background image

1

Teoria Heckschera-

Ohlina:

 Zróżnicowanie 

wyposażenia w czynniki 

produkcji podstawą 

międzynarodowej

 wymiany  handlowej

Dr Mieczysław Szostak

Starszy wykładowca w Instytucie MSG

background image

2

Główne zagadnienia

1.

Rys historyczny i założenia twierdzenia Heckschera-Ohlina.

2.

Twierdzenie H-O: Formuła matematyczna  przedstawiająca 

zróżnicowanie względnego wyposażenia w zasoby kapitału i 

pracy.

3.

Twierdzenie H-O: Przykład liczbowy dotyczący Polski, 

Niemiec 
i Litwy.

4.

Twierdzenie H-O: Formuła matematyczna  przedstawiająca 

zróżnicowanie pod względem „czynnikochłonności”.

5.

Istota podstawowego twierdzenia Heckschera-Ohlina.

6.

Graficzne ujęcie twierdzenia Heckschera-Ohlina.

7.

Twierdzenie Heckschera-Ohlina-Samuelsona o 

wyrównywaniu się cen czynników produkcji.

8.

Twierdzenie Stolpera-Samuelsona o wpływie wyrównywania 

się cen na realne dochody właścicieli czynników produkcji.

9.

Wyniki empirycznej weryfikacji teorii Heckschera-Ohlina: 

Paradoks Leontiefa.

background image

3

1. Rys historyczny i założenia 

twierdzenia Heckschera-Ohlina

• Szwedzki ekonomista E. Heckscher opublikował w swym 

ojczystym języku zarys nowego podejścia do teorii handlu 
zagranicznego w 1919 r., zaś jego kolega - B. Ohlin rozwinął 
tę koncepcję trochę później we własnej pracy doktorskiej. 
Jednak książka Ohlina wydana została po angielsku w 1933 r., 
zaś artykuł Heckschera ukazał się w USA dopiero w 1950 r. 

• Założenia koncepcji Heckschera-Ohlina (w skrócie: H-O) 

powtórzeniem większości założeń klasycznej teorii handlu 
międzynarodowego. Ale nowym, charakterystycznym dla tej 
teorii założeniem jest uznanie, że poszczególne kraje 
posiadają różnej wielkości czynniki produkcji, tj. są odmiennie 
wyposażone w czynniki produkcji (jedne są względnie bogate, 
a inne - ubogie w dany czynnik)

   

background image

4

2. Twierdzenie Heckschera-Ohlina: 
Formuła
     matematyczna  przedstawiająca 
zróżnicowanie
     względnego wyposażenia w zasoby 
kapitału i pracy

----   Kwestię względnie bogatego lub ubogiego wyposażenia 
określonego kraju w czynniki produkcji, tj. pracę i kapitał 
można przedstawić tak w ujęciu fizycznym, jak też w ujęciu 
pieniężnym (cenowym). 

----   W podręczniku podane ujęcie fizyczne, tj. porównanie 
wielkości mierzonego w jednostkach fizycznych zasobu 
każdego z tych 2 czynników wytwórczych.

----   Jeśli - porównując 2 kraje - stwierdzimy, że w jednym z 
nich relacja zasobów kapitału do pracy jest większa niż w 
drugim, wówczas oznaczać to będzie, że pierwszy z nich jest 
względnie bogaty(=bardzo zasobny) w kapitał, a  względnie 
ubogi (= mało zasobny) w pracę. W drugim kraju będzie 
odwrotnie.

----   Można to zapisać , używając następującej formuły 
matematycznej: 

background image

5

3. 

Twierdzenie Heckschera-Ohlina: 

Przykład

     liczbowy dotyczący Polski, Niemiec i 

Litwy

---   W podanym przykładzie liczbowym liczba ludności 
traktowana jako miernik wyposażenia danego kraju w zasoby 
pracy, wielkość PKB uznana za miernik wyposażenia w 
kapitał, a powierzchnia odzwierciedla wielkość zasobu ziemi. 

---   Gdybyśmy analizę ograniczyli do porównania jedynie 
przytoczonych danych w wyrażeniu absolutnym dotyczących 3 
omawianych krajów, to stwierdzilibyśmy, ze Niemcy są bogato 
wyposażone (=zasobne) we wszystkie trzy czynniki produkcji, 
bo mają największą ludność, PKB i obszar. Jednocześnie Litwę 
trzeba byłoby uznać za kraj znacznie uboższy pod względem  
wyposażenia w czynniki wytwórcze w porównaniu nie tylko z 
Niemcami, ale też z Polską.
---  Ale powyższe dane nie ilustrują odpowiednio twierdzenia H-
O, bo nie pokazują względnych różnic wyposażenia w czynniki 
produkcji między tymi krajami. 

background image

6

Twierdzenie Heckschera-Ohlina: 

Przykład 

liczbowy (c.d.)

---   Aby we właściwy sposób pokazać teorię H-O, niezbędne 
jest porównanie względnych mierników zasobności 
rozpatrywanych krajów w pracę (tj. gęstość zaludnienia), w 
kapitał (PKB per capita) i ziemię (PKB/powierzchnia).

---  Przy wzięciu pod uwagę tylko podanych względnych 
mierników pracy
i kapitału, Niemcy są krajem względnie lepiej niż Polska i 
Litwa wyposażonym
w kapitał. Jednocześnie Polska jest bardziej zasobna w kapitał 
niż Litwa.
--- Z kolei analizując zróżnicowanie względnego wyposażenia 
w pracę i ziemię, należy stwierdzić, że Niemcy są krajem 
relatywnie lepiej niż Polska i Litwa wyposażonym w pracę, a 
względnie mało zasobnym w ziemię.

background image

7

4. Twierdzenie Heckschera-Ohlina: 
Formuła
     matematyczna  przedstawiająca 
zróżnicowanie 
     pod względem „czynnikochłonności”

---   Zgodnie z podanymi poprzednio  założeniami teorii H-O, 
przyjmuje się, że jeden z produkowanych towarów jest 
pracochłonny, a drugi – kapitałochłonny. 
---   Można zatem stwierdzić, że dobro „a” jest względnie 
kapitałochłonne
w porównaniu z dobrem „b”, jeśli relacja kapitału do pracy 
potrzebnej
do produkcji pierwszego z tych dóbr jest wyższa niż w 
przypadku drugiego dobra. 

---   Ilustruje to poniższa formuła matematyczna:

background image

8

5. Istota podstawowego twierdzenia 

Heckschera-Ohlina

--- 

W myśl teorii H-O, o międzynarodowym podziale pracy 

i kierunkach specjalizacji produkcyjnej poszczególnych 
krajów przesądzają posiadane przez nie zasoby 
czynników produkcji. Oznacza to, że specjalizacja 
w zakresie wymiany międzynarodowej wynika z 
istniejącego zróżnicowania krajów w zakresie 
względnego wyposażenia (=zasobności) w czynniki 
wytwórcze. 

---  Istotę twierdzenia H-O można sformułować 
następująco:

 

Każdy kraj eksportuje te towary, do 
wytworzenia których zużywa się relatywnie 
dużo czynnika produkcji względnie obfitego w 
tym kraju. Natomiast importuje on 
równocześnie takie towary, których produkcja 
wymaga relatywnie dużo czynnika wytwórczego 
względnie rzadkiego w rozpatrywanym kraju. 

background image

9

6. Graficzne ujęcie twierdzenia 

Heckschera-Ohlina

ZAŁOŻENIA  do rys. 
4.1:

Przykład Polski i 

Niemiec.

-  Produkcja tylko 2 
towarów: odzieży i 
samochodów.

-  Produkcja 
samochodów wymaga 
względnie dużo kapitału, 
a produkcja odzieży – 
relatywnie dużo pracy.

-  Polska ma względnie 
duże zasoby pracy, a 
Niemcy są relatywnie 
dobrze wyposażone w 
kapitał. 

-  Krzywa możliwości 
produkcyjnych Niemiec 
spłaszczona do osi 
„samochody”, bo ten 
kraj względnie bogaty w 
kapitał (Polska - odzież, 
bo relatywnie bogata w 
pracę). 

- Społeczne krzywe 
obojętności 
konsumentów (I i II) 
wspólne, bo jednakowe 
preferencje.

-  W sytuacji 
GOSPODARKI 
ZAMKNIĘTEJ PUNKTY 
RÓWNOWAGI: A dla 
Niemiec, A

1

 dla Polski.

background image

10

Graficzne ujęcie twierdzenia 

Heckschera-Ohlina 

w warunkach gospodarki otwartej

W gospodarce 
otwartej Polska może 
specjalizować się w 
wytwarzaniu względnie 
pracochłonnej odzieży 
(zwiększając produkcję 
z punktu A

1

 do B

1

).

- Niemcy specjalizują 
się
w wytwarzaniu 
relatywnie 
kapitałochłonnych 
samochodów 
(przesunięcie 
z punktu A do B).

- 

Na rys. 4.1.b przyjęto, 

że przy relacjach 
wymiennych
 1S=1O 
punkt O jest nowym 
PUNKTEM 
RÓWNOWAGI
 (bo 
prosta o nachyleniu 
1/1 jest  styczna  do  
społecznej krzywej 
obojętności konsum. 
oraz do krzywych 
możliwości 
produkcyjnych obu 
krajów.

- ZACZERNIONE 
TRÓJKĄTY to 
KORZYŚCI KRAJÓW 
z wymiany handlowej
.

background image

11

7. Twierdzenie Heckschera-Ohlina-

Samuelsona

     o wyrównywaniu się cen 

czynników produkcji

-   Wykorzystując twierdzenie H-O, P. A. Samuelson sformułował tezę, że handel 
zagraniczny powoduje  zjawisko wyrównywania się cen czynników produkcji.

-   Wraz ze specjalizacją określonego kraju w produkcji dobra, odznaczającego się 
dużym zużyciem czynnika tam względnie obfitego, następuje wzrost popytu na ten 
czynnik produkcji (np. w Polsce na pracę) i podnosi się jego cena. Natomiast wobec 
ograniczania produkcji krajowej dobra wymagającego zużego zużycia czynnika 
względnie rzadkiego (np. w Polsce – kapitału), powinien spaść nań popyt, a jego cena 
musi obniżyć się.

-   Skoro podobne zmiany zachodzą w innych krajach, to w warunkach wolnego handlu 
następuje wyrównywanie się w skali międzynarodowej cen czynników wytwórczych. 

-    Powyższe twierdzenie obecnie nazywane jest – od nazwisk jego autorów – 

twierdzeniem Heckschera-Ohlina-Samuelsona

.

- Przyjmując, że 
stopa 
procentowajest 
ceną kapitału, a 
płaca jest ceną 
pracy, można 
zapisać relacje 
cen
 kapitału i 
pracy w postaci 
FORMUŁY 
MATEMATYCZNE
J
.

background image

12

Graficzne ujęcie wyrównywania się 

cen czynników produkcji

- 

Na osi poziomej relacje 

stopy procentowej i 
płacy 
w Polsce i w Niemczech.

- Na osi pionowej cena 
samochodów wyrażona
w odzieży.

- W gospodarce 
zamkniętej równowaga w 
punktach  A
i A

1

 (różne relacje cen 

czynników i towarów).

- W gospodarce otwartej 
równowaga w punkcie B, 
bo wyrównanie relacji 
cen czynników produkcji 
w obu krajach (przy 
zrównaniu cen samoch. 
wyraż. w odzieży).

- W praktyce jednak 
płace
i stopy procentowe różne 
w Polsce i w Niemczech 
(z racji uproszczających 
założeń).

background image

13

8. Twierdzenie Stolpera-Samuelsona o 
wpływie
    wyrównywania się cen na realne 
dochody właścicieli
    czynników produkcji

-   Przykładowo, jeśli Polska  specjalizuje się w produkcji 
pracochłonnej odzieży, 
to wzrost ceny pracy (tzn. płacy) będzie szybszy niż podwyżka cen 
odzieży, bo 
jednocześnie następuje spadek ceny kapitału (jako czynnika 
względnie rzadkiego).
-   Skoro kapitał jest faktycznie niezbędny także do produkcji 
odzieży, to spadek 
stopy procentowej przyczynia się do wolniejszego wzrostu cen 
odzieży w stosunku 
do dynamiki wzrostu płacy pracowników wytwarzających odzież. 

-    Płace stanowią zaś realne dochody pracowników jako właścicieli 
pracy, czyli – czynnika relatywnie obfitego w polskich warunkach. 

-   Powyższe rozumowanie oparte na analizie polskiego przykładu 
świadczy
o trafności efektu Stolpera-Samuelsona.

background image

14

9. Wyniki empirycznej weryfikacji 

teorii

        Heckschera-Ohlina: Paradoks 

Leontiefa

-   Próbę empirycznej weryfikacji teorii H-O podjął 
amerykański noblista 
W. Leontief, wykorzystując pionierską metodę przepływów 
międzygałęziowych.

background image

15

Późniejsze próby empirycznej 

weryfikacji teorii Heckschera-

Ohlina

-  Poddając w wątpliwość wyniki analizy empirycznej i trafność 
paradoksu Leontiefa, kolejni ekonomiści (m.in. D.B. Keesing, 
J. Haringan  i R. Baldwin w ) próbowali wyjaśniać źródła tego 
paradoksu oraz  weryfikować pozytywnie teorię H-O w 
szczególności przy uwzględnieniu koncepcji kapitału 
ludzkiego 
(tj. akcentując potrzebę wydatków kapitałowych na 
kształcenie).

-   Z przedstawionej w podręczniku tablicy, pokazującej  
eksport pracy netto 
zawarty w wywozie polskich towarów do Niemiec w okresie 
1989-2000 r., wynika, że weryfikacja trafności teorii H-O w 
kontekście handlu Polski 
z Niemcami jest niezwykle trudna  (z racji różnych kierunków 
zmian danych empirycznych).


Document Outline