Współczesne
definicje
pojęcia
„eutanazja”
„Łagodna i bezbolesna
śmierć (w znaczeniu
nadawanym przez
starożytnych Greków), jak i
jako zabójstwo w
bezbolesny sposób chorego
na nieuleczalną,
powodującą cierpienie
chorobę.”
„To teoria, zgodnie z którą jest
dopuszczalne i moralne
powodować śmierć osób
nieuleczalnie chorych, których
zgon jest nieodległy w czasie,
jeżeli bardzo cierpią.”
1. „Sterbehilfe- „pomoc w
umieraniu” (w krajach
niemieckojęzycznych
stanowi podstawowe
określenie dla zjawisk
eutanatycznych.”
2. „zabijanie chorych
psychicznie (w
narodowym
socjalizmie).
Dla zdefiniowania eutanazji
potrzeba skumulowania
czynnika motywacyjnego
sprawcy- współczucia, oraz
prośby osoby nieuleczalnie
chorej.
Powodowane współczuciem zabicie nieuleczalnie chorego człowieka na
jego żądanie.
Rozróżnia się:
eutanazję czynną- śmierć jest wynikiem aktywnego działania, np.:
podania śmiertelnej dawki środka narkotycznego;
eutanazję bierną (ortotanazja)- śmierć następuje na skutek
zaniechania stosowania odpowiednich środków leczniczych, np..
niepodjęcie reanimacji;
eutanazję dobrowolną- chory samodzielnie wyraża świadome żądanie
pozbawienia go życia;
eutanazję niedobrowolną- chory nie jest w stanie wyrazić swojej woli,
ponieważ np. jest nieprzytomny (jego wola pozbawienia go życia została
albo przedstawiona w uprzednio podpisanym przez niego dokumencie-
testamencie życia, albo wyznaczył on osobę trzecią do podejmowania w
jego imieniu decyzji w sprawie własnego życia i śmierci, albo jego wola
jest wstecznie odtwarzana na podstawie zeznań świadków przez sąd,
który ostatecznie podejmuje decyzję);
eutanazję bezpośrednią- gdy podjęte działanie lub zaniechanie
bezpośrednio zmierza do skrócenia życia chorego, np. odłączenie od
respiratora;
eutanazję pośrednią- gdy podjęte działanie ma na celu uśmierzenie
bólu, jednakże z drugim niezamierzonym, ale i nieuniknionym skutkiem
jest skrócenie życia chorego).
Eutanazja bierna
Eutanazja czynna
pośrednia
Eutanazja czynna
bezpośrednia
Dobrowolna
Dobrowolna
Dobrowolna
Niedobrowolna
Niedobrowolna
Niedobrowolna
Wbrew woli chorego
Wbrew woli chorego
Wbrew woli chorego
Kategorie eutanazji wg Bernarda Beartschi’ego; za M.Szeroczyńską, Eutanazja i wspomagane samobójstwo na świecie, str. 39.
Wyłonienie 9 kategorii
eutanazji, wynikających z
połączenia podziału ze względu
na formę czynu z podziałem ze
względu na wolę chorego.
Skrócenie agonii to nie eutanazja- Nie zawsze powstrzymanie się od
uporczywego podtrzymywania życia jest eutanazją. Dopuszcza się,
rezygnację z uporczywego, nieleczniczego podtrzymywania funkcji
życiowych będących uciążliwością dla rodziny jak i samego chorego w
sytuacji beznadziejnej. Należy jednak rozróżnić przedłużanie agonii od
ratowania życia.
Początki eutanazji- Zabójstwo jednostek niewygodnych społecznie, w
tym dzieci, stosowane było powszechnie w starożytności. W czasach
nowożytnych pierwszym był Marcin Luter który uważał zwyrodniałe dzieci
za płód szatański.
Kartezjusz o eutanazji- Już Kartezjusz zauważył, że człowiek proszący
o śmierć z powodu cierpienia tak naprawdę prosi o pomoc w cierpieniu.
Nawet samobójcy w takich wypadkach działają pod wpływem błędu w
rozumowaniu
Pozytywnie o eutanazji- Pozytywnie wyrażali się o eutanazji m.in.
Monteskiusz, Diderot, J.J.Rousseau, Voltaire, Schopenhauer, Kant,
Nietzche, Comte, wielu myślicieli lewicowych, liberalnych a także
hitlerowcy.
Zwolennicy eutanazji:
życiu przeciwstawiają inną wartość: wolność(…)
mówią, że przed ludźmi znoszącymi ból cierpliwie trzeba pokornie
schylić głowę, a tym, którzy nie są w stanie go znosić – pomóc(…)
uważają, że indywidualne sprawy należy pozostawić rozstrzygnięciom
sądów, ale sprzeciwiają się ustalaniu ogólnej normy prawnej(…).
Przeciwnicy
eutanazji
-
uważają życie za święty dar od Boga
albo uznają
je za najwyższą wartość.
Opieka paliatywna
Opieka paliatywna jest aktywną, wszechstronną i całościową
opieką nad pacjentami chorującymi na, nieuleczalne,
postępujące choroby w końcowym okresie życia. Otacza jak
płaszczem (łac. Pallium = płaszcz) nieuleczalnie chorych
oraz ich udręczoną rodzinę. Celem jej jest poprawienie
jakości życia chorych i ich rodzin. Obejmuje ona zwalczanie
bólu trudnego do opanowania i innych objawów
somatycznych, łagodzenie cierpień psychicznych,
duchowych i socjalnych oraz wspomaga rodziny chorych tak
w czasie trwania choroby, jak i w okresie osierocenia.
CZYM JEST
CZYM JEST
OPIEKA PALIATYWNA ???
OPIEKA PALIATYWNA ???
Odrzucenie przez Zjednoczone Narody
petycji o uzupełnienie Deklaracji Praw
Człowieka punktem przewidującym
legalizację eutanazji w stosunku do ciężko
cierpiących.
Wydanie przez Radę Europy rezolucji 613
i rekomendacji 779, które
dotyczyły praw chorych i
umierających
Złożenie (przez posłów greckich i włoskich) w
Parlamencie Europejskim propozycji rezolucji
zabraniającej państwom członkowskim przyjęcia
ustawy legalizującej stosowania przez lekarza
jakichkolwiek środków skracających życie pacjenta,
nawet na jego wyraźną prośbę. /bez podjęcia
działań/
Stały Komitet Lekarski Wspólnot
Europejskich wydał rezolucję
stwierdzającą, iż lekarz ma podczas
wykonywania zawodu kierować się
szacunkiem dla życia i godności ludzkiej
Przedłożenie (podczas obrad
Parlamentu Europejskiego) przez
francuskiego onkologa Leona
Schwartzenberga raportu na temat
towarzyszenia umierającym.
Rekomendacja 1418 o ochronie
praw człowieka i godności osób
terminalnie chorych i
umierających. Całkowity zakaz
eutanazji czynnej. /Rada Europy/
Wydanie przez Radę Europy
dokumentu nr 312, w którym
potępiona zostaje holenderska
ustawa o zakończeniu życia na
życzenie.
USTAWODAWSTWA
ZABRANIAJĄCE EUTANAZJI
CZYNNEJ
Przyzywanie do łoża umierającego
odpowiedniego świętego Diboana (w
Brytanii) i Guineforta, który miał
zdecydować o życiu lub śmierci danej
osoby.
„Ciężki błogosławiony młot”
przechowywany w zakrystii, który był
kładziony obok łoża chorego –
„aplikowanie” nim w głowę opornego
umierającego.
Duszenie chorych na wściekliznę-
przywilej łaski królewskiej.
Gdy wiadomość
o czynie
eutanatycznym
docierała do
sądu, czyn ten
traktowany był
jako zbrodnia.
Kodeks karny z 1994r.-uznaje eutanazję za zabójstwo
popełnione z premedytacją, przy czym motywacja sprawcy
może być czynnikiem łagodzącym. Zaostrzenie kary w
przypadku, gdy „ofiara” miała mniej niż 15 lat, lub była
„osobą słabą”. Przestępstwa te wiążą się z karą
pozbawienia wolności od 10 lat do dożywocia włącznie.
Nowy kodeks kryminalny z
1985 roku powtórzył w
zakresie EUTANAZJI
przepisy kodeksu z 1953-54
roku - i nie przewidział
specjalnych regulacji dla
eutanazji czynnej, która w
związku z tym jest karana
jak zwykłe zabójstwo (art.
222 kodeksu kryminalnego).
Komisja do Spraw Reformy Prawa
Kanady w raporcie z 1983 roku
wyraźnie opowiedziała się
przeciwko legalizacji lub
dekryminalizacji eutanazji
czynnej, nawet dobrowolnej,
podkreślając konieczność
sankcjonowania tego typu
zachowań jako przestępstwa
zabójstwa.
Jeśli chodzi zaś o zgodę osoby
uśmiercanej, to zgodnie z
jednoznacznym sformułowaniem
art. 14 kodeksu kryminalnego,
nie stanowi ona okoliczności
wyłączającej odpowiedzialność
karną sprawcy
44
.
Motywacja sprawcy - nieistotna z
punktu widzenia znamion
przestępstwa - jest brana pod
uwagę jedynie przy wymiarze
kary.
Kanada cd.
Powołana w 1994 roku senacka Specjalna Komisja do spraw
Eutanazji i Pomocy do Samobójstwa, w raporcie końcowym De
la vie et de la mort zaprezentowała dość podzielone stanowiska
odnośnie do wspomaganego samobójstwa oraz eutanazji
czynnej. W większości komisja odrzuciła możliwość legalizacji
obu tych zachowań eutanatycznych, jednakże w stosunku do
eutanazji czynnej członkowie komisji uznali, że powinno zostać
wprowadzone uprzywilejowane przestępstwo zabójstwa z
litości- niezależnie od istnienia lub nieistnienia pragnienia
śmierci po stronie chorego- gdyż obecnie przewidziane sankcje
są zbyt wysokie.
„Kto zabija człowieka na jego wyraźne i
jednoznaczne żądanie podlega karze
pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 5
lat.”
„Kto zabija człowieka na jego wyraźne i
jednoznaczne żądanie podlega karze
pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 5
lat.”
§ 202 japońskiego kodeksu karnego
stanowi typ przestępstwa zabójstwa na
żądanie lub za zgodą uśmierconego..
Orzecznictwo japońskie wprowadziło
jednak pewne reguły, których
spełnienie usprawiedliwiałoby
formalnie zakazaną eutanazję
czynną, choć nigdy dotychczas nie
doszło do uniewinnienia sprawcy
Według art. 579 włoskiego kodeksu
karnego+ zabójstwo na żądanie
stanowi uprzywilejowany typ
przestępstwa. Do znamion tego
czynu nie należy motywacja
sprawcy, która jednak zgodnie z art.
62. l może być potraktowana jako
okoliczność łagodząca przy
wymiarze kary.
§ 77 austriackiego
kodeksu karnego
przewiduje
uprzywilejowany typ
zabójstwa na żądanie. Dla
karalności tego czynu nie
ma znaczenia motywacja
sprawcy.
Z kolei art. 134 stanowi przestępstwo zabójstwa na
żądanie. Wymaga się jednak, aby żądanie było
wyrażone przez osobę dorosłą i świadomą swoich
decyzji, oraz aby było ono trwałe, świadome,
swobodne i jednoznaczne.
Art. 133 portugalskiego kodeksu
karnego przewiduje uprzywilejowane
przestępstwo zabójstwa w silnym
wzburzeniu lub pod wpływem
współczucia, zwątpienia albo innej
motywacji, która odpowiada
wartościom społecznym lub
moralnym i prowadzi do zmniejszenia
winy sprawcy.
Przy czym zagrożenie sankcją jest niższe w wypadku
zabójstwa na żądanie niż zabójstwa z litości, ale
możliwa jest również kwalifikacja kumulacyjna z obu
tych przepisów przy spełnieniu przez sprawcę
wszystkich ich znamion - działania motywowanego
współczuciem na życzenie pokrzywdzonego.
Art. 114 szwajcarskiego
federalnego kodeksu
karnego przewidywał
uprzywilejowany typ
zabójstwa człowieka - na
jego rozważne i
niezmienne żądanie.
1stycznia 1990 roku,
wzbogacono ten artykuł
o dodatkowe znamię -
sprawca ma działać
kierowany godną
szacunku motywacją, a
zwłaszcza litością.
Art. 300 greckiego kodeksu karnego
przewiduje uprzywilejowane
zabójstwo eutanatyczne wymagające
wystąpienia kumulatywnego:
jednoznacznego żądania
pokrzywdzonego
motywacji współczucia po stronie
sprawcy
art. 150 § l statuuje uprzywilejowany typ przestępstwa
zabójstwa eutanatycznego. Zgodnie z tym przepisem karze
podlega ten, „kto zabija człowieka na żądanie i pod wpływem
współczucia dla niego". Dolna granica zagrożenia karą
pozbawienia wolności wynosi trzy miesiące.
§ 2 art. 150 kodeksu karnego, który pozwala sądowi w
szczególnych okolicznościach zastosować nadzwyczajne
złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
LUKSEMBUR
G
Dopuszcza ona uśmiercenie pacjenta przez lekarza,
jeśli dorosły lub samodzielny nieletni pacjent,
świadomy i w pełni władz umysłowych, prosi o to na
piśmie, wielokrotnie, dobrowolnie, w sposób
przemyślany, "bez zewnętrznej presji". Pacjent musi
być w "sytuacji medycznej bez wyjścia" i uskarżać się
na "stałe i niedające się zaakceptować cierpienie
fizyczne lub psychiczne, którego nie da się uśmierzyć i
które jest wynikiem ciężkiego i nieuleczalnego
schorzenia, przypadkowego lub patologicznego".
Pomysłodawcy dopuścili nawet akceptację prośby
wyrażonej w oświadczeniu złożonym "na zapas", a
także za pośrednictwem osoby trzeciej, wybranej przez
pacjenta i nie zainteresowanej materialnie jego
śmiercią.
Medyczna
decyzja związana
z końcem życia
Kategoria
prawna
Zasada będąca
podstawą
legalności
Uzasadnienie
prawne
Odmowa
pacjenta
kontynuowania
lub wszczynania
terapii
Odmowa
pacjenta
kontynuowania
lub wszczynania
terapii
Autonomia
pacjenta
Karny i cywilny
zakaz naruszania
nietykalności
cielesnej
Normalna
praktyka
medyczna
Zaniechanie
kontynuowania
lub
niewszczynanie
terapii
Bezzasadność
stosowania
środków
medycznych,
dobro pacjenta,
(domniemana)
wola pacjenta
Zasady
wykonywania
zawodu
lekarskiego
Łagodzenie bólu dobro pacjenta,
(domniemana)
wola pacjenta
Zakończenie życia
Dobrowolne
Niedobrowolne
Eutanazja
Wspomagane
samobójstwo
Autonomia
pacjenta
Stan wyższej
konieczności
Zakończenie
życia pacjenta
bez jego
wyraźnego
żądania
Dobro pacjenta,
(domniemana)
wola pacjenta
W Holandii prawo zezwala na eutanazję tylko wówczas, jeżeli
spełnione są łącznie następujące warunki:
cierpienie pacjenta jest nie do zniesienia, przy czym nie ma szans na polepszenie się
cierpienie pacjenta jest nie do zniesienia, przy czym nie ma szans na polepszenie się
stanu chorego;
stanu chorego;
żądanie przez pacjenta eutanazji musi być dobrowolne i powinno
żądanie przez pacjenta eutanazji musi być dobrowolne i powinno
utrzymywać się przez z góry; określony czas, nie może być spełnione, jeżeli
utrzymywać się przez z góry; określony czas, nie może być spełnione, jeżeli
osoba jest pod wpływem narkotyków, cierpi na zaburzenia psychiczne lub
osoba jest pod wpływem narkotyków, cierpi na zaburzenia psychiczne lub
pozostaje pod wpływem innych osób;
pozostaje pod wpływem innych osób;
pacjent musi mieć pełną świadomość swojego stanu zdrowia, rokowań i
pacjent musi mieć pełną świadomość swojego stanu zdrowia, rokowań i
przysługujących mu praw;
przysługujących mu praw;
konieczna jest konsultacja z co najmniej jednym niezależnym lekarzem,
konieczna jest konsultacja z co najmniej jednym niezależnym lekarzem,
który musi potwierdzić stan zdrowia pacjenta i przesłanki, o których mowa
który musi potwierdzić stan zdrowia pacjenta i przesłanki, o których mowa
powyżej;
powyżej;
eutanazja musi być dokonana w medycznie odpowiedni sposób przez lekarza lub
eutanazja musi być dokonana w medycznie odpowiedni sposób przez lekarza lub
pacjenta w obecności lekarza;
pacjenta w obecności lekarza;
pacjent musi mieć co najmniej 12 lat (pacjenci w wieku od 12 do 16 lat
pacjent musi mieć co najmniej 12 lat (pacjenci w wieku od 12 do 16 lat
muszą otrzymać zgodę rodziców).
muszą otrzymać zgodę rodziców).
Ustawodawstwo holenderskie uznaje ważność pisemnego oświadczenia woli pacjenta.
Oświadczenie takie może być użyte, kiedy pacjent znajdzie się w śpiączce lub w innym
stanie, który uniemożliwia wyrażenie zgody na eutanazję.
LEKARZ MUSI:
Być przekonany, że decyzja pacjenta jest swobodna i
przemyślana
Być przekonany, iż choroba pacjenta jest nieuleczalna,
cierpienie nie do zniesienia i nie ma żadnych medycznych
perspektyw na poprawienie jego sytuacji
Dokładnie poinformować pacjenta o sytuacji, w której ten się
znajduje, i jego prognozie medycznej
Dojść do wniosku razem z pacjentem, że nie istnieje żadna inna
rozsądna alternatywna na polepszenie sytuacji pacjenta
Skonsultować się przynajmniej z jednym innym niezależnym
lekarzem, który po osobistym zbadaniu pacjenta musi wydać
pisemną opinię potwierdzającą cztery powyższe punkty
Zakończyć życie pacjenta lub pomóc mu w samobójstwie
zgodnie z zachowaniem wszystkich reguł sztuki medycznej.
tyle procent lekarzy pracujących w Holandii jest przeciwnych
eutanazji.
Od ponad tylu lat eutanazja jest tolerowana w
Holandii
Około tylu tysięcy zgonów następuje w Holandii w wyniku
eutanazji.
Tyle % osób u których dokonuje się eutanazji, cierpi na raka.
Tyle tysięcy wniosków o dokonanie eutanazji otrzymują
holenderscy lekarze. Liczba ta ciągle rośnie. Większość próśb
jest odrzucana.
W tylu tysiącach wypadków dochodzi do przerwania życia
pacjentów bez ich wyraźnego żądania.
Dotyczy to śmiertelnie chorych, ogromnie cierpiących, nie
mogących już samodzielnie wyrazić takiego życzenia, z którymi
lekarz wcześniej rozważał taki krok w stadium krytycznym.
LEKARZE O EUTANAZJI
Jedna z pierwszych organizacji lekarzy, która zajęła wyraźne stanowisko
dotyczące końca życia pacjentów, było Holenderskie Królewskie
Towarzystwo Medyczne. W raporcie z 1975 roku zdefiniowało ono
eutanazję jako „działanie lub zaniechanie podjęte z zamiarem
spowodowania śmierci pacjenta dla jego dobra, jeśli nieuleczalnie chory
wyraził takie życzenie”. -> eutanazja bierna stanowi odpowiednie
działanie medyczne jako odp. na życzenie pacjenta.
RELIGIA A EUTANAZJA
**
Katolicyzm
- Eutanazja jest zbrodnią. Dopuszcza się
powstrzymanie działań bezsensownych
**
Judaizm
- Decydowanie za Boga o czyimś życiu jest
niedopuszczalne
**
Protestantyzm
- Każdy teolog ma swoje zdanie. Niektórzy
uzasadniają stanowisko pozytywne przykazaniem miłości
**
Islam
- Nie można decydować o śmierci. Stanu psychiki nie
bierze się pod uwagę gdy osłabiony jest stan fizyczny.
**
Buddyzm
- unicestwienie życia jest najgorszym uczynkiem,
ale ważniejsza jest spokojna myśl konającego, aby mógł
zachować kontinuum, dlatego należy pomagać w spokojnej
śmierci gdy nic się nie da zrobić
1.M.
Szeroczyńska, Eutanazja i wspomagane
samobójstwo na świecie, Kraków 2004
2.P. Vardy, P. Grosch, Etyka,Poznań 1995
3.http://nobody64.webpark.pl/eutan2.html#holandi
a
4. www.naszawitryna.pl/europa_569.html
5. www.piotrskarga.pl