1
ROLA CEŁ I
BARIER
POZATARYFOWYC
H
W HANDLU
MIĘDZYNARODOWY
M
Prezentacja do wykładów z
MSG I
Dr Mieczysław SZOSTAK -
Instytut MSG
.
2
Główne zagadnienia:
1. CŁA - Pojęcie i rodzaje.
2. Zróżnicowanie mechanizmu działania i skutków ceł
importowych w małych i dużych krajach.
3. Koncepcja optymalnego cła importowego.
4. Średnia stawka celna i stopień protekcji celnej.
5. BARIERY POZATARYFOWE - Charakterystyka ogólna.
6. Ograniczenia ilościowe importu, ich konsekwencje
gospodarcze i malejący zakres praktyczny.
7. Specyfika działania tzw. dobrowolnych ograniczeń
eksportowych.
8. Normy techniczne i sanitarne oraz inne bariery
pozataryfowe.
9. Negatywny wpływ subsydiowania produkcji krajowej
i eksportu na handel międzynarodowy.
10. Dumping i działania antydumpingowe.
11. NAJWAŻNIEJSZE KONKLUZJE.
3
1. CŁA - Pojęcie i rodzaje
•
Cło (dawniej myto) jest specyficzną opłatą
pobieraną przez państwo przy przekraczaniu
przez towar granicy celnej danego kraju.
•
Jest to najstarszy i najczęściej stosowany
instrument (środek) zagranicznej
polityki handlowej
o charakterze działania podobnym do podatków
(ponieważ dla przedsiębiorstw oraz dla
konsumentów jest kosztem; zaś dla państwa to
źródło wpływów budżetowych i narzędzie
polityki ekonomicznej).
•
We współczesnej gospodarce światowej
dominują cła importowe, podczas gdy bardzo
rzadko nakłada się cła eksportowe (tylko w
niektórych krajach słabo rozwiniętych oraz
naftowych) i cła tranzytowe.
4
Pojęcie i rodzaje ceł (c.d.)
• Według kryterium celu wyodrębnia się cła
fiskalne (zapewniają głównie wpływy budżetowe)
obok ceł ochronnych (chroniących producentów
krajowych przed zagranicznymi konkurentami).
• Zależnie od sposobu obliczania wysokości opłat
celnych można wyróżnić cła ad valorem (%
wartości celnej towaru), specyficzne (stawka od
ilości towaru) i cła mieszane (np. opłata za 1 kg
plus % od wartości).
• Taryfa celna zawiera wykaz towarów
(klasyfikacja wg grup i pozycji) oraz
obowiązujących stawek celnych.
Z racji stosowania preferencji celnych zazwyczaj
taryfy wielokolumnowe (a nie jednokolumnowe).
5
2. Zróżnicowanie mechanizmu działania i
efektów ceł
importowych w małych i dużych
krajach
- Zróżnicowanie
ekonomicznych
skutków ceł importowych od
wielkości kraju (zależnie od
tego, czy jego popyt wywiera
wpływ na ceny światowe).
MODEL MAŁEGO KRAJU
Etap I: Przed wprowadzeniem
cła importowego
(np. import samoch. do Polski)
D
k
- Krzywa podaży krajowej
S
k
- Krzywa popytu krajowego
P
ś
- Cena światowa (=krajowa)
Q
2
- Całkowity popyt krajowy
Q
1
- Produkcja krajowa
Q
2
-Q
1
= Wielkość importu
Trójkąt zaciemniony ACH =
= Nadwyżka producentów
kraj.
6
Mechanizm i skutki ceł importowych w
małym kraju
Etap II: Wprowadzenie
cła importowego
Pc –Nowa cena światowa
Q
3
-Q
1
= W
zrost prod. kraj.
Q
2
-Q
4
= S
padek popytu
ogólnego na samochody
Import Q
4
-Q
3
<Q
2
-Q
1
Suma pól a+b+c+ d =
= Spadek nadwyżki
kons. (z BCD do DGF)
Pole c = Fiskalny efekt
cła
(Wpływy budżetu z ceł)
Pole a = Redystrybucyjny
efekt cła (Przyrost
nadwyżki
producentów krajowych).
7
Mechanizm i skutki ceł w małym
kraju (c.d.)
Trójkąt b =
Efekt protekcyjny cła
(=Strata
konsumentów,
bo droższe samochody)
Trójkąt d =
Efekt konsumpcyjny cła
(=Strata
potencjalnych konsumentów)
Bilans strat i korzyści
z tytułu wprowadzenia ceł w małym kraju:
Suma strat konsumentów = a+b+c+d
Korzyści producentów krajowych = a
Korzyści budżetu państwa = c
Straty netto = b+d (tj. utracone
potencjalne korzyści z handlu
zagranicznego)
8
Mechanizm i skutki
wprowadzenia ceł importowych
w dużym kraju
MODEL DUŻEGO KRAJU
Definicja dużego kraju: To taki kraj, którego popyt jest aż tak
wielki, że wywiera on wpływ na ceny światowe (np. USA,
Japonia, Chiny, Niemcy itp).
Etap I: Skutki ekonomiczne wprowadzenia ceł importowych
dla rynku wewnętrznego dużego kraju
- Przykład : Import polskiej szynki przez USA (rys. 8.2.a):
- Ilustracja graficzna mechanizmu działania – rys. 8.2.a oraz
8.2.b. (Oznaczenia jak na rys. 8.1.b).
- Ponadto też wystąpi ograniczenie importu oraz wzrost
produkcji krajowej.
- EFEKTY - redystrybucyjny, protekcyjny, fiskalny i
konsumpcyjny:
Jak poprzednio, ale dodatkowo konsekwencje dla polskiego
rynku
(bo spadek ceny światowej= P
d
).
9
Ilustracja skutków ekonomicznych ceł
importowych dla rynku wewnętrznego
dużego kraju
10
Ilustracja skutków dla rynku
światowego ceł
importowych
wprowadzonych przez duży kraj
11
Konsekwencje dla rynku światowego
ceł importowych wprowadzonych przez
duży kraj
Etap II: Skutki ekonomiczne wprowadzenia ceł w
dużym kraju (np. w USA) dla rynku światowego:
• Aby ograniczyć ujemne oddziaływania amerykańskich ceł
importowych na popyt (np. na polskią szynkę), producenci i
eksporterzy z małego kraju obniżają swoje ceny na rynku
wewnętrznym oraz ceny towarów eksportowanych do
poziomu p
d
.
• Wzrost popytu wewnętrzn. (z Q
1
do Q
3
) w Polsce mniejszy niż
spadek popytu USA (z Q
2
–Q
1
do Q
4
-Q
3
). Zastąpienie części
zmniejszonego popytu zagranicznego zwiększonym popytem
krajowym oznacza, że następuje częściowa incydencja ceł.
• Dzięki spadkowi cen na towary importowane przez USA (przy
ich niezmienionych cenach eksportowych) poprawiają się
relacje cenowe w handlu zagranicznym tego kraju, czyli –
pojawia się efekt terms of trade. Ilustracją tego efektu jest
prostokąt e na wcześniej zamieszczonym rys.8.2.a,
obrazujący część cła praktycznie finansowanego przez
polskich eksporterów.
12
Konsekwencje dla rynku światowego
ceł
importowych wprowadzonych przez
duży kraj (c.d.)
Bilans strat i korzyści
z tytułu wprowadzenia ceł w dużym kraju:
straty konsumentów = a+b+c+d
korzyści producentów krajowych = a
korzyści budżetu państwa = c
korzyści z poprawy terms of trade = e
Straty netto
= b+d-e : Są to utracone
potencjalne korzyści z handlu zagranicznego
minus efekt terms
of trade.
WNIOSEK: Jeśli e<b+d, to wprowadzenie ceł
przynosi stratę netto, lecz przy e>b+d saldo
powyższego bilansu
jest korzystne dla dużego kraju.
13
3. Koncepcja optymalnego cła
importowego
• Taką wielkość cła importowego, która pozwala na
maksymalizację korzyści przez wprowadzający je DUŻY
KRAJ, określa się mianem cła optymalnego.
• Wysokość cła optymalnego zależy od elastyczności
popytu i podaży na dany towar na rynku światowym oraz
w samym kraju wprowadzającym celną opłatę importową.
• Im bardziej światowa podaż jest nieelastyczna (np. na
artykuły rolne), tym większa gotowość eksporterów do
obniżek cenowych
i większe możliwości podwyżki cła importowego przez
duży kraj. Temu ostatniemu sprzyja też sztywna cenowa
elastyczność popytu
na dany towar w innych krajach, bo wtedy eksporterzy
mają małe szanse sprzedaży go po niższych cenach gdzie
indziej.
14
Koncepcja optymalnego cła
importowego (c.d.)
• Możliwości stosowania ceł optymalnych (i podnoszenia
opłat celnych) większe także wtedy, gdy występują
nieduże cenowe elastyczności popytu i podaży na rynku
wewnętrznym dużego kraju.
• Szanse wprowadzenia cła optymalnego w imporcie jest
uzależnione ponadto od reakcji (zgody) poważnych
partnerów zagranicznych na maksymalizację własnych
interesów przez duży kraj, gdyż odbywa się to kosztem
tych pierwszych i jest nieracjonalne w skali całej
gospodarki światowej (bo przesuwa część produkcji od
wytwórców tańszych do droższych).
• Groźba wprowadzenia przez zagranicznych partnerów
handlowych ceł odwetowych (retaliacyjnych) ogranicza
zapędy
do polityki nadmiernej protekcji celnej ze strony
dużych krajów.
15
4. Średnia stawka celna i
stopień
protekcji celnej
• Uproszczoną miarą ogólnego stopnia
protekcji celnej rynku wewnętrznego (tj. jego
ochrony poprzez stosowanie ceł importowych)
poszczególnych krajów jest
średnia stawka
celna.
• Nieważona
średnia stawka celna obliczana
jako iloraz sumy stawek ceł importowych (w
%) i liczby ich rodzajów.
• Ważona
średnia stawka celna jest ilorazem
wielkości krajowych wpływów z ceł i całości
wydatków importowych (uwzględnia zatem
wagę różnych grup towarów w imporcie
danego kraju).
16
Średnia stawka celna i stopień
protekcji celnej (c.d.)
•
Formuła nominalnej stopy protekcji celnej
:
SP
n
= C/P
gdzie: C – cło importowe w ujęciu pieniężnym (np.100 zł);
SP
n
=
100/200 = 0,50
P - cena światowa danego towaru (np. 200 zł);
•
Formuła efektywnej stopy protekcji celnej
:
SP
e
=
W
c
-W
Przykład: SP =
200-100
= 1,0
W
gdzie:
W - krajowa wartość dodana w warunkach wolnego handlu
(bez ceł);
W
c
- krajowa wartość dodana przy stosowaniu protekcji celnej.
• PRZYKŁADOWO w Polsce w 1998 r. SP
e
wynosiła: 55% na
produkty rolne pochodzenia zwierzęcego, 10% na środki
transportu, 0,8% na materiały budowlane, była zaś ujemna na
wyroby precyzyjne, papiernicze i pasze (co oznaczało, że - przy
istniejących cenach - producenci krajowi byli w sytuacji gorszej
od ich konkurentów zagranicznych).
100
17
Zróżnicowanie średnich stawek celnych
nakładanych
na światowy import w przekroju
głównych grup towarów w 2002 r.
(według danych WTO)
Komentarz: Cła nakładane na import towarów przemysłowych wynosiły
najczęściej 0-20%.
Znacznie rzadziej trzeba było płacić cła przy imporcie artykułów
rolnych (stawki 0-10%). Natomiast import surowców górniczych
zazwyczaj nie był i nie jest obciążany cłem.
18
Zmiany średnich ważonych stawek ceł
importowych
w państwach wysoko rozwiniętych i w
krajach słabo rozwiniętych w latach
1990-2002 (według WTO w %)
Komentarz:
Średnie stawki celne w całym analizowanym okresie były
w KWR 2-3 niższe niż w KSR. Podczas gdy w latach 1990-1998 w obu
grupach krajów dominowała tendencja do stopniowego obniżania ceł,
to w okresie 2000-2002 r. stawki celne przestały spadać.
19
Ewolucja ważonych stawek celnych
nakładanych przez kraje wysoko
rozwinięte na import w przekroju
głównych grup krajów w latach 1990-2002
(w %)
Komentarz:
Stawki ceł nakładanych przez rządy KWR na towary
importowane były najniższe w przypadku przywozu z innych KWR.
Natomiast import z krajów nowo uprzemysłowionych (Uwaga!!! Błędna
nazwy na rysunku) od 1994 r. „obkładany”
był relatywnie wysokimi cłami.
20
Zróżnicowanie stawek ceł importowych i
ograniczeń handlowych mierzonych
wskaźnikiem TRI w krajach wysoko i
słabo rozwiniętych w latach 1997-2000
Komentarz:
Trade Restrictiveness Index (TRI) jest syntetycznym
wskaźnikiem, który pozwala na pokazanie wpływu ceł i innych barier
handlowych na import poszczególnych krajów. TRI=1 oznacza brak
barier importowych. Przy TRI=10 restrykcyjność osiąga maksymalny
poziom. Powyższe dane pochodzą z opracowania MFW z 2001 r.
21
5. BARIERY POZATARYFOWE:
Charakterystyka ogólna
• Pozataryfowe instrumenty polityki handlowej (zwane
też barierami pozataryfowymi, czyli - pozacelnymi)
to wszystkie inne środki tej polityki poza cłami.
• Zazwyczaj dzieli się je na
trzy poniższe grupy
.
• Pierwszą ich grupę stanowią bariery parataryfowe,
tj. środki o mechanizmie działania podobnym do ceł.
• Są to podatki importowe na towary luksusowe,
opłaty
za czynności celno-administracyjne, depozyty
importowe oraz opłaty wyrównawcze (choć te
ostatnie zostały już zakazane przez WTO).
22
Charakterystyka ogólna barier
pozataryfowych (c.d.)
• Do drugiej grupy barier pozataryfowych trzeba
zaliczyć zakaz importu lub eksportu,
ograniczenia dewizowe (przy braku lub
niepełnej wymienialności waluty krajowej) oraz
utrzymywanie państwowego monopolu handlu
zagranicznego.
• Do trzeciej, najważniejszej obecnie grupy
barier pozataryfowych należą: ograniczenia
ilościowe importu, tzw. dobrowolne
ograniczenia eksportu, normy techniczne i
sanitarne, zakupy rządowe, wymóg składnika
krajowego, jak też subsydia dla produkcji
krajowej i eksportowej oraz dumping i
postępowanie antydumpingowe.
23
6. Ograniczenia ilościowe importu, ich
konsekwencje
gospodarcze i malejący zakres
praktyczny
• Ograniczenia, kwoty lub kontyngenty ilościowe to
wyznaczone przez państwo ilości lub wartości
określonych towarów, których import jest oficjalnie
dopuszczony w określonym czasie
(zazwyczaj ustalane są rokrocznie).
• Celem kwot ilościowych ograniczenie importu dla
ochrony krajowych producentów przed obcą konkurencją
lub poprawy sytuacji płatniczej.
• Licencje importowe (dokumenty zezwalające na przywóz
zza granicy określonej ilości towarów) umożliwiają
egzekwowanie przestrzegania kontyngentów ilościowych,
lecz rodzą ryzyko korupcji (afer gospodarczych).
•
Mechanizm działania
ilościowego kontyngentu
importowego niemal identyczny jak w przypadku cła
importowego
( szerzej zob.: rys. 9.1).
• Podobnie 2 etapy analizy: przed i po wprowadzeniu
ograniczeń ilościowych przez rozpatrywany kraj.
24
Ilustracja mechanizmu działania i
skutków
ograniczenia ilościowego
importu
Kwota (kontyngent)
ilość.
to pogrubiony odcinek
Q
3
Q
4.
P
k
–
Cena krajowa po
wprow. kontyngentu
ilościowego.
P
ś
–
Poprzednia cena
świat.
Straty konsumentów =
= Suma pól a+b+c+d.
Pole a = Przyrost
nadwyżki producentów
krajowych.
Prostokąt c = Renta
kon-
tyngentowa
to dochód
powstały dzięki podwyżce
ceny krajowej po wprow.
kontyngentu ilościowego.
25
Ograniczenia ilościowe w
imporcie
- konsekwencje i wady
•
Renta kontyngentowa w praktyce jest
dzielona
między importerów
(przechwytujących ją w największym stopniu)
i eksporterów oraz państwo, zwłaszcza jeśli
władze państwowe sprzedają licencje
importowe na aukcjach.
•
Wadą ogólną ograniczeń ilościowych
jest przesunięcie części produkcji od bardziej
wydajnych producentów zagranicznych do
mniej efektywnych wytwórców krajowych (ze
szkodą dla interesów konsumentów i
negatywnymi konsekwencjami dla
efektywności procesu gospodarowania).
26
Ograniczenia ilościowe w
imporcie
– zasięg praktyczny
•
Wskutek nacisków GATT w latach 60-tych XX
w. rezygnacja przez rządy krajów wysoko
rozwiniętych ze stałego stosowania
kontyngentów ilościowych. Natomiast w
krajach słabo rozwiniętych były one i są ciągle
dość popularne (zwłaszcza w tych państwach,
które nie są do tej pory członkami WTO).
•
Światowa Organizacja Handlu (WTO)
dopuszcza wykorzystywanie kwot ilościowych
w sytuacjach nadzwyczajnych (czyli -
kryzysowych) w ramach stosowania trzech
klauzul ochronnych, tj.:
1) klauzuli ogólnej ochrony gospodarki
narodowej,
2) klauzuli bilansu płatniczego,
3) klauzuli bezpieczeństwa narodowego.
27
7. Specyfika działania tzw.
dobrowolnych
ograniczeń eksportowych
• Dobrowolne ograniczenie eksportu (
VER
-
Voluntary export restraint
) to
porozumienie między rządem kraju
eksportującego i władzami państwowymi kraju
importującego określone towary, w którym ten
pierwszy zobowiązuje się zmniejszyć w
ustalonym okresie eksport spornych towarów
do uzgodnionego wcześniej limitu.
• Wbrew swej nazwie VER nie jest wynikiem
suwerennej i jednostronnej decyzji państwa-
eksportera, lecz instrumentem konwencyjnej
polityki handlowej, stosowanym przez niego
wspólnie z krajem-importerem i wskutek
nacisków (presji) ze strony władz tego
drugiego.
28
Przyczyny akceptacji przez rządy
krajów
eksportujących porozumień w
sprawie VER
a) strategiczne powody polityczne (np. stanowisko
Tajwanu i Republiki Korei wobec rządu USA jako
gwaranta ich niepodległości);
b) zabieganie o poparcie starań o pomoc ze strony
MFW lub Banku Światowego (przykład Meksyku);
c) aby usankcjonować swą obecność na ważnym rynku
zbytu i nie pogarszać sytuacji gospodarczej kraju
importującego (np. Japonia i Chiny wobec USA);
d) aby uniknąć podwyżek cła importowego przez
dużych odbiorców towarów, oskarżeń o stosowanie
dumpingu
i postępowania antydumpingowego;
e) w nadziei na uzyskanie wyższych cen za
eksportowane towary.
29
Ilustracja mechanizmu działania
VER
Pogrubiony odcinek
Q
3
Q
4
to wielkość VER.
P
VER
– Cena po
wprow. dobrowolnych
ograniczeń eksportu.
Pole a = Korzyści prod.
krajowych.
Suma pól : a+b+c+d =
= Straty konsumentów.
Pole c = Korzyści
przypadające w całości
eksporterom.
Suma pól: b+c+d =
= Straty gospodarki
kraju stosującego
VER.
30
Przykłady praktycznego
stosowania VER
• Kilka Długookresowych Porozumień w sprawie Eksportu
Wyrobów Bawełnianych z KSR do USA i EWG, zawartych
w okresie 1962-1972 r.
• Porozumienia Wielowłóknowe (Multi-Fibre Arrangements
-MFA) z 1974 r. w sprawie eksportu wyrobów
włókienniczych z KSR do USA i EWG
• Porozumienia dotyczące ograniczeń eksportu produktów
rolnych, stali, obuwia, samochodów oraz niektórych
wyrobów elektronicznych (z Japonii i KSR na rynek
amerykański i do krajów EWG w latach 70-tych i 80-tych).
• Szczególnie głośne porozumienie dotyczące dobrowolnego
ograniczenia eksportu japońskich samochodów do USA
w okresie 1981-1984 r. (wskutek presji lobby
amerykańskich korporacji samochodowych i związków
zawodowych). Ale Toyota, Honda i Nisson kontynuowały
ekspansję zagraniczną.
31
VER w polskiej praktyce i według
WTO
• Polska zawarła w latach 90-tych porozumienia
w sprawie VER dotyczące „dobrowolnego”
ograniczenia naszego eksportu wyrobów
stalowych, tekstyliów i odzieży, owoców miękkich,
bydła opasowego, owiec i kóz, baraniny oraz
obuwia do krajów EWG, jak też artykułów
tekstylnych i odzieży do USA.
• Uwzględniając negatywne konsekwencje
omawianej metody ograniczania eksportu, w
ramach postanowień Rundy Urugwajskiej GATT
podjęto decyzję, że od roku 1995 kraje
członkowskie WTO nie mogą zawierać nowych
VER-ów. W myśl tej samej decyzji, istniejące
wcześniej takie porozumienia powinny były zostać
wypowiedziane (włącznie z MFA – do 2005 r.).
32
8. Normy techniczne i sanitarne
oraz inne
bariery pozataryfowe
• Poważnymi barierami w handlu
zagranicznym są często normy techniczne
i sanitarno-weterynaryjne, tj. przepisy
dotyczące parametrów i wymogów, jakim
powinny odpowiadać towary sprzedawane
na rynku danego kraju.
• Oficjalne cele takich norm: Mają głównie
zapewniać bezpieczeństwo i ochronę
zdrowia ludności, przestrzeganie
obowiązujących zasad standaryzacji
technicznej i przepisów ochrony interesów
konsumentów (np. wymóg załączenia
instrukcji użytkowania towaru w języku
narodowym lub podania na opakowaniu
składników artykułów spożywczych).
33
Praktyczne skutki stosowania
norm technicznych i sanitarno-
weterynaryjnych
• Muszą je zarówno stosować dostawcy krajowi,
jak też eksporterzy, chociaż dla tych ostatnich
często oznacza to w praktyce dodatkowe
koszty i poważne utrudnienie dostępu do
zagranicznych rynków.
• Niekiedy wymagania sanitarno-weterynaryjne
i normy techniczne traktowane przez władze
kraju importera jako pretekst do
ograniczania przywozu Potwierdziły to
zwłaszcza w okresie 1990-2005 r. utrudnienia
UE dla polskiego eksportu rolno-spożywczego,
a w ostatnich miesiącach wygórowane – z
przyczyn politycznych - wymogi Rosji wobec
importowanej z naszego kraju żywności.
34
Zakupy rządowe jako bariera
pozataryfowa
• Inną ważną pozataryfową barierę handlową stanowią
zakupy rządowe (publiczne), tj. zakupy finansowane
z budżetu państwowego, a dokonywane przez agendy
rządowe i administrację publiczną niższego szczebla.
• Wykorzystuje się je często dla ratowania
upadających branż i firm krajowych lub dla
wspierania rozwoju nowoczesnych gałęzi własnej
gospodarki, ale ze szkodą dla wymiany handlowej z
zagranicą i interesów konsumentów.
• Przykłady stosowania zakupów rządowych w celach
protekcyjnych: wspieranie produkcji Airbusa przez
kraje UE, a także produkcji amerykańskiego
przemysłu przez administrację USA (zakupy
zagraniczne dozwolone tylko wtedy, gdy towary
tańsze o 6-12% od krajowych; zaś zagr. uzbrojenie
musi być tańsze aż o 50% od amerykańskiego.
35
Zakupy rządowe w polskiej praktyce a
próby liberalizacji przetargów
publicznych w UE i WTO
• W polskiej praktyce też można znaleźć przykłady wspierania
krajowego przemysłu poprzez realizację zamówień publicznych.
Dotyczyło to m. in. preferowania dostaw ze strony
przedsiębiorstw naszego przemysłu zbrojeniowego przez
zakupach na potrzeby wojska.
• W ostatnich latach występuje w skali globalnej tendencja
do stopniowego otwierania i liberalizacji rynku zakupów
rządowych poprzez umożliwianie dostawcom zagranicznym
brania udziału w przetargach publicznych. W szczególności
świadczy o tym akceptacja przez rządy państw członkowskich
WTO kodeksu zamówień publicznych i przyjęcie nowych,
bardziej liberalnych dla eksporterów regulacji UE dotyczących
przetargów na zakupy rządowe.
36
Przepisy domieszkowe lub
wymóg
składnika
krajowego
--
Kolejną pozataryfową barierą handlową są tzw.
przepisy domieszkowe
, które wprowadzają
wymóg
składnika krajowego
. Polega to na:
a) zobowiązywaniu importerów do pokrywania części ich
popytu towarami krajowymi (co formalnie zostało już
zakazane przez GATT/WTO dla dóbr materialnych, lecz
ciągle jest dozwolone w przypadku importu usług,
zwłaszcza filmów, muzyki i innych dóbr kulturalnych);
b) zobowiązywaniu producentów wyrobów finalnych do
dokonywania zakupów określonego odsetka podzespołów
i części zamiennych na rynku krajowym (m.in. było to
popularne w przemyśle samochodowym USA i UE, chociaż
w warunkach globalizacji wymóg ten trudno egzekwować
w praktyce działania korporacji transnarodowych).
37
Reguły pochodzenia
towarów
i minimalne wymogi
eksportowe
• Inną barierą pozataryfową, stosowaną przez rządy
oraz wiele ugrupowań integracyjnych (z UE i NAFTA
włącznie), są wymogi dotyczące
reguł pochodzenia
towarów
: Za produkty krajowe (czy pochodzące z UE)
uznawane są tylko takie wyroby finalne, które
zawierają komponenty produkcji miejscowej o
wartości równej - wyznaczonym przez władze -
minimalnym udziałom
w wartości dodanej poszczególnych produktów
finalnych.
• Podobnie charakter bariery pozataryfowej mają
minimalne wymogi eksportowe
, które w
przeszłości dość często były narzucane bezpośrednim
inwestorom zagranicznym przez rządy państw
przyjmujących.
38
9. Negatywny wpływ
subsydiowania
produkcji krajowej i eksportu
na handel międzynarodowy
• Subsydia państwowe
obejmują wszelkie formy
wsparcia finansowego udzielanego przez władze
publiczne (ze środków budżetowych) krajowym
przedsiębiorstwom. Innymi słowy, jest to finansowa
pomoc państwowa (publiczna)
dla firm krajowych.
•
Powodując sztuczną obniżkę kosztów działalności
takich firm i poprawę efektywności ich działalności,
subsydia państwowe mogą też wywierać bezpośredni
lub pośredni wpływ na eksport i/lub import danego
kraju.
39
Dwa podstawowe typy
subsydiów
państwowych
•
Subsydia udzielane przez administrację publiczną
krajowym producentom: Celem takiego subsydiowania
miejscowej produkcji jest zazwyczaj wyeliminowanie
lub ograniczenie importu określonych produktów,
ratowanie przed bankructwem firm z gałęzi
„schyłkowych” , wspieranie tworzenia nowych miejsc
pracy lub zapobieganie ograniczaniu zatrudnienia, czy
też pomoc w rozwoju nowoczesnych dziedzin własnej
gospodarki.
• Subsydia eksportowe, których beneficjentami są tylko
te przedsiębiorstwa krajowe, które eksportują swoje
wyroby:
W tym przypadku celem działania państwa jest
aktywna polityka proeksportowa, konieczność poprawy
bilansu handlowego kraju lub potrzeba wyjścia z
kryzysu zadłużeniowego wobec zagranicy.
40
Mechanizm i skutki subsydiowania
produkcji krajowej
SUBSYDIUM PRODUKCJI
KRAJOWEJ : MECHANIZM
DZIAŁANIA
I). Przed wprowadz. subsydium:
popyt kraj.=Q
2
, prod. kraj.=Q
1
;
cena kraj. i świat.=P
ś
; imp.= Q
2
– Q
1
II). Po wprowadz. subsydium:
- Subsydium= P
ś+ś
– P
ś
(gdzie:
P
ś+ś
=P
c
)
- Przesunięcie krzywej podaży
krajowej z S
k
do S
k+s
;
- Nowy wyższy poziom produkcji
krajowej = Q
3
;
- Obniżka importu: z (Q
2
– Q
1
)
do wysokości (Q
2
- Q
3
).
BILANS KORZYŚCI I STRAT:
Pola a+b= Straty (wydatki)
państwa
Pole a = Korzyści produc.
krajowych
Pole b = Strata netto.
Pola c+d nie obrazują strat
konsum.
(bo brak takich strat).
41
Mechanizm i skutki
subsydiowania eksportu
SUBSYDIUM EKSPORTOWE:
MODEL MAŁEGO KRAJU
(Po wprowadzeniu
subsydium =
= P
Ś+S
– P
Ś
)
- Wyższa cena (P
Ś+S
) skłania
produc.
do wzrostu eksportu (z Q
2
do Q
4
).
- Spadek popytu kraj. (z Q
1
do Q
3
).
- Łączny eksport: Q
4
– Q
3
.
BILANS KORZYŚCI I STRAT:
Przyrost nadwyż. (korzyści)
produc. krajowych =
= Pola a+b+c.
Straty budżetu = Pola
b+c+d.
Straty konsum.= Pola a+b.
Strata netto = Pola b+d.
-
42
Główne rodzaje subsydiów
eksportowych
- Dotacje pieniężne (dopłaty budżetowe), zwolnienia
i ulgi podatkowe (fiskalne) dla eksporterów.
- Preferencyjne kredyty państwowe (udzielane
eksporterom na zasadach korzystniejszych od
stosowanych przez banki komercyjne) lub częściowe
subsydiowanie spłaty oprocentowania kredytów
komercyjnych zaciągniętych przez eksporterów (w
Polsce zajmuje się tym Bank Gospodarstwa
Krajowego).
- Ubezpieczanie i udzielanie przez państwo
gwarancji kredytom eksportowym (np. w Polsce -
KUKE, w Niemczech – EULER Hermes).
• Kraje OECD (włącznie z państwami UE) od 1976 r.
stosują jednolite zasady subsydiowania kredytów
eksportowych, zgodnie z „Porozumieniem w sprawie
oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych”
(które nazywane jest „Konsensusem OECD”; w 2007
r. tekst „Konsensusu” zmodyfikowano).
43
10. Dumping i działania
antydumpingowe
• Dumping to sprzedaż towaru za granicę po cenie niższej
od ceny uzyskanej za ten sam towar na rynku krajowym.
• Od poprzednich barier handlowych różni się tym, że jest
czynnikiem zakłócającym handel międzynarodowy
wskutek postępowania przedsiębiorstw (a nie władz
państwowych).
• TYPY (RODZAJE) DUMPINGU:
a) dumping sporadyczny (rzadko i przejściowo
stosowany);
b) dumping łupieżczy: najbardziej szkodliwy, bo oznacza
eksport po cenie niższej od kosztów produkcji celem
wyeliminowania konkurentów oraz uzyskania
monopolistycznej pozycji rynkowej;
c) dumping stały, zwany międzynarodową dyskryminacją
cenową (może być uzasadniony z punktu widzenia danej
firmy i korzystny dla konsumentów).
44
Działania
antydumpingowe
• W odpowiedzi na dumping w praktyce zazwyczaj stosuje się
cła antydumpingowe i inne ograniczenia handlowe oraz
wszczyna się postępowanie antydumpingowe, które obecnie
powinno być prowadzone zgodnie z regułami GATT/WTO.
• Z inicjatywą wszczęcia przez władze kraju-importera
postępowania anytydumpingowego powinni wystąpić
przedstawiciele krajowych firm lub ich zrzeszeń, którzy
muszą wykazać, że wskutek dumpingu ponieśli znaczące
straty finansowe.
• Postępowanie anytydumpingowe praktykowane dość często
(a niekiedy nawet nadużywane) zwłaszcza przez USA i UE
wobec eksporterów z Japonii, Chin oraz innych krajów
nowo uprzemysłowionych i postsocjalistycznych.
• Dotyczyło ono przede wszystkim eksportu stali, cementu,
sody, obuwia, odzieży i wyrobów elektronicznych.
45
Działania
antydumpingowe (c.d.)
• Powszechnie przytaczany w naszej literaturze
praktyczny przykład to postępowanie
antydumpingowe wszczęte przez władze USA w
1974 r. wobec eksportu polskich wózków golfowych
(tzw. meleksów).
• Zazwyczaj to relatywnie skuteczna metoda
ograniczania importu i ochrony rynku krajowego
przed niepożądaną konkurencją zagraniczną.
• Ale żeby zapobiec nadużywaniu działań
antydumpingowych, na forum GATT/WTO w ramach
Rundy Urugwajskiej ustalono dość precyzyjnie
samo pojęcia dumpingu i uzgodniono zasady
postępowania antydumpingowego.
46
11. NAJWAŻNIEJSZE
KONKLUZJE
• W krajach małych i średnich stosowanie zarówno
ceł, jak też pozataryfowych środków polityki
handlowej prowadzi zawsze do strat netto w skali
makroekonomicznej.
• Jedynie duże kraje są w stanie same uniknąć strat
wynikających z protekcyjnej polityki handlowej pod
warunkiem, że potrafią w praktyce wprowadzić
optymalne cło importowe.
• Ale w każdym przypadku cła i pozacelne
instrumenty ochrony rynku krajowego powodują
straty w skali gospodarki światowej, bo -
utrudniając prowadzenie wolnego handlu - nie
pozwalają na maksymalizację produkcji w krajach
relatywnie najtaniej wytwarzających poszczególne
towary.
47
Najważniejsze konkluzje
(c.d.)
• Generalne konkluzje, jakie wynikają z przeglądu
głównych środków polityki handlowej, pokrywają się z
wnioskami płynącymi z wcześniejszych rozważań
poświęconych teoretycznym podstawom handlu
światowego:
•
Międzynarodowa wymiana handlowa przynosi
największe korzyści ekonomiczne wówczas,
gdy żadne bariery typu administracyjno-
państwowego
nie ograniczają jej wielkości i nie
zniekształcają jej struktury. Inaczej mówiąc,
wolny handel jest korzystniejszy niż
protekcjonizm handlowy.