Mięśnie obręczy
kończyny dolnej.

Mięśnie obręczy kończyny
dolnej.

Podział tych mięśni uwzględnia ich położenie

w stosunku do kośćca.

1.

grupa grzbietowa

- mięśnie

rozpoczynające się na k. biodrowej,

położonej grzbietowo, i unerwione przez

część tylną splotu lędźwiowo-krzyżowego

2.

grupa brzuszna

- mięśnie położone po

stronie k. łonowej i k. kulszowej zaliczamy

do grupy mięśni brzusznych.



grupa grzbietowa

a.

część przednia



m. biodrowo – lędźwiowy

(m. iliopsoas) składa się z

:



m. lędźwiowy większy

(m. psoas major)



m. lędźwiowy mniejszy

(m. psoas minor)



m. biodrowy (m. iliacus)

b.

część tylna



m. pośladkowy wielki

(m. gluteus maximus)



m. napinający powięź

szeroką (m. tensor

fasciae latae)



m. pośladkowy średni

(m. glutenus medius)



m. pośladkowy mały

(m. glutenu minimus)



m. gruszkowaty

(m. piriformis)



grupa brzuszna



m. zasłaniacz wewnętrzny

(m. obturator internus)



M.m. bliźniacze góry i dolny

(M.m. gemelli superior,

inferior)



m. czworoboczny uda

(m. quadratus femoris)



m. zasłaniacz zewnętrzny

(m. obturator externus)

I. Grupa przednia mięśni grzbietowych
obręczy k.d.

Mięsień lędźwiowy większy

(m. psoas major)

Przebiega nad górno – przednia powierzchnią
kości biodrowej, praktycznie jej nie dotykając.

P.P. - boczna powierzchnia trzonu ostatniego

kręgu piersiowego (TH 12) oraz czterech
pierwszych kręgów lędźwiowych ( L 1-4).

W warstwie głębokiej przyczep początkowy ma

przy

wyrostkach żebrowych wszystkich kręgów
lędźwiowych.
Włókna tegoż mięśnia kierują się zbieżnie ku

dołowi,

do przodu oraz ku bokowi i wspólnie z m.

biodrowym

kończą się wąskim ścięgnem.
P.K. krętarz mniejszy kości udowej.

Mięsień lędźwiowy

mniejszy

(m. psoas minor)

Jest położony do przodu w relacji do

mięśnia lędźwiowego większego.

P.P. boczna powierzchnia trzonów

kręgów dwunastego piersiowego i

pierwszego lędźwiowego (th12 – L1)

Włókna tegoż mięśnia biegną ku

dołowi nieco bocznie i przechodzą w

długie płaskie ścięgno

P.K. w wyniosłości biodrowo łonowej

a dokładniej w powięzi biodrowej,

łuku biodrowo-łonowym - który

częściowo wytwarza - i na

wyniosłości biodrowo łonowej.

Mięsień biodrowy
(m. iliacus)

P.P. dół biodrowy
Włókna lekko wachlarzowate przy
P.P. biegną prawie pionowo (tj.
skupiając się zwężając) ku P.K.
P.K. krętarz mniejszy kości udowej.

mięsień biodrowo-lędźwiowy (m. iliopsoas)

Funkcje:



odgrywa bardzo ważna rolę przy

zginaniu stawu

biodrowego

, ustępując pod tym względem tylko

mięśniowi prostemu uda. W działaniu tym mięsień

lędźwiowy większy (jest to mięsień szybkobiegaczy,

który pozwala unieść udo, aż do zetknięcia się z

powierzchnią przednią brzucha. Możność chodzenia

jest bezpośrednio związana z czynnością mięśnia

lędźwiowo-biodrowego; w przypadku porażenia

mięśnia chodzenie jest prawie niemożliwe, dlatego jest

on jednym z najważniejszych mięśni ciała ludzkiego.



działając jednostronnie zgina kręgosłup w odcinku

lędźwiowym do boku.

Unerwienie:

nerw udowy (L1-4), krótkie gałęzie ze

splotu lędźwiowego

II. Grupa tylna mm. grzbietowych
obręczy k.d.

m. pośladkowy wielki

(m. gluteus maximus)



jest położony najbardziej

powierzchownie,



biegnie od góry i strony przyśrodkowej, w

dół i do boku,



jego znaczne rozmiary i położenie bliżej

kręgosłupa są charakterystyczne dla

człowieka

pp.



kość biodrowa (do tyłu od kresy

przyśrodkowej tylnej)



boczna okolica kości krzyżowej



kość guziczna



więzadło krzyżowo - guzowe.

pk.



powięź biodrowo – piszczelowa (część

górna),



guzowatość pośladkowa kości udowej

(część dolna).

Włókna mięśnia kierują się do boku i

kończą się płaskim ścięgnem.

m. pośladkowy wielki

(m. gluteus maximus)

Funkcje:



Prostowanie stawu biodrowego,



Wysuwanie miednicy do przodu (przy skurczu obu mięśni) - np. przy

ruchu wstawania z pozycji siedzącej lub przy wchodzeniu na

schody,



Utrzymanie pionowej postawy ciała (przy napięciu mięśnia),



Silne odwracanie w stawie biodrowym i przywodzenie – zwłaszcza

część dolną przyczepiającą się do kości udowej,



Odwodzenie uda i wspomaganie prostowania kolana – część

kończąca się w powięzi biodrowo – piszczelowej,



Wspomaganie mięśni zwieracza odbytu – przy skurczu obu mięśni

przy ustalonym stawi biodrowym,

Pomiędzy mięśniem a krętarzem większym położona jest kaletka

krętarzowa.

Unerwienie: splot krzyżowy, nerw pośladkowy dolny.

m. pośladkowy mały

(m. gluteus minimus)



Ma wachlarzowate ułożenie włókien,



Jest położony pod oboma mięśniami

pośladkowymi,

pp. talerz biodrowy, między kresą pośladkową

przednią a dolną
włókna biegną w bok i dołu zbieżnie,
pk. krętarz większy kości udowej.

Funkcje (podobne do funkcji mięśnia

pośladkowego średniego, z tym, że mięsień

pośladkowy mały jest w swoim działaniu słabszy):



Odwodzenie uda,



Zginanie w stawie biodrowym i nawracanie

części tylnej – część przednia,



Prostowanie uda i silne odwracanie – część tylna,



Przesunięcie miednicy do boku – przy ustalonej

kończynie,



Ruch kończyny do boku (miednica pochyla się w

stronę kończyny obciążonej) - podczas chodzenia.

Unerwienie: splot krzyżowy, nerw pośladkowy

górny

m. pośladkowy średni
(m. gluteus medius)

Leży pod mięśniem pośladkowym wielkim.
Ma pierzaste ułożenie włókien.

pp. rozpoczyna się na talerzu biodrowym,
między kresą pośladkową przednią a tylną.
pk. włókna mięśniowe kierują się zbieżnie w
bok i do dołu, a kończą się na krętarzu
większym kości udowej

Funkcja: taka sama jak mięśnia
pośladkowego małego.

Unerwienie: splot krzyżowy, nerw
pośladkowy górny.

m. naprężacz powięzi

szerokiej (m. tensor fasciae

latae)

Położony jest po stronie bocznej obręczy

biodrowej.
pp. znajduje się na kolcu biodrowym

przednim górnym i powięzi pośladkowej.
pk. dochodzi do pasma biodrowo –

piszczelowego wchodzącego w skład

powięzi szerokiej, która kończy się na

kłykciu bocznym piszczeli. Powięź ta

obejmuje mięsień.

Funkcja:
- W stawie biodrowym mięsień zgina,

nawraca i odwodzi udo
- W stawie kolanowym stabilizuje wyprost,

ale przy ruchu zgięcia pogłębia ten ruch.
Przy tym ruchu przyczep powięzi przesuwa

się ku tyłowi w stosunku do osi poprzecznej

stawu kolanowego.

Unerwienie: splot krzyżowy, nerw

pośladkowy górny.

m. gruszkowaty ( m.

piriformis)

Jest trójkątny i płaski.

pp. powierzchnia miedniczna kości

krzyżowej w bok od otworów krzyżowych

miednicznych.

Włókna biegną w bok i opuszczają

miednicę otworem kulszowym większym.

pk. znajduje się na krętarzu większym

kości udowej.

Funkcja: Mięsień działa na staw

biodrowy – odwraca, odwodzi i prostuje

udo.

Unerwienie: splot krzyżowy, gałązki

krótkie.

III. Grupa mięśni brzusznych obręczy
k.d.

m. zasłaniacz wewnętrzny

(m. obturator internus)

Jest mięśniem spłaszczonym, trójkątnym,

wachlarzowatym, położonym częściowo

wewnątrz miednicy, częściowo w okolicy

pośladkowej.

pp. powierzchnia wew. błony zasłonowej, k.

miednicza w okolicy otworu zasłoniowego
włókna biegną zbieżnie do otworu kulszowego

mniejszego, tam zawracają, kierują się bocznie

i przechodzą w ścięgno

pk. dół krętarzowy k. udowej

Funkcje:
obrót uda na zewnątrz, słaby przywodziciel i

prostownik uda

Unerwienie: splot krzyżowy

M.m. bliźniacze góry i

dolny

(M.m. gemelli superior,

inferior)

Dwa małe mięśnie z lekka spłaszczone,

które biegną poprzecznie od wcięcia

kulszowego mniejszego k. kulszowej do

krętarza większego k. udowej

pp. m. bliźniaczy górny – kolec kulszowy

m. bliźniaczy dolny – górny brzeg guza

kulszowego



oba mięśnie wytwarzają rynienkę, w której

przebiega ścięgno zasłaniacza

wewnętrznego



włókna biegną równolegle w kierunku

bocznym

pk. ścięgno zasłaniacza wewnętrznego, dół

krętarzowi k. udowej

Funkcje: oba mięśnie bliźniacze wzmagają

działanie m. zasłaniacza

wewnętrznego

Unerwienie: splot krzyżowy

m. czworoboczny uda
(m. quadratus femoris)



w postaci płaskiej płytki mięśniowej



poprzeczny przebieg włókien

pp. guz kulszowy
pk. grzebień międzykrętarzowy kości 

udowej

Funkcje: obraca udo na zewnątrz,

przywodzi i prostuje udo

Unerwienie: gałązka przednia splotu

krzyżowego

m. zasłaniacz zewnętrzny

(m. obturator externus)

pp. powierzchnia zewnętrzna błony

zasłonowej, jej otoczenie kostne w

części przyśrodkowej i dolnej otworu

zasłonowego

pk. dół krętarzowy

Zbiegające się włókna z przyczepów

początkowych, tworzą stożek,

przechodzący w ścięgno; można je

dojrzeć, rozciągając mięśnie bliźniaczy

dolny i czworoboczny.
Ukryty między mięśniami uda,

rozwojowo należy do grupy

przywodzicieli.

Funkcja: obracanie uda na zewnątrz,

ustala

staw biodrowy

Unerwienie: gałęzie nerwu zasłonowego



Ola Porębna



Agnieszka Rudnicka



Marta Prusińska



Maga Różycka



Joanna Sobolewska



Kinga Siedlecka