Koncepcje systemowe
Podstawowe założenia
• Człowiek jest istotą społeczną, elementem
systemu, jego zachowanie jest pochodne w
stosunku do tego co społeczne
• Najważniejszym systemem, w którym
funkcjonuje człowiek jest rodzina – system,
który charakteryzuje się dwoma cechami:
tendencją do utrzymania homeostazy i
równocześnie tendencją do zmiany
• Podstawowe elementy systemu to
struktura (role), zasady pełnienia ról i
sposoby wymiany informacji
Cele rodziny jako systemu
Rodzina jest systemem, którego
główne zadania to:
- Zapewnienie jej członkom
zaspokojenia indywidualnych
potrzeb
- Realizacja zadań: urodzenie i
wychowanie dzieci
Struktura rodziny (S.
Minuchin)
• Struktura to sieć funkcjonalnych
wymagań, określający sposób, w jaki
członkowie rodziny pozostają w
interakcji
• System rodzinny składa się z
hierarchicznych podsystemów:
- małżeńskiego
- rodziców
- rodzeństwa
Cechy systemu
rodzinnego
• Najistotniejszą cechą systemu rodzinnego są
granice – reguły przynależności, interakcji i
komunikowania się, które mogą być:
- jasne – pozwalają na wzajemną wymianę,
zrozumienie i bliskość bez naruszania
autonomii
- sztywne – mała przepuszczalność, rzadka
wymiana informacji, izolacja między
podsystemami
- rozmyte – zbyt przepuszczalne, częsta ale
chaotyczna wymiana informacji,
uniemożliwiająca autonomię
Sposoby komunikowania się
(P. Watzlawick)
• Komunikowanie się partnerskie –
koncentrowanie się na partnerze ale także na
sobie
• Komunikowanie się bezpośrednie – kierowanie
komunikatów wprost do rozmówcy
• Komunikowanie się otwarte – treści osobiste
dostosowane są do własnych potrzeb a poziom
otwartości podlega kontroli
• Efektywności komunikowania się służą
informacje zwrotne dotyczące: zachowań
partnera oraz uczuć wywołanych
zachowaniami partnera
c.d.
• Komunikowanie się symetryczne –
partnerzy są na tych samych pozycjach
a przekazywane treści są w znacznym
stopniu zależne od każdego z partnerów
• Komunikowanie się komplementarne –
partnerzy różnią się pozycją, jeden z
nich jest aktywny a drugi bierny; jeden
opiekuje się, drugi przyjmuje opiekę –
zachowania uzupełniają się
Cechy komunikowania się
• Każde zachowanie się jest przekazywaniem
informacji na dwóch poziomach:
- informacji o treści
- informacji o relacji między partnerami
komunikacji
• Komunikowanie się ma charakter cyrkularny –
zachowanie komunikacyjne jest reakcją na czyjś
komunikat – odrzucenie zasady przyczynowości
• Sprzeczność między poziomami prowadzi do
przerwania interakcji i zaniechania działania lub
do działania mającego na celu odrzucenie
partnera
Zaburzenia komunikacji
• Podwójne wiązanie (G. Bateson) -
sposoby informowania się wewnętrznie
sprzeczny, a działania są niemożliwe do
zrealizowania
• Pseudowzajemność (L.Wynn)
• Odmienne sposoby porządkowania
napływających informacji (P. Watzlawick)
• Zaprzeczanie treściom ukrytym
Zaburzenia struktury
• Patologiczne triady:
- koalicje międzypokoleniowe
- koalicje niejawne
- koalicje zaprzeczane
• Zbyt sztywne lub rozmyte granice –
zakłócają relacje między potrzebą stałości i
zmiany
• Zatarcie granic między pokoleniami
• Zjawisko delegowania
Zaburzenia zasad
funkcjonowania systemu
• Zasada lojalności rodzinnej
(Boszormenyj-Nagy)
• Unikanie zaakceptowania
rzeczywistości, w tym zasady
uporządkowania (Dell)
• Próby kontrolowania innych
• Dążenie do wpływania na określony
sposób zachowania innych
Cele terapii systemowej
• Zmiana struktury rodziny (granice,
triady, role, spójność)
• Zmiany zasad (zachowania
podtrzymujące problem, transmisja
międzygeneracyjna)
• Zmiany relacji emocjonalnych
(koluzja, detraingulacja, separacja
• Zmiany w narracji historii rodziny
Metody zmiany
• Przeformułowanie
• Pytania cyrkularne
• Odtwarzanie interakcji rodzinnych
• Techniki paradoksalne –
przepisywanie objawu
• Genogramy
• Psychoedukacja