

Podtrzymujący (kondycyjny)
wykonywany w okresie przejściowym.
Celem jest utrzymanie całego
organizmu w sprawności fizycznej tzw.
STAND BY układu ruchu, krążenia i
nerwowego. Jest to masaż całościowy
według jednych wykonywany
codziennie , według innych co drugi
dzień.



Przedwysiłkowy wykonywany

bezpośrednio przed startem w celu

rozgrzania/dogrzania mięśni i stawów i

doprowadzenie do tzw. psychicznej

gotowości startowej, masaż może być

czynnikiem skracającym rozgrzewkę

właściwą. Pozytywne reakcje takiego

masażu zachodzą wówczas gdy

zakończony on zostanie 5-8 minut przed

startem i trwać powinien 4-10 minut. Przy

wysiłkach długotrwałych wykonywany jest

z mniejszą intensywnością, przy krótkich –

intensywnie i krótko



Masaż międzywysiłkowy – w
przerwach pomiędzy startami gdy
tylko tętno ulegnie zwolnieniu, czas
10-12 min zaczynając od karku i
pleców 6-8 min, przechodząc do tych
partii ciała które były zaangażowane w
wysiłku.



Masaż powysiłkowy – wykonywany w
okresie przygotowawczym i startowym w celu
współdziałania z obciążeniami treningowymi.
Celem jest przyśpieszenie odnowy
organizmu. Wykonujemy 1,5-2 godziny po
treningu wytrzymałościowym , taktycznym
ogólnorozwojowym i po 5-6 godzinach po
treningu siłowym. Czas masażu całościowego
50-70 minut z poświęceniem większej ilości
czasu na mięśnie szczególnie obciążone
treningiem dwa razy w tygodniu.



pobudza mięśnie, skórę i układ
krążenia, a zarazem wspaniale
oddziałuje na układ nerwowy -
równoważy wysyłane przez ciało
negatywne reakcje na stres, likwiduje
mimowolne napięcie mięśni, przywraca
prawidłowy rytm serca, właściwe
krążenie i ciśnienie krwi, a nawet
pomaga w walce z bezsennością.



Celem masażu relaksacyjnego jest
zmniejszenie, potem całkowite zniesienie
napięcia mięśniowo-nerwowego i
psychicznego, tym samym uzyskanie
pełnego rozluźnienia, odprężenia.



Z tego powodu ruchy wykonywane przez
masażystę są spokojne, powolne,
rytmiczne, łagodne a ich zadaniem jest
uspokoić duszę i ciało.



Umiejętność relaksowania się jest bardzo

cenna, szczególnie dzisiaj, kiedy 90% ludzi

szuka pomocy u lekarzy z powodu

dolegliwości związanych ze stresem, takich

jak: bóle pleców, szyi, głowy, przemęczenie

oczu, słaba zdolność koncentracji, depresja,

nadpobudliwość, irytacja, wysokie ciśnienie

krwi, wyczerpanie itd. dlatego może forma

masażu, jaką jest masaż relaksacyjny jest tak

bardzo popularna i pożądana. W prawidłowo

wykonanym masażu relaksacyjnym następuje

rozluźnienie wszystkich mięśni do tego

stopnia, że ciężko nam jest zapanować nad

własnym ciałem.



Świece, aromatyczne zapachy, kadzidełko, pachnące

olejki, ciepła pościel jest to nie tylko obecna moda

na relaksację, ale jeden z podstawowych warunków,

aby masaż mógł się odbyć i aby klient był z niego

zadowolony. W tej chwili w praktyce terapeutycznej

spotykamy się z sytuacjami, iż masaż relaksacyjny

jest także wstępem do innych zabiegów

kosmetyczno - terapeutycznych. Jest to taki filar na

którym opiera się cała technika relaksacji, wszelkie

zabiegi, którym się poddajemy aby się zrelaksować.



 



Prosty przykład: Słuchamy muzyki aby się odprężyć.

W momencie, gdy zostanie nam zrobiony taki masaż

zrelaksujemy się jeszcze mocniej jeszcze

intensywniej i ....trwalej.



holistyczna metoda uzdrawiania przez
uciskanie i masowanie punktów
refleksyjnych znajdujących się na
stopach i dłoniach odnoszących się do
poszczególnych organów i narządów w
organizmie: odpręża, harmonizuje i
wzmacnia odporność całego ciała.



Według chińskiej medycyny ludowej,

nasze narządy wewnętrzne,

poszczególne części ciała powiązane są z

określonymi miejscami na stopach. Są to

tzw. strefy refleksyjne. W każdej takiej

strefie rozmieszczone są zakończenia

nerwów czuciowych - receptory.



Ciągłe ich pobudzanie (drażnienie) jest

warunkiem prawidłowego funkcjonowania

naszego systemu nerwowego, układu

krążenia oraz dobrego zdrowia. Kiedyś ludzie

robili to na co dzień, chodząc boso. Odkąd

jednak założyli buty, receptory na stopach nie

są już odpowiednio pobudzane.



Dalekowschodni lekarze twierdzą, że przyczyną wszystkich

naszych dolegliwości i chorób są zakłócenia w przepływie krwi i

tzw. energii życiowej. Masowanie (uciskanie) zakończeń

nerwowych na stopach poprawia krążenie w całym organizmie.



Dzięki temu do wszystkich narządów, również do chorych,

dociera więcej krwi. Ich komórki są więc lepiej zaopatrywane w

życiodajny tlen i różne niezbędne im substancje odżywcze,

hormony, enzymy. Im więcej krwi napływa do komórek, tym

więcej także dociera do nich przeciwciał odpornościowych, co

ułatwia organizmowi walkę z chorobą.



Pobudzając krążenie krwi za pomocą masażu stóp sprawiamy

też, że szybciej usuwane są z komórek szkodliwe związki

toksyczne, które powstają w procesie przemiany materii. Ich

nadmiar również bywa przyczyną wielu dolegliwości.

Współczesne badania naukowe potwierdzają, że dobre

ukrwienie narządów jest warunkiem ich zdrowia.



Przystępując do masażu, zawsze trzeba

pamiętać, że:



najpierw należy rozgrzać stopę i rozluźnić

jej mięśnie;



uciskając palcem (nie należy odrywać go

od skóry) określony punkt na stopie,

wykonujemy małe, koliste ruchy;



uciskamy wybrane miejsca opuszką

kciuka lub palca wskazującego (unikajmy

naciskania czubkami palców, gdyż w ten

sposób można łatwo skaleczyć paznokciem

skórę);



masaż powinien trwać ok. 15 minut.



Masowanie stóp jest doskonałym sposobem

na rozładowanie stresu, napięcia.



Smarujemy je olejkiem, np. lawendowym,

albo balsamem i:

- najpierw masujemy śródstopie,

wykonując kciukami okrężne ruchy;

- następnie silnym posuwistym ruchem

przesuwamy kciuki wzdłuż łuku stopy;

- po dojściu do palców każdy ściskamy i

delikatnie pociągamy;

- na zakończenie przez chwilę ściskamy

stopę dłońmi.



Palce:



głaskanie z rozcieraniem,



ugniatanie punktowe – wolno ok. 2 sekund na punkt,

strona grzbietowa i boki, wracamy z powrotem od 5

palca do 1,



toczenie – palec wskazujący usztywniony,



punkt przysadki mózgowej – ucisk ok. 4-5 sekund, 3

sekundy przerwy, powtarzamy ok. 5 razy,



wyciąganie i wkręcanie palców – na 5 palcu

podwójnie i wracamy,



wachlarzyk – rozciąganie,



ściskanie tkanki miękkiej 2 centymetry wchodzimy

między palce, ucisk ok. 3 sekund,



krążenie palców w obydwie strony,



Strona podeszwowa stopy:



spacerowanie po podeszwie stopy 3 razy,



śrubka – od krawędzi zewnętrznej od 5 palca po

pięcie do palca 1 - 2 razy,



żarówka – w prawą stronę (masujemy w lewo

ujmujemy energii, masujemy w prawo dodajemy

energi),



uciskanie na splot słoneczny – 4-5 sekund, 3

sekundy przerwy, powtarzamy od 4 do 5 razy,



rolowanie poprzeczne,



rolowanie podłużne,



skręcanie stopy – 3 razy tj. podeszwowo i

grzbietowo,



opukiwanie,



Strona grzbietowa stopy:



śrubka – kciuk przesuwamy równo do wskaziciela,



pracujący kręgosłup,



Ścięgno Achillesa:



głaskanie, rozcieranie, ugniatanie (ok. 3 sekund

na punkty),



głaskanie bardzo wolne od guza piętowego do

kolana od kolana po stronie przedniej do palców –

5-6 razy,



MASAŻ IZOMETRYCZNY - to masaż
mięśni, napiętych w skurczu
izometrycznym. Wskazania - obniżenie
siły mięśni z różnych powodów np.
opatrunku gipsowego, usuwanie
zaników mięśniowych powstałych z
nieczynności, unieruchomienia



Cel: szybki przyrost masy mięśniowej i siły
bez równoczesnego obciążania organizmu
dodatkowymi wyczerpującymi ćwiczeniami.



Można go wykonywać równolegle z innymi
zabiegami kinezyterapeutycznymi.



Masowanie na mięśniach napiętych 80-90%
napięcia max ale rozpoczynane od
niewielkich napięć.



Przeciwwskazania;



niepełny zrost kostny



stany zapalne stawu i tkanek

okołostawowych



urazy mięśnia

1.

faza przygotowawcza



8-10 minut masażu klasycznego (głaskanie, rozcieranie, ugniatanie)

1.

faza właściwa



rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie napiętych mięśni przez około 8
minut w cyklu 10-20 sek. napięcie z przerwa 30 sek. z
zastosowaniem wstrząsania i głaskania

1.

faza końcowa



6-8 minut masaż klasyczny głaskanie, ugniatanie, potrząsanie w celu
zmniejszenia tonusu wysiłkowego, rozciąganie mięśni



Masujemy dwukrotnie w ciągu dnia w cyklu 6 dniowym i 1 dniu
przerwy



Początkowo obwód mięśni zmniejsza poprzez początkowe
zmniejszenie tkanki podskórnej tłuszczowej się a potem dopiero
wzrasta.



MASAŻ SEGMENTARNY: polega na

działaniu bodźcem mechanicznym za

pomocą odpowiednich technik na

określone strefy unerwienia ciała.

Dobierając odpowiednie techniki w

zależności od rodzaju zmienionej

chorobowo tkanki, a także i innych

warunków, wpływamy za pośrednictwem

układów: nerwowego i hormonalnego na

chory narząd. Jest to masaż stosowany w

celu świadomego oddziaływania na

wszystkie tkanki i ich zmiany chorobowe



Oddziałuje on odruchowo na narządy
wewnętrzne jamy brzusznej i klatki
piersiowej po przez oddziaływanie na
określone strefy ciała, które mają (w
skórze, tkance podskórnej, łącznej,
mięśniach) wspólne unerwienie z
narządami wewnętrznymi. Jest skuteczny
w zaburzeniach funkcjonalnych
narządów wewnętrznych - usuwa
zaburzenia funkcjonalne danego narządu.



• W schorzeniach woreczka żółciowego

występuje przeczulica skórna w dolnym odcinku

klatki piersiowej w segmentach Th6-Th10.



• W dusznicy bolesnej występują bóle samoistne

lub przy dotyku w lewej połowie klatki

piersiowej, promieniujące do lewego ramienia.



• Procesy zapalne w kręgosłupie wywołują

zmiany w skórze w postaci rozstępów w okolicy

przy kręgosłupowej.



• W chorobach płuc oraz w porażeniu

połowicznym występuje połowiczne pocenie się

pacjenta.



W chorobach płuc obserwuje się

rozszerzenie naczyń krwionośnych po

stronie chorego płuca, na wysokości

drugiego i trzeciego żebra.



W zapaleniu wyrostka robaczkowego

występuje ograniczone napięcie mięśniowe

powłok brzusznych po prawej stronie.



W schorzeniach szczytów płuc obserwuje

się zmiany napięcia w mięśniach barków.



W dusznicy bolesnej występuje wzmożone

napięcie w mięśniach piersiowych.



W chorobach płuc obserwuje się boczne

wygięcie kręgosłupa w stronę chorą oraz

bolesność uciskową mostka.



C2-C3

Skóra potylicy, karku i szyi.



C4

Skóra karku, dolnej części
szyi, powyżej obojczyków.



C5

Dolna część karku, poniżej
obojczyków, przednia

strona

barku, przednia strona
ramienia i

przedramienia do
nadgarstka.



C6Wały mięśnia czworobocznego, boczna powierzchnia

barku, boczna powierzchnia ramienia, strona

promieniowa przedramienia i kciuk.



C7

Okolica nadgrzebieniowa, tylno-boczna strona

ramienia, grzbietowa strona przed ramienia, palce

wskazujący i środkowy po stronie grzbietowej i

dłoniowej.



C8 Okolica grzebienia łopatki, przyśrodkowa i tylna

strona ramienia, strona łokciowa przedramienia, palce

4. i 5. po stronie grzbietowej i dłoniowej.



Th

Skóra grzbietu od pierwszego kręgu

piersiowego ukośnie do dołu pachowego, z przodu

poziomo poniżej obojczyków, na stronie przyśrodkowo-

przedniej ramienia, strona dłoniowa przedramienia do

nadgarstka.



Th2-Th12

Skóra grzbietu od wysokości odpowiedniego

kręgu piersiowego skośnie, lekko w dół i do boku, od przodu

prawie poziomo, segment Th12 dochodzi do podbrzusza. Z

tyłu skośnie w dół i do boku, od przodu okolica pachwinowa.



L2

Od drugiego kręgu lędźwiowego do grzebienia

biodrowego, na udzie od boku i góry w kierunku części

przyśrodkowej i ku dołowi równolegle i powyżej mięśnia

krawieckiego.



L3

Od trzeciego kręgu lędźwiowego w dół i do boku, z

przodu wzdłuż mięśnia krawieckiego do przyśrodkowej

części okolicy kolanowej i do górnej l/3 przyśrodkowej części

podudzia.



L4 Od czwartego kręgu lędźwiowego do krętarza

większego, z przodu boczna część 1/3 środkowej uda,

przednia powierzchnia kolana, wewnętrzna część 1/3

środkowej podudzia



L5 Od piątego kręgu lędźwiowego przez pośladek,

wewnętrzno-boczną powierzchnię uda do bocznej

powierzchni kolana, z przodu ukośnie przez podudzie

do grzbietu stopy i palców od 1-4, na podeszwie

wyłącznie wewnętrzny brzeg stopy wraz z paluchem.



S1

Od górnej części kości krzyżowej przez

pośladek, środkową 1/3 część uda po stronie

przedniej, dół podkolanowy, tylno-boczna połowa

podudzia, po stronie podeszwowej palce od2. do 5.,

na stronie grzbietowej wyłącznie 5. palec i boczny

brzeg stopy.



S2

Środkowa część kości krzyżowej, pośladki,

wewnętrzno-tylna powierzchnia uda i podudzia aż do

kostki wewnętrznej.



S3

Środkowa część pośladka, krocze, moszna i

prącie.



S4-S5 Okolica odbytu, krocze, odbyt.



.



Cl Drobne mięśnie karku.



C2-C3

Mięśnie szyi, w

szczególności mięśnie pochyłe i
mięsień czworoboczny.



C4

Przepona i mięśnie obręczy

kończyny górnej.



C5

Mięsień naramienny, dwugłowy ramienia,

kruczoramienny, ramienno-promieniowy, piersiowy

większy i mniejszy, nadgrzebieniowy i

podgrzebieniowy.



C6

Piersiowy większy i mniejszy, najszerszy

grzbietu, zębaty przedni, trójgłowy ramienia,

naramienny, obły większy i podłopatkowy.



C7

Prostowniki nadgarstka i palców oraz

zginacze nadgarstka.



C8

Długie prostowniki i zginacze palców.



Th

Drobne mięśnie dłoni i palców.



Th2-Th6

Mięśnie grzbietu i mięśnie

międzyżebrowe.



Th7-Th9 Mięśnie grzbietu i brzucha.



Th10-Th12

Mięśnie grzbietu i podbrzusza.



L1 Dolny odcinek mięśni podbrzusza, mięśnie

czworoboczny lędźwi i krawiecki.



L2 Mięsień lędźwiowo-biodrowy i mięsień czworogłowy

uda, przywodzi ciele uda i skręcające udo do wewnątrz.



L4 Mięsień czworogłowy uda, prostowniki podudzia.



L5 Mięśnie pośladkowy średni i mały, półścięgnisty,

półbłoniasty, piszczelowy przedni, dwugłowy uda. Mięsień

pośladkowy wielki, gruszkowaty, czworogłowy uda,

prostowniki stopy, piszczelowy przedni, mięśnie strzałkowe,

długi prostownik palców.



S2

Mięśnie tylnej grupy podudzia, prostowniki

palucha, drobne mięśnie stopy.



S3

Mięśnie poprzecznie prążkowane układu

moczowego i odbytnicy.



S4-S5

Mięśnie krocza i odbytu.