie przekracza" dodaje się cyfry "200%",

w § 4 wyrazy "kryterium dochodowe określone" zastępuje się

wyrazami "200% kryterium dochodowego określonego".
§ 2. Realizację uchwały powierza się kierownikowi Gminnego

Ośrodka Pomocy Społecznej w Sulikowie.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej

ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

UCHWAŁA

RADY GMINY SULIKÓW

z dnia 27 kwietnia 2002 r.

o zmianie uchwały w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu

pomocy uczniom szkół w formie dożywiania

(Wrocław, dnia 27 czerwca 2002 r.)

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

(Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 16 i art.

34 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy

społecznej (Dz. U. z 1993 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.) Rada

Gminy Sulików uchwala, co następuje:

§ 1. W uchwale nr XL/248/2002 Rady Gminy Sulików z dnia 23

lutego 2002 r. w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy

uczniom szkół w formie dożywiania § 3 otrzymuje następujące

brzmienie:

"§ 3.

Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej

ogłoszenia

Dzienniku

Urzędowym

Województwa

Dolnośląskiego".

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy Sulików.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej

ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

UCHWAŁA

RADY GMINY SULIKÓW

z dnia 29 czerwca 2002 r.

w sprawie zmiany uchwały o zmianie uchwały w sprawie zmiany

uchwały o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie

dożywiania

(Wrocław, dnia 27 września 2002 r.)

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.)

oraz art. 16 i art. 34 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada

1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z

późn. zm.) Rada Gminy Sulików uchwala, co następuje:

§ 1. W uchwale nr XLII/252/2002 Rady Gminy Sulików z dnia 27

kwietnia 2002 r. o zmianie uchwały w sprawie zmiany uchwały

o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie dożywiania § 2

otrzymuje następujące brzmienie:

"§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy

Sulików".

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy Sulików.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej

ogłoszenia

Dzienniku

Urzędowym

Województwa

Dolnośląskiego.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

siedziba we Wrocławiu z 2008-02-26, IV SA/Wr
12/08

Opubl: Wspólnota rok 2008, Nr 42, str. 30

Teza:

Nie można zaakceptować stanowiska, że rady gmin, rady
powiatów i sejmiki województw mogą podejmować
uchwały nie tylko na podstawie wyraźnego upoważnienia
zawartego w ustawie (szczególnego lub generalnego),
ale też na podstawie przepisów rozporządzeń.

Akty prawa miejscowego można stanowić wyłącznie na
w granicach i podstawie ustaw. Wyklucza to
możliwość powoływania się na upoważnienie
zawarte w rozporządzeniach i prowadzi do
wniosku,

że

stanowienie

aktów

prawa

miejscowego

oparciu

upoważnienie

wyprowadzone z aktu podustawowego, uznać
należy za niekonstytucyjne (por. wyrok Trybunału
Konstytucyjnego z 10 grudnia 2002 r., P 6/02, OTK-A z
2002 r., nr 7, poz. 91 dotyczący konstytucyjności
wprowadzenia

opłat

parkowanie

pojazdów

samochodowych na drogach publicznych). Skoro
ustrojodawca w art. 94 zdecydował, że upoważnienia do
stanowienia prawa miejscowego winien udzielać
ustawodawca, to za niedopuszczalne należy uznać
udzielanie tego upoważnienia w akcie podustawowym.
Stanowienie

prawa

miejscowego

podstawie

rozporządzenia jest w istocie działaniem bez podstawy
prawnej, naruszającym regułę wyrażoną w art. 7
Konstytucji RP i skutkującą kwalifikowaną wadą aktu
powodującą jego nieważność.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2004-

11-18, FSK 1188/04

Teza:

Nie jest do zaakceptowania w demokratycznym państwie
prawnym taka sytuacja, aby rada gminy mogła stanowić
o wydaniu aktu prawa miejscowego w sprawach
podatkowych na podstawie upoważnienia ustawowego,
w dniu w którym takie upoważnienie oficjalnie nie
weszło w życie.

PRZEPISY PORZĄDKOWE

§ 143 ZTP:

Do aktów prawa miejscowego stosuje się

odpowiednio zasady wyrażone w dziale VI, z

wyjątkiem § 141, w dziale V, z wyjątkiem §

132, w dziale II oraz w dziale I rozdziały 2-7,

a do przepisów porządkowych - również

w dziale I rozdział 9, chyba że odrębne

przepisy stanowią inaczej.

Przepisy karne

Zamieszcza się tylko wtedy, gdy łącznie
spełnione są dwa warunki:



naruszenie przepisów ustawy nie kwalifikuje się jako
naruszenia przepisów

Kodeksu karnego

Kodeksu

karnego skarbowego

lub

Kodeksu wykroczeń

;



czyn wymagający zagrożenia karą jest związany z treścią
danej ustawy;

Przepisy porządkowe

Np.:
Art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym

3. W zakresie nie uregulowanym w odrębnych

ustawach

lub

innych

przepisach

powszechnie

obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy
porządkowe,

jeżeli jest to niezbędne dla ochrony

życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia
porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.

Kodeks wykroczeń

Art. 54. Kto wykracza przeciwko wydanym z

upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o
zachowaniu się w miejscach publicznych,

podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze

nagany.

Przykłady:

uchwała Rady Miejskiej z dnia [...] r. nr LV/505/10 w
sprawie zakazu wprowadzania do obrotu tzw.
dopalaczy na terenie Gminy I.

uchwała Rady Miejskiej w P. z dnia [...] stycznia 2007 r.
nr

[...]

sprawie

przepisów

porządkowych

regulujących

zasady

używania

(detonowania)

materiałów

pirotechnicznych

charakterze

widowiskowym

Przepis porządkowy

§1. Na terenie województwa dolnośląskiego

zabrania się używania:
1) materiałów lub mieszanin pirotechnicznych
przewidzianych do wytwarzania efektów świetlnych,
dźwiękowych, cieplnych, gazu, dymu lub kombinacji
tych efektów,
2) wyrobów zawierających jeden lub kilka materiałów
pirotechnicznych, przeznaczonych do uzyskania
efektów pirotechnicznych, w tym widowiskowych
- w miejscach publicznych i w innych miejscach, jeżeli
może to spowodować bezpośrednie zagrożenie
bezpieczeństwa dla życia i zdrowia ludzi, mienia oraz
środowiska.

Zarządzenie Nr 308/10

Wójta Gminy Oleśnica

z dnia 15 lipca 2010 r.

w sprawie ograniczenia poboru wody na terenie Gminy

Oleśnica.

Na podstawie art. 40 ust. 3 w związku z art. 41 ust. 2

i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym (tj. Dz. U. z 2001 nr 142 poz. 1591 z późn. zm.)
z uwagi na duży pobór wody z sieci wodociągowej
na

terenie

Gminy

Oleśnica,

związany

długotrwałym brakiem opadów atmosferycznych,
mając na względzie konieczność utrzymania
dostaw wody do odbiorców zarządzam, co
następuje:

§ 1. 1. Wprowadza się zakaz używania wody z sieci
wodociągowej Gminy Oleśnica do celów innych niż
socjalno-bytowe, w godzinach od 12.00 do 24.00, w
następujących miejscowościach: Brzezinka, Bogusławice,
Boguszyce wieś, Cieśle, Dąbrowa, Gęsia Górka, Jenkowice,
Jonas, Kolonia Poniatowice, Ligota Polska, Nowoszyce,
Osada

Leśna,

Ostrowina,

Poniatowice,

Smardzów,

Sokołowice, Spalice, Wszechświęte, Wyszogród, Zarzysko.
2. Zakaz używania wody dotyczy zwłaszcza podlewania
ogródków, terenów zielonych i nawadniania gruntów,
napełniania basenów, oczek wodnych, opryskiwaczy
rolniczych i cystern używanych w budownictwie, mycia
samochodów itp.
3. Naruszenie zakazu, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2
uznaje się jako nielegalny pobór wody.
4.

kontrolowania

przestrzegania

postanowień

niniejszego zarządzenia upoważnieni są pracownicy
Gminnego Przedsiębiorstwa Komunalnego Sp. z o.o. oraz
sołtysi.

Po drugie w omawianym przypadku nie istniały
okoliczności dające podstawę do wydania przepisów
porządkowych. Na pytanie organu nadzoru (pismo
NK.II.MG.0915-61/10 z dnia 17 września 2010 roku)
odnośnie istnienia obiektywnych przesłanek stanowiących
podstawę do utrzymania w mocy zatwierdzonego
zarządzenia Przewodnicząca Rady Gminy Oleśnica
wyjaśniła (pismo SOO.0902-4-4/10 z dnia 22 września
2010 roku), że utrzymanie w mocy zarządzenia
podyktowane

jest

spadkami

ciśnienia

sieci

wodociągowej, w okresie zwiększonych poborów i
koniecznością utrzymania dostaw wody do odbiorców. Nie
można zgodzić się z argumentacją, że spadki
ciśnienia

wody

spowodowane

zwiększonym

poborem i prowadzenie w związku z tym prac
budowlanych stanowią bezpośrednie zagrożenie dla
życia lub zdrowia obywateli albo, że grożą zakłóceniem
porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Z istoty
przepisów porządkowych (policyjnych) wynika, że
stanowią one regulacją o charakterze wyjątkowym i
ostatecznym.

Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Małopolskiego z dnia 23
kwietnia 2010 r., PN.II.0911- 65 -10
W ocenie organu nadzoru rada gminy błędnie uznała, że
materia ujęta w ramach kwestionowanej uchwały nie
jest wystarczająco unormowana w obowiązującym
porządku

prawnym.

Zakaz

używania

materiałów

wybuchowych i pirotechnicznych, określony w uchwale,
zawiera w sobie przepis art. 51 § 1 ustawy z dnia 20 maja
1971 r. - Kodeks wykroczeń, wprowadzający odpowiedzialność
za wykroczenie sprawcy, który krzykiem, hałasem, alarmem
lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny,
spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu
publicznym.

Natomiast

zakaz

sprzedaży

materiałów

pirotechnicznych w handlu okrężnym, określony w uchwale
stanowi modyfikację, regulacji ujętej w ustawie z dnia 21
czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych
do użytku cywilnego oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki
i Pracy z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie wykazu wyrobów
pirotechnicznych (…). Zatem zdaniem organu nadzoru
podjecie kwestionowanej uchwały w istocie powoduje
wkroczenie w obszar regulacji ustawowej celem jej
modyfikacji i dostosowania do lokalnych potrzeb gminy

Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z 2005-06-09, V KK

41/05

We wspomnianym już uzasadnieniu wyroku z dnia 8 lipca 2003 r.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wobec jednoznacznego brzmienia
art. 42 ust. 1 Konstytucji, wyrażającego zasadę wyłączności ustawy w
sferze prawa represyjnego, należy przyjąć, że organy samorządu
terytorialnego nie mogą ustanawiać kary grzywny ani nawet
określić jej granic, a jedynie wskazywać na sankcje
przewidziane przez szczegółowe przepisy o wykroczeniach, w
szczególności w art. 54 KW.

Przepis przewidujący odpowiedzialność za wykroczenie powinien być
tak sformułowany, by między innymi przewidywał wyraźnie
oznaczoną sankcję. Wynika to jednoznacznie z treści omawianego już
art. 42 ust. 1 Konstytucji RP i art. 1 KW, a pośrednio także z art. 40 ust.
4 ustawy o samorządzie terytorialnym.

cd. Podzielić należy, wyrażone już w orzecznictwie Sądu Najwyższego,
poglądy, że przy tworzeniu przepisów o charakterze porządkowym,
mających wyjaśnić swą treścią dyspozycję przepisu o charakterze
"blankietowym" zawierającego już konkretną sankcję (jak np. art. 54 KW),
wystarczające byłoby ogólne odesłanie do odpowiedzialności
przewidzianej w tym przepisie, jeśli tylko przewidywana kara
grzywny miałaby być równa tej, którą ten przepis przewiduje. Takie
odesłanie do sankcji przewidzianej w przepisie Kodeksu wykroczeń (prawie
materialnym) uznać jednak należy za minimum wymagań w tym zakresie.

Innymi słowy, uchwały Rady Miejskiej, aby spełniać minimalne standardy

poprawności legislacyjnej, winny odsyłać do konkretnego przepisu
Kodeksu wykroczeń, i określać konsekwencje prawnomaterialne
wobec tych podmiotów, których te uchwały dotyczą. Tymczasem uchwała
Rady Miejskiej w P., która stanowiła podstawę skazania Jacka B. w niniejszej
sprawie nie spełnia nawet tych minimalnych kryteriów poprawności techniki
legislacyjnej w omawianym zakresie, niewątpliwie bowiem nie odsyła ona do
konkretnego przepisu Kodeksu wykroczeń, i jednoznacznie nie określa
wobec sprawcy prawnomaterialnych konsekwencji naruszenia przez niego
zawartych w niej przepisów.

Trzy rodzaje przepisów porządkowych:

1) Ustalające jedynie czyn zabroniony a w zakresie sankcji
korzystające z treści art. 54 Kodeksu wykroczeń, pod warunkiem, że
dotyczyć będą zachowania się w miejscu publicznym (Kto wykracza
przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym
o zachowaniu się w miejscach publicznych, (…)). Kwestia wątpliwa:
odesłanie.

„Zabrania się..”

2) Ustalające czyn zabroniony i przewidujące karę grzywny za ich

naruszenie:
„Kto …, podlega karze grzywny.”.

3) Ustalające czyn zabroniony, inne niż wymienione w pkt 1, i nie

przewidujące za jego popełnienie sankcji.

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56
Slide 57
Slide 58
Slide 59
Slide 60
Slide 61