AIDS -
epidemiologia
Natalia Pasierb
Katarzyna Pędrys
Małgorzata Misiak
Krótki rys historyczny
• Zespół Nabytego Upośledzenia
Odporności- AIDS został po raz pierwszy
wyodrębniony jako samodzielna
jednostka chorobowa w USA w 1981r.
Jednak badania archiwalne surowic od
mieszkańców Afryki z końca lat 50 i 60
dowodzą o zakażeniu HIV
• Do końca 2000r na świecie
zarejestrowano 40mln przypadków HIV,
a 95% z tych zakażonych żyje w krajach
rozwijających się z czego 70% w Afryce
• Polska- pierwsze zakażenie
stwierdzono w 1985r. Szacunkowo
ocenia się, że aktualnie jest ok.
30tyś. Nosicieli HIV w Polsce;
głównie w grupach wysokiego
ryzyka: narkomani,
homoseksualiści, prostytucja.
Zarówno w Polsce jak i na świecie
liczba nosicieli i chorych stale
wzrasta
• HIV- to retrowirus zakażający
limfocyty T4 i inne kom. posiadające
receptor umożliwiający wniknięcie
wirusa (CD4), należą tu: monocyty,
makrofagi, aktywowane limfocyty B,
mikroglej, kom. Langerhansa
naskórka, niektóre kom. jelitowe
Zakażenie HIV przenosi się na
druga osobę:
• Przez przetoczenie krwi lub
preparatów krwiopochodnych od
nosiciela
• Stosunek seksualny w warunkach
kontaktu wydzieliny narządów
płciowych z błoną śluzową
partnera
• Wertykalnie, gdy ciężarna kobieta
zaraża płód
Materiały zakaźne\niezakaźne
• Krew i preparaty krwiopochodne
• Wydzielina z błon śluzowych
• Zakaźny może być jednak każdy
materiał biologiczny pochodzący
od zakażonego, chociaż brak na to
dowodów (np. kał niezawierający
świeżej krwi, mleko zarażonej
karmiącej matki)
• Wirus HIV poza organizmem w
wysuszonej kulturze komórkowej
może przetrwać 1-3 dni, ale po
kilkunastu godz. 90-99% wirusa
ulega inaktywacji. W płynie z
hodowli komórkowej wykrywa się
go do 15 dni; ulega inaktywacji w
56 st.C , jest wrażliwy na środki
odkażające, w tym także na 75%
roztwór alkoholu etylowego
Narażenia zawodowe
• Dotychczas udowodniono tylko
kilkadziesiąt przypadków zakażenia
personelu medycznego. Najczęściej
do zakażenia doszło po ukłuciu igłą
do iniekcji lub opryskaniu krwią.
Obliczono, że ryzyko zakażenia
personelu medycznego kształtuje
się na poziomie ok. 0.6%, ale jest
zdecydowanie mniejsze niż ryzyko
infekcji wzwB
• Uważa się, ze chorzy na AIDS\HIV
nie wymagają izolacji w
warunkach szpitalnych i
pozaszpitalnych – izolacja ma
zastosowanie gdy przeprowadza
się zabiegi inwazyjne lub chorzy
mają krwawienia lub zaburzenia
mózgowe
• Serologiczne rozpoznanie
zakażenia HIV polega na wykryciu
przeciwciał przeciwko białkom
tego wirusa, co jest możliwe po
upływie ok. 6 tyg. od zakażenia.
Służy temu test ELISA. Pozytywny
wynik wymaga potwierdzenia. W
czasie tych 6tyg. zakażona osoba
nieświadoma swojej infekcji może
zarażać innych- okno serologiczne