Przedsiębiorstwo wg k.c.

Art. 43[1]. Przedsiębiorcą

jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka

organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym

imieniu działalność gospodarczą lub zawodową

.

Art. 55[1]. Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników

niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia

działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione

części (nazwa przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów,

towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub

ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub

ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości

wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Czynności dotyczące
przedsiębiorstwa



Art. 55[2]. Czynność prawna mająca za przedmiot

przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład

przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści

czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.



Art. 55[4]. Nabywca przedsiębiorstwa lub gospodarstwa

rolnego jest odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego

zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa

lub gospodarstwa, chyba że w chwili nabycia nie wiedział o

tych zobowiązaniach, mimo zachowania należytej

staranności. Odpowiedzialność nabywcy ogranicza się do

wartości nabytego przedsiębiorstwa lub gospodarstwa

według stanu w chwili nabycia, a według cen w chwili

zaspokojenia wierzyciela. Odpowiedzialności tej nie można

bez zgody wierzyciela wyłączyć ani ograniczyć.

Franchising



Przeniesienie prawa do
korzystania ze znaku
towarowego



Know-how



Zaopatrzenie



Marketing



Szkolenia i audyt



Opłata inicjująca



Opłaty okresowe



Udział w
kosztach
marketingu



Wyższe koszty
zaopatrzenia

Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r.
- Prawo własności przemysłowej

tekst jednolity z dnia 13 czerwca 2003 r. (Dz.U. Nr 119, poz. 1117)



Art. 120.



1.Znakiem towarowym może być każde

oznaczenie, które można przedstawić w sposób

graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do

odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa

od towarów innego przedsiębiorstwa.



2. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1,

może być w szczególności wyraz, rysunek,

ornament, kompozycja kolorystyczna, forma

przestrzenna, w tym forma towaru lub

opakowania, a także melodia lub inny sygnał

dźwiękowy.

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie
autorskim i prawach pokrewnych

tekst jednolity z 17 maja 2006 r. (Dz. U. Nr 90. poz. 631)

1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej

o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci,

niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

2. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi

(literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy

komputerowe);

2) plastyczne;
3) fotograficzne;
4) lutnicze;
5) wzornictwa przemysłowego;
6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7) muzyczne i słowno-muzyczne;
8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9) audiowizualne (w tym filmowe).
2[1]. Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte

ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz

koncepcje matematyczne.

3. Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia,

chociażby miał postać nieukończoną.

4. Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek

formalności.

Użytek osobisty



Art. 23.



1. Bez zezwolenia twórcy wolno nieodpłatnie

korzystać z już rozpowszechnionego utworu w zakresie

własnego użytku osobistego. Przepis ten nie upoważnia do

budowania według cudzego utworu architektonicznego i

architektoniczno-urbanistycznego oraz do korzystania z

elektronicznych baz danych spełniających cechy utworu,

chyba że dotyczy to własnego użytku naukowego

niezwiązanego z celem zarobkowym.



2. Zakres własnego użytku osobistego obejmuje

korzystanie z pojedynczych egzemplarzy utworów przez

krąg osób pozostających w związku osobistym, w

szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku

towarzyskiego.