1
Fizjologia przewodu
pokarmowego.
Regulacja wydzielania soków trawiennych i
motoryki, procesy wydzielania, trawienia i
wchłaniania.
dr Małgorzata Witkowska-Zimny
2
Odżywianie:
• zaopatrzenie organizmu w materiał budulcowy
potrzebny do wzrostu i odtwarzania elementów
komórkowych i tkankowych
• dostarczenie energii do procesów życiowych,
utrzymania stałej temperatury ciała, pracy narządów
wewnętrznych, wykonywania pracy fizycznej
3
Odżywianie obejmuje:
• przyjmowanie pokarmów
• trawienie pokarmów
• wchłanianie wody i składników pokarmowych
• przyswajanie składników pokarmowych
4
Pokarm
Woda
Substancje organiczne:
węglowodany
białka
tłuszcze
Makroelementy
Mikroelementy
Witaminy
5
Ośrodek głodu
Ośrodek sytości
PODWZGÓRZE
TKANKA
TŁUSZCZOWA
Wyspy
trzustkowe
Kora
nadnerc
zy
LEPTYNA
NPY
Przyjmowanie
pokarmów
Wchłanianie:
monosacharydy
aminokwasy
kwasy tłuszczowe
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
-
-
- -
INSULIN
A
GLIKOKOR
-TYKOIDY
Regulacja przyjmowania pokarmów
6
Układ trawienny obejmuje:
◄ przewód pokarmowy
(jama ustna, przełyk, żołądek,
jelito cienkie i grube)
◄ gruczoły trawienne
(ślinianki, trzustka, wątroba)
7
BUDOWA PRZEWODU POKARMOWEGO
8
Czynności układu trawiennego można
rozpatrywać z punktu widzenia:
● motoryki
● wydzielania
● trawienia
● wchłaniania
● wydalania
9
JAMA USTNA
◄ mechaniczne rozdrobnienie pokarmu
◄ mieszanie pokarmu ze śliną
◄ formowanie ,, kęsa,, pokarmowego
Rozdrobnienie pokarmu w jamie ustnej ułatwia jego rozpad
enzymatyczny w dalszych odcinkach przewodu pokarmowego.
10
ŚLINIANKI
– parzyste gruczoły wydzielania zewnętrznego
Skład śliny:
• woda ~99%
• związki nieorganiczne: Na
+
, K
+
, Cl
-
• związki organiczne:
- mucyna – ułatwia połykanie pokarmu
- ptialina – rozkłada skrobię na maltozę i
dekstryny
- maltaza – rozkłada maltozę na glukozę
- lizozym – enzym bakteriobójczy
Skład śliny zależy od miejsca, w którym jest wydzielana oraz od
autonomicznego układu nerwowego, wydzielana jest na
zasadzie odruchu bezwarunkowego.
1- przyuszne
2 -
podżuchwowe
3-
podjęzykowe
11
Zadania śliny:
• zmiękczanie i zwilżanie pokarmu w czasie żucia i
połykania
• pokrycie kęsa pokarmowego śluzem w celu
zmniejszenia tarcia w czasie jego wędrówki przez
gardło i przełyk
• rozpuszczenie suchych składników pokarmowych
• wstępne trawienie skrobi
12
Połykanie
faza ustno-gardłowa
– przesuniecie kęsa pokarmowego
z jamy ustnej do gardła
faza gardłowo-przełykowa
– odruchowa, rozkurcz
mięśnia zwieracza górnego gardła przepuszczenie
kęsa pokarmowego skurcz mięśnia zwieracza górnego
gardła początek fazy perystaltycznej
faza przełykowo-żołądkowa
– kęs pokarmowy z falą
perystaltyczną wywołuje rozkurcz wpustu żołądka
13
ŻOŁĄDEK
◄ gromadzi i przechowuje spożywane pokarmy
◄ trawi pokarmy
14
Gruczoły żołądkowe w największej liczbie występują w
okolicy dna i trzonu ( 100 na mm
2
):
• komórki główne – produkują pepsynogen
• komórki okładzinowe – produkują kwas solny
PEPSYNOGEN PEPSYNA
Skład soku żołądkowego (produkcja 2-3 l/dobę):
• pepsyna
• kwas solny
• śluz żołądkowy
• czynnik wewnętrzny niezbędny do wchłaniania wit B12
• lipaza żołądkowa
HCL
15
MOTORYKA ŻOŁĄDKA
skurcze głodowe
naprzemienne skurcze błony mięśniowej zmieniające
ciśnienie w jamie żołądka
skurcze perystaltyczne rozpoczynające się w części
wpustowej i przesuwające się wzdłuż ścian do odźwiernika,
wyzwalane przez rozrusznik
Rozrusznik
– komórki mięśniowe gładkie warstwy
podłużnej błony mięśniowej znajdujące się w sąsiedztwie
krzywizny
większej. Regularnie i spontanicznie
występuje tu stan czynny, który rozprzestrzenia się na całą
błonę mięśniową.
Na zmianę częstotliwości stanu czynnego wpływają:
transmitery
uwalniane z komórek nerwowych splotów
autonomicznych żołądka
hormony żołądkowo-jelitowe
16
KONTROLA MOTORYKI ŻOŁĄDKA
CZYNNIKI NERWOWE
:
nerw błędny (X) – przez przywspółczulne neurony
śródścienne nasila skurcze i przyspiesza perystaltykę
żołądka
nerwy współczulne – działanie przeciwne
CZYNNIKI HUMORALNE
:
hamujące działanie rozciągania ścian dwunastnicy przez
pokarm przechodzący z żołądka
hamujące działanie kwasów tłuszczowych, strawionych
białek i węglowodanów w treści pokarmowej przechodzącej
do dwunastnicy
sekretyna i cholecystokinina powstające w dwunastnicy
wysokie ciśnienie osmotyczne treści żołądkowej dostającej
się do dwunastnicy
17
Kontrola wydzielania soku żołądkowego
faza głowowa
faza żołądkowa
faza jelitowa
18
KONTROLA WYDZIELANIA SOKU ŻOŁĄDKOWEGO
W FAZIE GŁOWOWEJ
Widok, zapach,
smak pokarmów
Mózgowie
Włókna eferentne
nerwu błędnego
Neurony przywspółczulne
splotu podśluzowego
Komórki G
Komórki
główne
PEPSYNOGEN
Komórki
chromafinowopodobne
Komórki
okładzino
we
HCl
GRP
Ach
GASTRYNA
HISTAMINA
19
KONTROLA WYDZIELANIA SOKU ŻOŁĄDKOWEGO
W FAZIE ŻOŁĄDKOWEJ
Pokarm
w żołądku
Komórki receptorowe
w błonie śluzowej
Włókna aferentne
Splotu podśluzowego
Neurony przywspółczulne
splotu podśluzowego
Komórki G
Komórki
główne
PEPSYNOGEN
Komórki
chromafinowopodobne
Komórki
okładzino
we
HCl
GRP
Ach
GASTRYNA
HISTAMINA
20
KONTROLA WYDZIELANIA SOKU ŻOŁĄDKOWEGO
W FAZIE JELITOWEJ
Pod wpływem treści pokarmowej przechodzącej z żołądka do
dwunastnicy:
•
gastryna i cholecystokinina
(wytwarzane w dwunastnicy)
pobudzają
wydzielanie soku żołądkowego
•
sekretyna
(wytwarzana w dwunastnicy)
hamuje
wydzielanie
soku żołądkowego
Hormony
kory nadnerczy
(glikokortykoidy)
wydzielanie
soku żołądkowego
Hormony
rdzenia
nadnerczy (agrenalina i noradrenalina)
wydzielanie soku żołądkowego
21
JELITO CIENKIE
• długość około 4 m
• główne miejsce trawienia i wchłaniania
• składa się z : dwunastnicy, jelita czczego i krętego
• zwiększa 24xpowietrznię wchłaniania
22
MOTORYKA JELITA CIENKIEGO
okresowe zmiany napięcia błony mięśniowej
skurcze odcinkowe (okresowe okrężne przewężenia
jelita)
skurcze perystaltyczne – pod wpływem
mechanicznego podrażnienia receptorów w błonie
śluzowej i pobudzenia komórek splotu warstwy
mięśniowej dochodzi do przesuwania się skurczu
perystaltycznego za którym następuje rozkurcz.
Po nagromadzenie się treści jelitowej w jelicie krętym,
podnosi się ciśnienie w pobliżu zastawki krętniczo-
kątniczej i powoduje jej otwieranie co skutkuje
opróżnieniem jelita krętego do kątnicy.
Otwieranie się zastawki krętniczo-kątniczej z chwila
opróżniania się żołądka powstaje za pośrednictwem
nerwów błędnych i nosi nazwę
odruchu żołądkowo-
krętniczego.
ruchy kosmków polegające na ich skracaniu i
wydłużaniu
23
KONTROLA MOTORYKI JELITA CIENKIEGO
Pobudzenia komórek nerwowych w splotach jelitowych
powodują motorykę jelita.
W pobudzeniu tym uczestniczą:
nerwy
błędne
–
nasilenie
skurczów błony mięśniowej
jelita i kosmków jelitowych
nerwy
współczulne
–
zmniejszenie
skurczów błony
mięśniowej jelita i kosmków jelitowych
W splocie podśluzowym jelita i w splocie warstwy
mięśniowej występują neurony:
przewodzące pobudzenie receptorów w błonie
śluzowej
pośredniczące
unerwiające błonę mięśniową
unerwiające komórki gruczołowe błony śluzowej
unerwiające naczynia krwionośne
24
W trawieniu treści wypełniającej jelito cienkie biorą
udział:
• sok jelitowy
• sok trzustkowy
• żółć
25
Sok jelitowy
wytwarzany jest przez gruczoły jelitowe
(Lieberkuhna) znajdujące się w błonie śluzowej jelita.
Sok jelitowy zawiera enzymy trawienne rozkładające
związki z treści jelitowej do składników wchłanialnych:
• aminopeptydazy (rozkładające peptydy do
aminokwasów)
• enzymy rozkładające nukleozydy do pentoz i zasad
azotowych
• enzymy rozkładające dwucukry i wielocukry do
jednocukrów
• lipazę hydrolizującą tłuszcze obojętne do kwasów
tłuszczowych i glicerolu
• ma odczyn zasadowy
• wydzielany jest pod wpływem bezpośredniego
mechanicznego podrażnienia i pod wpływem hormonów
żołądkowo-jelitowych
26
Do przedniej części jelita cienkiego: dwunastnicy
uchodzą przewody gruczołów trawiennych:
• wątroby
• trzustki
27
WĄTROBA
• największy gruczoł ciała
ludzkiego – około 1,5kg
• zaangażowany w proces
trawienia poprzez produkcję
żółci
28
•
Żółć
jest wytwarzana przez hepatocyty i zawiera
liczne metabolity, które przez drogi żółciowe i przewód
pokarmowy są wydalane są z organizmu.
•
Jednocześnie te katabolity mają duże znaczenie dla
procesu wchłaniania i trawienia w jelicie cienkim.
•
W czasie trawienia pokarmów żółć dopływa do
dwunastnicy bezpośrednio z wątroby przez kanały
żółciowe.
•
W okresie między trawieniem pokarmów jest ona
gromadzona w pęcherzyku żółciowym.
•
Żółć – produkowana 0,5- 1l/dobę, o lekko alkalicznym
odczynie i złocistym zabarwieniu, zawiera: sole kwasów
żółciowych (taurocholowego i glikocholowego),
bilirubinę, cholesterol, lecytynę i kwasy tłuszczowe.
• Niektóre składniki żółci są wchłaniane w jelicie,
transportowane do wątroby i ponownie wydzielane do
żółci.
29
Pęcherzyk żółciowy to uchyłek przewodu wątrobowego,
służący jako zbiornik żółci, w którym ulega ona
zagęszczeniu.
30
Sole kwasów żółciowych wydzielane do światła jelita:
• zmniejszają napięcie powierzchniowe
• łączą się z kwasami tłuszczowymi i monoglicerydami
• aktywują lipazę
31
KONTROLA WYDZIELANIA ŻÓŁCI
Opróżnianie się żołądka
do dwunastnicy
Rozkurcz mięśnia zwiaracza
bańki wątrobowo-trzustkowej
Skurcz błony mięśniowej
pęcherzyka żółciowego
NERWY BŁĘDNE
Opróżnianie się pęcherzyka żółciowego
CHOLECYSTOKININA
32
TRZUSTKA
• gruczoł o budowie zrazikowej,
• miejsce produkcji wielu enzymów trawiennych
• produkuje sok trzustkowy w ilości 1,5-2l/dobe, mający
konsystencje wodnistą i zasadowy odczyn
Sok trzustkowy zawiera:
• trypsynogen
• chymotrypsynogen
• prokarboksypeptydazy
• lipaza trzustkowa
• lecytynaza
• amylaza trzustkowa
• nukleazy
33
Trypsynogen i chymotrypsynogen są nieaktywnymi
enzymami proteolitycznymi. Po przedostaniu się do
dwunastnicy zostają zmienione na enzymy aktywne.
Trypsynogen
Trypsyna
Trypsynogen
Trypsyna
Chymotrypsyna
Chymotrypsynogen
ENTEROKINAZA
wydzielana przez
błonę śluzową dwunastnicy
34
KONTROLA WYDZIELANIA SOKU TRZUSTKOWEGO
Nerwem wydzielniczym dla trzustki jest nerw błędny.
Pokarm w jamie ustnej
Wydzielanie soku trzustkowego
Droga odruchowa
Opróżnianie się żołądka
Wypełnianie dwunastnicy
Krew
CHOLECYSTOKININA
Komórki
trzustki
CHOLECYSTOKININA
Wydzielanie
soku trzustkowego
Odczyn kwaśny
w dwunastnicy
SEKRETYNA
Komórki trzustki i
komórki przewodów
wyprowadzających
Wydzielanie
soku trzustkowego
ubogiego w enzymy
Krew
SEKRETYNA
35
36
Górna powierzchnia komórek błony śluzowej jelita
(
ENTEROCYTÓW
) jest pokryta mikrokosmkami i jest
bogata w enzymy. Tworzy tzw. rąbek prążkowany.
W bezpośredni sąsiedztwie powierzchni rąbka znajduje
się nieruchoma warstwa płynu, przez którą roztwory
muszą dyfundować, aby dotrzeć do komórek błony
śluzowej a następnie do światła jelita.
37
Mikrokosmki
(rąbek szczoteczkowy)
Lizosom
Jądro komórkowe
Budowa schematyczna enterocytu jelita cienkiego
38
Składniki pokarmowe przechodzą ze światła przewodu
pokarmowego do płynu zewnątrzkomórkowego, a
następnie do chłonki i i krwi drogami:
● dyfuzji (prostej, ułatwionej)
● przemieszczania się rozpuszczalnika
● transportu aktywnego
● transportu sprzężonego
● endocytozy
39
Pokarmy spożywane zostają w układzie trawiennym
poddane działaniu czynników mechanicznych i
chemicznych.
Zostają doprowadzone do postaci, w której mogą
być wchłonięte, czyli przejść przez błonę śluzową
jelita i dostać się do krwi i chłonki.
WĘGLOWODANY CUKRY PROSTE
BIAŁKA AMINOKWASY
TŁUSZCZE KWASY
TŁUSZCZOWE
KWASY NUKLEINOWE PENTOZY, ZASADY
AZOTOWE,
FOSFORANY
WITAMINY, SOLE MINERALNE, WODA
40
Za dalsze trawienie pochodnych polipeptydów
odpowiedzialne są oligopeptydazy znajdujące się w
zewnętrznej części rąbka prążkowanego, błonie
komórkowej pokrywającej mikrokosmki jelita cienkiego.
Skrobia
Glikogen
Dekstryny
Maltotriozy
Maltoza
Laktoza
Sacharoza
Glukoza
Galaktoza
Glukoza
Fruktoza
Krew
żyły
wrotnej
AMYLAZY
AMYLAZY
MALTAZA
DEKSTRYNAZY
MALTAZA
LAKTAZA
SACHARAZA
ŚWIATŁO JELITA
KOSMKI
ENTEROCYT
41
BIAŁKA
● trawienie białek rozpoczyna się w żołądku,
kontynuowane jest w
jelicie
● wiązania peptydowe są hydrolizowane przez enzymy
proteolityczne
● enzymy proteolityczne są wydzielane w postaci
nieaktywnych
prekursorów (
proenzymów
)
● 50% trawionego białka pochodzi ze spożytego
pokarmu, 25% z
białek soków trawiennych i 25% ze złuszczonych
komórek błony
śluzowej
●
tylko 2-5 % białka nie ulega trawieniu i wchłanianiu
Budowa cząsteczki białkowej
42
PEPSYNA
• hydrolizuje wiązania utworzone przez aminokwasy
aromatyczne
TRYPSYNA
• katalizuje hydrolizę wiązan peptydowych, od C-końca
aminokwasów: argininy i lizyny.
CHYMOTRYPSYNA
• rozkłada wiązania między tryptofanem, fenyloalaniną,
tyrozyną
ELASTAZA
•proteinaza serynowa
KARBOKSYPEPTYDAZA
•egzopeptydaza, katalizująca odczepienie końcowych
aminokwasów na C-końcu
Trypsyna
Trypsynogen
43
AKTYWACJA PROTEAZ TRZUSTKOWYCH W ŚWIETLE DWUNASTNICY
Proenzy
m
Enzym
Trypsynogen
Trypsyna
ENTEROPEPTYDA
ZA
Chymotrypsynogeny
Chymotrypsyny
Proelastaza
Elastaza
Prokarboksypeptydazy
Karboksypeptydazy
TRYPSYNA
TRYPSYNA
TRYPSYNA
44
białka
polipeptydy
oligopeptydy
oligopeptydy
trójpeptydy
dwupeptydy
aminokwasy
aminokwasy
Schemat trawienia białek
PEPSYN
Y
TRYPSYNA
CHYMOTRYPSY
NA
P
P
P – miejsce działania egzopeptydaz
RĄBEK PRĄŻKOWANY
CYTOPLAZMA ENTEROCYTÓW
JELITO
ŻOŁĄDEK
45
KWASU NUKLEINOWE
● są trawione przez nukleazy trzustkowe do
nukleozydów i jonów fosforanowych
● enzymy błony śluzowej komórek jelita, rozszczepiają
nukleozydy na składniki: cukry pięciowęglowe i zasady
azotowe
● zasady azotowy wchłaniane są drogą transportu
aktywnego
46
LIPIDY
● głównymi lipidami pokarmowymi są :
triacyloglicerole, fosfolipidy, cholesterole
● wstępne trawienie tłuszczów może rozpoczynać się w
jamie gębowej, dzięki produkcji lipazy ślinowej
(trawienie do 30% triacylogliceroli)
● w żołądku lipaza ślinowa kontynuuje trawienie i
produkowana jest lipaza soku żołądkowego
● zasadnicze trawienie tłuszczów rozpoczyna się w
dwunastnicy
47
LIPAZA TRZUSTKOWA – najważniejszy enzym trawienia
tłuszczów
● działa na zemulgowane tłuszcze, w obecności kolipazy
● hydrolizuje łatwo wiązanie przy 1 i 3 węglu
triacylogliceroli, wolno działa na wiązanie przy węglu 2
LIPAZA TRZUSTKOWA
Wolne kwasy tłuszczowe
+
2-acyloglicerol
48
◄ emulgacja tłuszczów w jelicie cienkim pod wpływem
detergentowych soli kwasów żółciowych, lecytyny i
monogliceroli
◄ tworzenie MICELI przez lipidy i kwasy żółciowe
49
WCHŁANIANIE SKŁADNIKÓW POKARMU
Dyfuzja
Wchłanianie czynne
Wchłanianie mieszane
woda
glukoza
Cl-, K+, Ca2+ (czynnie
do
fruktoza
większość
enterocyta)
kwas glutaminowy
aminokwasów
Na+ (czynnie z
kwas asparaginowy
enterocyta)
kwasy tłuszczowe
cholesterol
większość witamin
50
W skład pokarmu wchodzą także substancje
nieprzyswajalne określane jako
substancje balastowe
lub
włókna pokarmowe
. Zawierają one niestrawne dla
człowieka związki np..: celulozę, ligninę, substancje
pektynowe.
Zaobserwowano zależność miedzy ilością włókien
pokarmowych a motoryką jelita grubego oraz
dolegliwościami przewodu pokarmowego.
51
HORMONY ŻOŁĄDKOWO-JELITOWE
wydzielane przez komórki rozsianego układu
wydzielania wewnętrznego występujące w błonie
śluzowej żołądka i jelit
peptydowa budowa
działają miejscowo lub krążą we krwi
wpływają na czynność zewnątrzwydzielniczą
gruczołów błony śluzowej żołądka i jelita
GASTRYNA
CHOLECYSTOKININA (CCK)
SEKRETYNA
GLUKAGON
PEPTYD GLUKAGONOPODOBNY
GLICENTYNA (GLI)
WAZOAKTYWNY PEPTYD JELITOWY (VIP)
PEPTYD HAMUJĄCY CZYNNOŚĆ ŻOŁĄDKA (GIP)
52
GASTRYNA
zasadniczy hormon żołądkowo-jelitowy
produkowany przez wewnątrzwydzielnicze
KOMÓRK G
błony
śluzowej żołądka
występuje w trzech formach różniących się ilością
aminokwasów
pobudza najsilniej wydzielanie soku żołądkowego
pobudza gruczoły w błonie śluzowej jelita cienkiego
do produkcji
soku jelitowego
pobudza komórki zewnątrzwydzielnicze trzustki do
wydzielania
soku trzustkowego
pobudza komórki wątroby do wydzielania żółci
nasila motorykę żołądka, jelit
nasila skurcze pęcherzyka żółciowego
53
CHOLECYSTOKININA
produkowana przez wewnątrzwydzielnicze
KOMÓRK I
błony
śluzowej dwunastnicy i początkowych odcinków jelita
czczego
występuje w czterech formach różniących się ilością
aminokwasów
wydzielana do krwi
pobudza komórki trzustki do wydzielania soku
trzustkowego
słabiej wpływa na wydzielanie soku żołądkowego,
jelitowego i żółci
nasila motorykę jelit
nasila skurcze pęcherzyka żółciowego
hamuje perystaltykę żołądka
54
SEKRETYNA
produkowana przez wewnątrzwydzielnicze
KOMÓRK S
błony
śluzowej dwunastnicy i jelita cienkiego
zbudowana z 27 aminokwasów
pobudza komórki trzustki do wydzielania soku
trzustkowego
pobudza wątrobę do wydzielania żółci
hamuje perystaltykę żołądka i jelit
55
GLUKAGON, GLICENTYNA (GLI) – metabolizm
węglowodanów
WAZOAKTYWNY PEPTYD JELITOWY (VIP) – rozszerza
naczynia krwionośne w przewodzie pokarmowym,
hamuje motorykę żołądka i wydzielanie soku
żołądkowego, zwiększa wydzielanie soku jelitowego,
trzustkowego i żółci
PEPTYD HAMUJĄCY CZYNNOŚĆ ŻOŁĄDKA (GIP) – hamuje
perystaltykę i wydzielanie soku żołądkowego
MOTYLINA – wzmaga motorykę i wydzielanie soku
żołądkowego
SOMATOSTATYNA – hamuje motorykę i wydzielanie soków
trawiennych
Działanie
miejscowe
56
Motoryka i wydzielanie żołądka i jelit przebiega przy
stałym, często antagonistycznym oddziaływaniu
hormonów żołądkowo-jelitowych a także przekaźników
chemicznych uwalnianych przez neurony
przywspółczulne (acetylocholina), współczulne
(noradrenalina), oraz neurony splotów podśluzowego i
warstwy mięśniowej jelita (acetylocholina, serotonina,
kwas gamma-aminomasłowy).
W neuronach uwalniane są także modulatory:
substancja P, cholecystokinina, dynorfina, enkefalina,
peptyd uwalniający gastrynę, wazoaktywny peptyd
jelitowy, neuropeptyd Y.
57
JELITO GRUBE
•
zwrotne wchłanianie wody
• wchłanianie elektrolitów, witamin i aminokwasów
• czasowe magazynowanie niestrawionych pokarmów
• formowanie kału
• siedlisko bakterii
58
MOTORYKA JELITA GRUBEGO
Błona mięśniowa jelita grubego wykazuje:
okresowe zmiany napięcia
skurcze odcinkowe
skurcze perystaltyczne
ruchy masowe (silne skurcze perystaltyczne,
występujące 2-3 razy na dobę na skutek rozciągania
się jelita grubego przez wypełniającą go treść,
występujące w pierwszej godzinie po posiłku na drodze
odruchu żołądkowo-okrężnego)
59
ODDAWANIE KAŁU
mimowolne oddawanie kału (droga odruchowa
powstająca na skutek rozciągania ścian odbytnicy)
mechanizm kontrolujący oddawanie kału
Podrażnienie
receptorów w
ścianie odbytnicy
Ośrodek w
części krzyżowej
rdzenia kręgowego
napięcia zwieracza
wewnętrznego odbytu
rozkurcz zwieracza
zewnętrznego odbytu
Skurcz przepony i
mięśni brzucha
Nerwy trzewne
miedniczne
Nerw
sromowy
Usuwanie kału na zewnątrz
60
Dziękuję za uwagę