Opracowała:
Olga Chmielewska
Szczepionki wektorowe
Szczepionki zawierające kwas
nukleinowy
Szczepionki antydiotypowe
Szczepionki w roślinach
Szczepionki DNA to zazwyczaj koliste
plazmidy, które zawierają geny kodujące
antygeny konkretnych patogenów,
przeciwko którym chcemy uzyskać
odporność.
Materiał, wszczepiony do ciała pacjenta
(zazwyczaj domięśniowo) prowadzi do
ekspresji genów, które zawiera.
Komórki człowieka produkują białka, na
które reaguje układ odpornościowy, jak w
przypadku zwykłego zakażenia, dając
dzięki temu odporność przeciwko
konkretnym antygenom.
Wprowadzenie DNA do genomu
wektora, którym może być wirus
krowianki, komórka bakteryjna lub
drożdze
Użycie molekuł o charakterze
kationów np. liposomów, jako
nośników DNA
Wprowadzenie nagiego DNA do
komórek
Iniekcja domięśniowa
Iniekcja śródskórna
Gene-gun (śródskórne podanie
drobinek złota opłaszczonych
plazmidowym DNA)
Aerozol podawany do górnych dróg
oddechowych
Iniekcja domięśniowa +
elektroporacja
Dziedziny
Przykłady
Szczepienia
profilaktyczne
Na modelach zwierzęcych, pozytywny efekt ochronny przeciwko
zakażeniom: wirusowym: grypa, HSV-1, HSV-2, odra, wścieklizna i
inne bakteryjnym: Mycobacterium
tuberculosis, Mycoplasma pulmonis, Leishmania pasożytniczym:
malaria
Choroby
autoimmunologiczn
e
Prewencja autoimmunologicznego zapalenia mózgu i rdzenia
poprzez immunizację za pośrednictwem DNA kodującego gen
regionu zmiennego receptora limfocyta T (TCR)
Alergie
Hamowanie produkcji swoistych IgE przeciw beta-galaktozydazie.
Leczenie nadwrażliwości dr,og oddechowych w stosunku do
alergenów roztoczy kurzu domowego.
Choroby
nowotworowe
Próby kliniczne szczepionki przeciw chłoniakowi z komórek B z DNA
kodującym patologiczną immunoglobulinę tego nowotworu.
Szczepionka zawierająca DNA antygenu karcynoembrionalnego
(CEA) ulegającego ekspresji w raku okrężnicy, piersi oraz w
niedrobnokomórkowym raku płuca.
Produkcja
przeciwciał
Wytwarzanie surowic mono- i poliklonalnych
Szczepionka przeciw czerniakowi
produkowana w Polsce!
Szczepionka jest skuteczna w
wypadku 57 proc. chorych
Po jej zastosowaniu zmiany
nowotworowe znikają całkowicie u 15
proc. pacjentów, u kolejnych 15 proc.
ustępują częściowo, a u 27 proc.
zostaje powstrzymany rozwój choroby.
Bardzo mało prawdopodobne
wcielenie plazmidowego DNA do
genomu gospodarza i aktywowanie
onkogenów lub inaktywacja genów
supresorowych.
Nie wykazano jak dotąd wytworzenia
przeciwciał przez immunizowany
organizm plazmidowym DNA.
są one w stanie wywołać odpowiedź
komórkową, jak i humoralną
często silnie immunogenne, mogą
pobudzać mechanizmy odpornościowe,
odmienne od naturalnej odpowiedzi
immunologicznej,
otrzymanie antygenu jest stosunkowo łatwe
po sklonowaniu fragmentu cDNA do
odpowiedniego wektora można go
wytwarzać w znacznej ilości
DNA jest trwałe i termostabilne, nie
wymaga utrzymywania niskich
temperatur podczas transportu i
przechowywania.
Niskie koszty w porównaniu ze
szczepionkami z rekombinowanych
białek
Nie jest wykluczone, ze z czasem nie
pojawią się działania niepożądane
Szczepionki DNA nie są efektywne
przeciwko antygenom zawierającym
reszty cukrowe
Marcin Kurowski, Piotr Kuna „Szczepionki
DNA- nowy aspekt swoistej immunoterapii
chorób alergicznych”
Jakb Gołąb, Marek Jakóbisiak, Witold Lasek
„Immunologia”
http://www.wprost.pl/ar/?O=53080&C=57
http://micro.org.pl/doku.php/grupa23:inde
x
http://pl.wikipedia.org/wiki/Szczepionki_D
NA