Eksploatacja
Eksploatacja
urządzeń
urządzeń
elektrycznych
elektrycznych
Eksploatacja urządzeń
elektroenergetycznych w
podziemnych zakładach
górniczych
Problematykę eksploatacji urządzeń
elektroenergetycznych regulują zarówno przepisy
ogólne jak i szczególne. Zasadą jest, iż obowiązuje
przepis ogólny chyba, że jakiś zakres przedmiotowy
jest uregulowany przez przepisy szczególne.
Przepisy ogólne to przede wszystkim:
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 września 1999 roku
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach
i instalacjach elektroenergetycznych.
Przepisy szczególne to:
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 roku
(z późn. zm.) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy,
prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia
przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych (przede
wszystkim załącznik nr 4 do rozporządzenia)
Ochrona
przeciwporażeniowa
Przy eksploatacji
urządzeń elektroenergetycznych
najistotniejsze znaczenie
najistotniejsze znaczenie
ma sposób ochrony przed
ma sposób ochrony przed
porażeniem prądem elektrycznym.
porażeniem prądem elektrycznym.
Rodzaje ochrony
przeciwporażeniowej
W celu ochrony człowieka przed skutkami porażenia
prądem elektrycznym stosowane są następujące
środki ochrony przeciwporażeniowej:
ŚRODKI NIETECHNICZNE takie, jak:
•popularyzacja sposobów i zasad bezpiecznego użytkowania
energii elektrycznej,
•szkolenie wstępne i okresowe wszystkich pracowników
użytkujących urządzenia elektryczne i obsługujących urządzenia
elektryczne
•wymagania kwalifikacyjne dla pracowników obsługujących
urządzenia elektryczne,
•organizacja pracy (instrukcje eksploatacji urządzeń
elektroenergetycznych, pisemne polecenia wykonywania prac)
•egzekwowanie przestrzegania reguł bezpieczeństwa,
•badania okresowe,
•szkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy przy
porażeniach.
Rodzaje ochrony
przeciwporażeniowej
W celu ochrony człowieka przed skutkami porażenia
prądem elektrycznym są stosowane następujące
środki ochrony przeciwporażeniowej:
ŚRODKI TECHNICZNE takie, jak:
•ochrona przed dotykiem bezpośrednim
- ochrona podstawowa,
•ochrona przed dotykiem pośrednim
- ochrona dodatkowa,
•ochrona przed dotykiem bezpośrednim i pośrednim
- realizowana przez zasilanie napięciem bezpiecznym,
•sprzęt ochronny (w tym środki ochrony
indywidualnej) – dla zastosowań, w których wyżej
wymienione nie mogą być wykorzystane (np. przy
naprawie urządzeń elektroenergetycznych) .
Przypadki możliwości
niezastosowania ochrony
przeciwporażeniowej !!!
Dopuszcza się niestosowanie ochrony
Dopuszcza się niestosowanie ochrony
przeciwporażeniowej:
przeciwporażeniowej:
1)
w obwodach roboczych
(głównych obwodach
prądowych)
urządzeń spawalniczych,
elektrotermicznych i elektrochemicznych
,
jeżeli ochrona taka
- ze względów technologicznych
lub eksploatacyjnych
- nie może być wykonana
,
a zastosowano inne środki techniczne i
organizacyjne, skutecznie ograniczające
prawdopodobieństwo porażenia
,
2)
w urządzeniach laboratoryjnych
, jeżeli przy
użytkowaniu i obsłudze urządzeń są stale obecne co
najmniej dwie osoby i jeżeli urządzenia te są
zabezpieczone przed dostępem osób
nieupoważnionych,
3)
w urządzeniach iskrobezpiecznych
,
Możliwość zastosowania innych
środków ochrony
przeciwporażeniowej
Dopuszcza się:
Dopuszcza się:
1)
1)
zastosowanie innych
zastosowanie innych -
-
technicznie
technicznie
uzasadnionych
uzasadnionych
-
-
środków ochrony
środków ochrony
przeciwporażeniowej, niż wymienione
przeciwporażeniowej, niż wymienione
wyżej
wyżej,
,
jeżeli środki te zapewnią
jeżeli środki te zapewnią
ochronę przeciwporażeniową w stopniu
ochronę przeciwporażeniową w stopniu
nie mniejszym niż środki wyżej
nie mniejszym niż środki wyżej
określone,
określone,
Możliwość zastosowania innych
środków ochrony
przeciwporażeniowej
Dopuszcza się:
Dopuszcza się:
2)
2)
zastosowanie w urządzeniach
zastosowanie w urządzeniach
podlegających stałemu nadzorowi
podlegających stałemu nadzorowi
wyłączników przeciwporażeniowych
wyłączników przeciwporażeniowych
w
w
innych układach niż różnicowoprądowe
innych układach niż różnicowoprądowe
,
,
pod warunkiem, że zapewnią one co
pod warunkiem, że zapewnią one co
najmniej taką samą skuteczność i
najmniej taką samą skuteczność i
zakres ochrony.
zakres ochrony.
Możliwość zastosowania innych
środków ochrony
przeciwporażeniowej
UWAGA!!!
Rezygnować z ochrony
przeciwporażeniowej należy z wyjątkową
ostrożnością i rozwagą,
i tylko wówczas, gdy praktyczne
wykonanie ochrony jest niemożliwe lub
gdy mogłoby to mieć zły wpływ na proces
technologiczny.
Urządzenia
elektroenergetyczne
o napięciu bezpiecznym
Urządzenia elektroenergetyczne o
napięciu bezpiecznym
powinny być zasilane z bezpiecznych
źródeł o napięciu roboczym nie
przekraczającym napięcia
bezpiecznego U
l
, w określonych
warunkach środowiskowych
,
i powinny być oddzielone elektrycznie,
w sposób pewny, od innych obwodów
elektroenergetycznych.
Urządzenia
elektroenergetyczne
o napięciu bezpiecznym
1)Napięcie bezpieczne U
l
jest to największa bezpieczna wartość
napięcia roboczego lub dotykowego, utrzymująca się długotrwale w
określonych warunkach oddziaływania otoczenia.
2)Warunki środowiskowe 1 są to takie warunki, w których rezystancja
ciała ludzkiego w stosunku do ziemi wynosi co najmniej 1000Ω.
3)Warunki środowiskowe 2 są to takie warunki, w których rezystancja
ciała ludzkiego w stosunku do ziemi wynosi mniej niż 1000Ω, np. na
wolnym powietrzu, w pomieszczeniach mokrych itp.
Rodzaj prądu
Wartości napięcia bezpiecznego U
l
1)
w
woltach
warunki
środowiskowe 1
2)
warunki
środowiskowe 2
3)
Prąd przemienny o
częstotliwości 15-500
[Hz]
50
25
Prąd stały
120
60
Wartości napięć bezpiecznych
Wartości napięć bezpiecznych
Urządzenia
elektroenergetyczne
o napięciu bezpiecznym
Za bezpieczne źródła zasilania uważa się:
1. transformatory bezpieczeństwa lub przetwornice
bezpieczeństwa,
2. baterie akumulatorów i zespoły prądotwórcze, o napięciu
roboczym nie przekraczającym wartości napięcia bezpiecznego U
l
,
3. urządzenia elektroniczne wykonane w taki sposób,
aby w razie
wewnętrznego uszkodzenia napięcie na zaciskach wyjściowych
nie mogło przekroczyć wartości napięcia bezpiecznego U
l
;
napięcie wyższe dopuszcza się
na zaciskach wyjściowych
urządzenia elektronicznego pod warunkiem zapewnienia
obniżenia tego napięcia
do wartości napięcia bezpiecznego
przy dotyku części czynnej lub
części przewodzącej dostępnej
.
Urządzenia elektroniczne, o których mowa w p.3, nie mogą być
zasilane z sieci napięcia wyższego od bezpiecznego napięcia U
l
poprzez autotransformatory, prostowniki, półprzewodniki lub
inne urządzenia nie zapewniające elektrycznego oddzielenia od
tej sieci.
Urządzenia
elektroenergetyczne
o napięciu bezpiecznym
W celu zapewnienia elektrycznego oddzielenia urządzeń
o napięciu bezpiecznym od innych obwodów
elektroenergetycznych, w urządzeniach tych:
1. nie należy:
a) uziemiać części czynnych i łączyć ich z częściami
czynnymi i przewodami ochronnymi innych
obwodów,
b) wykonywać połączeń
części przewodzących
dostępnych
z ziemią
lub
z przewodami ochronnymi i częściami
przewodzącymi dostępnymi innych instalacji
oraz
z częściami przewodzącymi obcymi
,
2. należy układać przewody obwodów oddzielnie w
stosunku
do obwodów o wyższym napięciu.
Urządzenia
elektroenergetyczne
o napięciu bezpiecznym
Dopuszcza się:
1. wykorzystywanie dla obwodów o napięciu
bezpiecznym
żył w przewodach wielożyłowych, w których inne
żyły są przeznaczone dla obwodów o wyższym
napięciu, pod warunkiem izolowania obwodów o
napięciu bezpiecznym do najwyższego napięcia
przewidzianego w przewodzie wielożyłowym, nie
niższego niż 500 V,
2. uziemienie i stosowanie połączeń z przewodami
ochronnymi innego urządzenia obwodów o
napięciu bezpiecznym, służących wyłącznie do
sygnalizacji, sterowania lub telekomunikacji.
Ochrona
przeciwporażeniowa
podstawowa
Ochrona przed dotykiem bezpośrednim
ma za zadanie chronić ludzi i zwierzęta
przed zagrożeniami wynikającymi z dotyku
do części czynnych urządzeń elektrycznych
(części znajdujących się pod niebezpiecznym
napięciem w czasie normalnej pracy tych
urządzeń).
Zasadę realizuje się poprzez uniemożliwienie
(utrudnienie)
człowiekowi dotyku do tych
części, co zapobiega z kolei przepływowi
prądu rażeniowego przez jego ciało.
Ochrona
przeciwporażeniowa
PODSTAWOWA
Dla
ochrony przed dotykiem bezpośrednim
w urządzeniach elektrycznych o napięciu do
1kV wymaga się zastosowania przynajmniej
jednego z następujących środków ochrony:
1 - izolowanie części czynnych
2 - stosowanie obudów lub osłon
3 - stosowanie ogrodzeń
4 - stosowanie barier i przeszkód
5 - umieszczenie części czynnych poza
zasięgiem
ręki
6 - ochrona przed napięciami szczątkowymi.
Ochrona
przeciwporażeniowa
PODSTAWOWA
(1)
Izolacja robocza
zastosowana jako środek
ochrony przeciwporażeniowej podstawowej
urządzeń elektroenergetycznych
powinna
pokrywać całkowicie części czynne
i
powinna być tak wykonana,
aby była trwale
odporna na występujące w czasie
eksploatacji oddziaływania mechaniczne,
chemiczne, elektryczne i cieplne
,
a usunięcie jej było możliwe tylko przez
zniszczenie.
Ochrona
przeciwporażeniowa
PODSTAWOWA
(2)
Obudowy lub Osłony
zastosowane jako środek
ochrony przeciwporażeniowej podstawowej
powinny mieć
wystarczającą w warunkach eksploatacyjnych trwałość
dla
zachowania
wymaganego stopnia ochrony i odpowiedniej
odległości
od części czynnych urządzeń
elektroenergetycznych.
Usunięcie osłon powinno być możliwe tylko przy użyciu
odpowiednich narzędzi.
Nieizolowane części czynne urządzeń
elektroenergetycznych powinny znajdować się
wewnątrz osłon o stopniu ochrony co najmniej
IP2X
.
Ochrona
przeciwporażeniowa
PODSTAWOWA
(3 i 4)
Bariery i ogrodzenia przenośne
i inne
podobne urządzenia, zastosowane jako środek
ochrony przeciwporażeniowej podstawowej,
powinny być tak wykonane
,
aby zapobiegały
niezamierzonemu dotknięciu części czynnych
chronionych urządzeń
elektroenergetycznych
w
razie konieczności usunięcia w czasie eksploatacji
innych środków ochronnych.
Urządzenia, o których mowa wyżej, mogą być
usuwane bez użycia narzędzi, z tym że powinny
być zabezpieczone przed niezamierzonym
usunięciem i wyposażone w napisy ostrzegawcze.
Ochrona
przeciwporażeniowa
PODSTAWOWA
(5)
Ochrona przeciwporażeniowa podstawowa,
polegająca na
umieszczeniu urządzeń
elektroenergetycznych poza zasięgiem
ręki
,
powinna być tak wykonana
,
aby w
zasięgu ręki nie znajdowały się części
jednocześnie dostępne o różnych
potencjałach
.
Jeżeli części jednocześnie dostępne o różnych
potencjałach są oddzielone od siebie
siatką
(ekranem)
o niższym stopniu ochrony niż IP
2X
,
to zasięg ręki powinien być określony bez
jej uwzględnienia
.
Ochrona
przeciwporażeniowa
PODSTAWOWA
(6)
Ochrona przed napięciami szczątkowymi
ma na celu zapobieżenie porażeniu wskutek dotyku do
części czynnych, na których może utrzymywać się
napięcie po odłączeniu od zasilania, np. wskutek
zakumulowanego ładunku na pojemności elektrycznej
elementów lub indukowania napięcia przez silniki
pracujące z wybiegu.
W przypadku istnienia takiego zagrożenia wymagane
jest obniżenie napięcia do poziomu napięcia
bezpiecznego w odpowiednio krótkim czasie albo
uniemożliwienie dostępu do części czynnej.
Ochrony
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Ochrona przed dotykiem pośrednim
ma na celu ograniczenie skutków porażenia
w razie dotknięcia do części przewodzących
dostępnych, które niespodziewanie znalazły
się pod niebezpiecznym napięciem (np.
wyniku uszkodzenia izolacji).
Działanie takie powinno być realizowane
poprzez:
- uniemożliwienie przepływu prądu przez
ciało
człowieka lub zwierzęcia, lub
- ograniczenie wartości prądu rażeniowego
lub czasu jego przepływu.
Ochrony
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
W urządzeniach elektroenergetycznych o
napięciu znamionowym nie wyższym niż 1
kV ochronę przeciwporażeniową
dodatkową zapewnia zastosowanie:
1) zerowania,
2) uziemienia ochronnego,
3) sieci ochronnej,
4) wyłączników przeciwporażeniowych
różnicowoprądowych,
5) separacji odbiorników,
6) izolacji stanowisk,
7) izolacji ochronnej.
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
–
Zerowanie (1)
Zerowanie
polega na połączeniu dostępnych części
przewodzących z uziemionym przewodem ochronnym
PE lub przewodem ochronno-neutralnym PEN i
powoduje w warunkach zakłóceniowych samoczynne
odłączanie zasilania
-
może być stosowane w
urządzeniach prądu przemiennego o napięciu
znamionowym nie przekraczającym 500 V i o układzie
sieciowym TN, mającym punkt neutralny bezpośrednio
uziemiony
,
a części przewodzące dostępne odbiorników mogą być
połączone z tym punktem:
1. przewodem ochronnym PE (układ TN-S),
2. przewodem ochronno-neutralnym PEN (układ TN-C),
3. w części układu przewodem ochronnym PE, a w
części
układu przewodem ochronno-neutralnym PEN (układ
TN-C-S).
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
–
Zerowanie (1)
1) części przewodzące dostępne odbiorników połączone z
uziemionym
punktem neutralnym przy użyciu
przewodu
ochronnego
PE
-
UKŁAD TN-S
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
–
Zerowanie (1)
1) części przewodzące dostępne odbiorników połączone z
uziemionym
punktem neutralnym przy użyciu przewodu
ochronno
-
neutralnego
PEN
-
UKŁAD
TN-C
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
–
Zerowanie (1)
1) części przewodzące dostępne odbiorników połączone z
uziemionym
punktem neutralnym
w części układu przewodem
ochronnym
PE,
a w części układu
przewodem
ochronno-
neutralnym
PEN
-
UKŁAD TN-C-S
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
–
Zerowanie (1)
Charakterystyka urządzenia odłączającego napięcie i
przekroje przewodów powinny być tak dobrane, aby w
przypadku zwarcia pomiędzy przewodem skrajnym a
przewodem ochronnym PE lub przewodem ochronno-
neutralnym PEN albo częściami urządzeń objętych ochroną
następowało samoczynne odłączenie zasilania, w zależności
od napięcia pomiędzy przewodem skrajnym a ziemią i
warunków środowiskowych, w czasie określonym w tabeli.
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Uziemienie ochronne (2)
Uziemienie ochronne polega na
połączeniu części przewodzących
dostępnych z uziomami (uziomem) i
powoduje w warunkach
zakłóceniowych samoczynne
odłączenie zasilania
-
może być
stosowane w urządzeniach prądu
przemiennego i stałego, niezależnie
od ich napięcia znamionowego
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA -
Sieć ochronna
(3)
Sieć ochronna
, jako środek ochrony
przeciwporażeniowej dodatkowej,
polegający na połączeniu części
przewodzących dostępnych obcych z
uziemioną siecią, wykonaną z przewodów
ochronnych PE i połączeń wyrównawczych
,
może być stosowana w układach
sieciowych IT w sieciach prądu
przemiennego i stałego, niezależnie od
napięcia znamionowego, zasilającego
odbiorniki stałe i ruchome, z wyjątkiem
przeznaczonych do trzymania w ręku
podczas ich użytkowania, jeżeli są
spełnione jednocześnie następujące
wymagania:
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA -
Sieć ochronna
(3)
1. urządzenia są zasilane z osobnego
transformatora, zespołu prądotwórczego lub
baterii akumulatorów,
2. wszystkie części czynne są izolowane od ziemi,
3. części przewodzące dostępne są połączone z
siecią uziemionych przewodów ochronnych,
4. znajdujące się w zasięgu ręki części
przewodzące dostępne i części przewodzące
obce są połączone ze sobą uziemionymi,
miejscowymi przewodami wyrównawczymi,
5. urządzenia pozostające pod napięciem
roboczym są zawsze dostępne dla stałej obsługi
w sposób umożliwiający bezzwłoczne usuwanie
każdego zwarcia doziemnego,
6. sieć robocza jest wyposażona w urządzenie do
kontroli stanu izolacji, sygnalizujące lub
wyłączające sieć w przypadku wystąpienie
znacznego zmniejszenia rezystancji.
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Wyłączniki przeciwporażeniowe
różnicowoprądowe (4)
Wyłączniki przeciwporażeniowe
różnicowoprądowe jako środek ochrony
przeciwporażeniowej dodatkowej,
wyposażony w człon pomiarowy
różnicowoprądowy oraz w człon wyłączający,
powodujący samoczynne odłączenie zasilania
w warunkach wystąpienia nadmiernego
prądu doziemnego, mogą być stosowane we
wszystkich układach sieciowych (TN, TT i IT),
niezależnie od ich napięcia znamionowego
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Wyłączniki przeciwporażeniowe
różnicowoprądowe (4)
- mają najwięcej zalet ze wszystkich środków ochrony dodatkowej.
W porównaniu z innymi środkami dodatkowej zapewniają:
· największą skuteczność i niezawodność w działaniu,
· doskonałą uniwersalność skutecznego działania w takich układach,
gdzie stosowane są inne środki dodatkowej ochrony od porażeń,
np. uziemienie ochronne, izolacja ochronna,
· objęcie ochroną całej instalacji łącznie z jej elementami, które
dodatkowej ochrony od porażeń nie wymagają,
· działanie w przypadkach, gdy wystąpi przerwa w przewodzie
ochronnym - w takim przypadku napięcie dotyku może być wyższe
od bezpiecznego aż wyłącznik wyłączy instalację w bardzo krótkim
czasie nie powodując zagrożenia dla zdrowia człowieka,
· ciągła kontrola stanu izolacji w chronionej instalacji elektrycznej
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Separacja odbiorników (5)
Separacja odbiorników jako środek
ochrony przeciwporażeniowej
dodatkowej,
polegający na zasilaniu
odbiornika lub grupy odbiorników za
pomocą transformatora
separacyjnego lub przetwornicy
separacyjnej
, może być stosowana w
sieciach na napięcie znamionowe nie
przekraczające 500 V przy prądzie
przemiennym i 750 V przy prądzie
stałym.
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Separacja odbiorników (5)
Obwodu separowanego i zasilanych z niego
odbiorników
nie wolno uziemiać, zerować
lub łączyć z innym obwodem elektrycznym
.
W obwodzie separowanym powinien być
instalowany tylko jeden odbiornik.
W obiektach o charakterze
nieprzemysłowym dopuszcza się
stosowanie większej liczby odbiorników,
pod warunkiem że długość obwodu nie
przekroczy 30 m.
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Izolacja stanowiska (6)
Izolacja stanowiska jako środek
ochrony przeciwporażeniowej
dodatkowej,
polegający na izolowaniu
stanowiska od ziemi i na wyrównaniu
potencjałów części przewodzących
obcych, dostępnych z tego
stanowiska
, może być stosowana do
urządzeń prądu przemiennego i prądu
stałego, niezależnie od ich napięcia
znamionowego, w obrębie
pomieszczeń suchych.
Ochrona
przeciwporażeniowa
DODATKOWA
Izolacja stanowiska (6)
Izolację stanowiska jako środek ochrony
przeciwporażeniowej dodatkowej stosuje się w tych
przypadkach, gdy nie ma technicznych możliwości
uzyskania szybkiego wyłączenia sieci, w której jako
ochronę dodatkową zastosowano zerowanie bądź
uziemienie ochronne, a jednocześnie nie można
zastosować np. wyłącznika ochronnego bądź
separacji urządzenia.
Izolacja ma na celu zwiększenie rezystancji
stanowiska –
a co za tym idzie - uniemożliwia przepływ prądu
przez ciało ludzkie przy dotknięciu do urządzeń, na
których nastąpiłoby pojawienie się napięcia na
przedmiotach przewodzących, nie należących do
obwodu elektrycznego.
Ochrona
przeciwporażeniowa
dodatkowa
Izolacja ochronna (7)
Izolację ochronną jako środek ochrony
przeciwporażeniowej dodatkowej,
polegający na zastosowaniu izolacji o
parametrach ograniczających do minimum
możliwości porażenia prądem
elektrycznym
, stosuje się do fabrycznie
produkowanych urządzeń i przyrządów
przemiennoprądowych i stałoprądowych.
niezależnie od ich napięcia znamionowego.
Do części przewodzących dostępnych,
objętych izolacją ochronną, nie należy
przyłączać przewodów ochronnych i
wyrównawczych.
Podstawowe zasady
wykonywania prac
przy urządzeniach
elektrycznych
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 53.1.
Prace przy urządzeniach
i instalacjach elektroenergetycznych,
w zależności od zastosowanych metod
i środków zapewniających bezpieczeństwo
pracy, mogą być wykonywane:
1) przy całkowicie wyłączonym napięciu,
2) w pobliżu napięcia,
3) pod napięciem.
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
Odległości wokół nie osłoniętych urządzeń i
instalacji elektroenergetycznych lub ich części
znajdujących się pod napięciem, wyznaczające
granice strefy prac w pobliżu napięcia i strefy prac
pod napięciem, wynoszą:
Napięcie
znamionowe
urządzenia
Strefa
prac pod
napięciem
prac w pobliżu
napięcia
(kV)
(m)
(m)
do 1
do 0,3
powyżej 0,3 do 0,7
powyżej 1 do 30
do 0,6
powyżej 0,6 do 1,4
110
do 1,1
powyżej 1,1 do 2,1
220
do 2,5
powyżej 2,5 do 4,1
400
do 3,5
powyżej 3,5 do 5,4
750
od 6,4
powyżej 6,4 do 8,4
Odległości określone dla urządzeń i instalacji elektroenergetycznych o
napięciu znamionowym
do 1KV, dotyczą tylko linii napowietrznych.
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
Prace w pobliżu napięcia powinny być
wykonywane przy użyciu środków
ochronnych odpowiednich do
występujących warunków pracy.
Prace pod napięciem należy wykonywać
w oparciu o właściwą technologię pracy
i przy zastosowaniu wymaganych
narzędzi
i środków ochronnych, określonych
w instrukcji wykonania prac.
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 56.1.
Wyłączenie urządzeń i instalacji
elektroenergetycznych spod napięcia powinno być
dokonane w taki sposób, aby uzyskać przerwę izolacyjną
w obwodach zasilających urządzenia i instalację.
2.
Za przerwę izolacyjną, o której mowa w ust. 1, uważa
się:
1) otwarte zestyki łącznika w odległości określonej
w Polskiej Normie lub w dokumentacji producenta,
2) wyjęte wkładki bezpiecznikowe,
3) zdemontowanie części obwodu zasilającego,
4) przerwanie ciągłości połączenia obwodu zasilającego
w łącznikach o obudowie zamkniętej, stwierdzone
w sposób jednoznaczny w oparciu o położenie
wskaźnika odwzorującego otwarcie łącznika.
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 57.1.
Przed przystąpieniem do wykonywania
prac przy urządzeniach i inhalacjach
elektroenergetycznych
wyłączonych spod
napięcia należy:
1) zastosować odpowiednie zabezpieczenie
przed
przypadkowym załączeniem napięcia,
2) wywiesić tablicę ostrzegawczą w miejscu
wyłączenia obwodu o treści: „Nie
załączać",
3) sprawdzić brak napięcia w wyłączonym
obwodzie,
4) uziemić wyłączone urządzenia,
5) zabezpieczyć i oznaczyć miejsce pracy
odpowiednimi znakami i tablicami
ostrzegawczymi.
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 57.2.
Odpowiednim zabezpieczeniem przed
przypadkowym załączeniem napięcia, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
1) w urządzeniach o napięciu znamionowym
do 1 KV — wyjęcie wkładek
bezpiecznikowych
w obwodzie zasilającym lub zablokowanie
napędu otwartego łącznika,
2) w urządzeniach o napięciu znamionowym
powyżej 1 KV — unieruchomienie
i zablokowanie napędów łączników lub
wstawienie przegród izolacyjnych między
otwarte styki łączników.
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 58.1.
Uziemienia należy wykonać
tak, aby miejsce pracy znajdowało
się w strefie ograniczonej
uziemieniami; co najmniej jedno
uziemienie powinno być widoczne z
miejsce pracy.
2.
W razie zasilania wielostronnego,
uziemienia powinny być wykonane
od każdej strony zasilania.
Wykonywanie prac przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 59.1.
Jeżeli rozwiązanie konstrukcyjne
urządzenia lub instalacji elektroenergetycznej
albo rodzaj wykonywanej pracy nie pozwala na
wykonanie uziemienia w sposób określony w §
58 ust. 1, dopuszcza się zastosowanie innych
środków technicznych i organizacyjnych
zapewniających bezpieczeństwo pracy.
2.
W sytuacji, o której mowa w ust. 1,
poleceniodawca, w pisemnym poleceniu
wykonania pracy, jest obowiązany umieścić
odpowiedni zapis o zastosowaniu innych
środków zapewniających bezpieczeństwo
pracy.
Organizacja pracy przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 64.1.
Prace na czynnych urządzeniach i
instalacjach energetycznych mogą być
wykonywane na polecenie pisemne, ustne
lub bez polecenia.
2.
Polecenia, o których mowa w ust. 1.
wydaje poleceniodawca.
3.
Prace w warunkach szczególnego
zagrożenia dla zdrowia i żyda ludzkiego
należy wykonywać na podstawie polecenia
pisemnego, przy zastosowaniu
odpowiednich środków zabezpieczających
zdrowie i życie ludzkie.
Organizacja pracy przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 64.4.
Pracownicy nie będący pracownikami
zakładu prowadzącego eksploatację danego
urządzenia i instalacji powinni wykonywać
prace wyłącznie na podstawie polecenia
pisemnego, z wyjątkiem prac, dla których
czynności związane z dopuszczeniem
do pracy
ustalono odrębnie na piśmie.
5.
Bez poleceń, o których mowa w ust. 3,
dozwolone jest wykonywanie:
1) czynności związanych z ratowaniem zdrowia
i życia ludzkiego,
2) zabezpieczenia urządzeń i instalacji przed
zniszczeniem,
3) przez uprawnione i upoważnione osoby prac
eksploatacyjnych określonych w
Instrukcjach.
Organizacja pracy przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 66.
Prowadzący eksploatację urządzeń i
instalacji energetycznych jest obowiązany
prowadzić wykazy poleceniodawców, określające
zakres udzielonego im upoważnienia.
1) zakres, rodzaj, miejsce i termin,
2) środki i warunki do bezpiecznego wykonania
pracy,
3) liczbę pracowników skierowanych do pracy,
4) pracowników odpowiedzialnych za organizację
i wykonanie pracy, pełniących funkcję:
a) koordynującego lub dopuszczającego, przez
podanie stanowiska służbowego lub imiennie,
b) kierownika robót, nadzorującego lub
kierującego zespołem pracowników —
imiennie,
5) planowane przerwy w czasie pracy.
Organizacja pracy przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 68.1.
Koordynującym powinien być pracownik
komórki organizacyjnej sprawującej dozór nad
ruchem urządzeń
i instalacji energetycznych, przy których będzie
wykonywana praca (np. dyspozytor)
2.
W przypadku gdy dozór nad ruchem urządzeń
lub instalacji energetycznych, przy których będzie
wykonywana praca, jest prowadzony przez różne
komórki organizacyjne zakładu, koordynującym
powinna być
osoba z kierownictwa jednej z tych
komórek.
3.
Jeżeli dozór nad ruchem urządzeń lub instalacji
energetycznych, przy których będzie wykonywana
praca, jest sprawowany przez poleceniodawcę,
koordynującym powinien być sam
poleceniodawca.
Organizacja pracy przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 68.4.
Do obowiązków koordynującego
w szczególności należy:
1)
koordynowanie wykonania prac, określonych
w poleceniu, z ruchem urządzeń i instalacji
energetycznych,
2)
określenie czynności łączeniowych
związanych
z przygotowaniem miejsca pracy,
3)
wydanie zezwolenia na przygotowanie miejsca
pracy, dopuszczenie do pracy i likwidację
miejsca pracy,
4)
podjęcie decyzji o uruchomieniu urządzeń
i instalacji energetycznych, przy których była
wykonywana praca,
5)
zapisanie w dokumentacji eksploatacji ustaleń
wynikających z ppkt 1—4.
Organizacja pracy przy
urządzeniach
i instalacjach energetycznych
§ 69.1.
Dopuszczający powinien być
wyznaczony przez poleceniodawcę do
każdej pracy wykonywanej na
polecenie.
2.
Do obowiązków dopuszczającego
należy:
1) przygotowanie miejsca pracy,
2) dopuszczenie do wykonania pracy,
3) sprawdzenie wykonania pracy,
4) zlikwidowanie miejsca pracy po jej
zakończeniu.