ĆWICZENIA II

• Reakcje dzieci i młodzieży na wysiłki

fizyczne
• Zmiany wydolności fizycznej wraz z

wiekiem
• Wysiłek fizyczny, a płeć
• Zmiany wydolności fizycznej wraz z

wiekiem
• Testy PWC i harwardzki

PWC

170

– jako wskaźnik wydolności

fizycznej

PWC

170

– jest to obciążenie (moc) przy którym częstość

skurczów serca stabilizuje się na poziomie 170/min.

Wielkość PWC170 odpowiada 80% obciążenia maksymalnego. Jest to

obciążenie przy którym u ludzi o małej wydolności równowaga

czynnościowa może być utrzymywana tylko przez krótki okres, no

ogół nie przekraczający kilku minut.

• Stosując PWC

170

jako wskaźnik wydolności inne obciążenia można

wyrazić w procentach PWC

170

.

• Metoda oznaczania PWC

170

i pośredni pomiar VO

2max

oparte są na

tym samym założeniu, czyli liniową zależnością skurczów serca
w czasie wysiłku, a wielkością obciążenia (pobierania tlenu).

• Różnica polega na tym, że tu oznacza się wielkość obciążenia, przy

którym częstość skurczów osiąga wartość 170/min, a w drugim
wartość maksymalną dla danego wieku.

Próba Harwardzka

•

Próba polega na wchodzeniu w takt metronomu na stopień o

wysokości

♂ 51 cm i ♀ 46 cm w tempie 30 wejść na minutę przez 5 minut
•

Po zakończeniu próby palpacyjnie odmierza się tętno między

a)

60 a 90 s 1. – 1.30

b)

120 a 150 s 2. – 2.30

c)

180 a 210 s 3. – 3.30

Wskaźnik wydolności oblicza się wg wzoru:

Ww

= czas pracy w sekundach x 100

2 x (a + b + c)

* a, b i c to wartości z pomiarów 30sekundowych

Wydolność fizyczna, a płeć

1.

Układ krążenia

•

Mniejszy rozmiar serca u kobiet niż u mężczyzn (mniejsza
maksymalna pojemność wyrzutowa)

•

Niższy wskaźnik hematokrytu

•

Mniejsza objętość krwi krążącej

2.

Układ oddechowy

•

Mniejsza pojemność całkowita płuc

3.

Układ ruchu

•

Mniejszy procentowo udział masy mięśniowej w ogólnej
masie ciała

•

Większy udział procentowy tkanki tłuszczowej w ogólnej
masie ciała

Wydolność fizyczna, a wiek

1.

Pochłanianie tlenu – porównywalne dla dzieci i dorosłych w
przeliczeniu na kg masy ciała

2.

Objętość minutowa serca (Q) – podobnie u dzieci jak i u dorosłych
zwiększa się proporcjonalnie do wzrostu obciążeń

3.

Objętość wyrzutowa (SV) – wzrasta podobnie jak u dorosłych ze
wzrostem obciążenia, aż do uzyskania 40-50% wartości obciążeń
maksymalnych. Jej mniejsza wartość jest rekompensowana przez
większą częstość skurczów serca (HR)

4.

Tętniczo-żylna różnica zawartości tlenu we krwi jest wyższa u
dzieci podczas wysiłków submaksymalnych, a podczas wysiłków
maksymalnych porównywalna.

5.

Układ oddechowy – wentylacja minutowa płuc zwiększa się
proporcjonalnie do obciążenia, aż do osiągnięcia 70-80% wartości
maksymalnej.

6.

Metabolizm wysiłkowy – stężenie mleczanu bezpośrednio po wysiłku u
dziecka, jest mniejsze niż u osoby dorosłej (większa aktywność
fosfofruktokinazy, przewaga procesów tlenowych)

Rodzaje testów wysiłkowych

Wybór testu uzależniony jest od:
1.

Celu badania (ocena przydatności do treningu, ocena stanu
zdrowia, określenie umiejętności ruchowych, diagnostyka)

2.

Możliwości wykonania wysiłku przez badanego (choroba,
motywacja, współpraca z osobą badającą)

3.

Wyposażenia

Do celów praktycznych można przyjąć dwa kryteria:
1.

Wielkość zastosowanego obciążenia

2.

Charakter czynności ruchowych