Hormon wzrostu
Hormon wzrostu
Hormon wzrostu
Hormon wzrostu
•
GH (growth hormone),
GH (growth hormone),
•
STH (somatotropic hormone),
STH (somatotropic hormone),
•
Syntetyzowany w komórkach somatotropowych
Syntetyzowany w komórkach somatotropowych
przysadki gruczołowej w jej płacie przednim, tj. w
przysadki gruczołowej w jej płacie przednim, tj. w
podgrupie komórek kwasochłonnych (najliczniejsza
podgrupie komórek kwasochłonnych (najliczniejsza
grupa komórek przysadki),
grupa komórek przysadki),
•
Stężenie GH w przysadce wynosi 5—15 mg/g tkanki,
tj. stężenie to jest znacznie wyższe niż innych
hormonów przysadkowych.
•
Wydzielanie ma charakter epizodyczny. 70%
całkowitego hormonu uwalnianego w ciągu doby
uwalnia się w nocy.
•
Jest kodowany przez
geny występujące na
17 chromosomie,
•
Izohormon B – 22 kDa i
191 AA-właściwy
hormon wzrostu,
•
- Izohormon A – 20 kDa
– wywiera takie same
efekty wzrostowe jak
izohormon B,
natomiast pozbawiony
jest działania
metabolicznego
hormonu wzrostu.
•
Konglomeraty zbudowane z kilku
modułów izohormonu B: jeśli
następuje złożenie mniejszej ilości
tych cząsteczek następuje wzrost
masy cząsteczkowej do 40 – 70
kDa big GH
•
- A jeśli tych modułów jest więcej (5
lub więcej) to powstaje bigbig GH o
masie >100 kDa
Transport
Transport
•
odbywa się w sposób dość unikalny,
nie w połączeniu z typowymi białkami
transportującymi, produkowanymi w
wątrobie, ale przy pomocy części
zewnątrzkomórkowej receptora,
•
sposób tworzenia pewnego
rezerwuaru hormonu wzrostu.
GH i IGF-I
GH i IGF-I
•
IGF- insulinopodobny czynnik wzrostu,
IGF- insulinopodobny czynnik wzrostu,
polipeptyd wykazujący duże podobieństwo
polipeptyd wykazujący duże podobieństwo
do insuliny. Wyróżnia się 2 czynniki – IGF-I i
do insuliny. Wyróżnia się 2 czynniki – IGF-I i
IGF-II,
IGF-II,
•
IGF-I jest zasadniczym czynnikiem
IGF-I jest zasadniczym czynnikiem
wzrostowym wydzielanym pod wpływem
wzrostowym wydzielanym pod wpływem
GH ,
GH ,
•
Zawartość GH i IGF-I zwiększa się wraz ze
Zawartość GH i IGF-I zwiększa się wraz ze
wzrostem organizmu.
wzrostem organizmu.
Regulacja wydzielania
Regulacja wydzielania
GH
GH
Funkcje GH:
Funkcje GH:
•
Synteza białka,
Synteza białka,
•
Przemiana węglowodanów,
Przemiana węglowodanów,
•
Przemiana lipidów,
Przemiana lipidów,
•
Przemiana elektrolitowa,
Przemiana elektrolitowa,
•
Efekty prolaktynopodobne.
Efekty prolaktynopodobne.
Diagnostyka chorób
Diagnostyka chorób
związanych z zaburzeniami
związanych z zaburzeniami
wydzielania GH
wydzielania GH
•
Oznaczenie stężenia IGF-1,
Oznaczenie stężenia IGF-1,
•
Badanie pomocne jest w ocenie skuteczności zabiegu
Badanie pomocne jest w ocenie skuteczności zabiegu
chirurgicznego guza przysadki (po operacji poziom IGF-1
chirurgicznego guza przysadki (po operacji poziom IGF-1
powinien się zmniejszyć).
powinien się zmniejszyć).
Wskazaniem do wykonania badania są:
Wskazaniem do wykonania badania są:
•
zaburzenia wzrostu u dzieci i dorosłych (akromegalia,
zaburzenia wzrostu u dzieci i dorosłych (akromegalia,
gigantyzm)
gigantyzm)
•
wykryty guz przysadki
wykryty guz przysadki
•
zaburzenia masy mięśniowej
zaburzenia masy mięśniowej
•
zaburzenia metaboliczne
zaburzenia metaboliczne
•
zmiana gęstości kości
zmiana gęstości kości
•
monitorowanie pacjentów poddanych długotrwałej
monitorowanie pacjentów poddanych długotrwałej
chemioterapii (u dzieci), radioterapii przysadki, bądź po
chemioterapii (u dzieci), radioterapii przysadki, bądź po
zabiegach chirurgicznych.
zabiegach chirurgicznych.
Patofizjologia GH:
Patofizjologia GH:
•
Zahamowanie wzrostu i dojrzewania
Zahamowanie wzrostu i dojrzewania
kośćca u dzieci –niedobór hormonu,
kośćca u dzieci –niedobór hormonu,
•
Gigantyzm-nadmiar hormonu
Gigantyzm-nadmiar hormonu
spowodowany gruczolakiem
spowodowany gruczolakiem
kwasochłonnym przysadki,
kwasochłonnym przysadki,
•
Akromegalia- nadmiar wydzielania GH
Akromegalia- nadmiar wydzielania GH
po zamknięciu szpar nasadowych.
po zamknięciu szpar nasadowych.
Wskazania do zastosowania GH
Wskazania do zastosowania GH
u dzieci:
u dzieci:
•
somatotropinowa (izolowana bądź
somatotropinowa (izolowana bądź
wielohormonalna) niedoczynność
wielohormonalna) niedoczynność
przysadki,
przysadki,
•
zespół Turnera,
zespół Turnera,
•
niedobór wzrostu w przebiegu
niedobór wzrostu w przebiegu
przewlekłej niewydolności nerek.
przewlekłej niewydolności nerek.
Bibliografia:
Bibliografia:
Biochemia Harpera (ilustrowana)
Biochemia Harpera (ilustrowana)
, R
, R
Murray, D. Granner, V. Rodwell - wyd. VI,
Murray, D. Granner, V. Rodwell - wyd. VI,
PZWL, Warszawa 2008
PZWL, Warszawa 2008
2.
2.
Biochemia
Biochemia
– Podręcznik dla studentów
– Podręcznik dla studentów
uczelni medycznych, E. Bańkowski, wyd. II,
uczelni medycznych, E. Bańkowski, wyd. II,
Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009
Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009
3.Przegląd pediatryczny. Wskazania do leczenia
3.Przegląd pediatryczny. Wskazania do leczenia
hormonem wzrostu u dzieci i dorosłych. 2004
hormonem wzrostu u dzieci i dorosłych. 2004
Dziękuję za uwagę
Dziękuję za uwagę
Magdalena Wdowiak
Magdalena Wdowiak