Rynek wtórny i
giełda papierów
wartościowych
dr Ewa Feder-Sempach
Rynek wtórny
Rynek wtórny – rynek transakcji, w których
nie bierze udziału emitent.
Na rynku wtórnym działają te same podmioty
co na rynku pierwotnym tylko bez emitenta
(również underwriter, który sprzedaje
nierozprowadzone na rynku pierwotnym
walory).
Rynek wtórny to domena działania giełdy i
inwestorów.
Funkcje rynku wtórnego:
ułatwia mobilizację kapitału,
dokonuje transformacji kapitału,
dokonuje oceny kapitału.
Pojęcie giełdy
Według J Zajdy giełda jest „rynkiem abstrakcyjnym, na którym
przedmiotem transakcji są określone typy papierów
wartościowych, jest ona zespołem cząstkowych rynków
specjalistycznych w zakresie papierów wartościowych
mających tę właściwość, że mogą być wzajemnie zamienione.”
A. Dorosz i M. Puławski piszą, iż „Giełdą papierów
wartościowych są regularne, odbywające się w określonym
czasie i miejscu, podporządkowane określonym normom i
zasadom spotkania osób pragnących zawrzeć umowę kupna-
sprzedaży oraz osób pośredniczących w zawieraniu transakcji,
których przedmiot stanowią zamienne papiery wartościowe,
przy czym ceny owych transakcji ustalane są na podstawie
układu podaży i popytu, a następnie podawane do wiadomości
publicznej.”
Giełda to:
instytucjonalną formę rynku
kapitałowego,
szczególny rodzaj rynku, na którym
przedmiotem obrotu są papiery
wartościowe.
Cechy giełdy:
instytucjonalna forma obrotu giełdowego
(uregulowania formalno-prawne),
stałe miejsce i stały czas zawierania
transakcji, które odbywają się pomiędzy
ściśle wyznaczonym kręgiem osób i bez
konieczności pokazywanie przedmiotu
transakcji,
jednorodność przedmiotu zawieranych
transakcji.
Aby giełda mogła wykonywać
prawidłowo swoje funkcje w
gospodarce niezbędne jest
istnienie:
regulaminu określającego zasady
zawierania transakcji,
zarządu giełdy wraz z wyspecjalizowanymi
agendami do sprawowania kontroli
przestrzegania regulaminu,
odpowiedniego wyposażenia materialnego.
Uczestnicy giełdy
Uczestnik giełdy jest to osoba, która
uzyskała prawo do uczestnictwa w handlu
giełdowym i/lub która pracuje na giełdzie.
Cztery grupy uczestników giełdy:
-pośrednicy,
-samodzielni uczestnicy giełdy,
-urzędnicy,
-goście.
Model angloamerykański i
europejski funkcjonowania
giełdy w gospodarce
System angloamerykański (anglosaski), jest
charakterystyczny dla Stanów Zjednoczonych i
Wielkiej Brytanii, polega na przepływie środków
pieniężnych bezpośrednio od inwestorów do
emitentów, poprzez rozwinięty i sprawnie działający
rynek papierów wartościowych.
System europejski opiera się na przepływie
kapitałów od depozytariuszy do kredytobiorców
poprzez system bankowy, gdzie rola giełdy papierów
wartościowych jest znacznie mniejsza.
Giełdy na świecie
Lokalne - większość notowanych instrumentów finansowych oraz
wartość obrotów, dotyczy papierów wartościowych wyemitowanych na
terenie danego kraju. Giełdy te odgrywają zazwyczaj dużą rolę w
gospodarkach konkretnych państw, nie mając znaczenia z punktu
widzenia całej gospodarki światowej, np. Malta Stock Exchange
Międzynarodowe - dużą część wszystkich dopuszczonych do obrotu
papierów wartościowych stanowią walory wyemitowane przez
przedsiębiorstwa i instytucje zagraniczne. Również największa część
obrotów na tych giełdach przypada na zagraniczne papiery
wartościowe, np. Deutsche Borse.
Światowe - szczególnie duże giełdy międzynarodowe, o wyjątkowo
znaczącej liczbie notowanych instrumentów finansowych oraz wysokiej
wartości obrotów. Notowane tam walory należą do najbardziej
liczących się korporacji ponadnarodowych, np. London Stock
Exchange.
Konsolidacja rynków
giełdowych
Integracja pozioma – alianse i porozumienia
między giełdami.
Integracja pionowa – dotyczy zjawiska, które
odnosi się do konsolidacji w ramach tzw.
łańcucha wartości na rynku kapitałowym.
Obejmuje on instytucje i organizacje
świadczące usługi na kolejnych etapach
procesu zawierania i rozliczania transakcji.
Podmiotami uczestniczącymi w tym procesie
są giełdy, instytucje rozliczeniowe i
depozytowe.