Dziedziczenie
beztestamentowe
(od ustawy XII Tablic do nowel
Justyniana)
Ustawa XII tablic
Kiedy dochodzi do dziedziczenia
beztestamentowego?
I. 3.1.pr.:
„Bez testamentu umiera ten, kto albo w ogóle
nie sporządził testamentu, albo sporządził go
niezgodnie z prawem, albo gdy sporządzony
przez niego testament został podważony, albo
nieważny, albo gdy nikt na podstawie tego
testamentu nie stał się spadkobiercą”
Ustawa XII tablic
Powołanie do dziedziczenia na
podstawie istniejącego pokrewieństwa
agnacyjnego (system agnacyjny)
1. Sui heredes
2. Proximi agnati
3. Gentiles (członkowie rodu)
Ustawa XII tablic
Sui heredes
Dzieci oraz dalsi zstępni spadkodawcy w linii
męskiej (także dzieci adoptowane)
Żona pod manus (tak jak córka)
Postumus (na zasadzie nasciturus pro iam
nato habetur…)
Podział spadku in capita i in stirpes
(bliższy stopniem krewny nie wyłączał dalszego)
UWAGA: Jeśli spadkodawcą była kobieta to
nie mogła mieć sui heredes !!!
(wtedy do dziedziczenia po niej dochodziły kolejne klasy -
aż do zmiany wprowadzonej w 178 r. przez SC Orfitianum)
Ustawa XII tablic
Ważna dygresja
Podział spadku: in capita i in stirpes
In capita (według głów) – spadek dzieli się na
tyle części ile spadkodawca miał dzieci
(czyli spadkobiercy tego samego stopnia, dzielą spadek
po równo)
Jeśli jedno z dzieci zmarło i pozostawiło zstępnych…
In stirpes (według szczepów) – każdy szczep
(np. dalsi zstępni zstępnego), otrzymuje część,
jaką otrzymałby pierwszy zstępny gdyby żył
(zasada reprezentacji), którą dzieli następnie
ponownie według głów
Ustawa XII tablic
Proximi agnati
Rodzeństwo zmarłego oraz dalsi krewni agnacyjni w
linii męskiej (np. stryjowie i ich dzieci)
Matka zmarłego (jako agnacyjna siostra – jeśli była
pod manus jego pater familias)
Dzieci jedynie poczęte nie dochodziły do
dziedziczenia
Patron po wyzwoleńcu oraz wyzwalający ojciec po
synu emancypowanym (gdyż jeśli mieli oni dzieci to
te dziedziczyły w pierwszej klasie)
Podział spadku in capita (zarazem bliżsi krewni
wykluczają dalszych, czyli brak zasady reprezentacji)
169 p.n.e. lex Voconia: kobiety mogły dziedziczyć
tylko jeśli były siostrami agnacyjnymi
Ustawa XII tablic
Proximi agnati
Powołanie jednorazowe
Jeśli z danej klasy najbliższa osoba nie
przyjęła spadku (np. nie przyjął go jedyny
krewny – brat spadkodawcy) dalej spadku już
nie oferowano
Wówczas spadek po zmarłym był uznawany
za spadek leżący (hereditas iacens), który
można było zasiedzieć (usucapio pro herede)
Regulację ius civile zmodyfikowały następnie
SC Tertullianum i SC Orfitianum
Edykt pretorski
Powołanie do dziedziczenia na podstawie
edyktu pretora (system agnacyjno-
kognacyjny)
1.
Unde liberi
2.
Unde legitimi
3.
Unde cognati
4.
Unde vir et uxor
Edykt pretorski
Unde liberi:
Dzieci (również emancypowane) i dalsi zstępni w
linii męskiej (dzieci po córce ponownie nie
dziedziczyły !!!)
Podział spadku in capita i in stirpes
Przy tym:
NOVA CLAUSULA IULIANI - jeśli do dziedziczenia dochodził
emancypowany syn i jego dzieci (wnukowie spadkodawcy) połowa
udziału spadkowego, jaki przypadałby emancypowanemu synowi
należała do jego dzieci (wnuków spadkodawcy), a jedynie druga
połowa należała do syna emancypowanego
COLLATIO BONORUM – „podzielenie się” przez dzieci emancypowane
swoim majątkiem z osobami, które były pod władzą, na potrzeby
obliczenia wartości ich udziału w spadku
Edykt pretorski –
jak wyglądał w
praktyce?
Kazus 1
Spadkodawca X, którego majątek wynosił
w chwili śmierci 900 aureusów pozostawił
po sobie dwóch synów A i B, będących do
chwili śmierci pod jego władzą oraz
emancypowanego syna C. Majątek tego
ostatniego wynosił 150 aureusów.
Zastanów się, kto ile otrzyma ze spadku.
Edykt pretorski –
jak wyglądał w
praktyce?
Kazus 2
Spadkodawca X, którego majątek wynosił
w chwili śmierci 1200 aureusów
pozostawił po sobie trzech
emancypowanych synów A, B i C oraz
dwóch wnuków G i H (będących synami
A), którzy do chwili śmierci X byli pod jego
władzą. Majątek syna A wynosił 240
aureusów, syna B 150 aureusów, a syna C
120 aureusów.
Zastanów się, kto ile otrzyma ze spadku.
Edykt pretorski
Unde legitimi
Osoby uprawnione z ustawy (czyli znowu: sui heredes, proximi
agnati i gentiles)
Z tym, że regulację ius civile wskazaną wcześniej uzupełniły
SC Tertullianum (matka mająca trójkę dzieci dziedziczyła po
dzieciach, jeśli nie było sui heredes, ojca i stryjów) i SC
Orfitianum (dzieci – nawet pozamałżeńskie – dziedziczyły po
matce)
Odejście od powołania jednorazowego
Unde cognati
Dziedziczyli krewni kognacyjni do 6 stopnia w linii prostej (w
tym także krewni przez kobiety) oraz do 7 stopnia w linii
bocznej
Unde vir et uxor
Żona po mężu i mąż po żonie
Nowele 118 i 127
Justyniana
Powołanie do dziedziczenia na podstawie
pokrewieństwa kognacyjnego (system
kognacyjny)
1.
Liberi (zstępni)
2.
Wstępni + rodzeństwo rodzone +
dzieci rodzeństwa rodzonego
3.
Rodzeństwo rodzone i ich dzieci +
rodzeństwo przyrodnie i ich dzieci
4.
Inni kognaci
Nowele 118 i 127
Justyniana
Liberi (zstępni)
liberi legitimi (pochodzący z małżeństwa) – w
tym dzieci zmarłej córki
liberi naturales (pochodzący z konkubinatu) –
dziedziczenie specjalne, 1/6 w zbiegu z każdą
klasą poza liberi legitimi
liberi vulgo quaesiti („dzieci poczęte przygodnie”
nie miały prawa do dziedziczenia)
Podział spadku: in capita i in stirpes
Nowele 118 i 127
Justyniana
(2) Wstępni + rodzeństwo rodzone + dzieci rodzeństwa
rodzonego
Gdy tylko wstępni – podział spadku in lineas (linia ojca i linia matki)
Gdy wstępni + rodzenstwo rodzone – podział spadku in capita
Gdy wstępni + rodzenstwo rodzone + dzieci rodzeństwa rodzonego –
podział spadku in capita i in stirpes, gdyż w prawa zmarłego
rodzeństwa wstępowały jego dzieci
(3) Rodzeństwo rodzone i dzieci + rodzeństwo przyrodnie
z dziećmi
Pierwszeństwo dzieci rodzonych przed przyrodnimi
Uprawnienie do wstąpienia w prawa zmarłego rodzeństwa
przysługuje jedynie dzieciom (już nie wnukom)
(4) Inni kognaci
Pamiętać o kwarcie ubogiej wdowy (ale już nie ubogiego
wdowca) !!!
Next time
Z Podręcznika
Rozdział VIII § 29; § 32 (do powtórki)
Podręcznik PR-PPP:
Rozdział 4.1.-4.2. oraz 4.4. (do powtórki)
Rozdział 4.3. (pomocniczo)
Źródła:
G.2.100-2.151; G.2.174-2.289; I.2.10-2.25
Z 565 Zagadek...
Kazusy:
92, 95, 96, 100, 108-114, 127-132
Next time – warto zajrzeć
Warto zajrzeć:
S.P. Kursa, Powody wydziedziczenia
descendentów wg Noweli 115 cesarza
Justyniana, Studia Prawnicze nr 1/2008, s. 85-
137.
M. Kuryłowicz, Testamentum holographum,
Rejent nr 10/2003, s. 119-126.
F. Longchamps de Bèrier, Z badań nad
rzymskim prawem spadkowym: konstrukcja
dogmatyczna fideikomisu uniwersalnego,
Studia Iuridica nr 34/1997, s. 107-147.
E. Loska, Legat w prawie rzymskim, Zeszyty
Prawnicze UKSW nr. 3.1 (2003 r.), s. 69-92.