Ekonomiczne problemy
polityki ochrony
środowiska
Wykład 7.
Instrumenty i regulacje
prawno-administracyjne w
zakresie ochrony środowiska
Efekty zewnętrzne
• Jedna ze stron wpływa (poza rynkiem) na
sytuację
drugiej
wywołując
efekty
deformujące mechanizm rynkowej konkurencji
• Konsekwencje ekonomiczne:
wzrost albo spadek dobrobytu (dochodów)
drugiej strony w następstwie nieopłaconych
korzyści albo niezrekompensowanych kosztów
Rodzaje efektów
zewnętrznych
• Technologiczne efekty zewnętrzne
(technological, non-pecuniary)
• Przepełnienie/zatłoczenie (congestion)
• Pieniężne efekty zewnętrzne (pecuniary)
• Tylko technologiczne efekty zewnętrzne i
zjawisko congestion interesują nas w
ekonomii i polityce ochrony środowiska:
– Bezpowrotnie tracony dobrobyt społeczny
– Powszechne występowania w relacjach
procesów produkcyjnych i konsumpcji ze
środowiskiem przyrodniczym
Typologie efektów
zewnętrznych
• Technologiczne efekty zewnętrzne:
– Pozytywne (dodatnie) albo negatywne
(ujemne)
– Jednostronne albo dwu- lub wielostronne
– Ubywalne albo nieubywalne
– Indywidualne (o ograniczonym zasięgu)
albo ogólnospołeczne
• Analiza efektów zewnętrznych może
dokonywać się po stronie kosztów
albo analogicznie po stronie korzyści
Konsekwencje występowania
efektów zewnętrznych
• Negatywny efekt zewnętrzny (kosztowy)
powoduje, że dostarcza się konsumentom
zbyt wiele dobra po zaniżonej cenie
• Pozytywny efekt zewnętrzny (kosztowy)
powoduje, że dostarcza się konsumentom
za mało dobra po zawyżonej cenie
• W obu przypadkach całkowita nadwyżka
korzyści nad kosztami jest mniejsza od
możliwej do uzyskania w danej
gospodarce
Internalizacja kosztów
zewnętrznych
SPRAWCA
INSTYTUCJA
RZĄDOWA
POSZKODOWA
NI
koszty
zewnętrzn
e
regulacje
skargi
negocjacje i porozumienie
Instrumenty realizacji
polityki ochrony środowiska
• Instrumenty edukacyjne
• Instrumenty informacyjne
• Normy jakościowe i certyfikaty
• Negocjacje i dobrowolne
porozumienia
• Instrumenty prawno-administracyjne
• Instrumenty ekonomiczne
Edukacja
• Edukacja kształtuje świadomość, wiedzę,
umiejętności, nawyki, zwyczaje, codzienne
zachowania indywidualne i społeczne
• Zmiany świadomościowe wpływają na
dominujący system wartości, ale dzieje się
to w długim okresie i nie daje gwarancji
zrealizowania konkretnych celów
• Edukacja tworzy fundament polityki, ale
nie jest instrumentem sensu stricto
Informacja
• Instrumentalną role mają w polityce
zarówno generowanie informacji jak i jej
udostępnianie
• Informacja o stanie i jakości środowiska
ma być zapewniana obywatelom przez
odpowiednie agendy rządowe
• Informacja publiczna przybiera wiele
form: bieżące komunikaty, publikacje
popularne i fachowe, roczniki
statystyczne, wyspecjalizowane bazy
danych do celów naukowych
Normy jakościowe i
certyfikaty
• Punktem wyjścia jest audyt środowiskowy –
zgodne z procedurą sprawdzenie przebiegu
danego przedsięwzięcia pod względem wpływu
na środowisko
• Tworzy się system zarządzania środowiskowego
spełniającego określone wymagania
• Norma międzynarodowa ISO 14000
• Norma europejska EMAS
• Uzyskanie certyfikatu nie zamyka procesu
stałego doskonalenia zarządzania, organizacji
pracy, wykorzystania zasobów, produkcji,
postępowania z zanieczyszczeniami i odpadami
Dobrowolne porozumienia
• Najczęściej są to porozumienia między
instytucją ochrony środowiska
odpowiedzialną za regulację a
przedsiębiorstwami, których regulacja
miałaby dotyczyć
• Elastyczność regulacji jest podstawową
zaletą dla przedsiębiorstw
• W praktyce występuje niebezpieczeństwo
„przechwycenia regulacji” (lobbowanie,
fałszywa lub niepełna informacja, zmowa)
Warunki właściwej realizacji
dobrowolnych porozumień
• Warunkiem podjęcia dwustronnych rozmów
powinno być wcześniejsze określenie
zamierzonego celu ochrony środowiska
• Wiedza i możliwości kontrolne instytucji
regulującej powinny pozwalać na
weryfikację proponowanych rozwiązań
• Umowa powinna być skonstruowana jak
kontrakt: skwantyfikowane cele, termin ich
osiągnięcia, harmonogram realizacji,
sankcje na wypadek niedotrzymania
umowy
Regulacja
prawno-administracyjna
• Normy emisyjne
• Normy imisyjne
• Normy technologiczne
• Normy produktowe
• Normy poprawnego
postępowania
Normy emisyjne
• Są najprostsze do ustalenia z pomocą nauk
podstawowych (minimum safe standards,
critical loads) i wprowadzenia w życie z
pomocą aktów prawnych i administracyjnych
• Regulacja dotyczy już powstałych
zanieczyszczeń i nie motywuje do zmian
technologicznych
• Operowanie normami emisyjnymi nie daje
gwarancji bezpieczeństwa w sytuacji, kiedy
zanieczyszczenia mogą być szkodliwe,
migrują i łączą się ze sobą (efekt synergiczny)
Normy imisyjne
• Normowaniu podlega koncentracja
zanieczyszczeń w czasie oraz w konkretnych
receptorach i lokalizacjach
• W istocie, to koncentracja zanieczyszczeń, a
nie emisja, jest odpowiedzialna za stan
zdrowia ludzi i jakość ekosystemów
• Egzekwowanie norm imisyjnych natrafia na
trudności: identyfikacja sprawców, podział
odpowiedzialności między emitentów,
ustalenie zakresu odpowiedzialności
podmiotu regulującego (zwłaszcza w okresie
transformacji i istotnych zmian
własnościowych)
Normy technologiczne
• Normowanie skupia się na aparacie
produkcyjnym i zastosowanych technologiach
• Właściwe normy technologiczne mają
charakter prewencyjny, ponieważ
uniemożliwiają lub ograniczają samo
wystąpienie zanieczyszczeń
• Normy technologiczne mają charakter
zintegrowany: obniżają presje na środowisko
oraz zwiększają wydajność pracy i kapitału
• Z reguły są to rozwiązania bezpieczne dla
środowiska, ale bardzo kosztowne
Normy produktowe
• Normy produktowe dotyczą komponentów
tworzących dany produkt gotowy
• Wychodzi się z założenia, że pewne składowe
produktu mogą być szkodliwe dla środowiska
i dlatego zakazuje się ich stosowania lub
precyzyjnie określa ich udział w produkcie
• Posługiwanie się normami produktowymi jest
powszechne i najczęściej dotyczy ochrony
życia i zdrowia ludzi
• Normy produktowe, w pewnym zakresie,
mogą pełnić dla konsumentów rolę
instrumentu informacyjno-edukacyjnego
Normy poprawnego
postępowania
•
Negatywny wpływ na środowisko może być
następstwem niewłaściwego postępowania z
surowcami, urządzeniami, półproduktami,
produktami gotowymi lub powstającymi w czasie
produkcji odpadami
•
Normy właściwego postępowania potrzebne są
wszędzie tam, gdzie potencjalnie szkodliwy wpływ
na środowisko nie jest regulowany w inny sposób
•
Normy właściwego postępowania mogą dotyczyć
zarówno złożonych procesów technologicznych jak
i zachowań indywidualnych obywateli
Jednolite normy ilościowe
• Nieznajomość krańcowych kosztów i
korzyści z redukcji zanieczyszczeń
poszczególnych podmiotów gospodarczych
zmusza wprowadzających regulację do
stosowania rozwiązań typu „second best”
• Jednolite normy emisji, o ile są realistycznie
określone, nie są co prawda rozwiązaniem
optymalnym, ale jednak lepszym od
sytuacji braku regulacji
Dochód/Kosz
Dochód/Kosz
t
t
Wielko
Wielko
ść
ść
produkcji
produkcji
krańcowe
prywatne
korzyści netto
krańcowe
koszty
zewnętrzn
e
P
T
Wielko
Wielko
ść
ść
zanieczyszcze
zanieczyszcze
ń
ń
Z
P
Optymalny poziom
zanieczyszczeń
Norma
ilościowa
Europejska norma BAT
• Od roku 1984 posługiwano się normą BAT
(Best Available Technology) w postaci
złagodzonej: BATNEEC (Best Available
Technology Not Entailing Excessive Cost)
• Od roku 1996 BAT w wersji (Best Available
Technique), czyli najlepsza dostępna
technika, to podstawowy mechanizm
regulacji w krajach Unii Europejskiej
• Obecnie BAT, to norma obejmująca zarówno
normowanie technologii, jak i kompleksowe
normowanie przebiegu całego procesu
wytwarzania (cykl życia procesu)
IPPC oraz stosowanie BAT
• Normowanie z wykorzystaniem podejścia BAT
jest obowiązkowe: Dyrektywa Rady 96/61/WE
w sprawie zintegrowanego zapobiegania i
ograniczania zanieczyszczeń (Integrated
Pollution Prevention and Control – IPPC)
• Podjęcie działalności gospodarczej i
stwierdzenie istotnego oddziaływania na
środowiska pociąga za sobą konieczność
ubiegania się o zintegrowane pozwolenie
(IPPC), a to wymusza zastosowanie wyłącznie
dozwolonych technik wytwarzania
Powszechność stosowania
BAT
• Kategorie działalności przemysłowej objętych
Dyrektywą IPPC: energetyka, produkcja i obróbka
metali, przemysł mineralny, przemysł chemiczny,
obiekty wykorzystania i unieszkodliwiania
odpadów
• BREF to dokumenty referencyjne (normy, których
spełnienie decyduje o dopuszczeniu technik)
stosowane w trakcie wprowadzania regulacji BAT
• Nowe kraje członkowskie są odpowiedzialne za
terminowe objęcie pozwoleniami zintegrowanymi
wszystkich obiektów objętych tą regulacją
Dyrektywa UE jako narzędzie
regulacji prawno-
administracyjnej
• Dyrektywa Rady 96/61/WE nazywana
IPPC (Integrated Pollution Prevention
and Control) prowadzi do wydawania
tzw. pozwoleń zintegrowanych
• Kategorie działalności przemysłowej
objętych Dyrektywą IPPC: energetyka,
produkcja i obróbka metali, przemysł
mineralny, przemysł chemiczny,
obiekty wykorzystania i
unieszkodliwiania odpadów
Cel wprowadzenia pozwoleń
zintegrowanych
• Objęcie regulacją prawno-
administracyjną wszystkich instalacji,
które powodują negatywne zmiany w
środowisku
• Spełnienie przez instalacje uzyskujące
pozwolenie minimalnych wymagań BAT
• Wyeliminowanie praktyk polegających na
wybiórczym lub pozornym ograniczaniu
negatywnego wpływu na wszystkie
komponenty środowiska
Zadania pozwoleń
zintegrowanych
• Zapobieganie powstawaniu zanieczyszczeń
poprzez stosowanie najlepszych dostępnych
technik produkcji
• Ograniczanie powstawania odpadów oraz
ich unieszkodliwianie
• Efektywne wykorzystanie energii
• Ograniczanie przyczyn i skutków
powstawania niebezpiecznych awarii
• Zapewnienie podjęcia działań
rekultywacyjnych ograniczających ryzyko
środowiskowe
Stosowanie IPPC
• Nowe kraje członkowskie są
odpowiedzialne za terminowe objęcie
pozwoleniami zintegrowanymi wszystkich
obiektów objętych tą regulacją
• Ze względu na wysokie koszty i czas
dostosowania się do wymagań
określonych przez BAT stosowano okresy
przejściowe
• W Polsce okresy przejściowe musiały
dotyczyć ponad 150 dużych instalacji,
ciepłowni komunalnych, składowisk
odpadów komunalnych