Archeologia lotnicza

Jest to gałąź archeologii

niedestrukcyjnej. Służy lokalizacji

nowych stanowisk, a także

dokumentacji, interpretacji i

śledzeniu zmian zachodzących na

odkrytych stanowiskach.

Najważniejszą techniką prospekcji

jest fotografia lotnicza.

Cele archeologii lotniczej:

• Odnalezienie i lokalizacja obiektów
• Badanie zasięgu stanowisk i środowiska

naturalnego wokół nich

• Monitorowanie stanu zachowania

obiektów

• Opracowanie planu prac

wykopaliskowych

• Dokumentowanie przebiegu procesu

wykopalisk archeologicznych

Krótka historia fotografii

lotniczej:

• 1906 – pierwsze zdjęcie archeologiczne

(Stonehenge)

• 1910 – sfotografowano Pompeje, a rok

później rzymskie miasto Ostię

• 1925 – prospekcja terenów limesu

rzymskiego w Syrii

• 1927 – fotografia konstrukcji z późnej

epoki brązu w szwajcarskim jeziorze

• 1929 – odkrycie w Meksyku ok. pół

tuzina stanowisk w dżungli.

P.H. Sharpe, Stonehenge

Józef Kostrzewski, osada w Rzucewie

Wojciech Kóčka, grodzisko

wczesnośredniowieczne w Kłecku

Szereg chat pomiędzy ulicami

poprzecznymi, Biskupin

Falochron, Biskupin

Grodzisko, Mieszków

Grodzisko wczesnośredniowieczne,

Żerków

Rodzaje zdjęć:

• Ukośne – aparat musi być umieszczony

pod kątem w stosunku do powierzchni
ziemi. Zdjęcia ukazują obiekty
archeologiczne.

• Pionowe – zdjęcie wykonane pod kątem

prostym w stosunku do powierzchni
ziemi. Służy do celów kartograficznych.

• Zdjęcia stereoskopowe – to

pokrywające się typy fotografii ukośnej i
poziomej. Umożliwiają obserwację
obszaru w trzech wymiarach.

Wyróżniki stanowisk

archeologicznych

Są to oznaki na powierzchni ziemi
powstałe wskutek obecności
stanowisk archeologicznych.
Obserwowane są tylko z pewnej
wysokości. Identyfikuje się trzy
główne kategorie wyróżników.

Wyróżniki cieniste

• Obecne, kiedy znajdujące się nisko

nad horyzontem słońce powoduje
powstawanie zjawiska długich cieni.

Wyróżniki śniegowe

• Powstawanie zasp na wypukłościach

terenowych, w zagłębieniach -
miejscach zacienionych śnieg
utrzymuje się dłużej

Wyróżniki

zalewowe

• Wody

powodziowe
wypełniają
zagłębienia
terenu. Przy
odpowiednim
poziomie mogą
się ukazać dawne
konstrukcje

Wyróżniki wegetacyjne

pozytywowe

• Ponad dawnymi zagłębieniami.

Rośliny bujniejsze, na wiosnę ich
kolor intensywniejszy

Wyróżniki wegetacyjne

negatywowe

• Na pozostałościach murów,

żwirowych drogach – zahamowują
wzrost roślin uprawnych, słabsze
zabarwienie

Wyróżniki wilgotnościowe

• Obiekt ukazany w wyniku różnic w

nawilgotnieniu gleby. Gleba paruje w
tym miejscu w innym tempie.

Wyróżniki glebowe

• Są to różnice w zabarwieniu gleby.

Powstają po orce – część zasypanego
obiektu, choć zniszczona, widoczna
na powierzchni.