ENZYMY
KLASYFIKACJA I NAZEWNICTWO
ENZYMY
(gr. ensyme: en - w, syme -
drożdże) – wielocząsteczkowe, w
większości białkowe biokatalizatory,
których działanie sprowadza się do
katalizowania reakcji biochemicznych.
Zwane są także inaczej fermentami.
Katalizowanie reakcji przez białkowe
katalizatory polega na przyspieszeniu
szybkości zajścia reakcji (szybciej
przebiega, ale wartość stałej równowagi
reakcji pozostaje niezmieniona).
Reakcje katalizowane enzymatycznie są
zazwyczaj połączone w ciągi tak, że
produkt jednej reakcji staje się
substratem, czyli materiałem
wyjściowym dla reakcji następnej. Te
długie szlaki reakcji są ze sobą połączone
i dzięki nim komórka może żyć, rosnąć i
podlegać reprodukcji. Tak, więc enzymy
są niezbędne do życia. Brak jakiegoś z
nich w organizmie prowadzi do zakłóceń
w jego prawidłowym funkcjonowaniu.
PODZIAŁ
Od 1961r. obowiązuje podział enzymów -
opracowany przez Komisję Enzymową
Międzynarodowej Unii Biochemicznej - na sześć
klas głównych. Kryterium tego podziału stanowi
rodzaj przeprowadzanej reakcji. Enzymy
podzielono na 6 klas biorąc pod uwagę typ
katalizowanej reakcji.
1) OKSYDOREDUKTAZY
(np. dehydrogenazy, oksydazy) -
przenoszą elektrony i protony do
odpowiedniego akceptora, enzymy
katalizujące reakcje, w których dochodzi
do zmiany stopnia utlenienia, na
przykład: dehydrogenaza mleczanowa
uczestnicząca w wątrobie w pozbywaniu
się szkodliwego kwasu mlekowego i
oksydaza L-aminokwasowa
bezpośrednio utleniająca aminokwasy w
mikrociałkach.
2) TRANSFERAZY
(np. aminotransferazy, acetylotransferazy,
kinazy) - przenoszące określoną grupę
chemiczną (np. aminową, acetylową) z
jednego związku do drugiego, czyli
katalizujące reakcje przenoszenia grup
funkcyjnych z jednej cząsteczki na drugą,
na przykład: transaminaza glutaminianowa
przenosząca grupę aminową na
ketoglutaran przez co powstaje m. in.
kwas glutaminowy i syntaza laktozowa
przenosząca w gruczołach mlecznych
ssaków galaktozę na glukozę przez co
powstaje laktoza.
3) HYDROLAZY
(np. proteazy, celulaza, inwertaza) -
rozkładające substrat hydrolitycznie, z
jednoczesnym przyłączeniem cząsteczki
wody. Zazwyczaj są to białka proste
przeprowadzające reakcje rozpadu z
udziałem wody. Enzymy te rozkładają
wiązania w cząsteczkach używając wody -
(hydroliza wiązań peptydowych,
glikozydowych, estrowych), np.: wszystkie
enzymy trawienne układu pokarmowego.
4) LIAZY
(np. dekarboksylazy aminokwasów)
odszczepiające pewne grupy od substratu bez
udziału wody, czyli katalizują reakcje rozpadu
bez udziału wody, przy czym tworzą się
zazwyczaj wiązania podwójne, np.:
dekarboksylaza pirogronianowa odpowiedzialna
za pgronianu dwutlenku węgla, w wyniku czego
powstaje aldehyd octowy (fermentacja
alkoholowa).
5) IZOMERAZY
przeprowadzają reakcje przegrupowań
wewnątrzcząsteczkowych, czyli
przebudowują strukturę cząsteczki bez
zmiany jej składu atomowego, np.:
izomeraza cytrynianowa katalizująca
reakcję przekształcania cytrynianu w
izocytrynian (cykl Krebsa).
6) LIGAZY
inaczej syntetazy, katalizujące
tworzenie nowych wiązań, czyli
łączenie się dwóch cząsteczek (reakcje
syntezy).
Wedle nomenkulatury ustalonej przez
komisję enzymów, każdemu
scharakteryzowanemu enzymowi nadaje
się specyficzny numer katalogujący go do
odpowiedniej klasy. Litery E.C.
Umieszczone przed numerem enzymu
oznaczają skrót Enzyme Catalogue
.
Inną grupę enzymów stanowią ENZYMY
RESTRYKCYJNE, które przecinają nici DNA w
miejscu występowania krótkich,
kilkunukleotydowych sekwencji,
specyficznych dla danego enzymu
restrykcyjnego. Występują w komórkach
bakteryjnych, gdzie służą do niszczenia
obcego DNA, np. bakteriofagowego.
Enzymy umożliwiają trawienie - proces
fizjologiczny występujący u istot
cudzożywnych, polegający na rozkładaniu
złożonych wielkich cząsteczek (białek,
tłuszczy, węglowodanów) na elementy
prostsze. Rozbijanie to odbywa się za
pomocą enzymów wytwarzanych przez
odżywiający się organizm.
ODPOWIEDNIO DO TYPU
ZWIĄZKÓW POKARMOWYCH,
ODRÓŻNIA SIĘ
1)enzymy proteolityczne - rozszczepiające
białka,
2)enzymy amylolityczne - rozkładające skrobię
i wiele innych węglowodanów oraz
3)enzymy lipolityczne - działające na tłuszcze.
NAZEWNICTWO
Zwykle nazwy enzymów pochodzą od
substratów przetwarzanych w reakcji lub od
samej reakcji przez nie obsługiwanych, do
których dodaje się przyrostek -aza.
Przykładowo celulaza to enzym rozkładający
celulozę, a ligaza DNA to enzym ligujący
cząsteczki DNA.
● Niktóre zamiast od nazwy reakcji, są
niekiedy nazywane od ogólnego
procesu, jaki przeprowadzają, jak np.
gyraza DNA (właściwie topoizomeraza
II)
● Duża część enzymów jest nazywana
zwyczajowo, historycznie, jak np.
pepsyna (nazwa pochodząca od
greckiego słowa pepsis oznaczającego
trawienie, w języku polskim
funkcjonuje także nazwa podpuszczka)
czy papaina (enzym z owocu papai).
● Nazwy niektórych enzymów powstały także
poprzez dodanie przyrostka -zym (tego
samego co w słowie enzym) do ogólnej
funkcji cząsteczki lub opisu, skrótu
opisowego, np. lizozym (od lizujących
właściwości wobec bakterii)