1.Metody realizacji zadań nauczania ruchu i
wychowawcze w realizacji celów gimnastyki
korekcyjnej.
2. Praktyczne przykłady wykorzystania metod
w reedukacji posturalnej i korekcji odchyleń w
sferze morfologicznej.
3.Metody treningowe w gimnastyce korekcyjnej
ze szczególnym uwzględnieniem metod
kształtowania siły (minimalnych obciążeń,
izometryczna, obwodowa, wytrzymałościowo-
siłowo) i gibkości. Przykłady ćwiczeń.
Opracowały:
Agnieszka Szydłowska K4
Agnieszka Szpot K4
„Metoda”- termin ten oznacza
świadomie i konsekwentnie
stosowany sposób postępowania
(działania) dla osiągnięcia
określonego celu bądź celów.
„Metody realizacji zadań na zajęciach
korekcyjno kompensacyjnych- to
sposoby dochodzenia do celów, poprzez
stawianie dzieci w sytuacjach zadaniowych,
w których uczniowie pod kierunkiem
nauczyciela lub instruktora dokonują zmian
w strukturze własnego ciała i jego funkcji,
zdobywają wiadomości, umiejętności i
nawyki w zakresie korekcji swojej wady lub
profilaktyki jej powstawania.”
W realizacji celów gimnastyki
korekcyjnej stosujemy
:
metody zadań ruchowych
metody nauczania pojedynczych
ćwiczeń ruchowych
metody nauczania ćwiczeń
ruchowych w zależności od
charakteru i rodzaju postrzegania
zmysłowego
metody wychowawcze
Metody zadań ruchowych:
1.Metody reproduktywne :
-metoda naśladowcza ścisła
-metoda zadaniowa ścisła
-metoda programowanego uczenia się
2.Metody proaktywne:
-metoda zabawowo-naśladowcza
-metoda zabawowa-klasyczna
-metoda bezpośredniej celowości ruchu
-metoda opowieści ruchowej
3.Metody kreatywne
-metoda problemowa
-metoda ruchowej ekspresji twórczej
Metody nauczania
pojedynczych ćwiczeń
ruchowych
:
Syntetyczna
Analityczna
Kombinowana
Metody nauczania ćwiczeń
ruchowych w zależności od
charakteru i rodzaju postrzegania
zmysłowego:
oglądowa
słownego ujęcia ruchu
oddziaływania proprioceptywnego
oddziaływania sensorycznego
działania praktycznego
Metody wychowawcze:
wpływy osobistego
wpływu sytuacyjnego
wpływu społecznego
kierowania samowychowaniem
W gimnastyce korekcyjnej
wykorzystywane są także metody
treningowe, takie jak metody
kształtowania siły (minimalnych
obciążeń, izometryczna, obwodowa,
wytrzymałościowo-siłowa) czy
gibkości.
Siła – jest efektem napięcia mięśni,
co pozwala człowiekowi na swobodne
poruszanie się w przestrzeni.
Związane jest to z pokonaniem sił
grawitacji przez np. mięśnie
posturalne. Siła mięśniowa może być
kształtowana i wykorzystywana do
szerokiego spektrum zadań.
Gibkość – zdolność człowieka do osiągania dużej
amplitudy w wykonywanych ruchach. Ćwiczenie
gibkości ma za zadanie przygotowanie aparatu
ruchu do realizacji zadań startowych oraz
opanowanie racjonalnej techniki.
Do czynników wpływających na rozwój gibkości
zalicza się:
- elastyczność wiązadeł i ścięgien
- mięśnie okalające staw oraz te, które biorą udział
w pracy stawu
- wiek i płeć
- temperatura ciała, a także temperatura
określonego
mięśnia
- pora dnia i temperatura w miejscu ćwiczenia
- poziom siły mięśni
- zmęczenie i stan emocjonalny
Metody kształtowania siły:
Metoda minimalnych obciążeń
Metoda izometryczna
Metoda obwodowa
Metoda siłowo-wytrzymałościowa
Metody kształtowania gibkości:
Ćwiczenia
gibkościowe
dzielimy na:
Czynne (wymachy,
odrzuty, skłony,
wyprosty, skręty,
krążenia)
Bierne (przy
pomocy partnera, z
obciążeniem itd.)
Ze względu na
specyfikę pracy
mięśniowej na:
Dynamiczne
(ćwiczenia aktywne)
Statyczne
(rozciąganie,
wytrzymanie
określonej pozycji w
bezruchu)
Dziękujemy za uwagę!!!!