Etyka, deontologia i prawo
Etyka, deontologia i prawo
dr Mirosława Felsmann
Istota wartości
Istota wartości
Wartość jest standardem albo jakością
tego co warto, co jest pożądane.
Każda z wartości, która znalazła swoje
miejsce w systemie wartości człowieka
ma siłę motywacyjną i wpływa na
dokonywanie przez niego wyborów.
Najczęściej ludzie nie wiedzą jakie
wartości wpływają na ich wybory i
decyzje.
Wartości w swojej istocie
Wartości w swojej istocie
mogą mieć charakter
mogą mieć charakter
moralny i pozamoralny.
moralny i pozamoralny.
Wartości pozamoralne – są nimi
preferencje osobiste, wierzenia,
odmienny gust.
Wartości moralne- są przypisywane
ludzkim działaniom, zachowaniom,
instytucjom i cechom charakteru
Wartości osobiste
Wartości osobiste
To wierzenia i zasady człowieka, które stanowią
podstawę dla jego zachowań i doświadczeń
życiowych.
Pierwszym krokiem w kierunku kształtowania
umiejętności podejmowania decyzji etycznych
jest uświadomienie sobie, za pomocą
introspekcji i autorefleksji, tych wartości, które
występują we własnym systemie wartości.
Następnym jest zrozumienie, jakie wartości i
dlaczego właśnie te, są ważne dla innych ludzi.
Zrozumienie tych innych systemów, wiedza i
zgoda na to, że są one równie ważne- to
podstawa podejmowania decyzji etycznych.
Wartości kulturowe
Wartości kulturowe
Występują w danym społeczeństwie lub w
poszczególnych ludziach, często wpływają
na pojmowanie przez nich zdrowia, choroby
oraz na to, co w opiece nad zdrowiem
uznają za właściwe moralnie.
Skoro praktyka pielęgniarska podejmowana
jest w różnych kulturach, każda dyskusja
etyczna musi brać pod uwagę także wartości
kulturowe osób, nad którymi roztaczana jest
opieka, oraz stosunek tych wartości do
proponowanych interwencji pielęgniarskich.
Wartości zawodowe
Wartości zawodowe
Stanowią te istotne atrybuty zawodu, które są
cenione przez grupę profesjonalną.
W pielęgniarstwie są to wartości promowane
przez kodeksy etyczne i praktykę zawodową.
Pielęgniarki poznają je zarówno w trakcie nauki,
jak i poprzez obserwację w czasie pracy, aby z
kolei stopniowo włączać je do własnego systemu
wartości.
Część wartości uznawanych tradycyjnie w
pielęgniarstwie ma charakter pozamoralny, jak
np. czystość, skuteczność, dobra organizacja.
Inne są już natury moralnej np.: uczciwość,
solidność, współczucie, kompetencja.
Konflikty moralne
Konflikty moralne
Wartości moralne i pozamoralne mogą
wchodzić łatwo w konflikt nawzajem ze
sobą, a także z prawami pacjenta i
obowiązkami zawodowymi pielęgniarek
Wartości osobiste pielęgniarek mogą
być w konflikcie z wartościami
zawodowymi, a te z kolei, mogą nie
zgadzać się z wartościami kulturowymi.
Moralność – to mniej lub bardziej
Moralność – to mniej lub bardziej
szeroki, integralny i
szeroki, integralny i
kompleksowy system norm dla
kompleksowy system norm dla
wartościowania idealnych i
wartościowania idealnych i
społecznych zachowań, jako
społecznych zachowań, jako
słusznych lub niesłusznych, i to
słusznych lub niesłusznych, i to
mianowicie według kryteriów
mianowicie według kryteriów
specyficznie religijnych,
specyficznie religijnych,
światopoglądowych lub innych
światopoglądowych lub innych
kulturowych zasad i idei
kulturowych zasad i idei
przewodnich.
przewodnich.
Norma moralna – to zasada
Norma moralna – to zasada
postępowania, dyrektywa
postępowania, dyrektywa
wyznaczająca obowiązek
wyznaczająca obowiązek
określonego zachowania się
określonego zachowania się
w określonej sytuacji przez
w określonej sytuacji przez
odwołanie się do
odwołanie się do
odpowiednich ocen i
odpowiednich ocen i
wartości moralnych.
wartości moralnych.
Etyka – to nauka której
Etyka – to nauka której
problematyka badawcza dotyczy
problematyka badawcza dotyczy
moralności
moralności
Etyka normatywna – zajmuje się
ustaleniami, co jest moralnie dobre a
co złe- oraz na podstawie przyjętych
ocen i norm – wytycza dyrektywy
moralnie pozytywnego postępowania –
powinności moralne
Etyka normatywna dzieli się na ogólną
i szczegółową obejmującą etykę
osobową i społeczną.
Etyka opisowa
Etyka opisowa
Zajmuje się analizą, opisem i
wyjaśnieniem moralności
rzeczywiście przyjmowanej w
różnych epokach i
środowiskach społecznych.
Podstawowe nurty i
Podstawowe nurty i
twierdzenia etyki
twierdzenia etyki
normatywnej
normatywnej
1. Nurt etyki świeckiej
Człowiek jest istotą cielesno
psychiczną i społeczną, która tu na
Ziemi ma tworzyć warunki własnego i
wspólnotowego dobrobytu i szczęścia.
Dobrem jest to wszystko co
przyczynia się do rozwoju osobistego
i społecznego człowieka, do
zapobiegania chorobom, cierpieniom.
Nurty etyki normatywnej
Nurty etyki normatywnej
2. Nurt uwzględniający wiele religii
monoteistycznych świata – nie neguje
słuszności poglądów nurtu świeckiego,
wychodzi jednak z odmiennego
założenia.
Człowiek nie jest tylko istotą
biopsychiczną, lecz również istotą
duchową- religijną, której życie
ziemskie jest krótkim bytowaniem, a
jego celem jest zbawienie i życie
wieczne.
Etyka chrześcijańska
Etyka chrześcijańska
Etyka chrześcijańska
utrzymuje, że działania
człowieka podejmowane
powinny być z myślą o ich
znaczeniu dla jego drogi
życiowej, której celem jest
zbawienie, jest Bóg.
Kanony etyki
Kanony etyki
chrześcijańskiej
chrześcijańskiej
DROGA DO BOGA PROWADZI PRZEZ MIŁOŚĆ
BLIŹNIEGO
* dobro- wyznaczone jest samą strukturą
człowieczeństwa;
* dobro moralne człowieka jest więc dobrem
obiektywnym – istnieje samo w sobie;
* nie do człowieka należy decyzja co jest dobre a
co złe, gdyż nie od człowieka zależy to, że jest
człowiekiem;
* tylko to działanie, które jest zgodne z
pierwotnym projektem Stwórcy, zawartym w
fundamentach ludzkiej natury, jest tworzeniem
dobra moralnego.
Kanony etyki
Kanony etyki
chrześcijańskiej
chrześcijańskiej
FUNDAMENTALNĄ CECHĄ LUDZKIEJ NATURY
JEST GODNOŚĆ
*godność osoby jest obiektywnym punktem
odniesienia wszelkich ludzkich czynów, jest ona
wyznacznikiem i obiektywną normą życia
moralnego, podstawową pierwotną normą etyki,
normą personalistyczną etyki chrześcijańskiej.
* czyn etycznie dobry to czyn, który wyłania się
z naszej wolności, jest zgodny z sumieniem,
zgodny z obiektywną hierarchią wartości
etycznych i zgodny z wolą Boga.
Podstawowe zasady etyki
Podstawowe zasady etyki
niezależnej
niezależnej
Tadeusz Kotarbiński
1.
1.
Człowiek jest w stanie sam
Człowiek jest w stanie sam
stworzyć określone zasady
stworzyć określone zasady
postępowania etycznego.
postępowania etycznego.
Wystarczy odwołać się do
Wystarczy odwołać się do
doświadczenia moralnego,
doświadczenia moralnego,
przejawiającego się w
przejawiającego się w
sumieniu ludzkim.
sumieniu ludzkim.
2. Etyka powinna wyjaśniać
2. Etyka powinna wyjaśniać
pytania, jak żyć i gdzie
pytania, jak żyć i gdzie
poszukiwać kryteriów życia
poszukiwać kryteriów życia
godziwego
godziwego
3. Zacnie postępuje ten
3. Zacnie postępuje ten
kto zasługuje na szacunek
kto zasługuje na szacunek
ludzi godnych szacunku,
ludzi godnych szacunku,
natomiast postępuje
natomiast postępuje
haniebnie ten kto
haniebnie ten kto
zasługuje na ich pogardę.
zasługuje na ich pogardę.
4. Sumienie przestrzega
4. Sumienie przestrzega
nas przed tym, lub gnębi
nas przed tym, lub gnębi
za to, co wedle naszego,
za to, co wedle naszego,
jakże na ogół trafnego,
jakże na ogół trafnego,
poczucia przyniosłoby
poczucia przyniosłoby
nam wstyd w oczach ludzi
nam wstyd w oczach ludzi
godnych szacunku.
godnych szacunku.
5. Aprobata moralna, aprobata
5. Aprobata moralna, aprobata
sumienia kieruje się ku pięciu
sumienia kieruje się ku pięciu
rodzajom walorów
rodzajom walorów
postępowania:
postępowania:
* dobroć
* męstwo
* prawość
* dzielność
* opanowanie
Ideał spolegliwego
Ideał spolegliwego
opiekuna – wg T.
opiekuna – wg T.
Kotarbińskiego
Kotarbińskiego
* można zaufać jego opiece;
* nie zawiedzie;
* zrobi wszystko co do niego należy;
* dotrzyma placu w niebezpieczeństwie;
* będzie bronić tych, którzy są zdani na
jego obronę;
* nie zabraknie mu chęci by pomóc
innym wydobyć się z klęski;
* nie ulegnie pokusom.
Ideał spolegliwego
Ideał spolegliwego
opiekuna staje się
opiekuna staje się
ogniwem centralnym etyki
ogniwem centralnym etyki
niezależnej, a afirmowana
niezależnej, a afirmowana
przez niego opiekuńczość
przez niego opiekuńczość
– cnotą w moralności
– cnotą w moralności
centralną
centralną
Podstawowe teorie moralne
Podstawowe teorie moralne
występujące w etyce
występujące w etyce
normatywnej
normatywnej
1. Utylitaryzm
2. Naturalizm
3. Formalizm
4. Pragmatyzm
Utylitaryzm
Utylitaryzm
Teoria głosząca, że moralna
słuszność działania jest określona
przez konsekwencje tego
działania. Pożądaną konsekwencją
działania jest wzrost wartości
pozamoralnych – np. przyjemność,
zdrowie, przyjaźń, wiedza
Naturalizm
Naturalizm
Teoria głosząca, że rodzaj ludzki jest
ukształtowany w taki sposób, że w
ludziach występują określone tendencje
pierwotne wyrażane w dążeniach
człowieka do pewnych wartości –
skłonność do wspólnoty, szacunek do praw
innych, uczciwość i sprawiedliwe rządy.
Zasady i prawidła etyczne, którymi ludzie
powinni się kierować, mają swój początek
w tych właśnie tendencjach.
Formalizm
Formalizm
Teoria głosząca, że moralne dobro
działania jest określone przez jego naturę
lub formę. Pożądana natura i forma
oznaczają postępowanie zgodne ze
specjalnymi powinnościami i obowiązkiem
moralnym (rodzice w stosunku do dzieci),
zachowywanie reguł ( dotrzymywanie
słowa). Działania są znaczące moralnie,
jeżeli ich forma jest zgodna z obowiązkami
lub przyjętymi zasadami, regułami.
Pragmatyzm
Pragmatyzm
Teoria głosząca, że moralne dobro
działania zależy od tego, czemu to
działania służy lub w czym jest
najbardziej użyteczne. Oczekiwane
rezultaty to te, które mają znaczenie
praktyczne lub spełniają pożyteczną
rolę. Działanie ma znaczenie moralne
lub jest wartościowe, jeśli jest
praktycznie przydatne.
Zasady etyki
Zasady etyki
Zasady są przewodnikami w podejmowaniu
decyzji etycznych i działań moralnych.
Zasady etyczne szczególnie ważne w
praktyce pielęgniarskiej to:
- dobroć,
- sprawiedliwość,
- autonomia/ niezależność,
- prawdomówność,
- wierność.
Etos – to specyficzny dla
Etos – to specyficzny dla
danej grupy zespół działań
danej grupy zespół działań
obyczajowych,
obyczajowych,
manifestujących
manifestujących
obowiązującą w tej grupie
obowiązującą w tej grupie
moralność.
moralność.
Składnikami etosu są:
Składnikami etosu są:
wartości i normy moralne –
wartości i normy moralne –
ich znajomość, stosunek do
ich znajomość, stosunek do
nich, przekonanie o ich
nich, przekonanie o ich
znaczeniu i funkcjonowaniu
znaczeniu i funkcjonowaniu
w życiu społecznym.
w życiu społecznym.