

Biomasa to cała istniejąca na Ziemi

materia organiczna, wszystkie

substancje pochodzenia roślinnego lub

zwierzęcego ulegające biodegradacji.

Biomasą są resztki z produkcji rolnej,

pozostałości z leśnictwa, odpady

przemysłowe i komunalne. Należą do

niej zarówno odpadki z gospodarstwa

domowego, jak i pozostałości po

przycinaniu zieleni miejskiej.



Różne rodzaje biomasy mają różne

właściwości. Na cele energetyczne

wykorzystuje się drewno i odpady z przerobu

drewna, rośliny pochodzące z upraw

energetycznych, produkty rolnicze oraz

odpady organiczne z rolnictwa, niektóre

odpady komunalne i przemysłowe. Im

suchsza, im bardziej zagęszczona jest

biomasa, tym większą ma wartość jako

paliwo. Bardzo wartościowym paliwem jest

np. produkowany z rozdrobnionych odpadów

drzewnych brykiet, który uzyskuje się poprzez

suszenie, mielenie i prasowanie biomasy.



Najbardziej popularnymi roślinami energetycznymi w Polsce są:

wierzba, miskantus, ślazowiec oraz rzepak.



Uprawy energetyczne to takie, których płody wykorzystuje się

do wytworzenia ciepła, energii elektrycznej, czy też paliwa,

ciekłego lub gazowego.



Biomasa, więc również rośliny energetyczne, to jedno z

najbardziej obiecujących źródeł energii odnawialnej w Polsce.



Podstawowymi cechami, które powinny charakteryzować

rośliny wykorzystywane dla celów grzewczych są: duży przyrost

roczny, odporność na choroby i szkodniki a także niewielkie

wymagania względem siedliska oraz możliwość

zmechanizowania prac polowych przy zakładaniu plantacji i

zbiorze biomasy, wysoka wartość opałowa.



W Polsce na paliwo uprawia się rośliny oleiste, przede

wszystkim rzepak, w mniejszym stopniu len i słonecznik.

Wytwarza się z nich tzw. biodiesla a także dodatki do paliw

nieodnawialnych.



Przy oczyszczalniach ścieków i na

składowiskach odpadów, tam gdzie

rozkładają się odpady organiczne

występuje biogaz będący mieszaniną

głównie metanu i dwutlenku węgla, który

powstaje podczas beztlenowej fermentacji

substancji organicznych. Człowiek może

go wykorzystywać m. in. do produkcji:

•

energii elektrycznej w silnikach iskrowych

lub turbinach,

•

energii cieplnej w przystosowanych

kotłach.



Zapobiegając biodegradacji, stosuje się

zmianowanie, uprawy ozime chroniące glebę

przed wyjałowieniem oraz nawożenie

biomasą. Wyprodukowaną biomasę roślin

można w całości przeznaczyć na przyoranie na

danym polu lub części nadziemne przeznaczyć

na paszę, ewentualnie do nawożenia innego

pola, a przyorać resztki po zbiorowe. Słomę

najlepiej przeznaczyć do nawożenia gleb gdyż

składniki pokarmowe pobrane z plonem

ubocznym zbóż wracają do środowiska

glebowego a ponadto stanowi ona dobry

materiał próchnicotwórczy.



Nawożenie buraka cukrowego obornikiem

i biomasą, w większości przypadków zwiększa plon

korzeni i liści buraka, masę, długość i średnicę

korzenia oraz wystawanie korzeni nad powierzchnię

gleby.



Stosowanie słomy zwiększa plon liści i wystawanie

korzeni z gleby.



Działanie biomasy lucerny chmielowej i mieszanki

lucerny chmielowej z życicą na plon korzeni i liści

buraka oraz masę, długość i wystawanie korzeni

było zbliżone do wpływu obornika. Zawartość cukru

i sodu w korzeniach buraka nie zależała od

stosowanego nawożenia. Zawartości azotu alfa-

aminowego oraz potasu w korzeniach buraka

zwiększa się.



Biomasę warto wykorzystywać z wielu

powodów: paliwo to jest nieszkodliwe dla

środowiska, ilość CO

2

emitowana do

atmosfery podczas jego spalania

równoważona jest ilością CO

2

pochłanianego przez rośliny, które

odtwarzają biomasę w procesie

fotosyntezy. Ogrzewanie biomasą staje się

opłacalne - ceny biomasy są niewielkie.



Wykorzystanie biomasy pozwala wreszcie

zagospodarować nieużytki i spożytkować

odpady.