Triak i Diak
Triak
• Triak,
należący do
rodziny
. Ma pięciowarstwową strukturę
n-p-n-p-n, pod względem funkcjonalnym jest
odpowiednikiem dwóch tyrystorów połączonych
antyrównolegle (przeciwsobnie i równolegle).
• Triak ma trzy końcówki, 2 anody A1 i A2 (oznaczane
też MT1 i MT2) oraz bramkę G. Triaki stosowane są
w obwodach prądu zmiennego przewodzą prąd w
obu kierunkach, triak włączany jest prądem bramki,
wyłącza się gdy natężenie prądu jest równe zero.
Używane są jako łączniki dwukierunkowe,
przekaźniki oraz regulatory mocy.
Symbol Triaka
Dwa triaki i jeden tyrystor
Diak
• Diak (ang. DIode for Alternating Current (DIAC)) –
odmiana tyrystora, dwukierunkowy
półprzewodnikowy element wyzwalający, składający
się z dwóch połączonych antyrównolegle (równolegle
i przeciwsobnie) dynistorów. Diak przełącza się ze
stanu blokowania do stanu przewodzenia na ogół
przy napięciu około 30 V (w zależności od modelu –
napięcie to nie przekracza kilkuset woltów), typowa
wartość prądu przewodzenia nie przekracza
kiludziesięciu amperów. Używane są zazwyczaj w
układach wyzwalających triaki.
Diak
• Diak jest to dynistor symetryczny.
Zachowuje się tak jak dioda
przełączająca, różni się tylko tym, że
napięcie po załączeniu zmniejsza się o
stosunkowo małą wartość, nie zbliżając
się do zera.
• a) struktura, b) charakterystyka prądowo - napięciowa.
c) symbol graficzny diody "DIAK"
Zasada działania
• Zasadę działania diaka wyjaśnia się na
podstawie dwóch struktur
czterowarstwowych (p
2
n
2
p
1
n
1
i p
1
n
2
p
2
n
1
).
• Diaki wykorzystuje się do wytwarzania
impulsów załączających tyrystory, a w
układach sterujących spełniają one
funkcje szybkich przełączników,
reagujących na wartość chwilową
napięcia.
Symbol elektryczny diaka
Symbol elektryczny diaka
Koniec
Elementy
półprzewodnikowe
• Półprzewodniki to substancje krystaliczne, których konduktywność
(zwana też konduktancją właściwą) jest rzędu 10
-8
do 10
5
S/m
(simensa na metr), co plasuje jepomiędzy przewodnikami a
izolatorami. Wartość rezystancji półprzewodnika maleje wraz ze
wzrostem temperatury. Półprzewodnikami są także substancje o
paśmie zabronionym mniejszym niż 5 eV pomiedzy pasmem
walencyjnym a pasmem przewodzenia ( np. Si 1,1 eV , Ge 0,7 eV ).
W przemyśle elektronicznym najczęściej stosowanymi materiałami
półprzewodnikowymi są pierwiastki grupy IV, np. krzem, german
oraz związki pierwiastków: grup III i V (np. arsenek galu,
antymonek indu)lub II i VI. Materiały półprzewodnikowe są
wytwarzane w postaci monokryształu, w którym ich powłoki
walencyjne zachodzą na siebie.
Tyrystor
• Tyrystor jest elementem półprzewodnikowym składającym się z 4
warstw w układzie p-n-p-n. Jest on wyposażony w 3 elektrody, z
których dwie są przyłączone do warstw skrajnych, a trzecia do jednej
z warstw środkowych. Elektrody przyłączone do warstw skrajnych
nazywa się katodą (K) i anodą (A), a elektroda przyłączona do warstwy
środkowej – bramką (G, od ang. gate – bramka).
Tyrystor przewodzi w kierunku od anody do katody. Jeżeli anoda ma
dodatnie napięcie względem katody, to złącza skrajne typu p-n są
spolaryzowane w kierunku przewodzenia, a złącze środkowe n-p w
kierunku zaporowym. Dopóki do bramki nie doprowadzi się napięcia,
dopóty tyrystor praktycznie nie przewodzi prądu . Doprowadzenie do
bramki dodatniego napięcia względem katody spowoduje przepływ
prądu bramkowego i właściwości zaporowe środkowego złącza
zanikają w ciągu kilku mikrosekund; moment ten nazywany bywa
"zapłonem" tyrystora (określenie to pochodzi z czasów, kiedy funkcję
tyrystorów pełniły lampy elektronowe – gazotrony, w których
przewodzenie objawiało się świeceniem zjonizowanego gazu.