PRACA Z UCZNIEM
PRACA Z UCZNIEM
NADPOBUDLIWYM
NADPOBUDLIWYM
Agata
Pawletko
DEFINICJA
DEFINICJA
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej
i zaburzeń koncentracji uwagi
ADHD (Atention Deficit Hyperactivity Disorder),
jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń
wieku rozwojowego.
ADHD
ADHD
zaburzenia
koncentracji
nadmierna
impulsywność
nadruchliwość
ZABURZENIA
ZABURZENIA
KONCENTRACJI
KONCENTRACJI
UWAGI
UWAGI
ZABURZENIA KONCENTRACJI
ZABURZENIA KONCENTRACJI
UWAGI
UWAGI
Dziecko nie jest w stanie
skoncentrować się na szczegółach
podczas zajęć szkolnych, pracy lub w
czasie wykonywania innych czynności.
Popełnia błędy wynikające z niedbałości.
Ma trudności z utrzymaniem uwagi na
zadaniach i grach.
Często wydaje się nie słuchać tego, co
się do niego mówi.
ZABURZENIA KONCENTRACJI
ZABURZENIA KONCENTRACJI
UWAGI
UWAGI
Często nie stosuje się do podawanych
kolejno instrukcji i ma kłopot z
dokończeniem zadań szkolnych i
wypełnianiem codziennych obowiązków.
Często ma trudności ze zorganizowaniem
sobie pracy lub innych zajęć.
Nie lubi, ociąga się lub unika rozpoczęcia
zajęć wymagających dłuższego wysiłku
umysłowego - jak nauka lub odrabianie zajęć
domowych.
ZABURZENIA KONCENTRACJI
ZABURZENIA KONCENTRACJI
UWAGI
UWAGI
Gubi rzeczy potrzebne do pracy lub
zabawy.
Rozprasza się pod wpływem
zewnętrznych bodźców.
Często zapomina o różnych
codziennych sprawach.
NADRUCHLIWOŚĆ
NADRUCHLIWOŚĆ
NADRUCHLIWOŚĆ
NADRUCHLIWOŚĆ
Dziecko ma często nerwowe ruchy rąk
lub stóp, bądź nie jest w stanie
usiedzieć w miejscu.
Wstaje z miejsca w czasie lekcji lub w
innych sytuacjach wymagających
spokojnego siedzenia.
Często chodzi po pomieszczeniu lub
wspina się na meble w sytuacjach, gdy
jest to zachowanie niewłaściwe.
NADRUCHLIWOŚĆ
NADRUCHLIWOŚĆ
Często ma trudności ze spokojnym
bawieniem się lub odpoczywaniem.
Często jest w ruchu, „biega jak
nakręcone”.
Często jest nadmiernie gadatliwe.
IMPULSYWNOŚĆ
IMPULSYWNOŚĆ
IMPULSYWNOŚĆ
IMPULSYWNOŚĆ
Często wyrywa się z odpowiedzią zanim
pytanie zostanie sformułowane w
całości.
Często ma kłopoty z zaczekaniem na
swoją kolej.
Często przerywa lub przeszkadza innym
(np. wtrąca się do rozmowy lub
zabawy).
KRYTERIA DSM - IV
KRYTERIA DSM - IV
Sześć lub więcej z podanych wcześniej
objawów zaburzeń koncentracji uwagi lub
nadruchliwości i impulsywności musi
utrzymywać się przez przynajmniej 6 miesięcy
w stopniu utrudniającym funkcjonowanie, bądź
w stopniu niewspółmiernym do jego rozwoju.
Niektóre objawy dotyczące zaburzeń
koncentracji uwagi lub nadpobudliwości
psychoruchowej (nadruchliwość,
impulsywność) ujawniły się przed 7 rokiem
życia dziecka.
KRYTERIA DSM - IV
KRYTERIA DSM - IV
Upośledzenie funkcjonowania dziecka
spowodowane tymi objawami występuje
w dwóch lub więcej sytuacjach (np. w
domu, w szkole).
Stwierdza się klinicznie istotne
upośledzenie funkcjonowania
społecznego, zawodowego lub
szkolnego.
KRYTERIA DSM - IV
KRYTERIA DSM - IV
Objawy u dziecka nie występują w
przebiegu przetrwałych zaburzeń
rozwojowych, schizofrenii lub innych
psychoz i nie można ich trafniej uznać
za objaw innego zaburzenia
psychicznego (np. zaburzeń nastroju,
lękowych lub nieprawidłowej
osobowości.
PODTYPY ADHD
PODTYPY ADHD
Z przewagą deficytu uwagi
Z przewagą nadruchliwości
Mieszany
PRZYCZYNY ADHD
PRZYCZYNY ADHD
Uwarunkowania genetyczne
Specyficzne wzorce pracy mózgu
Zaburzona równowaga między dwoma
podstawowymi neuroprzekaźnikami -
noradrenaliną i dopaminą
WYSTĘPOWANIE
WYSTĘPOWANIE
ADHD należy do
najczęstszych zaburzeń wieku
rozwojowego. Obserwuje się
je u 3 - 5% populacji - z tego
co 10 - 20 dziecko wymaga
leczenia farmakologicznego.
U 2 - 3% z tych dzieci
zaburzenie jest widoczne, a u
1% dojrzewanie części
hamującej jest tak zaburzone,
iż potrzebna jest pomoc
terapeuty.
DIAGNOZA
DIAGNOZA
SUBIEKTYWNA OCENA
SUBIEKTYWNA OCENA
LEKARZA LUB PSYCHOLOGA
LEKARZA LUB PSYCHOLOGA
DIAGNOZA
DIAGNOZA
SUBIEKTYWNA
SUBIEKTYWNA
OCENA
OCENA
RODZICÓW
RODZICÓW
SUBIEKTYWNA
SUBIEKTYWNA
OCENA
OCENA
NAUCZYCIELI
NAUCZYCIELI
SCHEMAT POSTĘPOWANIA
SCHEMAT POSTĘPOWANIA
DIAGNOSTYCZNEGO
DIAGNOSTYCZNEGO
Wywiad dotyczący problemu, z jakim zgłaszają
się opiekunowie dziecka oraz tego, jak
problem przejawiał się w przeszłości.
Wywiad rozwojowy.
Wywiad rodzinny.
Rozmowa z dzieckiem.
Zebranie informacji na temat funkcjonowania
dziecka w szkole.
Wypełnianie kwestionariuszy.
Konsultacja psychologiczna lub lekarska.
OBJAWY ADHD DOTYCZĄ 3
OBJAWY ADHD DOTYCZĄ 3
SFER:
SFER:
ruchowej
poznawczej
emocjonalnej
KONSEKWENCJE ADHD
KONSEKWENCJE ADHD
słabsze osiągnięcia szkolne
obniżony obraz siebie, niska
samoakceptacja i samoocena
brak akceptacji ze strony rówieśników
osobowość antyspołeczna
otyłość
KONSEKWENCJE ADHD
KONSEKWENCJE ADHD
uzależnienia
kłopoty z utrzymaniem się w szkole z
powodu łamania zasad
depresja
duże zagrożenie wypadkami
próby samobójcze
TRUDNOŚCI
TRUDNOŚCI
WSPÓŁWYSTĘPUJĄCE
WSPÓŁWYSTĘPUJĄCE
zaburzenia rozwoju mowy
zaburzenia analizatora słuchowego
zaburzenia pamięci
specyficzne trudności szkolne
niezgrabność ruchowa
nadwrażliwość na bodźce dotykowe i
słuchowe
LECZENIE ADHD
LECZENIE ADHD
Farmakologia nie jest cudowną metodą, szybko i
bez efektów ubocznych usuwającą objaw ADH.
Należy ją stosować ostrożnie, pod kontrolą lekarza,
pamiętając, że nie każdy lek pomoże każdemu
dziecku.
Warto z drugiej strony wziąć pod uwagę wyniki
badań, które pokazuj, że w przypadku nasilonego
ADHD lub w przypadku dołączenia się powikłań
leczenie farmakologiczne jest koniecznym
elementem terapii.
.
DZIAŁANIE LEKÓW
DZIAŁANIE LEKÓW
dziecku będzie łatwiej skupić się podczas
pracy i nauki
będzie pracować dłużej bez przerwy
zacznie słyszeć, co się do niego mówi
będzie mniej ruchliwe
łatwiej mu będzie zapanować nad emocjami
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
dziecko nadpobudliwe psychoruchowo
powinno mieć uporządkowany harmonogram
dnia
ustalamy i przestrzegamy jasno określonych
reguł
rodzice są konsekwentni w ustalaniu reguł,
obowiązków i w karceniu
rodzice i opiekunowie starają się kontrolować
swoje emocje w kontakcie z n dzieckiem, nie
reagują gwałtownie i wybuchowo
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
stwarzają poczucie bezpieczeństwa i dają
dziecku do zrozumienia, że jest kochane,
ale są konsekwentni i wymagający
wymagania są jasne i proste, tak aby
dziecko znało swoje obowiązki i wiedziało,
jak ma się zachować w danej sytuacji
obowiązki domowe są dostosowane do
możliwości dziecka
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
podczas odrabiania lekcji, wyeliminować
dodatkowe bodźce
udział dzieci w zabawie ograniczyć do
jednego lub dwóch
w sytuacji konfliktowej rozwiązanie
konfliktu powinno nastąpić zaraz po
sytuacji kryzysowej
rodzice są obecni podczas odrabiania lekcji
osobny pokój lub kącik bez dekoracji do
odrabiania lekcji
WSKAZÓWKI DO PRACY W
WSKAZÓWKI DO PRACY W
SZKOLE
SZKOLE
ustal jasne i jednoznaczne zasady pracy
na lekcji i zachowania w szkole
wywieś regulamin w widocznym miejscu
uwagi oparte na nakazach, a nie na
zakazach są bardziej skuteczne
określ jasno, co dziecko ma w danej
chwili zrobić
początek każdej uporządkowanej
działalności powinien być jasno i
wyraźnie zasygnalizowany, np. „Uwaga,
patrzymy na tablicę”
WSKAZÓWKI DO PRACY W
WSKAZÓWKI DO PRACY W
SZKOLE
SZKOLE
zanim wydasz uczniowi polecenie,
upewnij się, że cię słucha
wydaj proste, krótkie polecenie i
sprawdzaj jego wykonanie
kolejne polecenia wydawaj dopiero,
gdy sprawdzisz, że uczeń wykonał
poprzednie
trudniejsze, dłuższe zadania rozkładaj
na etapy
WSKAZÓWKI DO PRACY W
WSKAZÓWKI DO PRACY W
SZKOLE
SZKOLE
przypominaj o zasadach i wydanych
wcześniej poleceniach
zadbaj o miejsce pracy ucznia
wyjaśnij, jak będzie wyglądała nowa,
nieoczekiwana sytuacja, np. wyjście do
kina, zoo, ustal z uczniem zestaw
nieprzekraczalnych zasad
WSKAZÓWKI DO PRACY W
WSKAZÓWKI DO PRACY W
SZKOLE
SZKOLE
ustalcie możliwe do zaakceptowania
formy rozładowania nadruchliwości na
lekcji;
załóż zeszyt do korespondencji dla
rodziców i zapisuj w nim uwagi i
pochwały (zawsze obok uwag !!!);
uporządkowanie miejsca pracy;
wykorzystaj nadruchliwość ucznia;
WSKAZÓWKI DO PRACY W
WSKAZÓWKI DO PRACY W
SZKOLE
SZKOLE
uczeń z trudnościami w koncentracji uwagi
musi być „przywołany” w czasie lekcji - gdy
widać, że jest rozproszony, nieuważny, należy
zwrócić mu uwagę dotknięciem, bezpośrednim
zwróceniem się do niego;
kilkuminutowa gimnastyka śródlekcyjna będzie
korzystna dla całej klasy;
wprowadź porządek i strukturę w życie
dziecka;
chwal każdą próbę dostosowania się do
poleceń i zasad !!!
jednorazowo uczeń pracuje nad jednym
zadaniem;
WSKAZÓWKI DO PRACY W
WSKAZÓWKI DO PRACY W
SZKOLE
SZKOLE
skracaj zadanie do tego, co najważniejsze;
dopilnuj, by dziecko kończyło zadanie w
klasie;
najtrudniejsze zadania powinny odbywać
się w godzinach rannych, gdy uwaga nie
jest jeszcze osłabiona;
dziel dłuższe polecenia na mniejsze
odcinki;
tabele i diagramy są bardziej czytelne od
ciągłego tekstu;
WSKAZÓWKI DO PRACY W
WSKAZÓWKI DO PRACY W
SZKOLE
SZKOLE
częste przerwy w pracy dostosowane do
czasu możliwej pełnej koncentracji dziecka;
praca domowa - sprawdź czy uczeń ją
zanotował;
pod koniec lekcji na której omawiano nowy
czy szczególnie trudny materiał warto
zrobić kilkuminutowe podsumowanie,
obejmując w punktach najważniejsze
elementy.
SZEŚĆ ETPÓW SKUTECZNEGO
SZEŚĆ ETPÓW SKUTECZNEGO
WYDAWANIA POLECEŃ
WYDAWANIA POLECEŃ
podejdź do dziecka
zdobądź jego uwagę (dotknij ramienia,
nawiąż kontakt wzrokowy, zawołaj po
imieniu)
sformułuj dwu-, trzywyrazowe polecenie
poproś dziecko, by powtórzyło polecenie
powtórz polecenie tyle razy, ile razy jest to
konieczne
dopilnuj wykonania polecenia
NAGRODA POWINNA BYĆ:
NAGRODA POWINNA BYĆ:
natychmiastowa
niepodważalna
niepodzielna
naturalna i na miarę
niecierpliwie przez dziecko oczekiwana
KONSEKWENCJA POWINNA
KONSEKWENCJA POWINNA
BYĆ:
BYĆ:
szybka
skuteczna
stosowalna
sprawiedliwa
stała
słuszna
sympatyczna
słowna
stanowcza
systematyczna
PODSUMOWANIE
PODSUMOWANIE
Jeśli chcemy pomóc dzieciom z ADHD
korzystać
z systemu szkolnictwa, musimy pamiętać, że są to
przede
wszystkim dzieci i tylko dzieci, a naszym
obowiązkiem
wobec nich jest stworzenie najlepszych warunków
dla ich
rozwoju edukacyjnego. Ten fakt, że mają one
ADHD, jest
dla nas , nauczycieli, wyzwaniem, jak im pomóc
nadążyć
z realizacją programu szkolnego.
Należy unikać stosowania nazwy ADHD
jako
usprawiedliwienie niepowodzeń lub
niedostatecznych
wyników. Gdy używa się ADHD jako
usprawiedliwienia,
można pogorszyć sprawę, ponieważ łatwiej nam
wtedy uznać
zaburzenie dziecka za beznadziejną sprawę.
Lepiej jest rozpatrywać ADHD jako powód do
podjęcia
możliwie skutecznego oddziaływania i jako
uzasadnienie
koniecznej ingerencji oaz modyfikacji zachowania
dziecka.
Z reguły problem ADHD należy wykorzystać nie
jako powód
Do nierobienia czegoś, lecz jako powód do
robienia czegoś pozytywnego.