Dziecko jako

pacjent

współpraca z

rodzicami

Pamiętaj

Dziecko jest niedojrzałe:

- fizjologicznie

- intelektualnie

- emocjonalnie:
ekspresja impulsów, brak adekwatności między bodźcem a siłą
reakcji,
brak tolerancji na odroczenie gratyfikacji potrzeb,
nieograniczone wymagania, omnipotencja myśli, magiczne myślenie

I. Teoria Margaret Mahler

- autyzm (0-1 month)

- symbioza (1-5 m.)

II Separacja- individuacja

- Różnicowanie (5-9m.)

- Praktykowanie (9-14m)

- Powtórne zbliżenie (14-24m)

-Konsolidacja (24-36m.)

Stałość obiektu osiągnięta,

- Ustalenie dobrego obiektu (36m.+)

 
Psychologiczne potrzeby dziecka hospitalizowanego

Perspektywa rozwojowa

1. Lęk przed utratą poczucia ruchu

2. Lęk przed utratą poczucia kontroli

3. Lęk o zniekształcenie ciała

4. Lęk przed karą

Techniki które wpływają na zachowanie dzieci:

1) Pierwsza wizyta

2) Powiedz , pokaż, zrób

3) Nie używaj pojedynczej metody

4) Modelowanie

Wiek przedszkolny

- strach przed nowym, lęk przed opuszczeniem

- błędnie poinformowani rodzice przekazują lęk dziecku (skoryguj wiedze i
wyobrażenia
rodzica opisz podanie znieczulenia, długość leczenia, rodzaj aparatury,
narzędzi które
będą stosowane)

- przygotuj pisemne instrukcje dla rodzica
- zorientuj dziecko w gabinecie

- ból – powiedz że wystąpi, a po zażyciu specjalnego leku ustąpi
- zabawy w domu (znieczulenie, przegląd zębów)

- Rodzice mogą odegrać badanie lekarskie, posiłek w łóżku, podanie
znieczulenia,
- Użyj naprawić zamiast ciąć (ciąć kojarzy się z bólem)

Wiek szkolny i adolescencji

- wyjaśnienia faktograficzne

, 9 latek zaczyna rozumieć pojęcie śmierci

- zapoznanie z dzieckiem które przeszło takie samo doświadczenie z
powodzeniem
- wizyta u wyleczonego pacjenta , obserwacja dziecka które zachowuje się w
sposób pożądany

Terapeutyczna zabawa
Dziecko wybiera zabawki

Co ty możesz zagrać dla dziecka

Odzwierciedlaj to co wyraża dziecko

Nie krytykuj zabawy, to hamuje ekspresję

Zamiast „ nie martw się to się nie stanie” użyj
„Czy martwisz się ze to się może wydarzyć”.

Poproś dzieci by opisały rysunek, ilustracje,
obrazek,
Nie bój się pokazać i użyć w zabawie
prawdziwych przedmiotów

Terapeutyczna zabawa:

- odegraj sesję po bolesnych, traumatycznych
procedurach
(ekspresja uczuć)

(poczucie kontroli)

- Sprawdź czy dziecko wie, po do używasz określonych
przedmiotów, urządzeń

- Słuchaj co mówią.

- Sposób wykonania rzeczy w zabawie, pokazuje jak
widziały
procedury

- Czy robi pan zastrzyki złym dzieciom?

Dzieci rysują by wyrazić uczucia:

wokół części ciała o które się martwią

symbole śmierci

leczenie jako karanie

lęk przed opuszczeniem, zaginięciem, rodzice ich nie
odnajdą

Pamiętaj!

● zwracaj się do dziecka po imieniu

● Angażuj rodziców w, podawanie leków,
do pomocy w procedurach, czytanie w czasie zastrzyku

● Jeden opiekun medyczny, kolorowy fartuch

● rozmawiaj o tym co je martwi, np. powrót do szkoły

● pokój zabaw musi być wolny od medycznych procedur

● mogą dokonywać wyboru tam gdzie to jest możliwe

● terapeutyczna zabawa by uwolnić uczucia

Kooperacja z rodzicami

:

- poznaj poglądy, preferencje, potrzeby
rodzica

- informuj rodzinę jaka rolę odgrywasz w
leczeniu,
na czym ona polega

- negocjuj, aż do osiągnięcia obopólnej
satysfakcji
w rozumieniu na czym ma polegać opieka
nad
dzieckiem