Informacjonizm i
społeczeństwo sieciowe
Manuel Castells
„Społeczeństwo sieci”
Informacjonizm
Nowy paradygmat technologiczny
oparty na powiększaniu wydajności w
zakresie przetwarzania informacji
poprzez wykorzystanie rewolucji w
mikroelektronice.
Ten paradygmat zaczyna dominować
nad industrializmem dzięki większej
wydajności w akumulowaniu dóbr i
władzy.
Cechy nowych technologii
informacyjnych:
Samorozwijająca się wydajność
przetwarzania (w zakresie wielkości,
szybkości, złożoności; przy
jednoczesnym obniżeniu kosztów mocy
przetwarzania informacji).
Umiejętność rekombinacji
Elastyczność rozpowszechniania
Możliwość natychmiastowego
połączenia każdego z każdym
Uzależnienie produktywności od technologii;
samonapędzający się mechanizm interakcji
pomiędzy wiedzą, techniką i przetwarzaniem
informacji
Fetyszyzacja techniki, technopol (technika staje się
wartością samą w sobie)
E. Bendyk: „Laboratoria wytwarzają nowe technologie,
specjaliści od marketingu zajmują się ‘ewangelizacją’
(to oficjalny termin stosowany w Krzemowej Dolinie),
czyli przekonywaniem konsumentów, że bez nowego
gadżetu nie będą mogli żyć. Ludzie kupują,
nakręcając rynek inwestujący w opracowanie
nowych technologii”
Informacjonizm jest
podstawą społeczeństwa
sieciowego.
Sieć (ludzie i ich kontakty)
jako podstawowa forma
uspołecznienia – otwarta,
zdecentralizowana, często
nietrwała
Dlaczego sieci?
Zapewniają optymalną dystrybucję
informacji i podnoszenie ich wartości
Technika pozwala efektywnie
zarządzać sieciami (społeczeństwo
sieciowe organizuje się wokół sieci
informatycznych)
Jest to sposób uporządkowania
społecznego adekwatny dla
społeczeństwa „wielości”,
odmasowionego.
Komunikacja pozbawiona organizacji,
nadzoru, hierarchii; samoorganizacja,
ruchy oddolne
Zniesienie ograniczeń
czasoprzestrzennych komunikacji –
przestrzeń przepływów, bezczasowy czas
Brak podziału na twórców i użytkowników,
nadawców i odbiorców; rozwój dzięki
aktywności wszystkich podmiotów
Globalizacja i glokalizacja
Uczestnictwo jednostek w różnych sieciach
– różne tożsamości (społeczeństwo
kulturowej różnorodności)