TEORIA
PIAGETA
Na postawie tekstu B. J.Wadsworth’a pt.
„Teoria Piageta. Poznawczy i
emocjonalny rozwój dziecka”
(autor: Agnieszka Wrzesińska)
Kim był Jean Piaget?
Urodził się w 1896 roku
w Szwajcarii, zmarł w
1980roku;
W wieku 21 lat uzyskał
doktorat w zakresie nauk
naturalnych, a mając 62
lata Uniwersytet
Warszawski przyznał mu
tytuł doktora honoris
causa;
Chciał opisać i wyjaśnić
przyrost i rozwój struktur
intelektualnych;
Ważne pojęcia ogólne
Czynności intelektualne - czynności organizowania środowiska i
adaptacji do niego. Są one szczególną formą aktywności
biologicznej.
Schematy - struktury poznawcze/umysłowe, dzięki którym
jednostki przystosowują się intelektualnie do otoczenia i organizują
je. Adaptują się i zmieniają wraz z rozwojem. Odzwierciedlają
aktualny poziom rozumowania i wiedzy dziecka o świecie .
Asymilacja - proces poznawczy, dzięki któremu nowe treści
włączane są do istniejących schematów. Nie powoduje ich zmiany,
ale wpływa na ich rozbudowę. Zapewnia zmiany ilościowe (wzrost
struktur).
Akomodacja- tworzenie nowych schematów lub modyfikowanie
starych. Zapewnia zmiany jakościowe (zmiana/rozwój struktur
poznawczych).
Równoważenie - samoregulujący się mechanizm zapewniający
równowagę między asymilacją i akomodacją. Zapewnia efektywne
interakcje. Pozwala na włączanie zewn. doświadczeń do
wewnętrznej struktury
Czym jest rozwój
poznawczy?
Jest to konsekwentne następowanie po sobie
jakościowych zmian schematów. To ciągły proces,
podlegający samoregulacji (równoważeniu).
Zmiany są stopniowe, nie gwałtowne. Rozwój
zależy od 4 głównych czynników. Stadia są
niezmienne i przebiegają zawsze wg tej samej
kolejności.
Stadia rozwoju poznawczego:
1. stadium sensoryczno-motoryczne [do 2 r.ż.]
2. myślenie przedoperacyjne [2-7 r.ż.]
3. operacje konkretne [7-11 r.ż.]
4. operacje formalne [11-15 r.ż.]
Główne czynniki rozwoju
Dojrzewanie - pośredniczy w ustanawianiu granic
rozwoju w czasie; wyznacza tylko zakres możliwości
w określonym stadium.
Aktywne zdobywanie doświadczeń - konieczna
aktywność do postępu w rozwoju poznawczym, do
konstruowania wiedzy fizycznej, logiczno-
matematycznej i społecznej.
Interakcje społeczne - Interakcje między
rówieśnikami mogą ułatwiać konstrukcje,
wytwarzając konflikt poznawczy, potem
nierównowagę i motywację do rekonstrukcji
istniejącej wiedzy.
Zaburzenie równowagi poznawczej
Edukacja matematyczna a
teoria Piageta
Historia o odwracaniu ułamków na
lekcji (pytanie Jimmiego Jones’a)
Uczenie się pojęć matematycznych
związane jest z myśleniem ,
rozumowaniem i konstrukcją.
Liczenie to ważna umiejętność, którą
trzeba opanować; najlepiej zaś
opanowywane jest wtedy, gdy
stanowi rezultat konstrukcji. Uczenie
się pojęć i procedur matematycznych
wymaga zastosowania operacji
konkretnych i formalnych do
matematycznych treści. Nie są
potrzebne żadne nowe czy inne
formy rozumowania. Nie ma żadnego
specjalnego typu rozumowania
właściwego tylko matematyce.
Edukacja matematyczna a
teoria Piageta
Osoby które rozumieją
matematykę, mają pojęcia
wywiedzione z rozumowania
logiczno-matematycznego
często wbrew temu, czego
uczono ich w szkole. Inni
często gubią się, nie radzą
sobie z matematyką. Takie
poczucie nieradzenia sobie,
jeśli utrzymuje się, ma
poważne konsekwencje
afektywne (także
intelektualne). Osoby, które
nie są w stanie zrozumieć
matematyki, tracą wiarę w
siebie i często poddają się.
Tak więc….
…
jakie rady
dotyczące
nauczania byście
dali nauczycielom?
oczywiście w myśl
teorii Piageta ;)